Uitvallen aan de lijn, help.

We hebben een probleem met Bruno en Shelly, ze vallen uit aan de lijn en blaffen en gedragen zich als idioten bij het zien van een andere hond, welke dan ook. En het is volgens mij geleidelijk erger geworden. Het is zo dat we Bruno en Shelly nu niet vaak meer los laten lopen omdat Shelly vaak begint met aan blaffen en borstelen naar andere honden, en Bruno er dan op af wil om ze op te eten, nou ja, bij wijze van spreken. Eerst kon Shelly altijd wel los, maar nu gaat ze vaak als eerste blaffen. Bruno liep al niet vaak los, want die kan gaan knokken met andere reuen. Dat heeft ie al een keer gedaan, tot mijn grote schaamte, gelukkig geen schade. Maar sindsdien zijn we erg voorzichtig geworden in het ontmoeten van andere honden of er überhaupt mee spelen. In het loslooppark waar we komen, lopen wel wat honden die ze kennen en daar gaat het goed mee. Alleen zijn die er vaak niet en bij vreemde honden lijn ik ze aan. Maar ben ik misschien te voorzichtig nu, want hun gedrag naar andere honden wordt er niet beter op, eerder slechter.

Ik zou natuurlijk op gehoorzaamheidscursus kunnen gaan met ze, alleen zit ik met persoonlijke omstandigheden waardoor dat niet lukt voorlopig. Ik vraag me ook af of dat veel zin heeft met dit gedrag. Ik zit te denken om maar een speelmaatje, of meerdere, te zoeken voor ze, zodat ik af en toe een 'speeldate' kan regelen. Maar dat is lastig te regelen, ben ik bang. Bruno vertrouw ik ook niet echt meer omdat ik weet hoe snel hij van leuk spelen omslaat naar bulldozeren. Bijten doet hij niet echt gelukkig, hij hapte wel naar die hond maar het was vooral veel lawaai, maar geen gaten. Als een andere hond een stok of bal heeft die hij verdedigt, vindt Bruno dat hij dan wel terug mag grommen en aan mag vallen, ipv dat hij gewoon afdruipt, zoals het hoort. Hij is volgens mij een onzekere hond, en Shelly ook, dus die twee versterken elkaars wangedrag. Apart uitlaten en naar het loslooppark is ook lastig. Nu lopen we vaak aangelijnd met ze in het loslooppark, aan een lijn van 5 meter dan wel. Alleen op het lange stuk waar je goed kunt zien wie er aankomt, laten we ze even los en 9 van de 10 keer zijn daar geen andere honden bij. Plekken waar heel weinig honden komen weet ik eigenlijk niet goed binnen de Zaanstreek, overal is het druk, vooral nu in de zomer. Ik denk wel dat meer loslopen ze zou helpen wat (negatieve) energie kwijt te raken maar kan ook niet elke dag naar het strand rijden.

Misschien moet ik een gedragsdeskundige inschakelen voor privelessen, daar ben ik zeker toe bereid. Weet iemand een goeie in Noord Holland? Wat we trouwens zelf doen als ze uitvallen, is ze weer met de pootjes op de grond zetten, 'nee' zeggen, ze bij de schouders vatten, neerhurken, en op die manier hun aandacht proberen te krijgen. We corrigeren vooral verbaal. Ik vind fysieke correcties niks en bovendien geen echte oplossing, maar ze rustig en zelfverzekerd aanraken (zonder ze pijn te doen) doorbreekt wel wat van de spanning. We laten ze soms ook zitten als er een andere hond aan komt, maar dat helpt ook niet. Bruno is een grote hond, 50 kilo, en we hebben een K9 tuig voor hem waardoor je veel controle hebt natuurlijk. Je kunt hem bij de handgreep pakken en op de grond zetten. Als ik alleen met ze loop, duw ik met de hendel Bruno naar beneden als ik een hond zie waar hij naar uit wil vallen. Dat helpt wel een beetje. Ik heb wel eens gedacht aan zo'n grote bal aan de lang touw, om mee af te reageren, voor Bruno, maar ik vraag me af of afleiding zin heeft in deze. Het is net een grommende leeuw om te zien, al is ie ook vaak stil terwijl hij uitvalt. Dat vind ik persoonlijk nogal genant en geeft mensen het idee dat we totaal geen controle over hem hebben. We kunnen Bruno allebei wel prima vasthouden als ie uitvalt en hebben hem ook wel redelijk snel weer hersteld. Als dat niet zou lukken, zou ik niet alleen met ze lopen. Echte passie zit er dus niet in die uitvallen want hij zou me over straat kunnen slepen met zijn gewicht en kracht. Maar je schaamt je evengoed dood.

