voogdijschap hond na relatiebreuk

Beste hondenvrienden,

Heeft er iemand ervaring met het 'delen' van een hond na een relatiebreuk?
Helaas zijn mijn vriendin en ik na 8 jaar uit elkaar en hebben wij vanaf pup af aan (de hond is nu 7) onze hond Bassie. We zijn beiden zeer gehecht aan de hond en we willen de hond allebei niet opgeven. Op dit moment wisselen we de hond ongeveer om de 6 a 7 dagen. Naar mijn idee is de hond ook gehecht aan ons allebei. Toch voelt het anders met zijn 2 als dat we met zijn 3 waren. Buiten het feit dat ik mijn ex nog vaker mis, heb ik het idee dat de hond haar ook wel eens mist.

Zijn meer mensen die na een relatiebreuk een voogdijregeling hebben getroffen voor de hond? En hoe zijn jullie ervaringen?

Groet, Kenny

dit lijkt me niet echt goed voor een hond
De hond mag bijvoorlbeeld bij de een dit en bij de ander juist weer niet
Allemaal heel verwarrend voor een hond
Ik ben van mening dat de hond behoort bij diegene op waar de hond op naam staat
Je kan zelf nog zoveel willen maar het is beter om te handelen wat het beste voor de hond zou zijn
Daar is geen discussie over mogelijk

Tja, wat is het beste voor een hond. Je moet idd het beste doen wat voor de hond goed is, maar 1 iemand waar de hond heel erg aan gehecht is, opeens uit je leven, lijkt me ook niet echt goed voor een hond. (Laat staan voor mij of voor mijn ex vriendin).
De hond staat op mijn naam, puur omdat ik de man ben en ik zou het moreel niet kunnen opbrengen om op basis daarvan de hond op te eisen. Ik vind dat we beide evenveel recht op de hond hebben.
Ik hoop dat er toch mensen zijn met ervaring op dit gebied die kunnen vertellen hoe dat gaat / gegaan is.

Jullie hebben beide evenveel recht op de hond dat ben ik zeker met je eens..
Bij wie die op naam staat... tsjaa vindt ik niet veel zeggen, de chip van mijn hond staat ook op de naam van mijn vriend maar als wij uit elkaar gaan gaat de hond toch echt met mij mee..

De hond vindt ons beide even leuk en is gehecht aan ons beide, maar ik trek meer met haar op doe meer met haar dus ze trekt iets meer naar mij toe, ik heb er meer voor over en daarom krijg ik de hond..

Denk dat je het zo zwart wit moet gaan bekijken, waar is de hond beter af? Wat is het beste voor de hond?
Zo tussen beide is voor de hond ook niets.

En hou er wel rekening mee dat de honden in het nu leven, niet in het verleden.

Als jullie beide één streep hebben getrokken qua opvoeding, waarom zou het nu ineens mis moeten gaan, hij is inmiddels 7 jaar, het zou in een ander daglicht staan als het een pup was geweest...jullie hond is gek op beide, lekker laten zoals het is, en ik neem aan dat jullie samen goed door één deur kunnen ? Voor de hond verandert er weinig...het'roedel'gevoel is hij misschien ietwat kwijt..maar daarintegen ziet hij jullie beide nog, en leuke dingen doen met hem compenseert een hoop.
jammer dat je relatie stuk is gelopen..sterkte !

Niet helemaal hetzelfde maar mijn vorige hond was regelmatig bij een vriendin van me, ging bv met haar mee op vakantie of op familiebezoek of gewoon gezellig logeren een paar dagen. En die had het volgens mij erg naar de zin. Merkte ook niet dat ze anders was als ze terug was.

Bij voorbaat alvast bedankt voor de reacties en het medeleven!
We kunnen idd nog wel redelijk door een deur en ik weet dat de hond het bij mijn ex vriendin goed heeft, maar bij mij heeft ze het ook goed. Ik wandel op een vrije dag gemiddeld 2,5 tot 3 uur per dag en op een werkdag ongeveer 1,5 uur per dag. Mijn ex loopt een stuk minder, maar geeft haar wel de nodige aandacht die ze verdient.
We hebben afgesproken dat we het toch gaan proberen om de hond om de week te hebben en ik hoop dat dit goed gaat, want afscheid nemen van mijn viervoeter zie ik echt niet zitten..

