een jarige pup blijft confrontatie opzoeken met andere twee

Wat er staat. We zaggen alle eerder het dominate gedrag en corrigeerde dit ook( eigenlijk altijd buiten) helemaal wild worden angst agressie. Altijd konden ze met ze drieen een botje eten, maar vanmiddag vloog de een jarige en ander half jaar elkaar aan. Later om een tak en nu als ik de een jarige uit de bench haalt blijft hij maar ruzie zoeken ook met de zes jarige

Wij zijn ze tweede eigenaar en onze dierenarts zegt dat hij toch ook al ander half is.
Het zijn drie reuen alleen de oudste is gecasteerd andere twee moeten nog

Heeft iemand een idee

Ik begrijp er niks van. En wat wil je weten?
Volgens mij moet je het zelf nog even doorlezen en even opnieuw schrijven hoeveel honden, hoe oud, wat gebeurde er precies. Wat bedoel jij met dominant, hoe corrigeer jij bepaald gedrag?

Ik heb eigenlijk dezelfde vragen

waarin uitte zich dit "dominante" gedrag precies en in welke situatie, en hoe reageer jij op de honden

waar komt de hond vandaan, wat is zijn achergrond, wat is het voor ras, hoe lang is hij al bij jullie? Wat is jullie dagindeling met de honden, gaan jullie naar een hondenschool, zo ja wat voor soort hondenschool, hoe is hun visie qua opvoeden van honden?

Voor nu zou ik zeggen dat jij geen ruzie mag toestaan voor de veiligheid van iedereen. Niet door strengecorrecties dat zal voor nog meer frustratie en ornrust zorgen, maar door de boel te kalmeren,  Het is de bedoeling dat elke hond op jouw steun mag rekenen en zich daardoor begrepen voelt en daardoor ook weer rustiger en zekerder van zichzelf.

Je kunt alvast de honden eerst eens apart te eten geven om rust te creeeren bij het eten. Speelgoed niet over de grond laten slingeren. Bij takken etc. meteen ingrijpen en rustig kalmeren. Beter nog is heel goed op de lichaamstaal te letten zodat je je honden kan lezen en situaties voor kan zijn.

Misschien is het in jouw geval ook goed om er een gt bij te halen die werkt met kalmerende signalen.

Dit probleem word op dominantie geschoven. Nu is het in mijn beleving eigelijk nooit de dominante hond die confrontatie opzoekt. In veel gevallen kan je dominantie 1 op 1 vervangen door zelfverzekerdheid. Voor het probleem wat je hebt is het wel belangrijk zelf de dominante leider te zijn. Maar niet door genadeloos te corrigeren of te schreeuwen, maar door rustig en beheerst de grens aan te geven. Voorkom situaties als je ze ziet aan komen. Castratie lijkt me geen goed idee, dit kan je probleem net zo goed verergeren als het kan verbeteren. Je kan niet voorspellen hoe de hond zal reageren op de afwezigheid van de gezette hormoon structuur. Het kan zijn dat hij rustig word of toleranter maar hij kan ook heftiger worden in reacties en dan word het erger. Praat eens met een gedrags therapeut, die kan je de handvatten geven om hiermee om te gaan.