een tjechoslowaakse wolfshond en een saarloos wolfshond?

Hallo,

Wat is het verschil tussen een tjechoslowaakse wolfshond en een saarlooshond?

En kan iemand ( een eigenaar) mij wat over hun karakter vertellen?

Gewoon uit nieuwsgierigheid..


ALvast bedankt!

Groetjes,

Estelle

Een Saarloos komt uit Nederland, en een Tsjechoslowaakse uit Tsjechoslowakije Even opgezocht op Wikipedia...

Hoi

Hieronder een stukje algemene info:

De Tsjechoslowaakse Wolfhond
De soepele sluipgangen, de wendbaarheid, het uithoudingsvermogen,
de overlevingdrift en de onafhankelijkheid zijn
kenmerkend voor de Tsjechoslowaakse Wolfhond.
Dit zeer intelligente en gevoelige dier,
van oorsprong een kruising tussen wolf en Duitse herder,
stamt uit Tsjecho-Slowakije en werd hier
ingezet voor grensbewaking en politietaken.
Wanneer je de hond ziet ben je gelijk in de ban
van zijn natuurlijke wilde schoonheid.
Hij lijkt op een wolf maar is een hond.
Er stroomt echter zowel wolvenbloed als
Duitse Herdershondenbloed door zijn aderen
en dit maakt hem anders dan een gewone huishond.
Het is dan ook geen hond voor een doorsnee gezin.
Deze hond vraagt om een consequente,
duidelijke africhting waarbij de eigenaar een
meer dan gemiddelde kennis dient te hebben van hondengedrag.
Het is een erg eenkennige hond die voor 'zijn' roedel door het vuur gaat.
Alles wat tot zijn roedel behoort zal hij accepteren, zowel dieren als kinderen.
Alles wat vreemd is zal hij voorzichtig benaderen en
de omgang met andere honden is vaak erg problematisch.
Veel valt en staat met een goede socialisatieperiode
waarin de hond kennismaakt met de wereld om hem heen.
Dit zorgt er later voor dat hij stabiel reageert op uiteenlopende situatie.

Uiterlijk
De hond is gespierd en heeft een rechte sterke rug.
de staart is hoog aangezet en wordt, bij ontspanning, hangend gedragen.
Hij heeft een droge gespierde hals die mooi vloeiend over gaat in het lichaam.
De Tsjech heeft een mooi hoofd, matige stop,
een rechte neusrug en strakke lippen.
De ogen zijn schuin in het hoofd geplaatst.
De vacht is stokharig met een dichte ondervacht.
Deze honden verharen doorlopend.
Dit vraagt om regelmatige borstelbeurten.
De kleur van de vacht varieert van zilvergrijs tot donkergrijs
met lichte bijna witte kleur aan onderzijde hals en borst.
de honden hebben een schaargebit.
De schouderhoogte van de teven is minimaal 60 cm
en van reuen minimaal 65 cm


Gedrag en karakter
De Tsjechoslowaakse wolfhonden zijn erg speels.
Zelfs als ze ouder worden. Hun spelgedrag lijkt veel op het spel van wolven.
Dit is prachtig om te zien.
Ze graven graag, blaffen weinig en hebben een gigantisch uithoudingsvermogen.
Ze hangen erg aan de baas en de roedel waarin ze opgegroeid zijn.
Ze kunnen dan ook erg waaks zijn en tolereren geen vreemden in hun territorium.
De eigenaar dient bij onverwachts bezoek van vreemden de hond onder appèl te hebben.
Het is verstandig de puppy's vanaf de 8e week individueel te behandelen.
Het biedt de nieuwe bezitter de mogelijkheid het karakter en de totale
ontwikkeling te beïnvloeden.
Absolute gehoorzaamheid moet men van een Tsjechoslowaakse Wolfhond
niet verwachten omdat hem, zoals bij veel hondenrassen wel het geval is,
de bereidheid om te onderwerpen ontbreekt.
Binnen de familie zoekt hij zijn eigen "baasje" zelf