Nou ik heb onze Taaj van mn man gehad en omdat hij toevallig zijn ID bij hem had staat Tajo op zijn naam maar als er wat gebeurd gaat ie toch echt met mij mee, omdat de hond op iemand zn naam staat wilt niet zeggen dat ie daar ook beter af is

Bij Raven heb ik dat gelijk goed gedaan, ik ben haar eigenaar en mn man is mede eigenaar

ik zou gewoon blijven wisselen! de hond vind het echt niet erg om 2 huizen te hebben en voor jullie lijkt het me de beste oplossing! gewoon 1 lijn met de regels!

alhoewel luna vaak meegaat naar oma en daar rustig de bank opgaat terwijl ze dat thuis nooooit doet/mag!:P oma vind het gezellig en dus mag het daar wel weten ze dondersgoed:P na de eerste keer dacht ik ohooh dat word wat thuis maar nee hoor ze heeft hget nooit geprobeert!

Je mag het gaan proberen
Maar bedenk wel dat wat jij wil of wat je ex wil in dit geval er helemaal niet toe doet

zolang julie beide op 1 lijn zitten over de opvoeding en regels en je hond er geen probleem mee heeft dan zit het gewoon goed en moeten julie mooi zo verder doen

ik neem aan dat jij en je ex niet eeuwig alleen blijven  dus is het ook belangrijk dat de toekomstige nieuwe vriend(in) mooi de regels handeerd die jij en je ex hebben vooropgesteld.

Een hond die naar een oppasadres gaat kan dat ook allemaal makkelijk aan. Ik zie dus niet in waarom een hond het per definitie moeilijk zou hebben met wisselende regels en omgevingen.

Probeer het gewoon. Kijk objectief naar de hond en zie dan of het werkt.

het is gewoon altijd makkelijker om op 1 lijn te zitten met alles.

Mijn tante en nonkel doen het met hun 2 honden en dat gaat prima.

Jammer van de breuk voor je.(sterkte)

Ik moet wel toegeven dat jullie het met de hond prima hebben uitgewerkt.
Jullie hond is op jullie beiden ingesteld, verwarring bij een hond van die leeftijd; ik denk het niet.
Hoop wel dat deze regeling mag blijven, en dat je ex niet gaat 'tegendoen' op een gegeven moment...(sorry voor m'n negatieve kronkel)

Ik sluit me hier bij aan.

De hond kent jullie allebei heel goed na 7 jaar dus ik zie ook geen probleem. Het enige kleine negatieve kronkeltje wat ìk heb is dat, mochten jullie toch op de een of andere manier niet meer door 1 deur kunnen, je uit moet kijken dat onenigheden niet over de kop van de hond uitgespeeld gaan worden, want dàt zit dan in een klein hoekje.

Off topic. Ik ben op een gegeven moment alleen verder gegaan met mijn kinderen en was me er heel erg bewust van dat 'n meningsverschil uit kan monden in "ja maar zoals jij het doet met de kinderen........", terwijl het probleem ergens anders lag.
Gewoon (blijven)accepteren dat de een het anders doet dan de ander, dan heeft (in dit geval) de hond nergens last van.

Sterkte ermee.

Allemaal bedankt voor de reacties,

Hier kan ik zeker wat mee!

Groetjes Kenny!

Graag gedaan kenny ! nog een idee om een account aan te maken ? groet

@ Teressa en Beau: dat ga ik indd binnenkort doen!

Jaaa

Ik denk dat dit een ideale oplossing is geworden.
We zijn het er allebei mee eens en de hond vind het echt leuk als ie hier is en ik doe ook veel met hem.

De week dat ie niet bij mij is, weet ik dat ie het goed heeft bij mijn ex vriendin. De hond zelf lijkt ook nergens last van te hebben, ik merk iig niet dat ze verdrietig is ofzo.

Al met al gaan we het zo doorzetten en lijkt dit vooralsnog de beste oplossing voor alle partijen

Kenny, kan prima hoor, een 'bezoekregeling' over de hond. Er zijn ook genoeg gescheiden ouders die een regeling hebben dat de hond is waar de kinderen zijn, zodat beide ouders de hond ook blijven zien.

En natuurlijk, uit elkaar gaan is niet leuk. Zal voor de hond misschien ook niet leuk zijn... Is het voor kinderen van gescheiden ouders ook niet. Maar uiteindelijk vindt mens en dier z'n plekje wel weer en het lijkt me voor de hond alleen maar hartstikke goed dat jullie hem beiden blijven zien. Zo kun je het misschien ook proberen te plannen rondom jullie werkroosters, zodat 'ie zo min mogelijk alleen is. Lijkt me alleen maar hartstikke goed!

