Toch aanschaffen??

Hoi allemaal,

geen idee of deze vraag al eens gesteld is, heb gezocht maar kon het niet vinden, dus hier de vraag;

Vrijwel alle rashonden hebben wel iets, hebben kans op bepaalde problemen door afwijkingen en aandoeningen.
Bij een fokker die goed gezonde dieren fokt en goede gezonde lijnen creeert, zullen de problemen waarschijnlijk wat minder zijn maar.. er zijn natuurlijk tegewoordig rassen die echt veel problemen hebben.

Nu vind ik zelf bv een Basset Hound een leuke hond van karakter met een geweldige uitstraling, nu keek ik even bij de rasomschrijving en zag daar een lijst aan problemen die voorkomen bij dit ras.
De kortnbenigheid komt gewoon door een afwijkling in het kraakbeen!!
Ook komt bij dit ras de PMDS afwijking voor wat ik ook zeer ernstig vindt, hierdoor ontstaan ook allerlei andere problemen bv bij teefjes met de baarmoeder en blaas!
Ook hebben deze honden veel last van oogproblemen door de hangende oogleden, hebben vaak oorproblemen!

Zouden jullie, na het lezen van dit soort info TOCH voor die rashond gaan???

Groetjes

Jah, maar ik zou veel aandachtiger de bloedlijnen nachecken en héééééééél kieskeurig zijn met het ouderpaar

hangt er vanaf hoe de screening is voor de testen, bij de aussies heb je voor een aantal afwijkingen DNA testen, en dan kan je dus een pup kiezen waarvan je weet dat die via de ouders vrij is van die afwijking. ook kan je je heel erg verdiepen via stambomen, en dan kan je ook wel achter veel problemen van lijnen komen, en dus zo een lijn kiezen die je aanspreekt

persoonlijk ben ik niet zo gek van de basset, dus zou ik niet kiezen.....

@ Jana en Waka;

Ja idd, je kunt best veel te weten komen door onderzoekm te doen en idd door de testen van de ouderdieren!!

Waka, de Basset spreekt me zeker aan maar ik nam het ook even als voorbeeld.

Ook bv de Rhodesian vind ik een heel bijzonder en prachtig ras!
De "ridge", wat als raskenmerk bestempeld wordt, zorgt echter voor veel problemen, hierdoor ontstaat bv DS, een ernstige afwijking!!
Er worden soms pups geboren zonder een ridge, deze hebben geen kans op deze erge afwijking!!

nee. ik zou niet meer voor een rashond gaan met ernstige gezondheidsproblemen.
zoals bv de cavalier.

het zou voor mij echt liggen aan wat voor ras ik zou gaan en wat de erfelijke afwijkingen zijn,
zo zou ik nooit voor een king charles gaan om een voorbeeld te noemen omdat je hier gewoon heel weinig kans krijgt op een gezond hondje... 

Zoals bij Gaya's ras komt er incidenteel epeleptie voor waardoor die cijfers weer te verwaarlozen zijn en zou ik naar aanleiding van een goede fokker toch voor zo'n hondje gaan, net als een labrador bijvoorbeeld de kans is dat de hond HD ontwikkeld maar dit is voor een groot deel te voorkomen door een goede fokker die veel onderzoek naar zijn lijnen heeft gedaan, waardoor het risico om met een zieke hond te komen zitten stukken kleiner wordt. Nu geeft niks garantie op de toekomst en kan ook mijn kerngezonde rashond in eens wat ontwikkelen maar die kans is voor stukken kleiner dan een ras uitkiezen waarbij het lastig wordt om een pup uit een gezonde lijn te kopen.

Onze basset is 14 en een half geworden zonder al te veel problemen. Ze had alleen heel vaak oorontstekingen. En de laatste jaren slijtage dus ze kon geen lange einden meer wandelen maar verder had ze hier geen last van. Ze is rustig in haar slaap overleden.

Maar ik zou inderdaad niet de eerste de beste basset kopen. Naar shows gaan, contacten leggen met fokkers, een fokker bezoeken en vooral vragen wat hun er aan doen om die problemen te voorkomen.

@Judith, Astrid en Jana;

Ook ik zelf zou niet kiezen voor dit soort rassen, als bv de Cavalier, de Engelse Bulldog, Mops, Pekingees, Basset, Rhodesian etc, etc, etc..

