Jullie mening over belangenverenigingen voor honden

Zoals de meeste mensen die hier regelmatig schrijven vast wel bekend is zijn er talloze "belangverenigingen" voor honden, denk hierbij aan:
- Raad van Beheer
- Hondenbescherming
- Rasverenigingen
- ect

Ik ben benieuwd wat de meningen van de mensen over deze clubjes zijn en wat voor ervaringen jullie met deze clubs hebben?

Ik reserveer mijn eigen mening wel voor later.

Groeten,
Frank

tot nu toe geen reactie, dus ik zal toch mijn eigen mening eens ventileren. Ik ben toch echt benieuwt of ik wat dit betrefd een aparte mening ben.

Ik heb zelf namelijk een enorme afkeer van verreweg de meeste instanties die zichzelf "inzetten voor honden belangen". Mijn ervaringen met rasverenigingen en de Raad van Beheer zijn ronduit slecht. Het kan zijn dat ik pech gehad heb, maar tot nu toe heb ik alleen maar met uitermate hooghartige, arrogante lui van deze instanties/clubs gesproken. Ik kan me dan ook prima vinden in de klacht aan de NMA over de Raad van Beheer.
Ik ben ook van mening dat rasverenigingen zich veel te kortzichtig bezig houden met fokkerij en bemiddeling. Het lijkt bijna of de fokker geen inspraak heeft in allerlei processen.

De uitzondering voor mij zijn de dierenasiels. Hier werken echt liefhebbers die echt bezig zijn met wat het beste voor de dieren is. Hulde hiervoor.

Nou, ik ben benieuwd. Nogmaals, dit is enkel mijn mening, niets meer, niets minder.

Rasverenigingen vind ik vaak wat kortzichtig betreft hun eigen ras.
En de Raad van Beheer, die maakt het liefst zoveel mogelijk inkomsten volgens mij :S

De dierenbescherming ben ik heel blij mee.
In Rotterdam ben ik (mede)coordinator en trainer bij de nieuw op te zetten hondenschool van de dierenbescherming: 'Gehoorzame hond hondenschool'.
We starten 4 oktober met de lessen.
Wat ik zo goed vind aan dit doel is dat de cursussen betaalbaar zijn: 35 euro per cursus, dat je altijd kunt instromen en dat je met je asielhond ook meteen terecht kunt en specifieke informatie krijgt.
Heel veel werk wordt gedaan door vrijwilligers, die avonden en weekenden opofferen voor de dieren.
Echt geweldig. Daarbij zorgt de DB wel voor goede scholing, wat ook gewoon heel belangrijk is. Je kan dol zijn op dieren, maar je moet wel weten wat je doet natuurlijk.

Ik hoop dat de DB ook een grote rol krijgt in behandeling van de nieuwe wet die eraan zit te komen. En dat ze hem tegen kunnen houden.

Groeten, Margje

Ha,

Ik was al benieuwd welke kant je op wilde hiermee... Punt is dat ik weinig ervaring heb met rasvereningen o.i.d. Wel met het MG gedragscentrum en één MG school, en daarnaast nog een GT. Aan sommige adviezen zeker wat gehad, maar zeker aan die MG school instructrice heel weinig. En het uiteindelijk zelf met Christo opgelost. Maar ook die ervaringen zijn niet voldoende om een mening te gaan vormen over alle hondenscholen. Ik hou het er altijd maar bij dat je goed naar de persoon moet kijken.

Met rasverenigingen, niet zoveel ervaring. De NMA, waar staat dat voor?

Groetjes,

Linda.

Hoi,

kan echt niet zeggen dat ik ook maar met een van die "clubs" ervaring heb.
Het enige waar ik vroeger enige ervaring met had was een dierenasiel.
maar dat is al een hele tijd geleden, toen woonden we nog in het buitenland, kan men niet vergelijken met de dierenasielen hier in België.
Maar voor de rest noppes hoor.

groetjes
Patsy & Toshi

De NMA is de Nederlandse Mededinging Autoriteit. Het orgaan dat erop toeziet dat er (eerlijke) concurrentie is. Het tegengaan van monopolie posities dus.
In Nederland heeft de Raad van Beheer een regel die zegt dat er maar 1 rasvereniging per ras mag zijn. Dit leidt dus tot elitair gedrag, maar ook tot slechte keuzes van de verenigingen. Veel liefhebbers MOETEN echter lid zijn van vereniging in verband met fokregelementen en stambomen.
De FCI (de internationale federatie voor honden) heeft echter in de regels staan dat er meerdere rasverenigingen in een land mogen zijn. Daarnaast moet je gewoon grof geld betalen aan de RvB om een stamboom te krijgen.

