Onze lieve Beau is opgegeven

Ontzettend veel sterkte en jullie hebben mooi en waardig afscheid genomen van Beau.

Heel veel sterkte toegewenst nu jullie Beau moeten missen!!

Lieve beau,

rust zacht en ga maar lekker rennen in de hondenhemel met al onze oude hondenvriendjes. Geen pijn en geen moeheid meer!

Veel sterkte gewenst!

Lieve mensen, de nacht zijn we doorgekomen, maar veel geslapen is er niet. Onze lieve Beau is in onze gedachten en telkens maalt er door mijn hoofd de vraag 'waarom Beau'. Ze was het liefste hondje met het zachtste karakter. Deed niemand kwaad, geliefd bij mens en dier.

Nu zijn we opgestaan en intens verdrietig. Ik zelf weet niet waar ik het zoeken moet. Krijg er zelfs hoofdpijn van. En ook onze Milou is van slag. Ze blafte niet vanmorgen toen ik de kamer binnen kwam. Ze blafte niet toen ze naar buiten ging en ook dit ging heel langzaam. Normaal schoten ze beiden naar de achterdeur en blaften voluit van enthousiasme en blijheid. Milou heeft zelfs haar eten nog niet op. Ze laat meer dan de helft liggen. Ze is heel stilletjes. Ook zij beseft dat haar vriendin weg is. Ik hoop dat ook zij het snel kan verwerken en een plekje kan geven. Ze krijgen elke ochtend ieder een halve eierkoek en dat smaakte altijd naar meer. Nu vroeg Jacqueline aan Milou 'koek eten?' En ze blijft rustig in de bench liggen. Uiteindelijk komt ze er wel uit, maar alles gaat zonder enig enthousiasme.

Ik hoop dat zij er niet onder gaat, want het lijkt wel alsof Milou alle lust in het leven ook kwijt is.

Ik weet wat jullie nu meemaken,bij het lezen lopen de tranen over mijn wangen.Ik maak alles terug mee wat ik over 2 jaar heb meegemaakt met thibo ook een zwarte cocker.Ik weet hoe lastig het is en wil jullie nog heel veel sterkte toewensen en hoop dat Milou er met de tijd ook een beetje over haar verdriet zal geraken.

Ik weet niet goed wat zeggen, ik krijg de krop in mijn keel als ik dit lees. 
Vreemd eigenlijk wat die beestjes teweeg kunnen brengen bij een mens .. zo prachtig maar op zo een moment zo pijnlijk .. Ze geven dan ook zoveel liefde he veel sterkte wij denken aan jullie!

Hoi cees, 
Ik vind t prachtig zoals jullie afscheid hebben genomen. De tranen stonden in mijn ogen toen ik las dat je ook nog even langs beau's bos zijn gereden. Heel mooi.
Zoals je weet is ons milo zaterdag overleden en mijn andere hond Boogie gedroeg zich hetzelfde als milou. 
Gisterenavond begon hij eindelijk uit zichzelf te eten en wilde zelfs spelen! 
Ik denk dat die hondjes ook gewoon erg verdrietig zijn en moeten wennen aan t feit dat hun maatje niet gezellig meeblaft als de bel gaat en dat ie niet meer stiekem op het eten van de ander zit te azen. 
Met boogie ben ik wat meer gaan wandelen, dat leek hem goed te doen.
Ik denk dat je Milou gewoon het beste de tijd kunt geven en misschien een beetje afleiden met bijvoorbeeld een wandeling. 
Verl sterkte

wanneer ik dit lees ,zal alles al achter de rug zijn voor jullie,er rest mij allen nog hel veel sterkte te wensen,bedenk dat je dit uit liefde voor haar hebt gedaan,om ze veel pijn te besparen en in je hart zal ze er altijd zijn

wat erg.. het is inmiddels gebeurd begrijp ik. heeeel veel sterkte!! en heel veel knuffels.

Lieve mensen,

Nogmaals heel hartelijk bedankt voor jullie steun. Wij hebben daar veel troost aan.

