Hoe omgaan met opwinding of onrust?

Teske is een erg rustig hondje, in huis dan, tijdens de normale wandeling is er ook niks aan de hand, met de auto naar het bos, dan wordt ze al wat enthousiaster, maar op vakantie dan wordt ze helemaal gek

Trouwens niet alleen met vakantie, afgelopen week ging ik met mijn zusje en zwager een kop koffie drinken op een terras aan het water. en Teske werd helemaal gek. Het begint al in huis, janken piepen blaffen, niet leuk meer. In de auto (in de bench) is ze dan weer rustig, tot we stoppen, dan draait ze weer helemaal door.
Tijdens vakantie's wil ik haar zo graag meenemen naar een strandpaviljoen ofzo, maar ze maakt zo'n lawaai, dat dit niet altijd leuk is.

Hoe krijg ik haar rustiger?? Is dit enkel opwinding of onrust of angst? Ik kom er niet goed achter.
Negeren werkt niet. En troosten? Ik ben bang dat het hier alleen erger van wordt. De kalmerende signalen probeer ik wel, maar heeft tot nu toe geen effect.
Het is wel duidelijk dat als we met meerdere mensen zijn dat ze die graag bij elkaar wil houden, even naar het toilet mag van haar niet.
In het vakantie huisje zelf is er niks aan de hand, ieder kan zijn gang gaan, en ze kan daar ook heel goed alleen blijven.

Nog even en ik laat haar liever thuis
Niet voor mezelf, maar voor mijn familie/vrienden, en ander gasten die je tegen komt.
Wie heeft er ook zo'n piepert? Alle tips en trucs zijn welkom.

Probeer overdag veel met haar te spelen zodat ze in de avond moe is en ECHT wil gaan slapen ...??

Kan je eens een dagprogramma schrijven wat je al zo doet met je hond, hoe lang ze alleen is, hoe je met het gedrag omgaat. Hoe oud is je hond?

Teske is een kruising Cavalier van 4 jaar oud. Als pup was ze nergens bang voor totdat ze een schok kreeg van schokdraad. Sindsdien is ze bang van bruggetjes en vlonders. Eerst wou ze helemaal niet over bruggen, later met de staart tussen de poten, nu loopt ze inmiddels weer normaal over kleine bruggetjes, een grote brug heeft ze nog wel moeite mee. En terrassen van vlonders vindt ze ook niks.
Maar als ze echt bang is, op zo'n terras dus, of op de boot naar Ameland is ze juist heel stil, en zit te trillen, op die plekken til ik haar (ze wil dan niet lopen)en neem ik haar op schoot, ik troost haar verder niet met woorden ofzo.

Maar goed dat is dan wat anders dan het gepiep en geblaf, alleen angst kan het volgens mij ook niet zijn (omdat ze dan juist stil is) Wel is ze een allemans vriend die graag iedereen wil begroeten, en dat kan natuurlijk niet op een terras. Het gejank probeer ik zoveel mogelijk te negeren. Als ik alleen ben, wacht ik ook tot ze rustig is, voordat we naar buiten gaan (door zelf heel rustig te blijven staan, eens gapen, zeg enkel sssst.) Dit werkt dan redelijk.
Ze mag ook pas uit de auto als ze stil is, en dat weet ze goed, en dat werkt ook.
Maar zodra er meerdere mensen zijn, bijv. mijn zusje komt me halen, dan werkt het niet, en kan m'n zus toch niet een halfuur voor de deur laten staan?

Mijn dagindeling: ik laat haar drie keer per dag uit, gemiddeld één tot twee uur per dag. Ik ben drie ochtenden van huis, ze is dus niet veel alleen. (Ik ben alleenstaand). Ze kan heeel goed alleen zijn, geeft nooit een kik. Hier ligt het probleem ook niet, enkel de uitstapjes met meerdere personen en vakanties zijn een probleem.

@Sandra, je bedoelt dat ze dan s'avonds op het terras gaat liggen slapen? Maar overdag dan, na een lange strandwandeling 's ochtends(je zou denken dat ze dan ook moe is) drink ik zo graag even een kopje koffie op een terras. Dus enkel moe maken werkt niet, helaas.

Ze is trouwens een cavalier, helaas ook één met het te kleine koppie, ze krijgt hiervoor pijnstillers, en dat gaat redelijk goed. Alleen als ze enthousiast heuvels op en af rent, heeft ze volgens mij meer last.

