Grommen en blaffen naar sommige mensen

Ik weet niet goed wat ik ermee moet. Moon is over het algemeen vriendelijk naar mensen, ze blaft weleens als ze in huis komen maar komt daarna vriendelijk begroeten. De eerste keer dat ze bleef blaffen was naar een vriend die wat onzeker/bang is rond honden. Hij negeerde haar echter en deed op zich niets verkeerd. Moon ging er toch achterna en bleef blaffen. Na een tijdje ging het wel over.
Nu heb ik een broertje met een mentale beperking en tussen die twee botert het helemaal niet. Mijn broer is bang van Moon omdat ze altijd als een razende bijna tegen hem staat te blaffen. Ik corrigeer haar steeds door haar af te zonderen maar weet niet of dit de juiste oplossing is? Ik woon niet meer thuis dus het is enkel een probleem als ik bij mijn ouders op bezoek ga. Maar prettig is het niet.
Gisteren liep ik over straat en kwam er een oudere mevrouw langs. Moon snuffelde aan haar (zoals ze wel meer doet als er mensen langs haar heen lopen) en begon plots te grommen.

Ik denk niet dat ze zal bijten maar dat het blaffen uit onzekerheid komt. Het is ook heel sporadisch, met alle andere mensen heeft ze geen probleem. Vrienden die geregeld over de vloer komen worden zelfs uitbundig begroet en nieuwe mensen worden bijna altijd direct geaccepteerd.

Iemand tips hoe ik hiermee kan omgaan of waarom Moon dit doet?

Ze voelt gewoon heel goed aan dat er iets mis is met de persoon.
Als het een onzekere hond is blaffen ze tegen vrijwel alle personen en heb je kans dat ze gaan bijten (waarschuwing)
Chico is echt een allemansvriend, MAAR.... wanneer hij iets niet vertrouwd of voelt bij iemand, kom dan beter niet in zijn buurt.
Sommige honden zijn nou eenmaal gevoeliger dan de andere hond.
En pakken daardoor dus feilloos op hoe een persoon zich voelt of wat hij uitstraald.

Maar bijv. mijn broertje heeft pdd-nos en nog iets, daar is hij dan weer niet weg te slaan. En Moob wordt daar weer heel erg hyper van wat zich uit door op mijn broertje te gaan zitten en hem helemaal af te likken, vooral aan zijn hoofd.
Dus ik ga even mee lezen

je komt op bezoek bij je broertje, en daar gaat je hond flink tegen te keer ?
dan zondigd je je hond af ? zo leert tie niets er van.

als jij naar binnen gaat, houdt je je hond aangelijnd, kort houden, je gaat zitten en de hond naast je.

niet los laten lopen, je broertje toe zeggen dat tie even bij de hond vandaan blijft, net zolang tot je hond zijn opgewondenheid is kwijt geraakt.

laat ze voorlopig niet bij elkaar, maar iedere keer als jij daar op bezoek gaat, aangelijnd houden en kort naast je laten zitten. dat dat vele malen.

bekijk het eens na een paar weken of je hond rustig daar door wordt, en ga dan eens bekijken of je je hond los kan laten. of je broertje toenadering kan zoeken.

Dat aangelijnd en kort houden, heb ik in het begin steeds geprobeerd maar daar werd Moon nog hysterischer van. Hij gaat ook enkel zo blaffen als mijn broertje rondloopt en dus fysiek gaat tonen dat hij bang is. Als mijn broer gewoon aan tafel zit, kan Moon er zonder problemen langslopen.
Omwille van zijn mentale beperking kan ik hem ook niet uitleggen dat het helpt als hij ook rustiger is of de hond negeert (wat hij niet doet, door bang te zijn wijst hij naar Moon en gaat hij luider praten). Zou Moon zelf ook reageren uit angst? De gezichtsexpressie van mijn broertje staat ook heel gemeen op zo'n momenten omdat hij Moon ziet als een gevaarlijk iets...

@ angela. Ik had vroeger ook vaak gehoord dat honden het juist vaak goed deden met mensen met een beperking. Wat leuk dat jullie hondjes zo zot zijn van je broertje.

denk dat een hond een soort van 6de zintuig heeft, ze voelen dingen aan zoals iemand die bang voor ze is,of net als met je broertje,wel vervelend dat ze bang voor moon zijn...

....misschien even in andere ruimte zoals de tuin moon rustiger laten worden?....als je visite van bijv je broertje krijgt...ik wens je suc6

ik zou de hond bij me houden, zeker op straat niet aan mevrouwen laten snuffelen, wie weet denkt ze nog dat er iets van haar verwacht wordt op die manier. Mensen op straat moeten genegeerd worden, zeker als de hond aan de lijn is, dat geeft nog eens extra spanning.

Met je broertje zou ik haar ook bij me houden en kalmeren. Misschien met jullie drietjes eens een leuk zoekspelltje of denkspelletje voor de hond doen, relaxed dan wel en niet onder hoogspanning of grote drukte. Verder de bekende regeltjes aan je broertje leren,zoals niet druk doen bij de hond, niet naar de hond toelopen, niet bij de hond zijn eten gaan staan etc.
Ik weet niet in hoeverre je broertje geestelijk beperkt is, ik werk zelf met verstandelijk gehandicapten en degenen die ik ken zijn wel voor huisregeltjes leren vatbaar. Ook zonder hond hebben we in de verzorgingshuizen als regel: in huis geen druk gegil of rondrennen of gezwaai met armen en benen, maar normale rustige bewegingen en stemmen.'