Het is nu donderdag en het is nog altijd ontzettend moeilijk. Ik heb nog niet de moed en lust gehad om te gaan werken. Jacqueline idem dit. We zijn er nog altijd kapot van. En onze overgebleven Milou deelt mee in de malaise. Ze lijkt ook ontroostbaar. Dinsdag zijn we met haar naar Beau's Bossie gegaan en hebben er een uurtje met haar gewandeld. Ze vond het geweldig. We hebben dit gisteren herhaald en ook nu was ze weer enthousiast. We proberen haar wat meer vreugde in haar leventje terug te geven. Ze eet haar brokken 's morgens niet op. De lekkerste brokken (zachte brokken heten ze) laat ze liggen. Slechts enkele brokken eet ze en de rest dus niet. Ze is rustig, kijkt af en toe voor zich uit en met het naar buiten laten blijft ze op het terras staan en gaat niet al rennend de tuin in. Ik loop nu weleens mee om onze Beau in dit spel te vervangen. Dan lukt het een beetje. Maar al met al zien we dat het verlies voor Milou ook enorm is. Ja haar metgezel, speelkameraadje is er niet meer en ze staat er helemaal alleen voor. Ik begrijp het allemaal, maar ook dit zal zijn tijd moeten hebben.

Gisteren kregen we een kaart en brief van een ex-medewerkster van mij. Hartstikke top! Ze had de foto van Beau in de kaart verwerkt, ongelofelijk mooi en ook de teksten op deze kaart. En dan te bedenken dat zij onze Beau slechts een uurtje heeft meegemaakt toen die nog puppy was. Daarna heeft ze Beau nooit meer gezien. De brief sprak over verlies van je dier en wat dit bij je oproept. Heel erg mooi, maar ook weer enorm emotioneel.

Vandaag gaan we de as van Beau ophalen en haar een prachtig plekje in huis geven.

Ook heb ik een Mok ontworpen met twee foto's van Beau erop en daar tussen haar naam en twee pootafdrukken waarvan de hak in de vorm van een rood hart. Die beker zal ik vandaag gaan maken en er enkele gaan uitdelen. De dierenkliniek, die Beau altijd hebben behandeld, krijgt er ook een van mij.

Ik wil de nagedachtenis aan onze super lieve Beau zo levendig mogelijk houden.

Beau wij houden van jou en je zit in onze hartjes.

harstikke mooi,

wij hebben dat ook gedaan voor onze diesel(r.i.p)...

ze blijven voor altijd in je hart zitten..

Cees afscheid nemen van een dierbare vriend valt niet mee.de leegte het gemis en het verdriet het moet allemaal een plekje krijgen.Maar een super idee om een beker te ontwerpen met pootjes en foto,s van Beau.En die te geven aan mensen die haar hebben gekend en die haar ook zullen missen.

Wij hebben na het overlijden van onze hond een prachtig fotoboek gemaakt en een mooi portret laten maken door iemand hier op het forum.
Haar halsband en riem hangen aan de kapstok en er staan foto,s en kaarsjes die we s,avonds branden.Zo hebben we allemaal een eigen manier om onze maatjes te herdenken en om het verdriet te verwerken.

Wens jullie nogmaals heel veel sterkte.

Hoi Cees,
Mooi idee om zo de herinnering aan jullie beau levendig te houden!
Wij hebben pootafdrukjes van ons milo gemaakt. Ben nog aan het bedenken wat ik daar mee ga doen. Mijn ex laat ze tattoeren op zijn borstkas, op de plek waar zijn voorpoten altijd stonden als ie weer eens uitgebreid het gezicht van mijn ex aan t kussen was. Voor hem de perfecte tattoo, maar niet iets wat ik zelf zou willen.

Via HP kreeg ik van iemand de tip om een knuffel voor Boogie te kopen, omdat hij ook zon verdriet heeft, zij vond het zelf een vreemd idee, maar bij haar werkte het, en bij boogie ook! Heb een knuffel met een balletje erin, hij speelt er flink mee, en gaat er daarna met zijn koppie op liggen, net zoals hij milo altijd als hoofdkussen gebruikte. Misschien ook een idee voor jullie?
Boogie eet vanaf maandag weer een beetje, wel met ups en downs. Van de dierenarts assistent kreeg ik nog de tip om hem tijdens het wandelen eten te geven, dit omdat hij het buiten wel naar zijn zin lijkt te hebben. Dat werkt ook goed. Niet iets wat ik altijd kan blijven doen, maar wel om hem nu in deze tijd toch wat binnen te laten krijgen. Hoop dat jullie hier iets aan hebben.

Ik ben zelf gisteren weer begonnen met werken, zag er ook erg tegen op, maar vond het ook fijn om weer wat afleiding te hebben en het was ook fijn om te merken dat veel mensen meeleefden. 

