is het nou stoeien of moeten we toch ingrijpen?

Ik heb een vraagje... Ik lees veel over pup bij oudere hond, dat de oudere hond van zich 'af bijt' end an de vraag of er in gegrepen moet worden.
Nu is het bij ons anders om, onze oudere hond, gedraagd zich heel onderdanig naar de logee pup. waardoor we ons beetje zorgen maken over hoe we ermee om moeten gaan.

natuurlijk is er meer geschiedenis wat de twijfels doet toeslaan. 
Onze hondje is een Maltezertje volgens paspoort, maar we denken zelf na dingen gelezen te hebben dat ze niet raszuiver is. en zijn de verhalen rond om waarom ze weg moest en hoe ze is qua karakter wat ze mee gemaakt heeft de 1ste 1,5 jaar op zijn zachts heel twijfelachtig. Nu zal ik niet het hele verhaal hier nu ophangen, maar ben ikw el nog eens van plan, want heb meer vragen Maar goed om het kort te houden, is ze heel lief voor ons gezin, heel meegaand laat alles toe door onze kids, totaal niet agressief. iuist behoorlijk bang uitgevallen over van alles, al is dit een stuk verbeterd sinds dat we haar nu ander half jaar ongeveer hebben. enige waar we ons zorgen om begonnen te maken was dat ze nogal valsig fel naar andere honden reageert, uitvalt.
Nu hebben we de pup van mijn broer te logeren, 10 weekjes oud, nu al groter als zij, iets maar een stuk voller, reu. en heel druk en speels. Ik had me er dus op voorbereid dat we haar zoude moeten begeleiden. eerst half uur heeft hebben ze idd flink geblaft naar elkaar en heeft ze wat semi uitvallen gedaan (proberen weg te jagen), maar nadat ik beide geknuffeld en geaaid had naast elkaar eerst, haar daarna hem. was dat verdwenen. ze accepteert zelfs helemaal dat hij er is, lijkt soms wat contact te zoeken, uit te dagen,w ar hij natuurlijk als on uitputtende pup gelijk op in gaat.

Waar we ons nu zorgen om maken is dat dit altijd uit d ehand loopt aan de lopende band, hij laat haar nooit met rust lijkt haar de baas te willen en dit lijkt ze toe te staan. Maar misshcien hoort het ook gewoon bij het stoeien. Hij probeerd dus altijd boven op haar te springen en staan, en hapt de hele tijd in haar rug en nek. Ze gaat onderdanig op haar rug liggen, amar vecht wel terug zeg maar, door terug te happen, onder hem vandaan te wurmen enz. Je hoort ze beide geen geluid maken, geen piepen of zo, maar toch ziet het niet fijn uit. Hem het happen in de rug (voelt als jacht instinct) en van haar het onderdanig, maar zicht niet gewonnen geven (wegdraaien/ rennen enz.) We kunnen haar niet goed inschatte of ze nu echt niet leuk vind en probeert hem van zich af te krijgen of dat ze toch gewoon stoeien en het heftiger lijkt dan het is. na een half uurtje is ze wel helemaal afgepeigerd omdat hij duidelijk de sterkere is. Dus toen hebben we hem maar in de bench gezet om wat rust voor beide te creëren, maar we willen hem morgen ook niet de hele dag tot bench veroordelen.  Dus hoe doen we dit morgen, laten gaan, niet laten gaan? Zij heeft mij van begin altijd als baas gezien van het hele huis, ik merk wel dat hij dat overneemt en als ik hem terecht wijst dat hij haar met rust moet laten, dat hij daar goed op reageert, voor een paar minuten om vervolgens weer te beginnen. maar dat zal wel de puppy energie zijn.

Ons probleem is dnek ikd at ik haar niet nog meer trauma wil aan doen dan waarschijnlijk al geberud is, maar ook niet te snel en te vroeg wil ingrijpen terwijl het helemaal niet nodig is misschien. ik heb al een beetje het idee dat het felle blaffen naar onbekende een beetje te maken hefet met onze overbeschermend gedrag van het begin omdat ze alles eng vond/ vind en daar door ook een paar keer echt gepakt is door bv een grote herder, die overigens ook echt in haar rug hapte, daarom maak ik me zorgen om wat ik die pup nu zie doen.

Ookal is hij groter en zij kleiner,dan nog moet het gelijk op gaan.
Het teefje moet niet degene zijn die voortdurend op haar rug ligt en stevig ligt tegen te trappelen.Let ook op of zij haar staartje tussen haar benen plaatst.

Ik zie het allemaal niet,maar wat je omschrijft van de reu is hij toch wat overheersend.

Hij is pas 10 weken,dus heeft wel veel slaap nodig om prikkels te verwerken.Zeker als hij geen eigen stop heeft,zo klinkt het uit je verhaal.
1 uur wakker is 2 uur rusten in de bench of op een ander plekje als hij dat aankan(dus echt relaxt blijft tukken).