Ook het bezoek moet zich aan regels houden, en jij bent er om de hond bij je te houden of ergens op een rustig plekje te laten bijkomen.

Hoi
Ik lees even met jullie mee want............

Doenja van mij was gisteravond met de buurjongen buiten voor de deur aan het spelen, nu zit ze aan de riem omdat ze anders er vandoor gaat. Maar goed...nu zat de lange riem om haar achterpoot en de buurjongen wilde die van haar poot afhalen, toen ze gromde en hapte, niet bijten maar happen, schrok me helemaal wezenloos zoiets heeft ze nog nooit gedaan.

Wat zou dit kunnen zijn/betekenen??


Greets

Angelique, misschien deed het een beetje pijn? Of was ze geschrokken van de beweging?

Dank je wel voor jullie tips en meningen. Mijn broertje heeft een zware mentale beperking waardoor het moeilijk is om hem uit te leggen dat de hond rustig is wanneer hij ook rustig blijft. Deze week was Moon even bij m'n ouders toen mijn broer thuiskwam. Moon kwam gelijk uit de tuin naar binnen om tegen m'n broer te blaffen. Ik was er niet bij maar mijn moeder heeft ze wel gewoon uit elkaar gehaald. Bijten doet ze niet maar wel blaffen zodat hij weg gaat (een reactie die hij eindelijk niet zou moeten hebben). Het blijft moeilijk, ik weet niet of het ooit rustig zal kunnen tussen die twee. Misschien moet ik er mij bij neerleggen als het niet gevaarlijk is?
Meestal draait Moon gewoon even haar hoofd als ze iemand op het voetpad tegenkomt. Ik had mijn aandacht er niet genoeg bij toen ze even snuffelde. Ik ben daarna wel gewoon direct verder gelopen en dan loopt ze ook gewoon mee zonder probleem. In het begin ging ze ook naar andere honden snuffelen of trekken maar nu kan ze ook gemakkelijker voorbij lopen. Ik zal gewoon hetzelfde patroon vasthouden wanneer we voorbij mensen wandelen.

Wat ik heb gedaan is ,gewoon accepteren dat je hond van sommige mensen onzeker is en haar blaffen/grommen haar enige manier is van communiceren als het gaat om wanneer zij een te grote stressprikkel ervaart.

Probeer vreemde mensen niet naar haar toe te laten gaan,en zorg eerder dat jij het opsplitst.
Als iemand bijvoorbeeld toch de weg komt vragen aan jou,zorg dan dat zij wat meer achter jou staat,jij in ieder tussen haar en hetgeen haar onzeker maakt staat.


Met je broer,ik zou kalm terug leiden(steeds) naar haar eigen plek.Met heel veel rust in je lichaam,geen frustratie,geen boosheid,alleen duidelijkheid in wat je van haar verwacht.
Zorg dat je broer haar ook ten alle tijden negeerd,niet aankijkt(voor zover dat lukt natuurlijk)maar dat is iets wat onzekere honden 'aanzet'tot flink blaffen en grommen.

Pip (nu overleden) de hond van mijn zus, had sterke voorkeur/afkeer van bepaalde personen, en dan had het niks te maken met verstandelijk beperkte mensen, of mensen die haar ooit wat hadden aangedaan, sommige kende ze niet eens.
Als wij op haar pasten in de vakantie, wisten we al precies "wie er wel en niet in de gratie" lag.
Onze (toenmalige) buurvrouw werd met veel geblaf ontvangen, en als zij tijdens de koffie ook maar iets verschoof van zitplaats, liet Pip een gebrom vanuit de keel horen. (heeft nooit gebeten ofzo, alleen verbaal geweld)en ook mijn schoonmoeder leek het verpest te hebben... Toch waren beide dames gek met honden.
Thuis had ze dat ook, tegen bepaalde mensen kon ze vreselijk tekeergaan, zonder (voor ons) aanwijsbare reden.

Hier hetzelfde...

Komt mijn man laatst bij ons thuis binnen met een collega, om aan de tafel het een en ander te bespreken,

Nee maar zeg, Rock ging als een woeste wolf tegen deze man tekeer!

Een dikke hanenkam op zijn nek, oren plat, grommen en blaffen!

De man schoof een stoel naar achteren om te gaan zitten, nou dat mocht natuurlijk al helemaal niet van Rocky en hij stond hem echt verbaal te bedreigen!

Wij probeerde steeds maar duidelijk te maken dat er niets aan de hand was maar daar dacht hondlief toch echt even anders over!

Durende het bezoek bij ons thuis van de man, bleef Rock ook stijf naast mijn man zitten, zijn ogen op de man gericht met een blik van: Big Rocky is watching you!


Het is ons nog steeds een raadsel!

Misschien is het gewoon zo dat ze sommige mensen niet graag hebben net zoals het soms niet klikt tussen mensen in het algemeen. Als ze blijft blaffen vraag ik de mensen ook altijd om niet in haar ogen te kijken. Met mijn broer valt er minder te spreken aangezien de hond voor hem ook echt een bedreiging vormt net zoals andersom waarschijnlijk.
Het blijft wel niet zo'n leuke eigenschap. Ik ben van het principe dat mensen welkom zijn in mijn huis en dan is het ook leuk als Moon die evengoed rustig en lief kan verwelkomen