Co- baasjeschap Elah

Ik zit gewoon met een enorm dilemma...
De mensen die het een beetje gevolgd hebben zijn op de hoogte van de problemen en hebben ook gelezen dat Elah voorlopig naar mijn vriend gaat, dus dat ze uit de roedel wordt gehaald zodat we allemaal wat rust krijgen en kunnen kijken hoe Elah zich gedraagt buiten deze roedel.
Zal ze rustiger worden als ze alleen met de baas is, of wil ze daar ook alle honden aanvallen , het is dus afwachten...

Tuurlijk sta ik in contact met de Stichting, ze zijn overal van op de hoogte , het is dus ook niet ondenkbaar dat als Elah zich ook bij mijn vriend zal misdragen ( zo noem ik het maar ff ) ze via de Stichting herplaatst moet worden....

Mocht mijn vriend het op de een of andere manier niet kunnen handelen met haar en het zou ons aan alle kanten duidelijk worden dat Elah het beter doet buiten deze roedel moeten we ook aan haar denken, als zij compleet gaat ontstressen omdat ze niet meer over Jentho, Odie mij en weet ik veel hoeft te waken dan is dat natuurlijk beter voor haar. Ze heeft die rol op zich genomen en met alle hulp van buitenaf is het ons dus niet gelukt om die rol weer van haar te ontnemen...

Nu heb ik net bericht gekregen van de Stichting en in het geval van een herplaatsing gaan ze haar ook op Marktplaats zetten en dat vind is echt vreselijk, loop al de hele tijd te janken en te stressen want dat wil ik helemaal niet....
Ik dacht dat ze het alleen via de Site van de Stichting zouden doen. IK vind het zo liefdeloos om haar koppie dan op MP voorbij te zien komen, denk niet dat ik dit emotioneel kan trekken...
Ik ben nu iig kotsmisselijk alleen al bij het idee...

Nu zat ik iets te denken, misschien een vreemd idee hoor, en misschien ook helemaal niet goed voor Elah, maar stel dat mijn vriend en ik haar om en om zouden nemen , zou dat nog een optie kunnen zijn???
Dan kan ik steeds weer ff op adem komen, dan gaat Eeltje weer een week naar mijn vriend bv en dan na een week gewoon weer een week bij mij...
Of gewoon om de twee weken ofzo..

Het is een soort wanhoopsdaad hoor, geen idee of dit niet veel te verwarrend voor haar zou zijn, wat denken jullie???
Het slaat misschien helemaal nergens op, maar ik ben gewoon zo bang dat ze misschien niet goed terechtkomt als er als laatste middel een herplaatsing nodig zou zijn...

Ik moet hoe dan ook tot rust zien te komen, want ze heeft gisteren bijna weer een beagle aangevallen die plotseling voor onze voeten stond, en het was een Pup, dus het ging echt nergens over..

Graag jullie input en ideeën hierover...

EVen een upje...heb namelijk behoefte aan tips

Wat ontzettend zwaar moet dit zijn, ik begrijp heel goed dat je er niet aan moet denken dat ze straks op Marktplaats staat. Ikzelf zou niet kiezen om haar te delen, de reden noem je zelf al, dat ze het waarschijnlijk niet trekt, die rol op zich nemen om alles en iedereen in je huis te beschermen. Dan zou een week rust voor haar fijn zijn, maar dan krijgt ze weer een rust vol met ''stress''. Dat is in ieder geval het gevoel wat ik er bij krijg na jouw verhaal, misschien zit ik er helemaal naast natuurlijk..

Het lijkt mij te onrustig voor Elah, steeds heen en weer. Maar ookal staat ze op marktplaats, de stochting zal haar toch niet zomaar naar iedereen laten gaan?

Mireille

Lijkt mij niks, de ene week bij je vriend, dan weer bij jou.

Bij mij zou het of daar, of hier zijn, het lijkt me voor de hond heel verwarrend anders.

