Wel of geen antibiotica na beet

Ik sta voor een dilemma.

Gisteravond is Raaf gebeten door een hond. Ik vond in de eerste instantie geen wondjes.

Vanmorgen heeft de beet rust gekregen en is een lichte zwelling opgetreden. Daardoor zie ik nu veel beter wat de gevolgen zijn. Vooral wat kale plekken en helaas ook een perforatie van de huid. De wond is een hoektand groot en schoon. Het bloedt niet en heeft ook niet gebloed.

Vanmorgen meteen de dierenarts gebeld. Ik moest het schoonmaken met betadine en morgen langskomen bij de kliniek. Ze kijken er naar en er gaat zeker weten een antibioticakuur in.

Raaf is 1,5 jaar oud en kerngezond. Ik laat hem graag nakijken bij de dierenarts. De beet kan meer schade hebben aangebracht dan zo op het eerste oog te zien is.

Raaf wilde net al weer graag met andere honden spelen. Hij mankt af en toe een beetje, maar zette net wel kracht op zijn gebeten poot omdat hij graag mee wilde spelen. Mijn indruk in het algemeen is dat hij er wel last van heeft, maar het zijn geen zware verwondingen.

De zwelling is niet enorm en naar aanleiding van zijn gedrag tijdens de wandeling twijfel ik heel erg over de noodzaak van de antibioticakuur. Het is zo'n heftige behandeling die vooral preventief wordt gegeven. Ik wil het eigenlijk liever afwachten en de wond eerst goed verzorgen. Mocht het toch lelijk worden, liever dan pas een antibioticakuur starten.

Ik ga morgen sowieso naar de dierenarts en zal dit dillema ook daar voorleggen, maar ik hoor graag jullie mening in deze situatie.

Alle goeds,


Eva

Wat rot voor Raaf,ik zou wel een lichte antibiotica geven je weet immers niet wat de bijter onder de leden heeft en een perforatie is een open wond waar bacterie vrij spel heeft.
Voorkomen is beter dan naderhand een zieke hond die een veel zwaardere kuur moet hebben.

Ik zou zelf doen wat je zelf al aangeeft. Ze kunnen best wat hebben als ze al gezond zijn. Kijk het een dag of 2 aan. Als het moet gaan ontsteken zal dat dan alwel gebeurt zijn. Hou het gewoon goed schoon misschien een paar keer per dag wassen met soda of biotex als het open is en dan moet het goed komen...

Rob en Daniel,

Jullie illustreren allebei precies de gedachtewisseling die ik heb.

Ik zou eerder geneigd zijn om een antibioticakuur preventief te geven als de wond erg groot, diep en lelijk zou zijn. Het is echter een klein wondje, een hoektandje en hij is schoon en behandeld.

Het blijft een dillema. Erg benieuwd wat anderen er over zeggen of dat er mensen zijn met een soortgelijke situatie waarin ze of wel of juist bewust niet voor ab hebben gekozen.

Mijn Morris is vorig jaar ook gebeten door een hond. Hij had flink wat gaten in zijn nek en er stond bloed in het oor. Dit is 's nachts gebeurt en 's morgens ben ik naar de DA gegaan. Ze konden er toen al niets meer aan doen. Morris was totaal in shock en liet zich niet eens door de DA bekijken. Een muilkorf was geen optie, want de wonden zaten op de plaats waar de muilkorf dicht moest. Ik moest de wonden schoonhouden met groene badedas. Maar in zijn oor was geen wond te zien, dus onbekend waar het bloed vandaan kwam. Zijn wondjes in de nek waren zo hersteld, maar na een maand kreeg Morris problemen met zijn oor. Dat leek maar niet over te gaan. Een paar maanden later was het probleem verplaatst naar zijn maag en had hij een fiks binnenoorprobleem! Nu is het bijna een jaar later en Morris is nog bijna dagelijks ziek! De hondenbeet is hier zeker de oorzaak van. Dus als het mij nog een keer overkomt, dan neem ik uit voorzorg toch wel zeker een atb-kuur! Al is het maar om bacteriën niet de kans te geven om de boel vanbinnen te verstoren. Ik zou op het advies van je DA afgaan Natuurlijk is zo'n kuur ook niet alles, maar met goede voeding is de hond zo weer in conditie.

Ik zou persoonlijk dan heel makkelijk denken...

