Bruno negeert mij.

Bruno is nu 1,5 jaar. Sinds 6 maanden heb ik een relatie en sinds dag 1 wonen we praktisch samen. Of bij mij of bij hem. Bruno heeft hier nooit een probleem van gemaakt. Hij luistert ook goed naar mijn vriend zoals zit, wacht en komen.

Mijn vriend laat Bruno ook s' avonds wel eens uit als hij eerder thuis is of een dag vrij heeft.

Maar nu komt het. Dinsdag had mijn vriend Bruno rond 18.00 uitgelaten zoals vaker. S'avonds wil ik het laatste rondje met Bruno gaan lopen dus ik zeg "ga je mee". Nou meestal weet hij niet hoe snel hij naar de deur moet maar nu bleef hij halverwege staan terwijl ik al in gang was en keek paar keer om richting mijn vriend. Alsof hij wil zeggen gaat Marco niet mee? Dus ik nog keer geroepen en weer niets. Ik ben toch zelf de deur uitgegaan omdat de kliko naar buiten moest. Kom ik buiten Marco met Bruno tegen. Toen zei ik nog tegen m'n vriend dat hij Bruno nu wel z'n zin had gegegeven door met hem mee naar buiten te gaan.

Gisteravond was het weer zover. Bruno weigerde met mij z'n laatste ronde mee te gaan terwijl ik m nu zelf rond 19.00 had uitgelaten. Dus ik weer tv gaan kijken. Uurtje later weer geprobeerd en weer geen reactie van bruno. Hij bleef maar omkijken of mijn vriend ook in beweging kwam.

Ik heb m toen (heel fout, ik weet het) maar niet uitgelaten. Hij heeft niets binnen gedaan vanacht dus dat vind ik wel heel knap van m.

Maar ik wil dit niet iedere avond hebben.

Heeft er iemand tips voor me zodat Bruno mij als hoofdleider ziet. Ik vind t prima als hij ook naar Marco luistert maar ik wil ook niet dat hij te afhankelijk word van hem. Mocht de relatie ooit uitgaan dan ziet Bruno mij misschien niet meer als leider omdat hij teveel naar Marco trekt

ok..en zeg nu eens heel eerlijk..ben je niet gewoon jaloers? bang dat je hond je partner leuker gaat vinden?

stel, jullie relatie gaat uit, zal bruno heus wel naar je luisteren, want er is dan niemand anders...
fijn toch dat bruno ook gek op je vriend is!

wat ik dan wel idd niet zou doen, als ie met jou niet mee wilt, dat je vriend hem dan steeds maar meeneemt.
maar ik zie het probleem niet zo, je doet hem toch de band om en sleurt hem mee naar buiten, klaar...(uhmm niet letterlijk natuurlijk)
hij moet maar mee met jou...

lola wil ook wel eens niet mee als ik het vraag of zeg, heeft ze toch pech en moet ze lekker mee.

je beschrijft dat dit pas is dat tie niet met je mee gaat savonds.....je bent al zes maanden dat je samen met je vriend bent, dan bij hem en dan weer bij jou, je hond Bruno kent hem dus ook vrij goed.

een hond kiest , daar kan je niet zoveel aan doen, het is niet zo dat tie jou niet mag, maar gaat graag met je vriend mee, jij bent er waarschijnlijk op de dag voor Bruno, en savonds is je vriend er. maak er geen punt van.

een hond behoort niet tussen jullie in te staan, wees blij dat tie jouw vriend accepteerd, heerlijk toch.

wees jij heel conseqwent met alles, dan komt tie echt ook bij jou hoor, negeren is zo,n zwaar woord.
als jij hem savonds uit wilt laten, pak de riem, roep de hond bij je, beloon hem uitbundig, dan gaat tie graag met je mee hoor.

ga er niet vanuit dat de relatie misschien uitgaat, en dan ? een hond kan ook twee baasjes hebben hoor, zorg dat tie niet moet kiezen. als je Bruno savonds graag uitlaat, dan kan je ook de hond belonen met wat lekkers of een knuffel , riem om, en samen even er op uit.

kan me voorstellen dat dát niet leuk is, waarschijnlijk moet je hond erg wennen aan de situatie en/of hij vind het gewoon gezellig dat je vriend er is.

je hond blijft uiteraard gewoon van je houden

Knorretje is hier ook de hond van mijn vriend. En oh wat vindt ze het erg als hij op zakenreis is, dan moet ze het met mij doen. Flink balen voor haar.