We hebben lang getraind op terugkomen met Bruno als hij losloopt en dat doet hij nu ook heel goed. Ook Shelly kan dit prima, ze zijn ook plakhondjes die steeds bij ons in de buurt blijven. Ze gehoorzamen best heel goed, vind ik, ik denk dat ze allebei iets van een herder in zich hebben. Ze zijn allebei zo leuk, alleen wil ik zo graag dat het goed komt met het contact met andere honden en dat ik het vertrouwen vooral in Bruno weer terug krijg. Ik loop ook alleen met ze en dan is het echt vervelend als ze uitvallen want ze wegen samen meer dan ik. En ik heb nogal versleten schouders, zucht, gelukkig ben ik wel sterk voor een vrouw. Ik heb nu een hele goeie heupgordel gekocht en dat geeft me meer zelfvertrouwen dat ze echt niet los kunnen komen. Ik heb liever dat ik over straat wordt getrokken dan dat ik de riem een keer uit mijn handen laat glippen. Ik denk dat het ook komt door mijn afgenomen vertrouwen in mijn medemens, ik wil geen problemen veroorzaken voor niemand natuurlijk en niemands hond iets laten overkomen want dat gun je niemand. Maar dan kan het ook best zijn dat je hond in beslag wordt genomen of dat mensen je thuis komen bedreigen, of dat je een enorme dierenartsrekening moet betalen, daar ben ik ook mee bezig. Ik heb al heel wat verhalen gehoord. De gevolgen kunnen best heftig zijn. Natuurlijk wil ik dat Bruno zich goed gedraagt, maar ik neem mijn verantwoordelijkheid dan ook en laat hem niet in de buurt van honden die hij niet kent. Ik zit zelfs soms te twijfelen over een muilkorf, maar dat vind ik ook niks. Bij die hond waarmee hij gevochten heeft, heb ik meteen mijn nummer gegeven en ik zou alles betalen. Dus dit soort rampscenario's heb ik ook in mijn hoofd, dat is ook niet goed natuurlijk.

Dus ik kan alle tips en advies gebruiken, want nu zijn ze een soort kluizenaars en daar wordt hun sociale gedrag natuurlijk niet beter van. We hebben Bruno nu een half jaar en ik heb hem maar twee of drie keer ècht leuk zien spelen met een andere hond. Dan gaat ie ook echt los en keihard rennen. Met Shelly speelt hij veel voorzichtiger, dat is meer knuffelen en rollebollen. Dus ik vind het zo jammer. Maar misschien is het wel zo dat ik dat gewoon moet accepteren. Ik word er alleen zo moe van om steeds over te steken als er een hond aankomt ed, om andere honden echt steeds te moeten vermijden. Ik zou het mezelf nooit vergeven iig als Bruno een andere hond naar de dierenarts zou helpen, of erger. Of vinden jullie dat wat overdreven en ben ik te bang geworden? Mijn vriend wil het steeds weer proberen, want als ze loslopen, reageren ze wel beter op andere honden. Ik ben gewoon zo bang dat Bruno weer in een gevecht betrokken raakt, want hij reageert heel slecht op signalen van andere honden dat ze met rust gelaten willen worden. Het enige waar ze niet door uitvallen of blaffen of wat dan ook, is als een hond op zijn eigen territorium is en daar naar ze blaft. Dan gaan ze zelfs wat sneller lopen. Maar druk blaffende kleine hondjes in het loslooppark die op ze af komen denderen, daar maakt mijn hart altijd even een sprongetje van en hoop ik maar dat ze niet dichterbij durven te komen. 

Anyway, lang verhaal, sorry, wie weet er een goeie gedragsdeskundige die me zou kunnen helpen met privelessen, in Noord Holland, of heeft andere tips/adviezen? Alvast bedankt voor het lezen en de antwoorden.

Dit is een goede Gedragsdeskundige
http://www.hondenpage.com/baasjes/607/Esther.php

Met eigen hondenschool en werkt met Kalmerende signalen en heeft zeer veel inzicht!!

heb hetzelfde probleem met mijn herder teefje van 1 jaar nu, valt uit naar andere teven, niet naar reuen maar dat weet je niet vanop afstand he, ook een, paar reuen waar ze heel goed mee speelt maar bij elke teef is het raak, loop dus ook gestressd te wezen en das niet leuk. Ook de heupgordel nu (geeft meer vertrouwen), heb heel wat aan het lezen geweest en wat ik nu doe is zodra we de kritische grens bereiken, dwz net voor ze gaat fixeren, maak ik een u bocht, oogcontact e dan de clicker, in de hoop dat ze verban,d legt, andere hond gezien, dat worst stressen en knokken, maar baasje pakt het over en haalt me uit deze situatie en krijg nog brokje ook! ben zo al ff bezig, is denk ik proces van lange adem maar hoop de afstand te verkleinen of haar op een gegeven moment in zit te krijgen. Probleem is dat het héél veel geduld vraagt en als je onverwachts toch een uitval krijgt je weer een heel eind verder van huis bent, maar.....het werkt wel; langzaam dan

Lastig probleem... vanochtend overkwam mij dat ook, met een Cavalier notabene. Teske had dat nog niet eerder gedaan, blaffen en uitvallen naar een andere hond (behalve honden die meerennen aan de fiets), maar nu zomaar naar een Labrador die ook nog aan de overkant van de weg liep.
Mijn eerste reactie was omdraaien en de andere kant oplopen, alleen liep Teske bepaald niet mee, en hing achterstevoren aan de riem te blaffen, het lijkt idd of je totaal geen controle over je hond hebt en je schaamt je dood

Volgende keer doen we het anders, en heb hier al wat op het forum zitten lezen, heb je het topic van de chihuahua die blaft naar andere honden al gelezen?
Dat ga ik eerst ook maar proberen, zodra ik een andere hond zie, laat ik haar zitten, of als het kan volgen, en beloon haar gelijk als ze haar aandacht heeft bij mij (dus brokjes ofzo meenemen).
Dat veel herhalen, zodat ze als er een andere hond aankomt, gelijk op jouw let, want dan krijg ze misschien wat lekkers.

Maar goed, ervaring heb ik dus niet, en weet ook nog niet of dit werkt, maar dat hoor je dan nog wel.