Is mijn hond ongelukkig?

Nu is het sinds een week gedaan met mijn vriend. We woonden nog maar 3 maand in ons appartement. Hij liet me achter met het appartement. Snoopy had hem een week ni meer gezien tot gisteren mijn exvriend de rest van zijn spullen kwam halen. Hij gunde haar geen blik. Terwijl Snoopy echt dol op hem was en wederzijds. Sindsdien loopt het helemaal anders. We zitten helemaal ni meer in onze vaste routine. Mijn zus komt dikwijls slapen omdat ik niet alleen kan zijn. Of ik ga af en toe bij mijn moeder slapen. Maar Snoopy sliep daarvoor altijd bij mij. Maar omdat ik altijd elke ochtend vroeg op moet om te gaan werken.Zet ik haar soms af bij 'familie' , dat doe ik ook altijd als ik moet gaan werken omdat Snoopy haar daar goed voelt. Normaal slaap ik in het appartement en daar voelde Snoopy zich ook gelukkig. En dan zette ik ze af bij die 'familie' voor ik ging werken. En ik ging ze terug halen na mijn werk. Maar nu ben ik zelf een week erg ongelukkig geweest en zowel mijn routine als die van haar is helemaal weg. Ik heb de indruk dat Snoopyke het allemaal niet goed begrijpt wat er allemaal gebeurd is/ aan de hand is. En 'K vraag me af of ze ongelukkig is? Ik heb ze wel wat minder aandacht gegeven. Bv, niet elke dag meer gaan wandelen, en ik voel me ook verschrikkelijk. Ma ik was gewoon niet in staat om dat allemaal te doen aangezien ik ziek was van heel de situatie. Nu ben ik ook op zoek naar een Studio omdat ik het appartement ni alleen kan betalen. Dat wordt weeral aanpassen voor haar. Ik moet hele lange dagen werken en kzie ze dus maar 4u ofzo op een dag wat ik verschrikkelijk vindt.Ik wil niet dat ze denkt dat ik haar ook in de steek laat. Want dat zou ik nooit doen. Ze is men alles! Denken jullie dat ze ongelukkig is?

Ik denk dat ze jouw gevoel oppikt, ze weet heel goed dat je verdrietig bent.

Ik denk als jij weer beter in je vel zit, je hondje dat ook doet. Hoe oud is ze ? en als jij straks zoveel van huis bent, kan ze dan overdag wel lekker bij je familie zijn?

ik denk hetzelfde als Sabina, je hondje voelt dat jij je niet goed voelt en gaat jou weerspiegelen. Ik zou proberen jezelf toch een beetje op te peppen voor je naar je hondje gaat, als je ziet dat zij trug vrolijk wordt zal je jezelf ook weer beter gaan voelen

ik denk hetzelfde als sabina.honden zijn heel goed in het oppikken van je gevoelens, zoals angst, verdriet, en blijdschap, en nemen het vaak over.
als jij weer lekker in je vel zit, zal zij zich ook beter voelen.

Denken jullie? Ik hoop het.. want de eerste dagen slaagden ik daar totaal niet in. Nu ben ik wel wat vrolijker voor haar. Maar ik zooo veel werken. Telkens als ik werken ben doet ze terug super aanhankelijk, en terug janken enzo. En dan probeer ik haar wel te troosten enzo, ik speel wat even met haar bal, ik geef haar eens snoepje en ga dan weg. En dan zit ze 11u bij mijn 'familie' zonder me. Ze zeggen wel dat ze het goed stelt, maar ik heb gewoon zo'n vreemd gevoel. Of is dat maar een gedacht?

ik denk eerder dat jij je schuldig voelt, dan dat zij echt ongelukkig is.niet doen, meid, zorg eerst dat je er zelf weer bovenop komt.
sterkte!!

Dankjewel.. Ik hoop het dat het aan mij ligt.
Kzou het niet willen dat zij eronder lijdt onder heel de situatie.
Maar oke Bedankt voor de reacties.

zelfs al zou ze nu even ongelukkig zijn, dan is daar niets aan te doen, en het is ook een kwestie van wennen, het is nog maar pas veranderd voor haar.als je daar ook nog over gaat piekeren, voel je je nog slechter, en daar is niemand bij gebaat, ook snoopy niet.
ik geef je een denkbeeldige knuffel van achter mijn pc

juist, als jij doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ze naar je ouders gaat, dan gaat zij daar ook geen problemen van maken (ze zal het heus goed hebben bij je ouders ) maar als je steeds haar met een schuldgevoel afzet, en met een schuldgevoel weer gaat ophalen, dan gaat je hondje zich idd ook minder goed gaan voelen.
Hondjes passen zich makkelijk aan hoor, zorg dat de tijd die jullie samen hebben leuk is, dat zal haar en jouw goed doen.