Zijn psychische rijpheid bereikt de Tsjechoslowaakse
Wolfhond op een leeftijd tussen 2 en 3 jaar.
Zijn ongenegenheid, zich ondergeschikt te maken
(niet voor het werk) vraagt in het begin zeer veel geduld, die zich, al is
het later, in buitengewone goede betrekking tot zijn baasje en met zeer
goede arbeidsresultaten uitbetaald.
Alhoewel veel mensen vallen voor het prachtige uiterlijk
van deze hond is hij geen hond voor iedereen.
Eigenzinnig en onafhankelijk van aard kan de Tsjech bij
verkeerde opvoeding erg dominant worden met alle gevolgen van dien.
De pups zijn vaak slopers en zetten hun vlijmscherpe
gebit graag in meubilair en andere mooie spullen.
Een bench is geen luxe bij de opvoeding van een Tsjecho-Slowaakse Wolfhond.
De hond heeft veel beweging en gezelschap nodig en daarmee
bedoel ik lange tochten door de natuur zodat hij zijn energie kwijt kan.
Een blokje om het winkelcentrum voldoet niet.
Aanstaande eigenaren houden (als het even kan)
zelf van sportieve lange wandel- of fietstochten.
Zeer goed toonde de Tsjechoslowaakse Wolfhond zich ook in het speurwerk,
wat ze niet alleen als verdedigingshond maar ook als reddingshond geschikt maakt.
Hij is uitgesproken bestand tegen verschillende weersinvloeden,
uithoudingsvermogend, krachtig en bezit een zeer goed oriënteringsvermogen.
Hij is leergierig en reageert snel. Zijn aangeboren voorliefde, welke zich
bij iedere inzet als werkhond aanwezig is,
laat zich ook sportief benutten zodat de TW in een span bij sledehondrennen
net zo goed ingezet kan worden als bij Agility.
Omdat deze sporten bij eigenaars van Tsjechoslowaakse Wolfhond steeds meer
aanhangers vindt, wordt er steeds een grotere gebruik gemaakt van deze mogelijkheden.
Het gezelschap van een goed opgevoede Tsjechoslowaakse Wolfhond
maakt zo'n tocht tot een onvergetelijk avontuur.
Mensen die full-time werken kunnen beter niet aan een Tsjech beginnen,
een Tsjech zit dan teveel alleen en zal zowel lichamelijk als geestelijk wegkwijnen.
Krijgt hij echter los in huis niet genoeg aandacht of uitloop,
dan is hij snel verveeld en kan hij op domme gedachten komen.
Dan kan het gebeuren, dat hij de woning op zijn kop zet.

Meer info en foto's over de Tsjech. Wolfhond kun je op mijn site vinden:
www.vantaelsesluske.nl

Misschien kan Miran je iets meer vertellen over de saarloos

Weet dat het heel interessant is!
Ik kan je niet zo goed helpen als hierboven, maar ze spreken wel aan he!
Die nauwe verwantschap...zeer intrigerend!

Tsjechen zijn over het algemeen energieker en pittiger dan saarlozen.
Beter af te richten, waakser. Een tsjech komt voor je staan, een saarloos achter je.

Dit zijn enkele van mijn ondervindingen.

Ze verschillen met name in karakter heel veel.
Een groot verschil is inderdaad dat de Tjech veel pittiger is. Het is meer een werkhond die je voor verschillende doeleinden kan gebruiken. Je kunt er behendigheid of andere sporten mee doen. Dat wordt met de meeste Saarlozen lastig. Er zijn er wel die graag met je samenwerken binnen een sport, maar de meeste die ik ken willen dat niet. Teveel mensen, teveel drukte en andere honden.
Alhoewel angst niet voor mag komen in het ras, zijn de meeste Saarlozen wel heel teruggetrokken en kunnen bijvoorbeeld niet geaaid worden door vreemden.
Ik ben een paar keer meegeweest met een Saarlozenwandeling, wat dan opvalt is dat het wandelen heel goed gaat. De meesten kunnen goed los lopen. Wel vaak aanlijnen bij paarden of koeien in een wei waar je langs loopt. Omdat het jachtinstinct dan wel een beetje naar boven komt en prikkeldraad ze niet zo goed tegen houdt
Alleen naderhand wat drinken op een terras, dat trekken de meeste niet. Vaak zetten de eigenaren ze dan in de auto. Een enkele saarloos ligt er wel rustig bij.