Er is nu een nieuwe instantie opgericht, een tegenhanger van de RvB, en die hebben een klacht ingediend tegen de RvB bij de NMA, een klacht die ze best wel eens zouden kunnen winnen. Dat zou er dus toe kunnen leiden dat meerdere rasvereniging per ras zouden kunnen ontstaan.

Mijn ervaring met rasverenigingen komt voort uit de pogingen om een hond voor mijn ouders te vinden, en mijn ervaringen met de ASTCH (rasvereniging voor Staffords).

Uiteindelijk heb ik buiten de rasvereniging om een hondje geregeld (met stamboom) bij een topfokker die de vereniging wel kan schieten, maar aangesloten MOET zijn vanwege wedstrijden en fokregelementen (gaat om de King Charles Cavalier vereniging) aangezien kennelijk 25 jaar ervaring met honden, voldoende tijd en een huis met tuin niet goed genoeg is om in aanmerking te komen voor een pup.
De ASTCH heeft zelfs opgeroepen om toch vooral NIET te protesteren tegen de RAD. Dan ben je echt lekker bezig voor de ras. Ik kan er met mijn pet nog steeds niet bij.

Zo maar eens mijn ervaringen.

Hoi Frank,

Ik weet niet zeker of dit verhaal wel in deze topic thuis hoort. Het gaat namelijk over mijn ervaring met het dierenasiel.
Laten we voorop stellen dat ik ook vind dat ze heel goed werk doen.
Maar toch...

Na het overlijden van mijn hond Amy, kwam ik bij het asiel om over Tosca te praten. Ik vertelde van mijn slechte ervaringen met Amy's gezondheid en ze konden zich ook voorstellen dat ik nu een lichamelijk liefst kerngezonde hond zocht.
Tosca was dat, volgens hen. Ik vroeg of ze een normale ontlasting had en dat had ze. Ik vroeg of ze wel een goed gebit had en dat had ze ook.
Ze was alleen slecht behandeld door een man en daarom nog erg schuw maar dat zou helemaal goed komen.

Ik was verkocht en nam Tosca mee naar huis.

Enkele dagen later zag ik dat Tosca een kies miste en haar tandvlees bloedde. Ik belde het asiel op. Antwoord: "Ja, maar waar zij vandaan komt, hebben alle honden een slecht gebit". Ik spoed mij naar mijn eigen DA die mij gerust kon stellen, Tosca's gebit was wel goed. Gelukkig maar.

Een week later komt Tosca hevig aan de diarree. Ik kijk het een week aan en ga naar de DA. Krijg een kuur mee, maar de diarree komt af en aan. Ik bel het asiel op. Antwoord: "Ja, maar ze heeft jarenlang oud brood te eten gehad, alle honden die daar vandaan komen hebben een kapot darmstelsel."
Ik doe de brokken de deur uit en probeer de darmflora op te krikken met vers vlees en probiotica.

Tosca's trauma's zitten erg diep en na een maand bel ik het asiel op. Er wordt een gedragstherapeut ingeschakeld en medicatie gegeven.
De gedragstherapeut weet mij gelijk te vertellen dat Tosca het in het asiel veel beter deed. Ze was daar vrolijk, at goed, was sociaal naar andere honden en mensen toe. Waarschijnlijk was Tosca gewoon niet te herplaatsen en een verloren zaak.
Mijn oren wisten niet wat ze hoorden.
Een paar weken geleden had ik Tosca's persoonlijke verzorgster nog aan de telefoon die mij vertelde dat Tosca in het asiel hyperaktief was, bijna niet durfde te eten (daarom ook zo mager), ze vertrouwde de vrouwelijke medewerkers pas na lange tijd en ik kon beter maar met haar op cursus om haar te leren omgaan met andere honden.
Wie zit hier nu mij voor te liegen! Of is dat de eenvoudigste weg om Tosca te dumpen?

Ik heb het inmiddels best wel gehad met dit asiel. Hopelijk is dit een slechte uitzondering.
De informatie over Tosca bleek achteraf niet juist en onvolledig. Op deze manier wordt het zowel de hond als het toekomstige baasje erg moeilijk gemaakt om het samen tot een goed einde te brengen.
En het goede einde is nog lang niet in zicht, maar wat mij betreft hoeft ze niet terug naar het asiel. Al deed ze het daar volgens ?? nog zo geweldig...

Hoi amy
Dit is inderdaad een hele slechte ervaring met een asiel mijn ervaringen zijn totaal het tegen over gestelde Wat heb ik een goed contact met het asiel en in het begin hebben ze ook nog de onkosten betaald die ik met taat had .Waar ik een probleem mee heb is met natuurmonimenten Tuurlijk ze denken aan al het wild maar ze zorgen er ook voor dat je nergens haast meer met je hond los mag lopen .

groetjes joke en taat