Als je heel zeker weet dat je er niet meer uit komt, dat je het eigenlijk niet meer ziet zitten, zou ik haar herplaatsen, anders gaat het nooit lukken.

Alles moet wel leefbaar blijven, voor jou, maar ook voor de hond, een hond moet niet je hele leven beheersen.

Als ik jou was, zou ik eerst eens wachten tot Margje is geweest, ze heeft er een hele heldere kijk op.

Gaat het niet lukken, kun je altijd nog nadenken over herplaatsen, maar dan geeft het misschien meer rust dat je voor je gevoel alles hebt gedaan voor haar, maar dat het niet gaat werken.

Sterkte met je beslissing.

Logisch dat je er aan hebt gedacht hoor, dat zou iedereen doen. Tenslotte afstand doen aan wie dan ook is wel het laatste wat je wilt..Ik denk dat je plan van nu heel goed is, Elah krijgt rust en jij nu ook. Misschien zit ze daar veel beter op haar plek, dat kan..Wil niet zeggen dat je het dan fout gedaan hebt, dat geloof ik zeker niet. Sterkte ermee.

Ik zou eerst kijken hoe het gaat als ze een tijdje bij jouw vriend is en dan weer bij jou. Je/jullie zitten nu zó vastgedraaid in patronen, dat het moeilijk is om zaken, zoals de invloed van jouw houding (bedoel ik niet negatief) op Elah en de invloed van haar houding op jou, uit elkaar te trekken, want nu zit je (nogmaals) vastgedraaid en kun je er ook niet meer helder naar kijken. Lijkt me goed om de boel weer even "fris" te bekijken, soms geeft "afstand" ook nieuwe inzichten.


Heel veel sterkte ermee.'

Moeilijk voor je, ik weet niet of het zo is, maar het lijkt of je het te goed wil doen, je doet zoveel voor en met haar, haalt gt s in huis, die blijkbaar ook allemaal wat anders zeggen, dan nog de buurhond die voor veel overlast en stress zorgt . Geen wonder dat je er even doorheen zit.



Ik denk dat alles van je vriend afhangt of het goed gaat of niet, als Elah daar lekker op haar gemak is, en je vriend is dol op haar en staat er voor de volle 100 procent achter, heeft genoeg geduld en inzicht en uiteraard ook de tijd voor haar, kan het werken voor Elah denk ik. Sommige honden leven nu eenmaal liever wat rustiger dan anderen.

Moeilijk hoor..
Wat wel fijn is dat er een vertrouwd iemand is dat is wel weer een vaste basis voor haar haar.
Tijd zal het leren.
Je vriend kent Ellah dat schilt

Hoopt dat het goed komt

Tjionge jonge wat ee toestand zeg.
laat Ellah eerst eens even bij je vriend.
Ellah rust en jij ook rust (je weet dat ze het daar goed heeft)
Als jij tot rust bent gekomen zie de "zaken "weer wat helderder en in perspectief.
en als ik het allemaal zo lees ben jij dan perfect in staat om de juiste keuze te maken voor ellah,
Doe wat je gevoel zegt.
Sterkte hoor

Is het niet mogelijk dat jij en Elah van elkaar ook een beetje moeten bijkomen én vooral positief moeten opladen.

Een maand bij je vriend laten en dan opnieuw beginnen,dat kan zomaar het duwtje zijn dat jullie beide nodig hebben.(of zeg ik nu iets heel geks )
Dan heb jij je energie gespaard,is Elah bij getrokken en ook veel meer rust in haar koppie en dan met een hele schone lei beginnen.
Duidelijk zijn in wat je wel/niet van haar verwacht,alles begeleiden met rust en liefde.

Jawel , ergens zeg je dat dus wel...
Je herkent het gedrag van Elah dus bij de herder van je vriendin en haalt haar chaotische karakter als voorbeeld aan en zegt dat dat arme beest waarschijnlijk zo in de war is door de warrigheid van je vriendin...