Veel sterkte

Hallo Cees,

ja het is en blijft een hard gelag om afscheid te moeten nemen van je liefste bezit.
Voor mij is het nu ruim een half jaar geleden en nog steeds zijn de scherpe kantjes er niet af. Telkens weer wordt ik herinnerd aan hem en kan nog niet terugkijken op die bijna 15 mooie jaren die we samen hebben beleefd, ik zie nog steeds dat laatste beeld van hem dat hij zijn laatste spuitje krijgt.

Maar helaas leeft een hond niet zolang als wij en we weten allemaal dat we eens afscheid van ons maatje moeten nemen. Het enige wat we kunnen doen is om hem/haar het beste te bieden wat is onze macht ligt en ik denk dat jullie dat haar ook hebben gegeven.

Dus hopelijk kunnen jullie het eens ook een mooi plekje geven en met een glimlach op het gezicht kunnen denken aan het mooie leven wat jullie aan Beau hebben gegeven.

Lieve Beau R.I.P. en weet dat je enorm gemist wordt.

Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Je weet dat je het beste hebt gedaan,
Ook al doet het pijn,
Zo is het nou eenmaal gegaan,
Er zit nu een gaatje in je hart,
Niet te groot niet te klein,
Diep en zwart,
Maar opvullen kun je het,
Met de liefde, die je van je familie krijgt

Veel sterkte!

Het is nu al bijna 5 weken geleden dat onze lieve Beau is overleden. We missen haar nog altijd heel erg. Het verdriet is intens groot. Ook onze andere hond, Milou, is nog altijd niet de oude. Ook zij mist haar maatje enorm, dat merk ik aan alles. Weinig enthousiasme, weinig eetlust, veel slapen en niet meer veel spelen met een stuk touw en er achteraan rennen, ze is stil.

Ondertussen vele keertjes met haar naar het bos geweest, Beau's Bossie. En dat vindt ze geweldig en is dan wel door het dolle heen. Dat leidt dan weer een beetje af. Hopelijk hervindt ze zichzelf ook snel.

Ik heb ondertussen een leuke beker van Beau z'n foto gemaakt en die beker (maak ik geheel zelf) daar heb ik er 5 van gemaakt, 1 voor de dierenarts, 1 voor mijn vrouw, 1 voor mij zelf , 1 voor in de kamer op het dressoir en 1 voor op mijn kantoor. Zo zie ik mijn lieve Beau nog altijd voor me. De foto van de beker heb ik bij de andere foto's geupload. Ik ben er trots op.

Jullie allemaal nog hartstikke bedankt voor de geweldige steun. Zonder dat was het voor ons nog veel moeilijker geweest. Nogmaals bedankt.

Ik denk dat ik dit topic gemist heb Cees...

Alsnog heel veel sterkte gewenst. Wat erg dat het toen zo gelopen is... Wat zul je je lieve mooie Beau missen.

Toch kun je alleen zo erg missen omdat je zo'n schat gekend hebt. Ik hoop dat de mooie herinneringen je toch een gevoel van dankbaarheid mogen geven... Het denken aan Beau aan Beau's Bossie een glimlach doet doet verschijnen... Je liefde voor haar je hart mag verwarmen... Want daar bewaar je haar voor altijd.

Knuffel ook voor Milou en dat die maar vlug weer echt blij wordt met zijn leventje bij zulke lieve baasjes.

O ja... mooi, die bekers!Nee, vergeten doe je haar nooit...

Insgelijks Kylie...

Nogmaals veel sterkte Cees...weg zijn ze nooit....

Weg zijn ze pas als je ze vergeet en er nooit meer aan denkt. Nu leeft Beau voort in je hart.Een mooi plekje waar het altijd bij je is.

Ja we zullen ze blijven missen,wat mooie bekers heb je gemaakt.
Ik wens jullie nog veel sterkte toe en een dikke knuf aan Milou.

Cees, 5 weken is nog maar zo kort voor het verdriet en gemis van een dierbare vriend.Ik heb zelf twee jaar geleden in vrij korte tijd mijn maatje verloren en nog heb ik daar heel veel verdriet om, ik heb het wel een plekje kunnen geven en onze nieuwe boef heeft van het intense verdriet de scherpe hoekjes doen verzachten maar vergeten doe en wil ik het niet. Je bekers zijn prachtig geworden en elke keer je het gebruikt zal een herinnering zijn aan je lieve Beau.Hoop dat de bekers lang mee zullen gaan en je helpen om steeds meer een glimlach op je gezicht te toveren als je dan weer terug denkt aan jullie maatje.