Voor eigenlijk alle rassen geldt wel de kans op HD, ED, PRA etc, er zijn maar weinig rassen die daar geen kans op hebben, dus daar kunnen we vrijwel niet omheen.

neen, ik zou het niet doen.Mijn vriend en ik zijn beiden helemaal gek van de berner sennenhond, maar omwille van de vele erfelijke aandoeningen zal er de eerste jaaaaaren er hier geen bij ons rondlopen.

@Lien;

Het zal wel heel erg moeilijk zijn, om een bepaald ras helemaal geweldig te vinden, wat karaktereigenschappen en uiterlijk betreft, maar idd omwille de slechte gezondheid, niet voor dit ras te gaan kiezen..!
Maar wel heel verstandig van jullie om het (eerst) niet te doen!

De Berner moest idd ook nog op mn lijstje van deze rassen.

Ik heb het met de Berners net als jou Lien.
Mijn eerste hond was een Berner, die is toen nog ong. 12,5 jaar oud geworden.
Ik neem nu sowieso geen hond, maar als ik nu de tijd had gehad had ik best weer een Berner Sennenhond willen hebben. Ik zou het nu ook niet doen, te bang dat hij jong zou sterven.
Mocht ik bijv. pas over een jaar of 10 tijd voor een hond hebben en de gezondheid van de Berner is dusdanig dat de gemiddelde leeftijd 10 jaar is, dan neem ik zeker een Berner.
Ik weet alleen niet of dat realistisch is.

Gezondheid vind ik zeker een belangrijk punt en ik laat het absoluut meewegen in de raskeuze. Maar het is niet het enige punt waar ik naar zou kijken.
Het is ook afhankelijk van hoe ernstig de afwijkingen zijn.

Een labrador staat volgens mij niet bekend als een heel ongezond ras. Toch zie je bij bepaalde fokkers met een showlijn erg dikke exemplaren. Dat vind ik er ongezond uitzien. Van zo'n fokker zou ik geen pup willen. En zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen. Dat zijn wel zaken die te maken hebben met gezondheid, die ik mee laten wegen in mijn uiteindelijke keuze.

Ik zou zeker weten NU geen ras meer nemen met extreem veel gezondheidsproblemen.

Een berner sennen, chihuahua, cavalier, mopsjes, franse bull etc. zou ik allemaal links laten liggen.
Heb nu zelf een chi maar zal zoals het er nu bijstaat nooit geen chi meer aanschaffen terwijl ik het geweldige beestjes vind.
Het risico is te groot in mijn ogen.

Ondanks alles kan ik mensen die vol trots vertellen dat ze een berner sennen, chihuahua, cavalier, mopsjes, franse bull pup hebben aangeschaft..
De "klik"..
Iets dodelijks..
Hoe ziek het ras ook is.
Elke ras heeft z'n problemen, en diegene de zegt dat hun ras "gezond" is liegt.
Heb je net die klik met een ras wat nog net iets zieker is dan een ander, dan maakt dat je niet uit.
Je neemt het risico.
Familielid van ons heeft eindelijk haar boxer pup..
Ik had zelf al zoiets van .."Ennnnnnn daar gaan we"..
En ja hoor,.
De eerste 8 maanden nu al €600,00 aan DA kosten ,medicijnen, hartfilmpjes, en div. andere onderzoeken omdat de boxer met de prachtige stamboom uit elkaar aan het vallen is......
Ze is gek van het ras, en laat zich niet weerhouden om een ander ras te nemen.
Dus als jij een klik hebt met de Basset ....dan gewoon een Basset nemen.

@Landseer;

eerlijk gezegd vind ik dat wel heel makkelijk, als er een klik is er gewoon voor gaan, hoe ongezond het ras ook is..
Zoals je zegt en ik ook zelf heb gezegd, hebben eigenlijk alle rassen wel iets van problemen, volgens bij is er vrijwel geen ras die geen HD, ED kan krijgen.. maar een ras met zodanig veel problemen, daar zou ik niet aan beginnen, om de hond zelf, ik wil niet dan mijn hond constant pijnen heeft aan van alles en nog wat, die niet normaal kan functioneren!
Nogmaals is er nooit 100% garantie dat een hond van een goede fokker, die goed onderzoeken doet enzo, nooit eens wat krijgt, een afwijking kan ineens weer opduiken, generaties later maar om al aan een heel ongezond ras te beginnen..nee, voor mij toch niet!

