Een nieuwe puppy

Hallo allemaal!
Wij hebben thuis een golden retriever van 2 jaar, en we willen graag een speelmaatje voor haar. (en voor ons) en we hebben al een ras op het oog : de Cavalier King Charles Spaniel. Maar nu heb ik veel informatie op internet opgezocht en heb gezien dat er veel problemen zijn met dit ras. Een te kleine schedel, daardoor heeft de pup altijd erge hoofdpijn en nog meer klachten. Dit willen wij natuurlijk niet, omdat we dat de pup niet aan kunnen doen. Wij willen dus een erkende fokker zoeken die aandacht voor de gezondheid van de honden heeft en met zorg fokt en dus niet alleen maar voor het uiterlijk.
Ik heb al een fokker op het oog maar hebben jullie nog suggesties?
Alvast bedankt!

Eerlijk gezegd... Denk dat als je en gezond hondje wilt kopen je ver weg moet blijven van dit ras. Dit ras is inmiddels zo ver heen dat ik me af vraag of er nog wel gezonde Cavaliertjes te krijgen zijn. De erkende fokkers erkennen het ook al, zelfs zij fokken met zieke hondjes omdat gezonden niet meer te vinden zijn. Een Cavalier zonder syri of andere ernstige problemen is dus niet/nauwelijks nog te vinden helaas.

Ik vind het ook geweldige hondjes, niet alleen om te zien maar ook qua karakter. Maar hun gezondheidsproblemen is iets waar ik me erge zorgen om maak. Misschien hebben mensen hier nog tips wat betreft een goede fokker, hoop het van harte want het zou zeer triest zijn als dit mooie ras echt niet meer te redden is maar heb er eerlijk gezegd nogal een hard hoofd in.

Desalniettemin wel natuurlijk heel veel succes met de zoektocht, hoop dat je uiteindelijk een leuk maatje vind voor je retriever!

Ik sluit me volledig bij Wichita aan, fokken doen ze in dit ras niet met de gezonde maar minst zieke hondjes... Geen goede standaard als je het mij vraagt.

Er zijn nog meer leuke hondjes van dat formaat, ik zou zelf liever naar een ander ras rond gaan kijken.

volgens mij is inmiddels 90 procent van dit ras kapot gefokt dus dikke kans dat de zogenaamd goede fokker ook met zieke honden fokt.'
Ik vind het een erg groot risico wat je wil nemen simpelweg omdat je het een mooi ras vind.
Kijk aub naar andere rassen ipv een ziek hondje in huis te halen.
Google er eens op en kijk filmpjes dat moet je gewoon weg niet willen zelfs niet al is het risico minmaal jou pup zou het net toch maar hebben allemaal brr.

idd, veel gezondheidsproblemen, ik heb gehoord dat er in Engeland nog gefokt word met het ras zoals ze van oorsprong zijn. Maar of je er voor naar Engeland wilt reizen?
de king charles is een hondje waar je heel veel plezier en liefde van krijgt, maar ook o zo veel zorgen.
overweeg het goed wat je doet.
ik heb deze ras in mijn hart gesloten, hebben onze 2e king charles, maar of er ooit een 3e komt???

Nina, wat dat hoofdpijn betreft, een dierenarts zei eens tegen mij dat hij dat nog niet echt kon geloven, een hondje dat steeds hoofdpijn heeft zou niet zo vrolijk zijn (net als bij mensen).

Wat wil je daarmee zeggen?
Dat het wel kan omdat het hondje toch geen pijn laat zien?

Je moest eens weten hoeveel honden er zijn die met heel veel pijn rond lopen en toch vrolijk zijn.

Vind dit niet echt een vergelijking maar vind het wel iets om te zeggen:
Er werd toen Djago pup was een onderzoek gedaan naar mijt enzo.
Daarbij moet dus huid weggekrabt worden. Op zijn buikje. Hartstikke gevoelig plekje op de kale buik.
De huid werd weggekrabt tot bloedens aan toe.
Maar Djago lag toch te kwispelen op tafel en sprong heel vrolijk door de onderzoekskamer heen toen het klaar was. Ook de dierenarts was nog steeds aardig.

Honden laat vaak die pijn niet zien.

Het valt idd niet te vergelijken Bianca, wat jij verteld was een tijdelijk iets, de hoofdpijn blijft, daar wordt een mens sikkeneurig van, werkt bij elk ander levend wezen zo.

Mijn punt was dus dat een hond heel anders omgaat met pijn.
Je kan het vaak niet merken maar dat betekend niet dat er geen pijn is ook al is het chronisch.

En toch Bianca, wij konden het wel altijd aan Doeschka merken als hij pijn had.
Was dan erg rustig, vaak kreunen, bij ergere pijn janken.

Al eens gedacht aan een cocker spaniel? Minder gezondheidsproblemen.

Het is instinct voor dieren om geen pijn te tonen. Een dier dat pijn heeft is zwak en zal als eerste worden gegrepen. Logisch dus dat die niets laat zien. Een hond kun je niet met een mens vergelijken, ons instinct is bijna weg.