Wat gebeurd er als je voor niks een antibioticakuur geeft?
Niks als het goed is, je doet het niet zomaar, er zit een achterliggende gedachten achter.

Wat kan er gebeuren als je geen antibiotica geeft?
De hond kan ziek worden of zoals bij het verhaal hier boven dat er in het lichaam toch van alles gaande kan zijn.

Dan zou voor mij een keuze makkelijk zijn, ik zou dan voor de zekerheid toch een kuurtje doen, al is het maar voor je gemoedsrust.  Het zal zeker niet heel veel kwaad doen in mijn ogen.

Een wond hoeft niet groot of diep te zijn,een lichte bijt wond waarvan een tand door de huid is gedrongen is genoeg voor een infectie.
Een tand zit vol bacterie,normaal al ook al heeft hij niet aan iets zitten te likken ik zou dus geen risiko nemen.
De kosten zal ik wel verhalen op de eigenaar van de bijtende hond,iedereen moet zijn hond verzekert hebben via de WA verzekering.

Monique, bedankt voor je uitleg. Wat heftig zeg! Jeetje... Waar heeft Morris nu nog last van dat het nog bijna dagelijks problemen oplevert? Was je niet begonnen met antibiotica toen de problemen met het oor begonnen?

Dat is bij mij het omslagpunt. Zie ik dat het niet goed gaat met het wondje, zelfs met goede verzorging, dan start ik alsnog de antibioticakuur. Omdat ik het wondje goed verzorg, hou ik zicht op de zwelling en de heling van het wondje. Een verandering zie ik dus meteen.

Kan me voorstellen dat dat bij Morris en zijn oor niet zo makkelijk is. Voor mij is het makkelijk praten zo achteraf, maar bij zo iets zou ik waarschijnlijk niet twijfelen en wel preventief antibiotica geven. Heel veel beterschap voor Morris, ik hoop echt dat hij er uiteindelijk doorheen komt.

Waarom ik niet zo happig ben op het geven van antibiotica? Het doodt alle bacteriën, dus ook de goede. Dat betekent dat de hele weerstand van mijn hond wordt aangetast. Het kost tijd voordat het weer op een normaal niveau is. In die periode is mijn hond kwetsbaar. Ik kan supplementen geven om die weerstand versneld op te bouwen, bijvoorbeeld door probiotica toe te voegen. Maar waarom niet vertrouwen op het herstellende vermogen van mijn gezonde hond?

Daarnaast rennen wij ook niet voor elk wissewasje naar de huisarts. Vaak is het devies bij een schone wond om het schoon te houden en mocht het de foute kant op gaan, dan wordt er uiteindelijk antibiotica voorgeschreven.

Nog een reden waarom ik niet happig ben op het geven van antibiotica, zijn de bijwerkingen. Nu heb ik een levendige hond die goed zelf aanvoelt of hij zijn poot moet belasten of niet. De antibiotica kan hem veranderen in een slappe, msiselijke hond met dito ontlasting. Er zijn nog andere uitwerkingen of zelfs een allergische reactie. Het hoeft allemaal niet zo te zijn, maar toch. Waarom zou ik mijn hond ziek maken als hij vrijwel helemaal gezond is? En dan is er nog de resistentie.

Sorry Nantastic als dit kortaf overkomt, zo bedoel ik het totaal niet. Ik waardeer je bijdrage juist. Maar dit is het dilemma waar ik tegenover sta en ik vind antibiotica geven niet iets om lichtvoetig over te denken. Er kan namelijk wel van alles gebeuren.

Een veilig alternatief voor antibiotica zou colloïdaal zilver kunnen zijn. Zowel inwendig als om de wond te ontsmetten. Ook voor mensen trouwens...

Boudi, ik heb er van gehoord en het ooit wel eens opgezocht. Het was iets wat vroeger gebruikt werd geloof ik, maar tegenwoordig niet echt meer. Weet jij waarom? En kan je me meer vertellen over Colloïdaal zilver?

@ Rob, ben het met je eens dat er veel bacteriën in de mond en op de tanden zitten, maar daar zitten ook juist de goede bacteriën die het herstel van wondjes versnellen. Anders zou elke hond hartstikke ziek worden van elk contact zoals het likken aan de lippen of snuffelen aan de achterkant. Het wringt bij me om voor zo'n klein en schoon wondje meteen een antibioticakuur te geven. Jij stipt de punten aan waarom ik het wel wil doen, maar er knaagt dus ook genoeg.