Nou, dat is een heel verhaal, ik hoop dat jullie er nog wijs uit kunnen worden, en dat het wat duidelijker is zo.
Bedankt voor jullie reacties, Renate

1 van de problemen vertel je eigenlijk zelf al. als je alleen bent, dan ben je consequent, en wacht je tot ze rustig is. maar als er iemand anders bij is, doe je dat niet. dat weet je hond dondersgoed. die gaat dan dus ook niet rustig worden. je hond heeft nu geleerd dat hij alleen rustig hoeft te zijn als er niet iemand anders bij is.

wat je nu dus moet doen, is je zus of iemand anders opbellen, vragen of ze je wil helpen trainen, en dan dus wel een half uur gaan staan wachten samen tot je hond rustig is.

en als je hond uit de auto komt, ook wachten tot hij rustig is. desnoods weer een half uur.

dan loop je richting een terras. als de hond druk wordt, zeg je tegen je zusje: ga maar vast wat drinken, en dan ga jij weer wachten, of ff terug naar de auto met je hond.

ook kan je proberen de onrust te voorkomen door dingen te vragen van je hond. ik weet niet in hoeverre je hond in gehoorzaamheid getraind is. maar vaak werken gehoorzaamheidsoefeningen ook goed om de rust er weer in te krijgen. dus ga een stukje volgen, laat je hond een een aantal keer van positie wisselen, dus af - zit - sta. laat de hond poot geven of omrollen als die dat kan.
als laatste is het handig om als je op een terrasje gaat zitten, de hond af te leggen onder tafel, met wat lekkers erbij, een kauwdingetje of een kong. zo is ze afgeleid en zal ze minder snel gaan piepen.

als ze nu een keer lief ligt en rustig is terwijl jij een kop thee drinkt, bestel dan geen tweede, maar drink hem snel op, en ga weg voordat het mis gaat. het is beter om korte positieve momenten te hebben, dan het meteen lang te maken waardoor het fout gaat.

Helemaal eens met bovenstaande reactie.

Je hond voelt vast aan dat je niet gewoon een wandelingetje gaat maken, maar omdat jij misschien wat gespannen wordt van dingen in te pakken, en je gaat door het huis rondlopen om alles bij elkaar te zoeken, gaat je hond merken dat er iets gaat gebeuren en ook zenuwachtig worden.
Belangrijkste is om niet verder te gaan voor je hond rustig is!
Hoe je dat doet is hierboven uitgelegd.

Wat je ook zei, dat er niemand weg mag gaan van haar, is volgens mij een teken van dominantie, dat mag je haar niet zomaar toelaten, luistert ze goed naar jou? Als ze dan mensen wil tegenhouden zou ik haar bij jou roepen en laten liggen. Blijft ze naar die mensen blaffen of vervelend doen zou ik met een strengere stem "nee!" ofzo roepen.

Voor een kopje koffie op het terras wordt ik niet gespannen hoor Alleen als ik de tassen moet pakken voor de vakantie tja, dan ben ik zelf ook onrustig dat klopt.

Teske is het volgens mij het meest onderdanige hondje van het dorp Dus dat dominante herken ik zo niet. We zijn op verschillende cursussen geweest, puppy, basis, junior, paar lessen rally-o en behendigheid. Dit ging allemaal vrij goed. Toen Teske een hernia kreeg (achteraf misschien al CM?) zijn we gestopt met behendigheid.

Dat onder de tafel laten liggen met wat lekkers heb ik vorige week nog geprobeerd, ze gaat één tel liggen en staat alweer overeind. Het commando blijf vindt ze dan erg moeilijk. En iets lekkers... ik had haar favoriete snack meegenomen, en daar had ze dus helemaal geen belangstelling voor. De volgende keer zal ik wat meerdere oefeningen proberen, bedankt voor de tip.

@Waka: je hebt helemaal gelijk dat je zegt dat ik dan niet consequent ben, ik heb dat echter zeker wel geprobeerd. Maar dat duurt zo lang dat ik er maar bij ga zitten. Als ze eindelijk stil is, en ik sta weer op, begint ze weer opnieuw.
Tja, en als je de boot moet halen... ik heb al eens voorgesteld dat ze me een uur eerder komen halen, en zolang buiten blijven wachten. Maar dat vonden ze niet zo'n goed plan Maar misschien moeten we dat gaan trainen in een iets rustiger situatie.

Maar is dat echt de enige oplossing, geen andere trucs om haar rustig te krijgen? Met de stem geruststellen, helpt dat ook ,of zou het dan nog erger worden?

En nu ik het opschrijf valt mezelf op, dat ik alleen met meerdere mensen op een terras ga zitten. Dus ga ik binnenkort maar eens alleen met hond naar een terras, eens kijken hoe ze dan reageert.
Niet verkeerd, lui op een terras en dat als training, kan slechter toch

Shelly is ook vaak opgewonden/angstig, bij honden kan dat samen gaan, vind ik. Dan is ze gewoon nerveus en gaat snel blaffen om dingen en mensen die ze eng vindt. Dat proberen af te dwingen dat iedereen bij elkaar blijft, is volgens mij meer onzekerheid. Shelly is een beetje een onzeker hondje, en dat uit zich soms in gedrag wat je ook als dominant kunt zien, maar in feite probeert ze op die manier iets te omzeilen wat ze eng vindt. Ik ken haar nu een beetje. Ze wordt ook nerveus van groepjes mensen en kan aanslaan tegen bepaalde mensen. Ze houdt ook niet van kinderen, helaas.