Ik koop mijn hond gewoon om als ze mee moet, met iets lekkers in de hand zeg ik op hoge toon "oooh kom eens kijken" en tsja, vreten wil ze wel, dan trek ik haar tuigje aan en gaan we alsnog.

Knor negeert mij meestal ook hoor...dikke prima...ik haar dan ook. Ik heb er helemaal geen moeite mee dat ze mijn vriend leuker vindt. Zou ik ook vinden als ik haar was. Ik ben namelijk de sjaak wat dierenartsbezoekjes, teken, en andere vervelende dingen betreft. Natuurlijk beloon ik haar daar wel voor, maar ja, mijn vriend doet alleen maar leuke dingen met haar.

Gelukkig hebben we nog 2 honden die mij wel heel lief vinden.
Oh trouwens wat de Knor betreft, als er iets griezeligs gaande is, of iets spannends, dan weet ze me wel te vinden he. Snel bij het vrouwtje liggen, het liefst onder een dekentje. De held.

Trek het je niet te veel aan en laat je vriend ook eens opdraven als er iets vervelends gebeuren moet.

Iedere avond rond een uur of elf pakt mijn man Diesel zijn riem en zegt, kom Diesel, gaan we een rondje doen, Diesel gaat niet mee, snurkt gewoon verder.

Ik denk idd dat dat zijn eigen fout is geweest, dat Diesel het vertikt om met hem mee te gaan. Soms doet hij de riem om, en trekt Diesel langzaam over de plavuizen mee naar de deur, zijn ogen doet hij nog niet open (lol) over de drempel krijgt hij hem niet.
Dus hij laat het er maar bij, en Diesel snurkt voor de deur verder, zogenaamd dan he, want hij slaapt dus eccht niet.

Doe ik mijn schoenen aan, staat Diesel al klaar, ik zeg gewoon, kom we gaan, en dan gaat die ook, al moet ik hem over de drempel tillen, maar dat is niet nodig, hij gaat altijd gelijk mee.

geen probleem hier, we zijn samen maar als ik een fijne vriend zou hebben en bamse trekt daar naar toe, heerlijk toch, wil geen man hebben die niet van honden houdt, en is het niet heerlijk straks in de winter, dat manlief even de hond voor je uitlaat ?

kom op hoor. je man is gek met de hond, moet je niet erg vinden.

Overdag en S'avonds komt Bruno wel bij ons of mij liggen om te knuffelen en spelen dus wat dat betreft zit het wel goed. dus mijn band met Bruno is prima. .

Het gaat mij alleen om het punt dat Bruno S'avonds niet met mij mee wil tenzij mijn vriend mee gaat. Zo hoort het niet. Als ik m roep dat ie mee mag dan moet hij komen zoals voorheen en niet dat mijn vriend steeds omhoog moet om de hond mee naar buiten te krijgen. en naar buiten "sleuren" is ook niet zoals het hoort.

Ik vraag me alleen af waarom hij ineens weigert om alleen met mij te gaan wandelen. Voor dinsdag was er niets aan de hand en er is niet gebeurd of veranderd.

Maar ik zal de snoepjes eens gaan proberen misschien help t.