Mijn mening is hetzelfde als die van de anderen, dus dat ga ik niet herhalen.
Wel wil ik je sterkte wensen met je situatie en ik hoop dat je snel een geschikte studio vindt.

Ik hoop het. Tegenwoordig hebben we maar weinig tijd samen. Hopelijk komt daar snel verandering in.
En Dankje Doggy.

Jij zit in een soort van 'rouwverwerking''.
Als een relatie tot een einde komt, baalt iedereen hier echt van.Een hond zal ook even tijd nodig hebben om dit te verwerken.
Maar hierin zijn honden wat sneller hersteld dan mensen.

Jij zit nu nog in de dip van de relatie de gestopt is.
Ik vind het al super dat jij je hondje op deze manier onderbrengt als jij niet aanwezig bent.
Naar familie toe en alle andere plekken waar je hond zich prettig voelt.

Natuurlijk heeft je hond hiervoor ook tijd nodig om aan de nieuwe routine te wennen.
Het beste zou zijn als ieder persoon die voor je hond zorgt als jij aan het werk bent, dezelfde regels aanhoud.
Doordat alle mensen consucuent blijven, zal je hond sneller zijn nieuwe plek vinden.
(Natuurlijk kunnen ze dan nog lekker verwend worden bij iedereen, maar zolang de hoofregels duidelijk zijn komt dat wel goed)

Duidelijk regels zoals wel of niet op de bank, wel of geen mensenvoedsel, etenstijden, rusttijden (indien nodig) speeltijd, uitlaten, enz enz.
Het lijkt mischien warrig, maar als iedereen zich aan dezelfde regels houd weet je hond wat die kan verwachten en dan zijn ze veeeeel sneller gelukkig.

Het is niet de tijd die je met je hond door brengt, maar de echte tijd en aandacht.
Er zijn honden waarbij de baas ook elke dag 8 uur moet werken, maar de hond volkomen gelukkig is omdat de baas alle vrije tijd doorbrengt met de hond en ook daadwerkelijk bezig is met spelen, knuffelen, uitlaten, sporten enz enz.
Dan is de hond ook compleet afgemat en slapen ze in de tijd dat de baas werken is.

Maar zo zijn er ook honden die compleet ongelukkig zijn omdat de baas alle tijd thuis is, maar compleet niks doen met de hond
Ondanks dat de baas altijd thuis is, roest de hond gewoon weg.

Ik zou je eerst willen advisren om eerst naar jezelf te kijken.
Heb je het zelf al verwerkt of ben je er nog mee bezig?
Ben je er nog sterk mee bezig? dan zal je hond jou snel volgen in je emotie.

zit je er zelf mee? neem een diepe adem en ontspan.
ontspannen kan ook met je hond.
doe gewoon leuke dingen.
dat kan spelen, knuffelen, mischien samen in bed slapen, kroelen, boswandeling, langs vrienden gaan...

je hebt nu ook zelf veel steun nodig.
praat met je diierbaren er over...moeder, vader, broer, zus, beste vrienden.....lucht je hart.
al is het je eigen frustratie uitschreeuwen in een kussen...wat jij nodig heb om de boel te verwerken.
al vertel je alles tegen je hond als je je hart aan het luchten bent en tegelijk je hond lekker aan het kroelen bent.
honden begrijpen niet alles letterlijk in woorden wat je bedoelt, maar de emotie's die je deelt voelen ze wel.
Veel woorden begrijpen ze wel, maar die emotie's begrijpen ze helemaal.
Daarvoor hoef je niks speciaals te doen...ze weten het gewoon.

Geef je hond de tijd.
Vaak na 3 maanden zonder contact met de ''persoon'' (in dit geval jou ex) gaan honden weer verder met het leven.
maar wij mensen houden dit vaak intact...wij blijven bezig met onze emotie.