Ik heb met Shelly wel geaccepteerd dat ze sommige dingen altijd eng zal blijven vinden, en die ga ik gedeeltelijk uit de weg. Dus ik ga niet met haar naar de markt, hoe leuk ik dat ook vind, daar wordt Shelly erg ongelukkig van. Het strand zullen we niet heen gaan als er veel mensen zijn. En we gaan niet op zaterdagmiddag naar de Jagersplas want dan stikt het er van de mensen. Maar dat zijn eigenlijk kleine aanpassingen en kosten ons niet veel. Ik snap dat je lekker op een terras wilt zitten, maar kun je haar dan niet beter thuis laten? Anders zit je zelf ook niet meer ontspannen en je hondje wordt er ook niet gelukkig van. Wij gaan ook wel eens ergens heen zonder de honden, omdat ze het gewoon niks zouden vinden. Mag best hoor, als je ze verder genoeg beweging en aandacht geeft. Wat je ook zou kunnen doen, is een stuk fietsen met haar, of een andere manier zoeken om haar ècht moe te krijgen. Want dat kan altijd, elke hond heeft een punt waarop ze moe raken, je moet gewoon zien te vinden op welke manier. Maar goed, als een hond moe is, wil ie toch lekker in zijn mandje slapen?

Sommig gedrag van Shelly corrigeer ik wel, want ik kan niet alles gaan vermijden natuurlijk. Bovendien mag ze gewoon tegen niemand blaffen op een hysterische manier. En dan is gewoon 'nee', soms ga ik ook even op mijn hurken zitten om haar te kalmeren. Als ze over de rooie gaat om niks. Het wordt afgeraden, maar ik vind dat je dat kalmeren ook op een manier kunt doen waarop je ook laat merken dat het gedrag niet gewenst is. Ik hurk neer, pak haar schouders vast en draai haar snuit mijn kant op zodat ze me aankijkt, op een rustige manier, en zeg dan 'nee-nee Shelly, rustig'. Als ze weer weg wil draaien met haar kop, herhaal ik dat gewoon. Dat helpt vaak al. Ik vind bij nerveuze hondjes dat je wel kan laten zien dat de hysterie niet gewenst is, maar dat je ze zeker moet ondersteunen in allerlei situaties. Dus ik let goed op Shelly altijd, lees haar lichaamstaal en probeer het 'gevaar' voor te zijn, dan moet ze even netjes naast lopen. Als ik dat niet zou doen, gaat ze soms borstelen en blaffen, en dan moet je meer doen om haar weer rustig te krijgen.

Maar het is lastig hoor, je moet steeds afwegen, ga ik het gedrag proberen om te buigen, of accepteer ik het en vermijd ik die situaties. Als je situaties niet kunt of wilt vermijden, zul je wel iets moeten doen. Als je het gedrag wilt veranderen, zou ik vooral kijken of je het zelfvertrouwen van je hond kunt laten groeien. Ik ben daar zelf ook over aan het nadenken. Trainen ed kan daarbij goed helpen iig. En het vertrouwen in jou als baas kan nog meer groeien, daar kun je ook aan werken. Dat is voor elke hond anders, maar je moet eigenlijk iets bedenken waardoor je hond steeds kan goed gedrag kan laten zien wat jij dan uitbundig beloont. Daarvoor hoef je niet per se op cursus, maar daar kunnen ze je wel veel leren natuurlijk, en je hond kan dan op een ontspannen manier wennen aan groepjes mensen. Nou succes iig.

@Brush, dank je wel voor je duidelijke uitleg , soms zie je zelf even door de bomen het bos niet meer, maar zoals je het omschrijft, lijkt het bij Teske ook het meest op onzekerheid.

Het is zo dubbel, omdat ze eigenlijk bijna nergens bang van is (behalve de bruggenfobie), en ook niet zo snel schrikt. Maar onzeker is ze toch wel.

Ook tijdens Rally-O deed ze zo goed haar best, maar toch ging ze regelmatig tongelen, en ook gaat ze van spanning 'backwards sneezen'. Ook als ik zelf met haar oefen, gaat ze soms tongelen.
Met behendigheid ging het wel goed, ze vondt dat ook veel leuker.

Het is even de vraag of je idd. nu extra vaak op terrasje gaat zitten, zodat ze kan wennen. Of dat je haar maar thuislaat. Maar ja, een dagje schier zonder hond kan ik me ook weer niet voorstellen. Ze vindt het ook zo geweldig op het strand, je doet haar daar weer een groot plezier mee.

Maar dat er niemand even weg mag, dat komt denk ik eerder door onzekerheid dan door dominantie. Als ik ook ergens op bezoek ga met haar, houdt ze me goed in de gaten. Zodra ik mijn jas weer aantrek begint ze te piepen. Ook bij binnenkomst is ze onrustig, zodra ze iedereen heeft kunnen begroeten, gaat ze ergens rustig liggen.

Ze is juist gek op mensen, als ik haar op een terras los zou laten, zou ze wrs overal even een 'praatje' gaan maken. Ze is ook gek op kinderen, en op andere honden, zolang deze rustig zijn.
Uitgebreid dineren doe ik haar trouwens niet aan, het zijn dus maar korte momenten.

Maar wat kun je doen aan onzekerheid, toch geruststellen? Van aandachtsoefeningen kan ze dus ook juist onzeker worden.
Mocht je zelf nog meer tips bedenken om het zelfvertrouwen te stimuleren, dan hoor ik het graag.