Mijn vriend weet wat de regels mbt Bruno zijn en hij corrigeert hem ook als hij iets doet wat niet mag dus we zijn allebei even leuk of de boeman om t zo maar eens te zeggen.

heeft je vriend misschien de laatste dagen Bruno altijd 's avonds uit gelaten? Misschien is bruno het gewoon geworden dat je vriend het 's avonds doet, honden zijn goed in zo'n dingen onthouden.

Is natuurlijk geen excuus, van mij zou die ook mee moeten. Misschien moet je eens kijken wat Bruno doet als je vriend er 's avonds niet is, als hij dus enkel jou heeft om op te focussen. En als je je vriend niet zomaar weg krijgt savonds zorg dan dat hij een tijdje uit het zicht is van Bruno zodat die hem "vergeet". Speel dan eerst ff een spelletje met hem, zodat hij jou helemaal geweldig vindt, en pak dan de riem en neem hem mee. In een vlotte beweging.
Of probeer eens door een andere deur te vertrekken?
Of neem hem op je arm en zet hem buiten weer neer?

Ik denk niet dat je dit persoonlijk moet openemen. Een hond vangt gewoon bepaalde signalen op en gaat dan bepaalde verbanden leggen. Mogelijk is je vriend de laatste tijd al vaker met hem buiten geweest en vindt hij het daarom raar als jij plots gaat. Of doet je vriend dan een aktiviteit die jij niet doet en die hij heel leuk vindt. In een gezin heeft iedereen meestal wel een bepaalde functie in de ogen van de hond. Mijn vader nam vroeger de grootste zorg functies op zich voor de hond, dat weet die, dus voor eten en ochtend & avondwandeling ging ze naar mijn vader. ik was doorheen de dag de persoon die de meeste aktiviteit gaf, dus dan was ik de persoon waar ze meest op lette. Mijn moeder was dan weer de persoon om iets lekkers van te krijgen. Dus op ieder moment van de dag had de hond wel iemand waar ze iets van verwachtte. Soms zie je zelf niet het patroon dat je hebt opgebouwd, maar de hond ziet dit wel. Hond zal ook bij persoon gaan op bepaalde momenten waar hij zich veiligst bij voelt. Mss voelt je vriend zich zelfzekerder 's avonds op straat, nu je mogelijk weer in het donker buiten gaat. Gewoon alles eens goed observeren. Ga je vooral niet slecht en onzeker hierdoor voelen, want dan ga je de hond nooit meer meekrijgen 's avonds.

even zo uit mn hoofd hoor ... is dit geen kwestie van savonds is het donker, dus spannender en mysterieus voor sommige honden, en dan een kwestie van de roedel bij elkaar willen houden? 

ik snap je gevoel wel hoor, ik vond het in t begin ook best moeilijk om te zien dat je hond je gewoon niet meer ziet staan... (die kon letterlijk me de hele avond of dag gewoon niet een x aankijken) dat deed me best veel om te erkennen dat je een pup uit t nest heb opgehaald met liefde hebt opgevoed en dan ineens je niet zo heel belangrijk meer vind. maar ik ondervond dat het mijn eigen spoken zijn, en dat ik als er iemand anders over de vloer is gewoon niet meer zo interessant bent omdat ik er toch altijd al ben, kortom de vertrouwde hoeksteen waarop ze toch altijd kon bouwen die haar niet zal verlaten. nadat ik mijn eigen negatieve en verdrietige gedachten heb laten varen kwam ook Gaya haar affectie naar mij weer terug. je moet dus ook goed oppassen dat je geen muren gaat optrekken (ook onbewust) Wees heel gelukkig dat je een vent hebt gevonden die net zo gek is op je hond als jij bent, want ook ik heb de andere kant mee gemaakt, een hond die alles probeerde om maar aandacht te krijgen en een ex-vriend die gewoon straal hard langs m opliep en negeerde! Dat is nog vele malen pijnlijker om te zien dan te accepteren dat je je maatje moet delen 

je hond is ook een beetje aant puberen waarschijnlijk.
mijn hond is 2j... altijd heel gehecht aan mij geweest...
nu ik sinds een jaartje een relatie heb ziet MIJN hond mij nog niet staan als ik binnenkom! is alleen met mijn vriend bezig... kijkt niet naar mij om als hij er is.
maar ik vind het super! ben heel blij dat ze elkaar zo graag hebben en moet er zelfs altijd een beetje om lachen als hij niet met mij buiten wil omdat mijn vriend nog in de zetel zit...