Hoi Eva,

Je hoort weinig over colloïdaal zilver, omdat er geen winst mee te behalen is voor de farmaceutische industrie. Het middel wordt bij meer dan 650 aandoeningen succesvol gebruikt. Denk hierbij aan virussen, bacteriën, parasieten en schimmels. Je kunt het ook preventief gebruiken (bv tijdens een griepgolf).

Had zojuist een heel verhaal getypt, maar drukte op een verkeerde knop Kijk voor achtergrondinfo bv hier.

Ik koop het al jaren bij Meditech Europe. Zij hebben een uitstekende kwaliteit (daar zit namelijk verschil in). Voorheen hadden ze veel achtergrondinfo over het zilver op hun website. Het is echter niet meer toegestaan om het zilver te linken met geneeskundige krachten. Wanneer je hen echter vraagt om extra info dan zullen ze je het vast mailen. Zag trouwens laatst dat je het ook bij Natulistic kunt krijgen.

Dieren zijn vaak met succes behandeld met colloïdaal zilver voor infecties, parasieten, schurft en andere huidaandoeningen. Twee maal daags afhankelijk van de conditie 6-8 druppels per 10kg gewicht in de keel van het dier brengen of vermengen met het voedsel of drinkwater.

Beste Boudi,

Bedankt voor de info, maar ik weet het niet... Als ik dit lees http://www.kwakzalverij.nl/367/Colloidaal_zilver_CZ_, heb ik nogal mijn twijfels. In dat opzicht hecht ik veel waarde aan wetenschappelijke onderzoeken en logisch nadenken. Ik heb verder gezocht, maar ik kan zo snel geen wetenschappelijke onderzoeken naar boven halen. Ze opvragen bij het bedrijf wordt wat kort dag omdat ik morgen al naar de dierenarts ga. Toch bedankt. Het is zeker een interessant middel als het werkt.

Ik ga er meer over opzoeken en mocht het zo zijn dat er inderdaad gefundeerd onderzoek naar is gedaan met positieve uitslagen, dan is dit het rondvertellen waard.

Omdat het dus niet gebloed heeft zou ik wel een ab-kuurtje laten geven.

Bloed maakt schoon, geen bloed is niet schoon=is kans op eventuele ontsteking.

Altijd zekere v onzekere nemen als je die optie/kans hebt.

wow..hahahaha wow.. heb artikel nog niet gelezen maar wow...
doet me aan een liedje denken;
http://youtu.be/zA52uNzx7Y4

Hoi,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet het hele topic gelezen heb, maar ik heb toevallig laatst met een grote open wond te maken gehad bij mijn hond (door een tak, dus niet door een beet). Ik heb het overlegd met mijn dierenarts die eerst een lichte antibioticakuur wilde geven. We zijn uiteindelijk op een compromis uitgekomen, een zalfje wat ontstekingsremmend was met antibiotica (Vetaderm), maar dus alleen plaatselijk op de wond. Met natuurlijk een goed oplettend oog van mij, als het zou verergeren zouden we alsnog een kuur doen. Nu zijn we twee weken verder en ziet het er keurig uit, het geneest heel mooi, zonder ontsteking! (Ik maakte het ook dagelijks 3x schoon met soda-water.)

Hoi Eva,

Volg vooral je gevoel hoor. Was niet bedoeld om je te overtuigen of iets op te dringen...

Er is wel degelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werking van colloïdaal zilver. Heb dat allemaal niet paraat, maar als je dat bedrijf mailt dan zouden zij je verder kunnen helpen.

Persoonlijk ben ik ook bij wetenschappelijk onderzoek niet direct overtuigd. Vaak spelen andere (financiële) belangen mee.

Antibiotica heeft bijvoorbeeld ook zijn kritische kanttekeningen, net als bijvoorbeeld vaccinaties, terwijl het wel allemaal wetenschappelijk onderbouwd is. Vandaar: volg je eigen gevoel en eigen ervaring (zo doe ik het tenminste)

Een hond word echt niet ziek van zijn eigen bacterie maar wel van vreemde.
Ik zou geen risiko nemen met een van onze honden,wat je ook kan doen is de wond met honingzalf bedekken heet dermiel .
En de bijwerking van antibiotica zoals je beschrijft hebben we hier nog nooit gehad.
in iedergeval beterschap met Raaf.