Zie het spel ook zo dat als jouw teefje hem zelf opzoekt,dan wil ze wel iets met hem.Gaat dat over in spel(kracht meten eigenlijk)dan zou ik het na 10 minuten stoppen,mits het spel gelijk op gaat(dat de reu ook weleens onderop ligt en over zich laat gaat),is het vrij direct al weer wat harder dan zou ik al stoppen na 5 minuten.
Dan krijgt je teefje niet te veel te verduren.

Goed dat hij wel reageerd op jou en luisterd naar wanneer jij het spel stopt.Als hij na 10 minuten weer begint (wil gaan beginnen en richting jouw teefje loopt) roep hem dan direct met een vrolijke stem en biedt hem een speeltje aan of wijs hem wat je wel van hem verwacht,dat hij bijvoorbeeld gewoon je teefje met rust laat.

Houdt alles kalm en rustig,wordt niet boos als je hem 4 keer weg moet halen/lokken bij je teefje.
Na die 4 keer kun je hem ook even in de bench doen,of zelf met hem gaan spelen,of wandelen.
Hij moet ook alles nog leren,en dat kun je doen door heel consequent te blijven in wat je hem wilt leren en hoe jij wilt dat hij zich gedraagd(alles positief en in rust)

Succes en veel plezier met oppassen

Dank je voor je reactie, daar heb ik wel veel aan. Het is idd moeilijk, he als je het zelf niet zie, maar toch klinkt het allemaal wel heel aannemelijk voor ons. het si idd al zo dat na een tijdje van heel veel drukte we hem in de bench zetten om ze beide rust te geven, dit accepteert hij ook en gaat dan rustig slapen en ons meisje ook.
Ze lijkt ook totaal niet bang van hem en deze morgen hebben we wel gezien dat ze nu ook een paar keer hem er onder had en even de baas was, al is het anders om nog steeds het vaakst. We reageren idd wel steeds rustig en zeggen steeds heel ferm nee, en duwen hem weg, maar ons teefje werkt ook niet echt mee want die komt er dan bij (beetje jarloers denk ik op de aandacht die hij krijgt) en ze zoekt wel heel duidelijk contact, maar dan rustiger niet op de ruwe manier van hem. Hij weet het ook want je merkt dat hij wel weet dat hij niet mag van ons en toch steeds blijven proberen. Ook nu merken we als lady niet reageert bij hem wegloopt/ negeert dat hij dan ook veel rustiger met haar omgaat als waar afdruipt zich omdraait en vervolgens weer probeert, dit houd hij wel heel stug vol trouwens... maar ja. als dan reageert dan gaat het gelijk een stuk harder. We kunnen hem afleiden met een speeltje, maar dan wil zij ook en dan vestigt ze weer aandacht op zichzelf ook al wil ze dat niet. Als we met haar spelen druipt hij af als hij geen aandacht krijgt...
Er wordt niet gepiept of gegromt, en verder hebben we totaal niet het gevoel dat ze bang voor hem is of zo. Gisteren twijfelde we nog, maar ondertussen niet. alleen ze geeft zelf geen grenzen aan lijkt wel en dat maakt ons onrustig, hij trekt soms gewoon aan haar poot of staart naar achteren... maar vooral probeert hij haar in haar rug te grijpen of als hij boven op haar zitten is hij echt aan het happen in haar oren bekkie enz. We zijn vooral bang dat hij haar gewoon echt pijn doet onbedoeld. Maar aan de andere kant bang dat we misschien wel overdrijven en dat het lang niet zo erg is als het er er uit ziet en je wilt niet te snel en te veel ingrijpen. terwijl het misschien in honden belevenis wel 'meevalt' (we hopen juist ook Ons teefje hierdoor wat vrijer te maken met andere honden. 

Dus het is goed te weten dat je tochw el mag ingrijpen om hem te leren dat je wilt dat hij haar met rust laat na een tijdje of wanneer we vinden dat hij te hardhandig is. We zijnw el geduldig hoor, hij hapt ook continu in speelse bui naar onze handen en voeten ook die van mijn zoontje. dat moet ie ook afleren. Maar wist niet zeker of dat dat bij honden onderling ook zo was, omdat Lady geen grenzen aan lijkt te geven. er zit dus van uit beide geen stop op. Dus vind het fijn te weten dat wij het mogen stoppen als we denken dat dat beter is. dit accepteert lijkt hij ook te accepteren. nu was hij 2 uurtjes op, eerst korte wandeling met beide, daar nog een flinke met hem alleen, ze hebben nu een half uur zitten ravotten en nu vonden we het tijd voor wat rust, je merkte ook dat ze eigenlijk niet echt meer wilde en moe was, maar niet duidelijk genoeg aan geeft aan hem, dus toen hebben we hem in de bench gestopt en dat vind hij prima.

Het verder een lief beestje hoor, krijgt graag een haal, is nieuwsgierig naar alles...! merk geen echt agressie in hem, alleen dan gedrag in spel zoals omschreven daar twijfelde we wat over. Maar idd het klinkt meer als dat hij probeert te domineren, soms zelfs een beetje paar gedrag voor me gevoel. maar hij is nog niet geslachtsrijp dus of dat kan? weet ik eigenlijk niet. Zo wat een verhaal weer, he...