wees blij dat de je vriend wat met m doet joh ! mijn vriend doet geen drol met de honden . zelfs het vlees uti de vriezer halen moet ik tegen m zeggen want uit zichzelf doettie het niet hoor en zelfs dan nog is het maar afwachten oftie het er inderdaad er uit haalt.. wandelen met de honden evenmin . ja sochtends soms even 5 minuten uit de deur plassen poepen en weeer naar binnen . en als we met zn viertjes de hort op zijn gaat meneer leuk showen van kijk mij met mn huskies terwijl die er geeen ene ruk mee doet. ik had liever gehad. dat hij sochtends met de honden een half uurtje liep . want zometeen als ik weer fulltime ga werken kan hij het toch echt vergeten dat ik in mijn uppie die honden op me neem .

Even een vraag: waarom hoort dit niet??
Waarom moet je hond wanneer jij hem roept om te wandelen. komen? Moeten is iets wat wij toch ook niet kennen of willen?
Jij moet ook niets, je hond moet ook niets.
Je hond kiest ervoor om te willen wandelen met je vriend 's avonds, en niet met jou. So be it. Gaat misschien wel weer over en anders gaan jullie gezellig samen wandelen! Ook leuk en jullie krijgen een nog beter band. (en lekker rozig allebei!!)

Ik zal je vertellen dat ik een bouvier had, die met niemand anders uit wilde dan alleen met mij. Dat was een ramp, voor als ik ziek was of wat dan ook. Mijn toenmalige man kon haar ook niet uitlaten, maar als ik dan zogenaamd deed alsof ik mee zou lopen, dan ging ze wel. maar ze ging in de ankers als ik dan weer de woonkamer inliep.

Toen ik mijn huidige man ontmoette, had ze precies 1 dag nodig en hij mocht haar uitlaten. Waar dus mijn ex man jaren over deed (en ze wilde nooit met hem mee< liever nog wel met de buurvrouw), deed mijn huidige man het in 1 dag.
Mijn huidige man mocht dus blijven, dat snap je wel en ben nu alweer 11 jaar met hem getrouwd. Mijn bouvier leeft niet meer, maar oh wat was ze dol op hem! En hoewel ze aan mij hing (ik heb haar grootgebracht, eigen fok) trok ze steeds vaker meer en meer naar mijn nu huidige man dus.

Wat ik wil zeggen is dat honden zelf kiezen. Een hond kiest ook altijd zijn baasje uit en niet andersom.
Kom op, niet jaloers zijn, het gaar misschien wel over en anders zo als ik al zei, lekker met zijn 3en wandelen!!
Want niets moet!

Ik denk dat je sorry dat ik het zeg een beetje jaloers bent.
Het is JOU hondje dus hij moet luisteren naar JOU... zo werkt het niet in de hondenwereld, weet jou hondje veel dat jij voor hem betaald hebt en dat hij van jou is, nee hondje is daar helemaal niet mee bezig dat beestje weet niet eens dat tie wat verkeerd doet.

Wat is er nou zo erg aan? Waarom is dit niet goeD?

Ben jij s'avonds op straat een beetje angstig/ nerveus?

Vraag me niet waarom hoor, maar het eerste wat er bij mij opkomt is namelijk het idee dat je vriend in het donker een ander/ veiliger 'gevoel' overbrengt.