Op 6 augustus hebben we afscheid genomen van onze liefste Beau. Dagelijks denk ik nog aan haar. Ze was voor mij een echt maatje. Ik zal haar nooit vergeten en ze zit in mijn hart. Ze heeft ons gewaarschuwd voor de vreselijke ziekte kanker. We hebben nog altijd Milou, de roodbruine cocker. Die is ondertussen 5 en half jaar oud en veelvuldig controleer ik ook haar tepels op verdachte plekken. Dat heb ik geleerd uit het 'drama' met Beau toen we te laat waren.

De laatste week van december ontdekte ik een klein verdacht plekje en heb meteen de dierenarts geraadpleegd. Die vertelde dat het een tumor is en die moet eruit. We hadden besloten om haar zo snel mogelijk te laten opereren. Tijdens de operatie ontdekt de arts nog 2 andere tumoren en ook die zijn verwijderd. Haar hele linke tepelrij is verwijderd en ook de baarmoeder. De arts verteld dat veel van die tumoren juist voorkomen bij honden die niet zijn gesteriliseerd. Toen we Milou 's avonds ophaalden was ze dus van boven tot beneden open gesneden. Ze keek enorm zielig, zat onder de pijnstillers en was wat schuw naar het 'verplegend' personeel. Toen ze ons hoorde (we riepen haar naam) keek ze ons aan met piepkleine oogjes en wilde naar ons toekruipen. We hebben haar liefdevol meegenomen en verzorgd in de woonkamer. De dag erna was ze nog heel stilletjes en langzaamaan herstelde ze.

Enkele weken geleden (3 weken na de operatie) voelde ik over de hechtingen en ontdekte weer een grote verdikking (ongeveer 3-5 cm). Direkt naar de arts en die stelde mij al gerust dat het waarschijnlijk littekenweefsel is. Na 2 weken weer op controle en het was niet verergerd. Nu is het bijna weg. Milou is heel aktief en ze mag Beau heel dankbaar zijn. Dankzij Beau houden we haar nu extra in de gaten. Beau waar je ook bent, ooit zal ik je weer zien.

Fijn dat je dit hier komt melden. Je hondje is nog jong en heeft heel waarschijnlijk nog heel wat jaartjes voor zich.

En ja... Waar Beau ook is, als ze dit meekrijgt zal ze zeker heel blij zijn voor jou en Milou.

Nog heel veel geluk verder.

Wat een toeval...
Veel beterschap!

Heel veel succes, het is niet leuk om iemand te verliezen...Maar anders had de hond voor de rest van haar leven pijn
Ik weet hoe verschrikkelijk het is om iemand te verliezen, het is mij ook wel gebeurt maar toen zonder dat ik het wist en afscheid kon nemen..

Ik zou voordat je haar laat inslapen nog een paar foto's of zo maakt ter herrinering en dat je afscheid van haar neemt, (dat doe je natuurlijk al dat weet ik zeker) maar succes, het is goed dat je haar niet laat pijn lijden, maar dit is wel moeilijk, het allermoeilijkste.

Sterkte.

Misschien een klein misverstand. Maar Milou is springlevend en heeft hopelijk nog vele jaren te leven.

Het is dankzij onze lieve Beau (ingeslapen op 6 augustus 2012) dat we Milou regelmatig controleren en door die controle hebben we de tumor ontdekt en waren we op tijd erbij. Dat is haar redding geweest.

Denk dat Marijn een beetje slaperig was toen ze dit schreef(gezien de tijdstip van schrijven).Willen jullie er trouwens ooit nog een hondje bijnemen?
Ik heb Mango van 18 weken.Achteraf had ik eigenlijk wel 2 doodles tegelijk uit het nestje willen hebben.heb er nooit bij stilgestaan dat het voor Mango wel heel leuk was geweest een speelkameraad. Maar ja, ze waren al 1800 euro per stuk,dus ik was eerder bezig met het sparen voor de hond dan te denken aan 2 pups.Groetjes, Marleen en Mango

Hallo Marleen en Mango

Ja dat zal het wel geweest zijn. Ach kan gebeuren is niet zo erg.
We zullen zeker nog eens een tweede hond erbij nemen maar op dit moment nog niet.
Het verdriet over Beau is nog heel erg groot en voelbaar.
Daarnaast hebben we dus in december nogal wat ellende gekregen met Milou.
Die is hopelijk genezen van de kanker.
Al onze aandacht gaat dus uit naar Milou en die knuffelen we elke dag helemaal suf (lol).

Groetjes Cees, Jacqueline en Milou