Ervaringen, vragen, informatie en leuke verhalen over de Amstaff en/of Pitbull(achtigen)

Wil even zeggen dat ik niet naar de losloopwandeling kom :p


en dat ik dat ook niet ondersteun eh

Angela, vanavond nog wandelen hier of niet?

Oké ik heb ook best wel een leuk verhaal Buddha was doods bang voor water en zodra ik met een emmer aankwam rende die snel na binnen.
Na wat trainen werd het al minder en toen ik een keer het gras wou sproeien was het hek van de dam, Buddha begon fanatiek te spelen met het water en sprong zelfs in z'n zwembadje. 
Vanaf die dag had ik een waterratje. We zijn een keer na een meertje gegaan en daar heeft ie vrolijk ingespatterd.

 Gister middag zat ik in de tuin en het was zo stil ineens. Toen ik op wou staan om Buddha te zoeken hoorde ik een plons. Toen ik om het hoekje van de heg keek zag ik Buddha spetteren in de vijver van de buren. Hij had een gar in de heg ontdekt en vond het tijd voor een bad haha
Vroeg me af waarom ik ook alweer zo graag een water ratje wou haha

deze jeweetwelhonden zijn top honden

onze buren zijn er nooit dus daar hebben we echt geluk mee haha.
Hrb gister een flirtpole gekocht en vanochtend voor het eerst gebruikt, hij vond het echt geweldig en is de hele dag al sloom van de moeheid haha. Ech een aanrader!

Leuk he
ik heb hem naast de deur staan, zodra ik hem pak dan wordt ze al helemaal wild en vaak loopt ze er ook zelf naartoe gaat ze ervoor zitten, of we even gaan...

Wel rustig opbouwen he, voorral het bochtwerk ik doe het al enige tijd en begin nu pas aan korte bochten is mentaal erg moeilijk voor ze.

Nah enige tijd, is nog niet zo erg lang hoor :P haha... denk 2 of 3 maanden..
Ook niet elke dag, 3 of 4 x in de week is genoeg.

Hmmm... Hoe laat is de wandeling morgen? En waar is zeg maar het verzamelpunt?

Wie weet zie je ons verschijnen, maar ga er maar vanuit van niet

Ik heb ook een jeweetwel hond, nou ja, hij is waarschijnlijk een molosser kruising. De mensen waar we hem van hebben overgenomen, zeiden dat hij een kruising is tussen een Rottweiler, een Bordeaux en een Bull Mastiff. Nou, dat klopt al niet want hij heeft een plukvacht, hij is 'bearded' dus er moet nog iets langharigs erdoor zitten sowieso. Maar hij is wel een patser, kan met de meeste reuen niet goed opschieten en is heel waaks en beschermend naar ons toe. Zijn roedeltje is alles voor hem.

Nou mijn bijzondere verhaal over Bruno. Hij is een onzekere hond en we zijn al maanden bezig met hem af te leren uit te vallen aan de lijn, te sluipen en fixeren, etc. Hij heeft flink wat begeleiding nodig in de omgang met andere honden zogezegd, dat komt vast wel bekend voor. Thuis is hij de beste hond die je kunt wensen, hij is een enorme knuffelbeer. Dat komt goed uit, want in mijn armen liggend kan ik makkelijk zijn enorm gespannen nek en rug masseren. Dus ik dacht eigenlijk dat ik degene was die Bruno helpt met zijn problemen.

Maar ik kwam er al snel achter dat Bruno en ik elkaar nodig hebben, ik heb hem net zo hard nodig als hij mij! Ik heb namelijk PTSS, al sinds mijn jeugd, de chronische versie. Ik heb daardoor veel nachtmerries en andere slaapstoornissen. Als ik een nachtmerrie heb, maakt Bruno me tegenwoordig wakker! Hij legt dan zijn poot op mijn hoofd, of legt zijn kop op mijn kussen. En dan gaat ie door met duwen en likken tot ik echt wakker ben. Hij heeft me nu al heel vaak wakker gemaakt en het zorgt ervoor dat ik veel geruster ga slapen. Toevallig zag ik net op het journaal dat er nu hulphonden zijn die veteranen uit het leger met PTSS helpen door ze wakker te maken als ze een nachtmerrie hebben. Nah! Had Bruno gewoon zelf uitgevonden, is ie niet geweldig! Ik heb het hem niet geleerd, hij doet het uit zichzelf. Heb ik gewoon een gratis hulphond aan. Ik hoef dus waarschijnlijk niet uit te leggen dat Bruno en ik voor altijd met elkaar verbonden zullen blijven, wat er ook gebeurd. Hij is mijn droomleeuw, zo noem ik hem soms. En ik hou echt vreselijk veel van hem! Zijn rustige ademhaling zorgt ervoor dat ik beter in slaap val en hij komt tegen de ochtend bij me liggen waardoor ik vaak kan blijven slapen ipv eruit ga om 5 uur ofzo.

Bruno is onze grote lieverd, we noemen hem ook wel de Generaal, omdat hij erg graag bepaalt wat we gaan doen. Eerlijk gezegd laten we dat toe, want hij wil eigenlijk alleen lekker wandelen en een balletje gooien. Alle dingen die we doen om hem in het gareel te houden, zijn de moeite waard. Hij gaat geleidelijk aan steeds meer vertrouwen in ons krijgen. We werken aan zijn zelfvertrouwen en houden hem gewoon aan de lijn bij andere honden. Dat lijkt hij best te vinden. Hij ligt iig elke dag weer in mijn armen te slapen als een engeltje dus ik denk wel dat hij gelukkig is. En dat vindt ik wel belangrijk, want hij betekent heel veel voor me. Dus ik zal alles doen wat in mijn mogelijkheden ligt, om problemen te voorkomen en Bruno te leren wat ik van hem verwacht, namelijk dat de Generaal de oorlog vergeet en van de lieve vrede gaat houden, net als wij. Maar als hem dat niet lukt, zal ik altijd zorgen dat hij en anderen, veilig blijven.

Wat een mooi verhaal !

Ze voelen de baas zo goed aan, wat trots mag je zijn op je hondje jullie komen er wel!