Even weer een blij momentje

Vandaag kwam even mijn trots weer te boven over Andor.

5 weken terug viel hij nog uit naar andere honden. Hij bleef achterom, vooruit of opzij staren bij het zien van andere honden. Het was simpel gezegd gewoon absoluut niet fijn wandelen. Ik had hieraan toegegeven, het uitvallen weet ik aan zijn onzekerheid en liet het er dus bij. Na goed na te denken tot de conclusie gekomen dat ook al is het onzekerheid, dat hoeft nog niet te betekenen dat hij niet hoeft te luisteren als ik nee zeg.

Conclusie, 5 weken terug de start gemaakt. Consequent zijn. Hond komt eraan, Consequent nee zeggen en duidelijk stem corrigeren. Geen enkele keer meer door de vingers zien, nee is nee. Uitvallen, hup wederom duidelijkheid, Zitten en klaar, direct.

Nu na slechts 5 weken mag ik toch wel behoorlijk trots zijn op mijn ventje.
Uitvallen is verleden tijd, oke als ik te laat corrigeer terwijl ik door heb dat hij focust wil hij nog wel is uitvallen, maar met een goede duidelijke stemcorrectie is het weer rust.
Staren en focussen op passerende honden is wederom verleden tijd. Soms wil hij nog wel is stiekem opzij kijken, maar een simpel nee zorgt ervoor dat hij gauw zijn koppie tegen mijn been aanlegt op de manier van, Maar vrouwtje ik keek niet, heus waar niet. Vaak is hier al geen nee meer voor nodig en spiekt hij maar voordat ik iets kan zeggen heeft meneer al schijnheilig zijn koppie tegen me been gedrukt.

Ik was ervan overtuigd dat het niet te trainen viel, hij was immers al 2 jaar en niks geen vooruitgang gehad met zijn gedrag. En zo opeens, in mijn hoofd een knop omgezet. Nou is het klaar, ik wil dit niet meer, we kunnen het. en het resultaat mag er zijn. In 2 weken had ik al zeer duidelijke verbetering en nu is het toch echt bijna opgelost.


Vandaag verder ook nog een trots momentje. Maar liefst 2 mensen op het zelfde moment die hun hond kwijt waren, ongelooflijk, beiden weggelopen. Wat ben ik dan blij met mijn ventje die om de paar passen achterom kijkt of ik er nog wel ben. Niks dan trots voor mijn vriendje!
Moest het even delen!

Super!  Zo zie je maar hoe belangrijk je eigen gedachten zijn en dus wat je uitstraalt. Onzekere gedachten laat je zien in je lichaamstaal. en onze honden zijn meesters in het lezen van lichaamstaal dusssss......
Toppie joh, door gaan zo!! Het aangeven van duidelijke grenzen en consequent zijn is belanrijk!

Klopt helemaal!.
Ik was zelf te onzeker op dit vlak waardoor Andor er misbruik van maakte.
Nu ik zelf mijn gedachten anders heb gezet gaat het veel beter.

Gisteravond met de laatste wandeling ging het ook weer super. 2 honden die tekeer gingen tegen hem, meneer keek een keer maar was gelijk weer met de aandacht bij mij. Heerlijk is dat!

Knap gedaan hoor en na 4 weken al zo'n verbetering.
Ik heb het hier ook met 2 jacky's die ene is wel heel erg. Ik doe momenteel b.a.t. training. Kijken mag click beloon. maar zodra die sneller ademt ben ik te laat. Het zijn 4 stappen in totaal maar je moet er heel goed op letten dat je optijd bent. Maar als dit bij jou zo goed geholpen hebt. Knap hoor. T is heel moeilijk want je denkt snel o nee er komt weer een hond aan, wat je eigenlijk niet moet doen. Hoe komt het dat je hond zo onzeker is? Die van mij is een paar keer aangevallen.

Andor is vanuit het nest niet goed gesocialiseerd. Hier begon het eerste probleem al. Hij heeft in zijn jonge periode geen kennis gemaakt met dingen van buiten de boerderij. Bij de fokker dus zeg maar. (wel met papieren en via rasvereniging). Ben op puppencursus geweest met hem maar ook hier gingen ze niet goed om met zijn onzekerheid en daardoor werd hij door de instructeurs buiten de groep gezet want hij was vervelend en groot dus gevaarlijk voor de kleintjes. Naja, die hondenschool nooit meer dus.

Vanaf dat zijn hormoontjes kwamen is hij meerdere keren aangevallen door andere reuen wat zijn onzekerheid nog groter heeft gemaakt.

Zodoende zat ik dus met een onzekere hond. Zijn onzekerheid is heus niet volledig verdwenen of iets. Maar hij heeft wel geleerd mij te vertrouwen op voor hem enge momenten.

Geweldig en daar mag je trots op zijn hoor en dan bedoel ik op jezelf want het is je maar mooi gelukt.Heb zelf een tijdje terug hetzelfde probleem gehad met rambo en nu speelt hij soms zelfs weer met andere honden. Dit heeft mijn zoon van 14 met veel geduld voor elkaar gekregen. 

Chapo chapo

Tineke

Kn ap hoor, je mag trots zijn. Je hond zal ook blij zijn, dat zijn baasje duidelijk is. Is veel beter voor zijn onzekerheid.

Lien

Dat is echt iets om trots op te zijn