1,5 jaar trainen, trainen, trainen en ja het is gelukt

Ik moet echt even mijn vreugde delen, wilde het al eerder doen maar hield mezelf even tegen, niet te vroeg juichen 

Jessy heeft een probleem met alleen zijn, niet zo zeer dat ze het niet wil maar meer dat ze echt in paniek raakt.
Dit hebben we gefilmd en er is zelfs een GT bij geweest. 
We wisten dat in haar puppy tijd tot 9 maanden 2x is ingebroken bij haar voormalige eigenaren. We weten ook dat ze toen is opgesloten waarvan de 1e keer in een keukenkastje en de 2e keer in de wc.
Volgens de GT zou het dus om een trauma gaan, misschien wel er uit te trainen maar zou heel lang kunnen duren, het zou ook niet eruit te trainen zijn, ze gaf ons 50/50 kans en een A4 vol tips die onze huis-Tijger vakkundig verscheurd heeft 

Na goed, we hebben dus 1,5 jaar lang getraind en haar eigenlijk nooit alleen gelaten. Dat kon ook makkelijk aangezien ik in de nacht werkte en mijn vriend overdag. Altijd iemand thuis dus.
Boodschappen doen? Jessy mee want onze buren hadden na een half jaar echt geen begrip meer voor het gejank en geblaf van een hond die wel leek afgeslacht te worden.

We hebben wat af getraind. Jessy met iets lekkers in de bench, wij in de gang en enkel de voordeur open en dicht doen. Gelijk na binnen stappen en de bench open doen. Dit steeds langer, deur open wij naar buiten, deur dicht en gelijk weer open doen terug na binnen etc. Dan een keer de trap af en weer terug op naar binnen. Beneden gaan wachten, vriendlief beneden wachten terwijl ik een rondje met de auto ging rijden. Mijn auto geluid was namelijk ook een trigger tot paniek.
Zo zijn we het steeds verder gaan uitbreiden.

Tot ik op een warme dag van 25 graden een sollicitatie gesprek had en Jessy dus echt geen uur in de auto wou laten. Hup kong zo moeilijk mogelijk gevuld, radio aan en de deur uit gegaan. Ik ben toen 3 uur weg geweest en de naaste buren hebben haar alleen horen blaffen toen hun de trap op liepen, zelfde trap opgang. Ze zeiden zelf al dat het was omdat hun thuis kwamen verder hebben ze der niet gehoord.
Dat was mijn eerste vreugde dansje 

Aangezien ze gewoon mee mag werken  heeft ze toen een tijdje niet alleen thuis gezeten.
Tot het weer boven de 20 graden werd, mijn werkbus heeft geen airco dus wil ik haar niet mee hebben als het boven de 20 graden is. Ze heeft dus al 2 weken lang elke middag 1 tot 2,5 uur alleen thuis gezeten.
Zaterdag zijn we ook 1,5 uur weg geweest zonder Jessy en bij terug komst hebben we geen buren gehoord.
Vanavond kwam ik mijn zeik-buurvrouw tegen en heb het dan toch maar gevraagd. "Nee ik heb haar niet gehoord, dacht ook dat je haar mee nam". JOEPIE  

Ik denk niet dat iemand een idee heeft hoe blij wij hier mee zijn.
We hadden ons hele prive leven aangepast op Jessy, etentjes er ging altijd maar 1 van ons heen. Op visite en geen oppas dan belde we af. Tot zaterdag zijn we 1,5 jaar niet samen wezen winkelen!

Volgende week word het weer koeler en gaat ze gewoon mee werken. Dat heeft zo zijn andere redenen en mijn baas vroeg zich al af waarom ze afgelopen week en vorige week niet mee was geweest  Hij had wel begrip voor dat het te warm was voor haar maar heeft toch echt liever dat ik haar weer mee neem zeker nu het weer vroeger donker word.
Vind Jessy ook helemaal niet erg



Maar we kunnen weer samen boodschappen doen en winkelen zonder dat er een hond in een auto ligt 

Toch wel handig hè, als je sommige dingen normaal kan doen.

Dat niet te vroeg willen juichen ken ik ook hehe, het is deze week toevallig een jaar sinds Dobby los loopt zónder te zwemmen (ook 2 jaar training gekost) en nu pas durf ik voorzichtig er van uit te gaan dat meneer niet gaat spartelen als hij om een hoekje van de bosjes verdwijnt.

Wat fijn voor je!!! en natuurlijk ook voor Jessy geeft haar toch ook een stukje rust

kijk Chantal, wanhopig gezocht naar oplossingen, door gezet, met trainen, en nog eens trainen, tuurlijk baal je daar wel eens van, maar...de aanhouder wint, zo zie je maar weer, geweldig om dat van je te lezen hoe je dat hebt aangepakt.

Ja we zijn superblij, zaterdag gaan we ook eindelijk eens een nieuwe bank uitzoeken 
Die was al weg voor Jessy kwam maar ja nooit geen tijd gehad om een nieuwe uit te zoeken.

Wilma, ben ik blij dat Jessy niet zo zwemmer is. Fijn dat dat nu ook onder controle lijkt te zijn 

Willemijn, ja heel wanhopig gezocht en veel balen als je weer eens denkt dat het goed gaat en je komt thuis en er staat weer een boze buur voor de deur 

Wat fijn, vooral voor Jessy.
Lijkt me voor jullie ook heel moeilijk om je hond zó achter te moeten laten, wetende dat ze zó in paniek raakt.

Super dat het nu goed gaat

wat fijn Chantal!
Zowel voor jessy als voor jullie!
Maar in een keukenkastje opgesloten??

Ja dat hebben ze ons verteld, Jessy was toen nog een pup en toen ze thuis kwamen hoorde ze enkel gejank uit het keukenkastje komen, waar een stoel voor stond zodat ze hem niet kon openen. 
Hoeveel we er van moeten geloven laat ik in het midden, ze vind haar skykennel namelijk wel een fijn plekje. Lijkt me een beetje tegenspreken met het feit opgesloten in een keukenkastje te zitten.