Aan de ene kant zou je over jouw familielid met de Boxer pup kunnen zeggen, dat het iets egoistisch is > ik vind de Boxer mooi, ik vind de Boxer leuk, die wil ik, die wil, die neem ik, ondanks de problemen die de hond kan krijgen!
Maar het is ook wel weer heel knap, heel dapper, dat ze als het ware vechten voor de hond!
Als het allemaal mogelijk is, ook financieel, idd gewoon doen! petje af!

Er zijn helaas ook vaak genoeg mensen die dan bv een Boxer in huis halen en hier met hangende pootjes hun verhaal komen doen en zielig doen etc..
Dan is er niet goed gekeken naar het ras voor de aanscaf, denk ik dan, dat vind ik zeer kwalijk!!

Ik ben verliefd op de duitse herder en mijn eerste hond moest dan ook een duitse herder worden, het heeft me bijna een jaar gekost om de gezonde hond te vinden die ik wilde hebben, een met rechte rug dus en goede gezonde bloedlijnen.

Succes en veel plezier met de voorbereidingen voor je pupje.

Heb lange tijd rond kunnen kijken naar allerlei rassen zoals de chihuahua, mops, Franse bull, ...
Maar heb ze 1 voor 1 allemaal terug laten varen die gedachten, zou het niet aankunnen om te kiezen voor de meest ongezonde rassen op dit moment.Ik wil graag een hondje dat mee kan gaan sporten met mij en dat ons lange tijd kan vervoegen.En ja, dan kies ik liever voor een ras dat er om bekend staat om weinig gezondheidsproblemen te hebben.

Dus Isha, ik denk dat bij veel mensen de keuze toch bepaald wordt door dit.

Ik vind het een erg interessante vraag die je gesteld hebt!
Ik zou ook erg voorzichtig zijn met een ras dat erg ongezond is. Natuurlijk weet ik dat bij de Corgi's ook veel problemen zitten, maar dat is bij, zoals je zelf ook zegt, bijna elk ras tegenwoordig.

Ik denk dat de meest ongezonde rassen, vooral de ''mode'' hondjes zijn. Als je echt voor een ras als een chihuahua of een bulldog wilt gaan zul je je ongelofelijk goed moeten inlezen en echt moeten weten waar je de fokkers kunt vinden die de gezondheid hoog in het vaandel hebben staan en zoals bijv. bij de bulldogs juist weer streven naar een minder platte neus en bij de chi's naar een gezonde vorm van het hoofd en een normaal maatje.. Bij dit soort rassen wordt het denk ik erg moeilijk om zoiets te vinden als je een leek bent. Misschien moet je zelfs buiten de grenzen van ons land kijken en hoe weet je dan of iemand betrouwbaar is? Vooral omdat er zo ontzettend veel verkeerde fokkers rondlopen.

Ik zou het risico niet durven nemen. Gelukkig zie je nog niet op elke straathoek Corgi's he

Wel erg goed om over zoiets na te denken

Bij ons zijn om die reden al een hoop rassen af gevallen. Als de kans op een probleemloss exemplaar erg klein is, haal ik liever wat anders in huis.

Het speelt wel mee in de aanschaf maar is niet doorslaggevend. Als ik zou moeten kiezen tussen een ras wat qua karakter prima past maar helaas minder gezond is, en een ras dat als zeer gezond bekend staat maar qua karakter net niet helemaal past (althans minder goed dan de andere optie), dan neem ik die risico's op de gezondheid voor lief en zal ik er alles aan doen de risico's zo klein mogelijk te maken en houden.
Uiteraard ga ik dan op zoek naar een fokker die zeer bewust met de gezondheid omgaat, desnoods in het buitenland.

Gaat het om rassen als de Cavalier dan verdiep ik mij daar bij voorbaat al helemaal niet in, puur omdat vrijwel iedere hond van dat ras een zeer ernstige afwijkingen (o.a. aan de schedel en het hart) lijdt en ik het inhumaan/zeer dieronvriendelijk vind om dat voort te laten bestaan of er zelfs aan mee te werken. Nee, de extreemste gevallen sla ik over.

goeie vraag,
Ik ga puur voor het karakter van de hond