Zou het kunnen dat Pepijn nu wat ouder/sterker/volwassener wordt en dat Karel probeert zijn terrein, zijn plekjes te verdedigen door erop te plassen? Dat het een manier is van het uitzoeken wie er hoger is? Misschien was Karel altijd de 'hoogste' en wordt hij toch ingehaald door Pepijn?
Ik heb hier echt geen ervaring mee, maar probeer een beetje mee te denken. Wat Kai zegt over het communiceren klinkt erg aannemelijk, maar ja, wat communiceert hij dan.. en naar wie, vandaar dat ik op het bovenstaande kwam.
Heel misschien is het wel een raar idee, maar misschien kun je hem loslaten en bijvoorbeeld de kleine dingen die je weg kan halen weghalen, zodat daar geen geuren zijn. En bij dingen die je niet kan weghalen iets neerleggen waar Karels geur aanzit. Misschien kun je kleine doekjes/dekentje goed over hem heen wrijven, ook goed onder zijn pootjes, en deze dan bijvoorbeeld op de bank/stoel leggen..? Dan is zijn geur al goed aanwezig en vindt hij dit misschien voldoende?|
Erg lastig als ik het zo lees en hoop ook dat je iets vindt dat werkt. Veel sterkte
Gr. Alexandra
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Benchprobleem van Karel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
volgens mij is dit gewoon stress.. Ook het plassen s nachts kan hij doen uit stress waardoor jij hem in een bench steekt geeft dan ook weer de nodige portie stress... .. verlatingsangst
Ons hondje sliep gewoon in de keuken maar kreeg elke nacht een vonkje in de hersenen en moest zonodig aan de deuren krabben .. dus hondje stress en wij stress.. elke nacht het bed uit en hem even buiten laten.. moest niks doen maar hij rende als een kip zonder kop het gazon op en hijgde dat het geen naam had..
Dus kwam er vorige week een bench... zijn mandje pastte erin en benchje ging op slot.. maar timmie zat te hijgen dat het geen naam had.. en bibberen kon hij ook al.... dus nu neem ik hem tegen de zin van mijn man natuurlijk mee naar boven... timmie kruipt lekker in zijn mandje op de vloer.. is zindelijk snachts.. komt even kijken smorgens als ik bijna wakker wordt of vrouwke al wakker is.. (kruipt niet op bed maar staat met twee voorste pootjes te kijken tegen de matras) als vrouwke zegt dag timmieke .. kom je even bij mij spirngt hij het bed op en komt wat spelen of flossen met mij.. gedaan stress van timmie gedaan onze stress en iedereen weer happy
Onze Tapaz, nu 6, wilde ook NOOIT ook maar ergens anders slapen dan op/in bed. Altijd geprobeerd of hij het wilde, maar dan uitte steevast in een hoop gejank, gepiep en geblaf -zover je dat blaffen kunt noemen - Tot enkele maanden geleden mijn vriend het weer probeerde op een kussen naast het bed. Meneer protesteerde wel de eerste nachten, maar nu slaapt hij er goed op.
Nooit kunnen begrijpen waarom nu wel, maar de moraal van het verhaal is, zoek iets wat hij comfortabel vind, misschien een varikennel, daar slaapt teckelmeneer Jimoh ook in en dan lukt he wellicht wel.
En anders een andere, bijv varikennel kopen ALLEEN voor het slapen, dat hij daar alleen positieve associaties bij heeft.
Succes in ieder geval want ik weet hoe moeilijk het is!
O ja, misschien moet Karel naar de dokter Rossi voor teckels?!
hoi Leila, zou het niet zo kunnen zijn dat er van buiten een bepaalde lichtinval of bewegend licht in de kamer komt wat Karel angstig maakt?
misschien een lichtje aan laten in de kamer, of anders, als het gaat voor jou eens een paar nachten in de kamer slapen, is mischien toch een soort verlatingsangst in het donker.
Aangezien je alle logische dingen al hebt geprobeert, hier weer een apart idee
Misschien kun je met de laatste ronde uitgaan (degene waarin die dus niets wilt doen) een kussenje meenemen en dit buiten op een rustig/vertouwd stukje neerleggen.