Verder zijn ze werkelijk prachtig. Als je ze in hun eigen omgeving ziet. De rust die van ze afstraalt, de imposante verschijning. Prachtig.

Mijn saarloos vindt behendigheid wel heel leuk. Hij gaat altijd mee als ik les geef en dan doet hij regelmatig wat dingen mee. Ook aan het einde van de les gaat hij alle toestellen af om te checken of er nog brokjes liggen Zeker als er een puppygroep is geweest ligt er nog wel eens wat. Maar je mag van een saarloos niet verwachten dat hij alles op commando doet. Als hij vindt dat hij wat anders moet doen, dan doet hij dat ook. Dan kun je op je kop gaan staan, maar hij doet het toch.

Wat mijn hond in ieder geval geweldig vindt om te doen is speuren. Daar kan hij zelf (binnen grenzen) bepalen wat hij doet en daar gaat hij helemaal in op. Geweldig om te doen.

De terughoudendheid verschilt per dag en per situatie en zelfs per ondergrond. Op de weg(steen) is hij terughoudender dan op gras. Ik merk wel dat het steeds een beetje beter gaat. De terughoudendheid is overigens alleen naar mensen. Andere honden en dieren vindt hij prachtig! Hij is vanaf de eerste week dat hij bij mij is meegeweest naar schapendrijven. Hij vindt ze (nu nog) echt heel leuk. In het begin liep hij ook los tussen de schapen. Ook de koeien die we dagelijks tijdens de wandelingen tegenkomen wordt uitgebreid begroet(met zijn kop ver door het hek). Ik ben me wel terdege bewust dat dat ineens om kan slaan als hij ouder wordt. Ik hou dus ook wel zijn lichaamshouding in de gaten. Als hij er achteraan zou gaan houdt een hek hem niet tegen. Ze kunnen namelijk klimmen als een kat. Dus zelfs een hek van 2 meter of hoger is geen belemmering.

Ik had wel de eer om een Saarloos te ontmoeten die heel terug getrokken was. Maar doordat ik haar helemaal negeerde en ging zitten kwam ze op een gegeven moment aan mijn rug snuffelen. Ik zat aan een houten picknicktafel, zo een waar de banken aan de tafel vastzitten. Ik zat met mijn rug naar de tafel zodat ik de hele roedel kon zien en meemaken. De dame klom op de tafel om aan mijn rug te gaan ruiken. Ik bleef natuurlijk stil zitten en boog mijn hoofd een beetje. Toen ging ze op tafel liggen om zo af en toe weer te kunnen snuffelen. En na een kwartiertje kwam ze van de tafel af en benaderde me vanaf de zijkant om te snuffelen en daarna ging ze naast me zitten. Toen ik bood ik mijn hand aan om te snuffelen en toen kon ik haar onder haar kin aaien en uiteindelijk hebben we heerlijk zitten kroelen
Ook al heb ik dit soort dingen vaker omdat ik regelmatig met angstige honden werk (en het is altijd een soort kick als je vertrouwen hebt gewonnen) omdat het zo'n imposant dier is, is het toch een hele ervaring.

Overigens vind ik bij de Saarloos ook een nadeel dat er twee rasverenigingen zijn, waarvan er eentje niet test op dingen als dwerggroei, omdat ze zeggen 'onze honden hebben dat niet, dus hoeven we er ook niet op te testen..'
En de genenpool is zo klein.. dus is er nu wel overleg over het inkruisen van een ander ras. En dan heb je weer dicussie, Wolf of Duitse herder. Sommige vinden er al teveel Duitse herder inzitten..  en dan al die discussie heen en weer en ondertussen is er in jaren nog niets besloten.

@Bassie, wel erg leuk om te horen dat die van jou zo goed meegaat met de hondenschool. Dat was voor mij namelijk een reden om niet voor de Saarloos te gaan, omdat ik teveel twijfelde of ik hem daarmee wel een plezier zou doen. En ik doe alles met Biko en wil dat in de toekomst ook met de volgende hond blijven doen. Biko is zo'n uitgebalanceerde hond. Ook eigenwijs hoor.. aus he

Een Saarloos pakt je in! Inderdaad zoals hierboven wordt beschreven, het contact is intens. Vind het een geweldig ras, zowel uitelijk als innerlijk. Vind het een bijzonder dier.