Een hondenbeet is 1 van de weinige dingen waarbij preventief antibiotica gebruik is aangewezen.
Een hondenbek bevat zeer veel bacterien. Dit zijn zoals je zegt goede bacterien, maar ze zijn enkel goed als ze in de bek blijven.
Op het moment dat een hond bijt worden die bacterien ergens geplaatst waar ze weldegelijk kwaad kunnen doen!

Ik zou zeker een ab kuur geven!
Destemeer omdat het een kleine wond is, niet gebloed heeft en tanden zeer diep kunnen doordringen!

Ab moeten nooit zomaar gegeven worden, maar o.a. het verhaal van Morris zou je toch aan het denken moeten zetten.

In Morris zijn geval zijn er ook fouten gemaakt door verschillende DA-en! Zijn oorprobleem werd niet als ernstig gezien en ik kreeg dus middeltjes om zijn oor rustig te krijgen. Echter Morris had blijkbaar een middenoorprobleem en een gaatje in zijn trommelvlies, waardoor ik die middelen eigenlijk helemaal niet had mogen gebruiken. Pas toen Morris dood en dood ziek was en ruim 2 weken niet gegeten had, kreeg hij een ATB-kuur. Zijn problemen komen vooral door bacteriën. Maar daarnaast heeft Morris blijkbaar heel veel stress gekregen door dit voorval, waardoor iedere wandeling voor hem weer een vorm van stress is. Hij is echt uit het niets aangevallen, zonder waarschuwing vooraf hing die hond boven hem en hield hem vast! Stress werkt helaas slecht op bepaalde organen. Morris heeft nu nog last van maagzweren en zijn slokdarm is aangetast door het vele spugen. Die slokdarm zal nooit meer beter worden. Waardoor Morris regelmatig heel erg misselijk is en regelmatig moet braken dat hij er weer doodziek van is! Hij heeft nu gelukkig weer even 2 goede dagen, maar dit kan ieder moment weer omslaan....Echt als ik dit vooraf allemaal had geweten, had ik hem na die hondenbeet direct een ATB-kuur gegeven. Die darmflora krijg je echt wel weer op gang met goede voeding en eventueel wat supplementen!

lastige situatie..blijft de wond in de gaten houden, afgekookt water proberen..niet teveel aan de wond zitten, en als jouw hond een goede afweersysteem heeft zal er weinig kunnen gebeuren..zie je dat de wond in groote toeneemt, begint te etteren, dan zal er toch een antibioticakuur aan te pasmoeten  komen..kan raaf bij de wond komen ? zoja, dan houdt ie hem zelf schoon..succes met je beslissing !

Ik denk nu aan twee verhalen:
1. De hondenbeet die ik zelf als kind kreeg in de voet: aan de oppervlakte niet veel aan de hand. Zo'n beetje de beschrijving als jij geeft: wel een wonde, maar niet zo ernstig. dus: gewoon ontsmet en verder niks.Maar: een hondenbeet (het dichtklappen van de kaken) is heel krachtig: vergelijk het met het knijpen van een tang. Inwendig is de schade er wel! Vandaar ook de zwelling. Een dag later was m'n hele voet dik, en nog een dag later: een vuurrode streep die via m'n been naar boven trok. Dus naar de dokter en meteen: zware kuur antibiotica want de ontsteking zat binnenin en was erg gevaarlijk!
Dus aan de oppervlakte kan het wel miniem lijken, maar denk ook aan de inwendige kwetsuren van het weefsel!
2. Pas nog gehoord: pupje heeft minieme wonde in de poot, amper te zien. Dus niemand maalt erom, beetje ontsmet en that's it. Later begint het pupje te manken, wordt erger, heeft pijn. Dus naar de DA: blijkt binnenin een hele onsteking te woekeren die al een pees heeft weggevreten. Gevolg: operatie, pootje amper kunnen redden en nu een manke pup! Dat wil je toch niet riskeren, denk ik dan.

Laat het toch echt goed nakijken door een DA!

Bedankt voor alle reacties. Ik heb om 15.40 een afspraak bij de dierenarts.

De zwelling is helemaal verdwenen en hij mankt niet meer. Ik ben erg benieuwd wat de dierenarts er over zegt.