Nu moet je niet voor je hond jou emotie's in de ijskast stoppen.
je hebt een gebroken hart opgelopen en ook jij hebt tijd nodig om er weer bovenop te komen.
als jij je tijd neemt, niks forseert maar toch probeerd verder te gaan met je leven (maar je moet nooit iets forseren) dan zal je hond sneller herstellen.

mijn advies zou zijn...begin bij jezelf en je hond zal jou wel volgen.
Trouwens wil ik je wel een dikke compliment geven dat je goede opvang voor je hond geregeld heb in de tijden dat jij moet werken.

verder wat ik nog vergeten ben te vertellen is dat je reactie van jou ex ook niet echt taktvol was.de hond negeren terwijl die gewoon blij was jou ex weer te zien.
als was het maar voor even.

dat laat zeer veel vraagtekens achter bij jou hond.
dat je hond nu echt effe depresief is..en echt niet happy....ik kan hem volledig snappen.
een ex-baas doet ineens de hond negeren

voor honden kan er geen ergere straf zijn dan het negeren en buiten de roedel gooien van een roedellid.
nu heeft jou ex, de hond buiten de roedel gegooit en de hond bewust genegeerd.

aan jou nu om dit recht te trekken.
honden zijn gelukkig zeer veerkrachtig net zoals kinderen.
het grootste en beste wat je kan doen is lol maken.
maak lol waar je hond bij is, of met je hond...
apporteren met je hond of een lekkere avond kletens en giegelen (dubbel liggen van het lachen) met je  vriendinnen....je ex dissen (afkraken) wat jou gelukkig maakt op het moment.

als jij je als leider laat zien, dan zal jou hond je uiteindelijk volgen.
wees jezelf..of je nu deprie bent, gelukkig of melig.
een hond zal ook graag de verdriet van zijn baas willen delen.
(Je wilt niet weten hoevaak mijn hond gewoon tegen mij aan heeft geleven en ik liep te janken van verdriet dat de vacht letterlijk kleddernat was)

een hond is gelukkig als de baas gelukkig is.

Hoi Nicky,
Ik denk dat alles wel al gezegd is en ik deel de mening van de anderen volledig. Weet je wat zo fijn is aan honden? Die leven in het NU.... wat is geweest en wat nog komt, da's niet belangrijk! Dit wil niet zeggen dat ze zich niets herinneren, maar ze accepteren alles zoals het is: zo simpel is het eigenlijk! Zo lang je hondje voelt dat je oprecht van hem houdt en voor hem zorgt (en dat doe je zeker als ik je verhaal lees!) dan hoef jij je geen zorgen te maken. Maak gebruik en geniet van de aanwezigheid en de troost die je hondje je kan bieden.. en heel veel sterkte voor jou!!!

Jullie zijn heel erg lief!
En ja, dat was inderdaad heel erg voor Snoopy toen hij haar zo negeerde. Ik hoorde haar hartje zo breken.
Ik heb haar stevig vastgepakt en geknuffeld en haar verteld dat het allemaal wel goed komt. Ook al snapt ze dat misschien niet. Dan zal ze het wel voelen.
Ik ben al vanaf het begin haar baasje, nog voor ik men ex-vriend leerden kennen. Dus ik denk wel dat ze weet dat ik haar nooit uit mijn roedel zal gooien. Ik hou meer van haar dan van wie dan ook. En ik geloof dat we er samen uit komen. Het zal gewoon inderdaad zijn tijd nodig hebben. En dankzij jullie lieve tips en uitleg zal dat zeker in orde komen.Ik ben blij dat mijn hondje niet zo fragiel is als de mens met al zijn emoties.Zo kwam ze gisteren tegen me zitten en ze keek me minutenlang aan met hare lieve oogjes, precies of ze wou mij troosten en zeggen, het komt allemaal wel goed. Liefde zal er zeker niet mankeren tussen ons. Alleen een gebroken hart heeft wat tijd nodig maar ook dat zal vagen. Men zegt toch dat tijd alle wonden heelt?
Ik ben jullie heel erg dankbaar.
Groetjes

Nicky & Snoopy

Qua veranderingen denk ik dat het hondje zich wel aanpast.. Ik zit dat niet in een dip (meer) maar ben wel alleen en Chels en ik slapen ook wel es bij me moeder, me vader, me zusje, of bij een vriendin als het daar gezellig is.. Heeft Chels geen problemen mee, als ik er maar ben.. Ze moeten zich aan jou aanpassen he, niet andersom.. Ja natuurlijk moet je er wel een beetje rekening mee houden wat voor het hondje het beste is maar het is nu eenmaal even niet anders.. Alleen waarom je niet met 'r wandelt is wèl even minder.. Mijn relatie ging ook over toen ik Chelsea als pup had, juist die wandelingen deden me zo goed, even uitwaaien, even eruit.. Zal jullie zeker goeddoen hoor..

Verder denk ik zeker wel dat ze beetje down is omdat ze jouw energie oppikt.. Is misschien beetje gek maar vorige week was ik een paar dagen heel sloom en futloos, nou Chels lag ook alleen maar te slapen, wou amper mee wandelen.. Ze voelen je zo goed aan..

Heel veel sterkte..