Er zijn zoveel honden die overdag naar de oppas gaan, of naar een pension. Dan liever bij jouw ex of bij jou, dan bij derden, toch?

Heel veel sterkte en succes! En heet je echt Kenny? Gave naam!

Ik denk wel dat het zou moeten lukken, dit omdat de basis van de hond wel bij jullie samen ligt en ik er dan wel vanuit ga dat jullie toch veel regels hetzelfde hebben.
heel veel succes

hallo allemaal,

toen ik nog bij mijn ex was hebben we een hond gekocht, de hond stond eerst op zijn naam omdat er een reden was in mijn ogen om er een aan te schaffen die hem deed denken aan zijn vorige hond die door omstandigheden binnen het gezin is afgenomen door echtscheiding van zijn ouders. hij mocht de hond niet zien e.d
vervolgens had ik zoiets van: we kopen zo'n zelfde hond als troost al kan de ene hond de andere niet vervangen. vervolgens toen de hond 2 was dreigde onze relatie kapot te gaan. ik heb de hond op mijn naam gezet toen hij aan het werk was. de hond is mijn alles, mijn kindje.
hij wist hier niks van maar ik heb het hem wel eerlijk verteld, hij was even kwaad maar naderhand kon hij het begrijpen. vervolgens toen de hond 3 was heeft hij de relatie beeïndigd, ik was er kapot van. ik heb de hond nu bij me maar in begin wilde hij een omgangsregeling, prima maar dan om het weekend. hij is ermee akkoord gegaan en toen hij een nieuwe vriendin kreeg had ik zoiets van jullie hanteren niet dezelfde regels als ik en ik loop wedstrijden met de hond en ik wil geen onnodige commando's en hun doen wat ze zelf willen met de hond en daar ben ik niet blij mee. grote ruzie over gehad en ik heb gezegd: einde omgangsregeling! ik ben het zat om iedere keer die hond terug aan de regels bij mij in huis te zetten. het was voor de hond en dat merkte en zag ik heel goed dat het voor hem niet makkelijk was om te schakelen van de regels. ik heb wel altijd toegestaan om hem de hond te laten bezoeken. op een gegeven moment is dat verwaterd en zit de hond lekker bij mij en krijgt hij alle aandacht en liefde die hij maar krijgen wil. hij gaat naar wedstrijden en trainingen en ik ben de hele dag thuis wat hij van pup af aan gewend is dus ik denk en ben van mening dat als de hond bij hem was gebleven de hond dood ongelukkig zou zijn. hij heeft niet de tijd om constant bij de hond te zijn en te trainen met hem wat voor de hond erg belangrijk is omdat het namelijk een schotse collie is en die hebben veel trainingen nodig want die kunnen erg lastig worden als er niks met ze gedaan word. je moet niet aan je zelf denken maar aan de hond en bij jezelf te raden gaan....   waar is de hond het beste af en niet ik mis hem zo dus ik wil de hond. het is moeilijk dat snap ik helemaal maar besef goed dat het in belang van de hond is.

Ik weet het niet hoor. Gevoelsmatig zeg ik: geef de hond 1 'vast' huis en haal jij hem af en toe op om jouw ding, lange wandelingen met hem te doen.
Wat @Rebecca heel terecht opmerkte 'honden leven in het nu, niet in het verleden'. Een voogdijregeling tref je voor jezelf niet voor het dier.

Toen ik vóór pup een periode hondloos was haalde ik regelmatig de husky van kennissen op voor een lange wandeling. Dan liepen we zomaar zo'n 30km, bleef 'ie de rest van de dag bij mij en de avond bracht ik hem weer terug.
Ík blij want ik genoot ervan om met het beest onderweg te zijn, husky blij want die vond het heerlijk om met me mee te zijn, baasjes blij omdat ze zelf niet altijd aan lange wandelingen toekwamen.
En 's-avonds was husky blij dat 'ie weer in zijn eigen huis was.
Zo'n soort regeling lijkt me voor jullie ook het meest zinnig.

Succes met het verwerken van je relatiebreuk. Ook jullie hebben helaas de 'kritieke' 7 jaar niet overleefd