Verder is het wel erg fijn dat je vriend en Bruno het samen zo goed kunnen vinden met elkaar

ik vind wel dat je op 1 lijn moet zitten en blijkbaar is je vriend die 1e keer met bruno naar buiten gegaan terwijl hij met jou niet meeging.
Dat zou ik ook vervelend vinden.

Je weet zelf dat het niet slim was hem niet uit te nemen, probeer het niet zo persoonlijk te maken, dat snapt je hond ook weer niet. Daarbij heeft ie wel recht op/behoefte aan zijn wandeling voor het slapen.

Laatst ging ik net met Santa weg, komt mijn man thuis.
Santa wilde niet meer met mij mee.
Ik nam hem enigzins onder druk mee, trekt ie zich tot 2 keer toe uit de halsband. Toen was ik ook geirriteerd. We hebben het opgelost door samen naar onze tuin te lopen, mijn man liep door naar binnen en wij verder. Of het de beste aanpak was, geen idee, maar de keer erna leverde het geen probleem op, dus waar dat ineens vandaan kwam die 1e keer?

Ik krijg veel reacties of ik niet jaloers ben. Dat ben ik niet ik vind het namelijk juist fijn dat Bruno ook naar hem luistert zodat ik met een fijn gevoel ga werken en niet steeds af loop te vragen of het wel goed gaat. Het ging mij alleen puur om het punt dat Bruno niet meer komt als ik zeg ga je mee. Want op die woorden reageert hij altijd zeer enthousiast Want voorheen stond hij altijd klaar om te gaan met of zonder m'n vriend erbij.


Overdag zijn er geen problemen. Alle rondjes doe ik altijd met Bruno, mijn vriend laat m alleen een paar keer uit als ik later thuis ben van werk dus de ronde van 18.00 u. Dus hij wordt eerder zelden door mijn vriend uitgelaten.

Ik vind t gewoon raar dat Bruno zo reageerde en vroeg me af wat er kon zijn en wat ik daar t beste aan kan doen. Ik wil ook niet dat Bruno zo leert om z'n zin te krijgen want dan denkt hij strax dat alles mag (bij wijze van spreken dan)

Ik begrijp het wel.. Ik had ook een relatie toen Chels klein was, en mijn ex wilde wel met 'r knuffelen en stoeien en snacks geven, maar het uitlaten moest ik maar doen, over het algemeen.. En dat wil een pup niet zo graag.. Dus zij blijft dan liggen en die hond erbij, lekker warm, en ik ben dan de zeikerd dat ik 'r optil en meeneem, want als het aan haar had gelegen ging ze maar ff in de tuin grrr rara waarom het uit is..

Maar Claud, mag ik dan toch een antwoord op mijn vraag?
Waarom hoort het niet? Ik blijf namelijk van mening dat iets wat jij denkt dat hoort, de hond dat niet zo vind. Een hond heeft ook een eigen wil en waarom zou dat niet mogen.

Je zegt nu dat je het wel fijn vindt, maar dat haal ik toch echt niet uit je eerdere bericht, vandaar mijn quote en vraag.
En ook jammer is dat je verder niet reageert op het feit dat wandelen met zijn 3en is toch ook leuk is!! En dan heb je 2 vliegen in 1 klap!!

Honden kiezen nu eenmaal zelf hun baasje, DJ trekt hier meer naar mijn man, Sophietje naar mij. Nu mijn man vannacht weg is, is hij zielig en zet zijn treurigste gezicht op, maar over een kwartier gaan we toch nog even wandelen. En omdat hij en Sophie mee mogen naar boven als de baas van huis is, zal hij het straks vergeten zijn.
Komt de baas morgen weer thuis, ziet hij mij amper nog staan. Zo werkt het, en niet anders. So be it.

om antwoord op je vraag te geven:
Ik vind dat Bruno met mij mee moet omdat ik degene ben die het laatste rondje doet. Ik kan wel iedere keer als bruno geen zin heeft om met mij mee te gaan, mn vriend laten lopen maar dan bepaalt bruno de regels en niet ik. Als jij tegen je hond nee zegt omdat hij iets niet mag dan geef jij hem toch ook niet zn zin door de volgende keer ja te zeggen.