En dan heel rustig wachten of hij er wat op wil doen. (Of misschien heb je een commando voor het plassen, dat kun je dan 1x geven dan weet hij wat je verwacht) Heel misschien helpt dit hem om toch zijn blaas te legen.. ?
Gr. Alexandra
Dit doet me denken aan het probleem dat ik met Dobber heb gehad. Die was ruim een jaar niet zinlijk en plaste en poepte ook in huis. En toen ik een bench kreeg ging eerst alles goed en toen ik een keer ziek was begon ze ineens te blaffen. En dan ook echt een hele nacht door... Uiteindelijk is het uitgedoofd maar toen waren we wel vier weken verder.
Ik ben in maart 2011 bij een kennis van me geweest met Dobber en zij heeft me dingen uitgelegd over haar gedrag e.d. Sindsdien ben ik de roedelregels echt gaan houden, ben ik duidelijker en consequenter geworden ('zit' is echt zitten en niet liggen bijvoorbeeld), ben ik verbaal gaan corrigeren voor gedrag dat ik niet wilde etc. Vanaf dag 1 was de onzinlijkheid weg en ging haar gedrag richting vreemde honden met sprongen vooruit (ze viel altijd uit naar honden die ze niet kende).
Het gedrag dat Karel laat zien aangaande het langzaamaan steeds meer blaffen doet me denken aan een hond die er steeds meer achter komt dat die nieuwe situatie niet zomaar voorbij gaat. Bijvoorbeeld: als je per direct stopt met het geven van koekjes en snoepjes zal de hond vaak nog wel blijven luisteren. Hij kreeg immers altijd snoepjes dus hij heeft nog steeds de verwachting dat dat patroon zich door gaat zetten. Hij weet niet dat jij ineens besloten hebt geen snoepjes meer te geven. Maar langzaamaan komt dat besef en dan zal de hond over het algemeen ook steeds minder goed gaan luisteren. De trigger voor het luisteren is er niet meer. Het lijkt er op dat Karel steeds meer gaat beseffen dat de bench zijn plekje is voor de nacht, en dat roept een protest op. Dobber vond het een periode lang ook niet leuk om in de bench te moeten, simpelweg omdat ik dan voor haar bepaalde waar ze lag, hoe lang ze in de bench moest blijven en het deurtje zat dicht dus ze kon er ook niet uit. Ik beperkte haar in haar ruimte en daar protesteerde ze tegen. Uiteindelijk heb ik het deurtje van de ene op de andere nacht los gelaten maar heb haar wel vastgezet. Toen was het geblaf over. De afgelopen weken heb ik het weer geprobeerd en nu kan ze weer met het deurtje dicht in de bench zitten zonder te blaffen en de bench te mollen. Maar ik blijf ervan overtuigd dat mijn veranderde houding t.o.v. haar de reden is voor het veranderde gedrag. Een zacht matje kopen waarop hij kan poepen en plassen is leuk, maar het lijkt me niet de oplossing van het probleem eerlijk gezegd.
mms toch nog even op de toer s avondslaat met hem.. probeer anders eens een radio aan te laten staan gewoon zachtjes zodat hij iets hoort (wel een goeie zender uitkiezen he) hebben dat vroeger ook gedaan bij huilende of blaffende pups en dat hielp meestal wel...
Interessant dit, vooral omdat er niet echt een verklaring voor te vinden is (vanachter een beeldscherm). Verlatingsangst lijkt me niet, dan zou hij het ook doen als je overdag weg bent en dat is niet zo. Als het angst was dan zou je denken dat hij ook in de bench zijn ontlasting laat gaan, maar dit is ook niet zo. Misschien is vrij in de kamer wel teveel vrijheid? Misschien is zo'n puppy ren iets, dat je dat midden in de kamer zet maar dat hij niet de gehele kamer door kan wandelen..
Ik zat ook te denken aan zo'n puppy toilet, dat als ie dan moet hij het op zo'n ding doet..Moet je dan wel eerst aan leren, is eigenlijk gewoon een luxe vorm van de ouderwetse krant waar je pups op zindelijk kan maken.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Benchprobleem van Karel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?