Ik had al heel wat saarlozen bij mensen thuis gezien, maar veel daarvan kwamen niet eens naar beneden toe. Ik heb er ook een gezien die helemaal open was en meteen naar me toe kwam rennen(indrukwekkend!!!) en vervolgens op zijn rug ging liggen om geaaid te worden, maar dat was wel een uitzondering. Er zijn er wel meer die niet heel terughoudend zijn en geaaid kunnen worden, maar het merendeel wat ik gezien heb laat het niet toe. De mijne is ook niet open. Het gaat wel steeds makkelijker, maar hij heeft toch wel tijd nodig. Met jouw benadering zou het waarschijnlijk wel lukken, maar er zijn niet zo veel mensen die dat zo kunnen.

Twee verenigingen is dramatisch voor zo'n klein ras. Samenwerking tussen de vereniging zie ik helaas niet zo snel gebeuren. Daarvoor zijn er teveel persoonlijke spelletjes. Misschien nu er bij de NVSWH iemand uit het bestuur is opgestapt, maar ik heb er niet veel hoop op. Overigens is de vereniging die niet test(inmiddels wordt er wel op veel dingen getest) ook de vereniging waar je als buitenstaander toch geen pup krijgt. Die worden alleen binnen een zeer select groepje verspreid. Ze hebben een wachtlijst waar niemand iets over kan/wil vertellen. Zelf contact opnemen met een fokker kan niet. De vereniging bepaald waar jou pup vandaan komt en of je wel in aanmerking komt. Je MOET daar ook lid zijn van die vereniging om uberhaupt in aanmerking te kunnen komen voor een pup. Tja dat was sowieso niet mijn ding. Je mag daar zelf kiezen zeggen ze, maar m.i. alleen ja of nee.

Tja aus..... Bij ons kan de aus juist niet mee naar de les. Die is daar veel te druk voor en vraagt 100% aandacht. Dat kan niet tijdens de les. Wel geprobeerd, maar dat was geen succes. De saarloos moest in het begin wel mee omdat hij uiteraard nog niet alleen kon zijn, maar hij vindt het ook echt leuk. Al die honden om hem heen. Kleine pupjes gaat hij heel zacht mee om. Onzekere honden geeft hij alle ruimte om te snuffelen en te wennen en opdringerige honden gaat hij uit de weg. Zo mooi om te zien.

Dat is grappig! Mijn Aus is zoals jouw Saarloos!
Biko is ook al wat ouder en dat merk ik wel. Ik kan hem nu gewoon aan de kant leggen en dan blijft hij ook liggen. Dat was toen hij een stuk jonger was lastiger, dan moest ik hem om zeker te zijn vast leggen

Ik ken ook een paar heel vrije Saarlozen, allemaal van een fokster uit Utrecht. Als ik een pup zou nemen, dan bij haar vandaan.
Ik wil zooo graag nog eens naar Yellow Stone park, wolven spotten. En als ik dan tussen de Saarlozen zit, die zo schuw zijn, maar wel contact proberen te zoeken, dan zie ik mezelf al zitten in Yellow Stone tussen de wolven (die natuurlijk never nooit contact gaan zoeken, maar ik mag dromen he!).

ja ik ben lid geweest van de LvSW. Leuke club. Maar dat getouwtrek met de andere vereniging en dan de briefwisseling heen en weer. Ik weet dat het bij iedere vereniging wel wat is, of je nou in de honden of in voetbal zit.. maar ik word daar altijd zo moe van. Je zou denken dat je toch beide hetzelfde doel hebt..

Een wolfShond is een hond om mee op wolven te jagen. Een wolfhond zonder S is een hond waar wolf in gekruisd is.

Juist dat 'schuwe'of 'terughoudende' is wat mij niet aantrekt in de Saarloos,
De meeste zijn buiten hun eigen terrein heel schuw.

Een Tsjech kan ook soms wat schuchter zijn en dingen behoedzaam benaderen, maar is veel meer open dan de SWH.

Zoals al eerder gezegd, heb ik ook altijd gehoord:
Bij gevaar gaat de TSW voor je staan en de SWH achter je...