Hoe dan ook, ik lees genoeg waarschuwingen hoe fout het kan gaan. Belangrijk is om de poot goed in de gaten te houden.

Jullie lezen straks meer van me.

Alle goeds!

hopelijk valt het mee ! tot horens

Beste meelezers,

Vanmorgen had ik de dierenarts gebeld voor een afspraak omdat de zwelling helemaal verdwenen was, maar ik toch alles na wilde laten kijken. In overleg met hen ben ik vandaag gewoon naar de hondentraining geweest. Raaf kon alle oefeningen zonder problemen uitvoeren. Mijn trainer heeft nog extra opgelet, maar kon geen reactie zien bij het gebruiken van zijn poot. De training ging echt .

Daarna had ik de afspraak bij de da. Hij heeft zijn poot bekeken. Concludeerde inderdaad dat er vrijwel geen zwelling meer is. Hij heeft de schaafwondjes bekeken waar de tanden alleen het haar hebben weggekrast. Er zit een ietswat gelig korstje op, een reactie op de vreemde bacteriën. Het is een uiting van een zeer lichte ontsteking.

De plek waar de hoektand zijn poot heeft geperforeerd is zeer oppervlakkig. Er is geen weefsel onder de huid beschadigd. Het ziet er allemaal zo netjes uit dat de da besloten heeft dat een antibiotica niet nodig is. Ik heb een wondzalf meegekregen, honingzalf (bedankt dat je dit noemde Rob). Dit moet ik er elke dag opsmeren en de wond goed in de gaten houden.

Ik heb nagevraagd hoe ik het wondje het beste kan schoonhouden. Zeker niet schoonmaken met sodawater omdat soda redelijk agressief is en de wond uitdroogt. Dit werkt bij een splinter wel goed, maar op een wond als deze is het geen goed idee. De da adviseerde me om het wondje vóór het opbrengen van de zalf even met afgekoeld kokend water schoon te deppen (hetzelfde advies als wat Teresa gaf).

Wordt het over een dag of twee a drie toch dikker en helen de wondjes niet goed, dan moet ik meteen aan de bel trekken en terug komen. In dat geval krijg ik alsnog een abkuur.

Hoe de dierenarts de wond onderzocht, heb ik goed bekeken. Hij heeft eerst een beetje haar weggeschoren voor beter zicht op het wondje. Hij concludeerde dat het er netjes uit zag, mooi dicht zat, maar hij twijfelde toch. Hij drukte aan de randen alsof hij een puistje uitkneep om te kijken of er iets van vocht of pus uit kwam. Nee. Raaf gaf ondertussen geen kick en hij leek er vrijwel geen last van te hebben dat er naar de wond werd gekeken. Daarna drukte de dierenarts op de huid rondom het wondje om te voelen of en hoe erg het weefsel onder de huid beschadigd was. Hij voelde niks en zag niks aan de reactie van Raaf waarop zijn conclusie was dat het een zeer oppervlakkige wond is en dat ik enorm geluk heb gehad gezien het type hond waardoor hij is gebeten.

Iedereen die heeft gereageerd wil ik ontzettend bedanken voor de uitgebreide voorbeelden, jullie visie op het wel of niet gebruiken van antibiotica, de alternatieven en eigen ervaringen.

Krijgt het verhaal nog een staartje (hoop het niet) dan laat ik dat nog weten.

Alle goeds!


Eva en Raaf

wat een goed nieuws eva ! En nu weer lekker gaan genieten van elkaar !
groetjes

Geweldig! Dan zal je hond wel snel genezen zijn! Geef 'm maar een lekkere knuffel!

Gelukkig Eva! Hoop dat ie er snel overheen is!!!

Goed nieuws! Wel weer een voorbeeld van dat alle dierenartsen anders over wondbehandeling denken, maar zolang het werkt, is het prima toch?

Mijn ervaring is; sowieso een antibiotica kuur geven.

Heb laatst nog gedacht dat het wel zonder kon en dat resulteerde in ontstoken oor en uiteindelijk operatie om de wond op te schonen en te hechten.

Een hondenbeet is altijd een groot infectie-risico.

Fijn dat je dierenarts de beslissing heeft genomen geen AB te gebruiken.
Er zijn prima effectieve antibioticavervangers voor lichte bijtwonden. Een goed herstel gewenst.