Ik snap best dat als mijn vriend thuis is van het werk en eindelijk ontspannen op de bank ligt dat hij niet altijd zin heeft om mee te gaan. Ik ben degene die voor een hond heeft gekozen, mijn vriend heeft hem "erbij" gekregen. En ja ik ben blij dat die 2 het goed kunnen vinden en ik mag blij zijn dat hij hem uitlaat als hij eerder thuis is.
Maar ik ga niet aan hem vragen iedere avond laatste rondje met Bruno te doen omdat Bruno dat graag wilt. Ik vind dat Bruno mee moet gaan met degene die hem roept, en niet dat Bruno bepaalt wie er met hem mee gaat.

Ik snap dat een hond een baas kiest. Ik zou het anders hebben gevonden als we Bruno samen hadden aangeschaft en samen opvoedde.

Ik zou het gewoon even laten rusten. Waarschijnlijk gaat het vanzelf wel weer over. Maak er niet iets groots van, dan maak je het alleen maar meer 'een ding'.Ik snap wel dat je vindt dat hij gewoon mee moet met jou. Ik zou hetzelfde hebben. Ik vraag niet veel van mijn honden maar als ik iets vraag wil ik ook dat ze luisteren.

En op mijn tip dat jullie dan samen gaan, met zijn 3en...............dat vind je dus ook maar niets, of.......

Ik denk zelf dat je het een beetje overdrijft en het is helemaal niet zo erg als een hond iets anders wil dan de baas. Ik laat mijn honden vaak buiten ook de weg kiezen en soms denk ik, hm.......heb ik niet echt zin in, maar okee.............zij willen die kant op, dus dat gaan we doen!

Hier is het zo dat mijn man de laatste ronde doet, maar soms doe ik het. Of we doen het samen, is nog leuk ook. En ja, soms willen ze niet met mij mee, nou......dat is dan jammer. Dan wacht ik meestal nog een kwartiertje of zo, als ik dan weer de riemen pak, dan willen ze wel, want ja.....ze moeten toch nodig dan.
Misschien kan je dat uitproberen dan, wil hij niet met jou mee? Dan wacht je toch een half uur.

Prioriteiten stellen is okee, maar overdrijf het nu niet. En dat is eigenlijk wat ik voel, het moet want anders is het niet okee. Tja, misschien iets makkelijker worden? En wie weet vind je vriend het helemaal niet erg om te doen, nu doe je dus ook de beslissing al maken voor je vriend. Hem al  gevraagd hoe hij er over denkt? Misschien vind hij het hartstikke leuk, maar omdat jij vindt dat het niet hoort.......mag het dus niet.

als je terug leest heb ik ook geprobeerd om na een uurtje nog eens te gaan en dat hielp die avond niet. En zoals ik al aangaf hoeft mijn vriend zich niet verplicht voelen om laaste rondje te lopen omdat bruno dat wilt. Hij wil ook ontspannen en ik heb daar geen problemen mee ik ben gewend om er op uit te gaan met bruno, ook al heb ik soms geen zin.
Ik vind het niet nodig om makkelijker te worden. De regels die er waren toen ik single was gelden nog steeds. Consequent moet je altijd zijn of ik nu single of relatie heb.

Overdag als ik alleen thuis ben met bruno is er ook niets aan de hand. dan zeg ik ga je mee en hij staat bij de voordeur.

Maar ik ga niet iedere avond bij mn vriend zeuren of hij zin heeft om mee te gaan omdat bruno dat graag wilt. Als hij zin heeft zegt hij dat vanzelf wel. er zijn ook avonden bij dat we samen lopen maar echt niet iedere avond. Voor Bruno zorgen is mijn ding en als hij me kan helpen doordat hij eerder thuis is prima.

Prima meid, veel succes verder.