In haar geval " kan " het zo zijn, maar in vele gevallen is een hond ook zoals die hond gewoon is..en hoeft dat helemaal niet zo te zijn...
We kunnen wat bijschaven, kunnen wat sturen, maar verder kan het ook zo zijn dat we niet zoveel resultaten boeken...

Het is nogal logisch dat wanneer wij hysterisch zingend en huppelend door de kamer gaan lopen springen dat onze kinderen , en ook onze hondjes dan gek mee gaan lopen doen...
Maar er moet niet altijd zo'n gewicht gelegd worden op ons gedrag en de directe invloed op onze honden...

Er zijn momenten dat mijn honden nergens op reageren hoor.
Twee weken geleden eens sterfgeval binnen de kennisenkring, nou dat was niet mis, dan kom je niet vrolijk thuis als de vader van je zoon's beste vriend besluit om zelfmoord te plegen, we waren echt compleet de weg kwijt...

Dan zou je dus zeggen dat de honden die bedrukte sfeer aanvoelen, nou we kwamen binnen en ze waren voornamelijk blij dat we weer thuiskwamen en gingen meteen als gekken met ballen spelen , met elkaar, liggen rollen op de grond etc etc, echt heel erg vrolijk normaal gedrag wat ik hier iedere dag zie , waren wij op dat moment niet echt voor in de stemming..

Jij houd je hier teveel aan vast ( denk ik ) het gaat gewoon heel erg vaak helemaal niet op..

Nieuwe poging om uit te leggen wat ik bedoel, vorige uitleg is blijkbaar onhandig opgeschreven. Ik bedoelde helemaal niet dat jij hetzelfde doet als die vriendin, alleen als voorbeeld hoe de innerlijke staat van de baas invloed heeft op de hond. Zij loopt trouwens niet als een springer door het huis, ze lijkt de rust zelve. In haar situatie heeft de hond geen houvast/kan haar niet(be)grijpen, kan haar houding niet lezen en raakt daar van in de war.
Daaruit kan zij dan gespiegeld zien dat ze weer niet met beide poten op de grond staat. Dat is dus totaal anders dan wat ik lees over jouw situatie, sorry als ik je de indruk gaf dat ik het vergeleek met jou.
De meeste dingen gebeuren trouwens onbewust.

Natuurlijk heeft het ook met het karakter van desbetreffende hond te maken. Als je een rustige hond hebt, dan is dat zo en hoef je er verder niet over na te denken, ik bedoel dan is er geen probleem, je kunt daar onbevangener in staan. Heb je een hond die moeilijker is, moet je er wel over na gaan denken.
Is de de hond moeilijk, moet de baas gaan kijken hoe die er mee om moet gaan en gaan zoeken naar manieren. Als je dan een manier hebt gevonden, moet je er ook nog op durven vertrouwen met heel je wezen, zonder ergens een stemmetje in je achterhoofd van "als het maar niet".......of "ik hoop niet dat" of" oei daar is die hond".... bv. Dat is het moeilijkste. Als je iets gedaan wilt hebben/of veranderen van/aan je hond, moet je boodschap op een lijn zitten in de lichaamshouding,  geest en het handelen. Als er dat stemmetje in 'je achterhoofd is, (vergelijk het maar met, "je mag niet aan een stoel denken", zeker weten dat die stoel in je hoofd blijft) kan het zijn dat je lichaamshouding niet op een lijn zit met je handelen of met je geest/denken en daar reageert de hond dan weer op en doet waar je mogelijk bang voor bent. Daar spiegelt de hond dan weer terug dat de baas niet zeker weet of het gaat lukken en gedraagt zich dan weer op de manier, waar baasje bang voor was.

Schrijven "het doet me denken aan.........." was dus eigenlijk bedoeld als voorbeeld.


Misschien moet ik toch even een "kind" voorbeeld noemen.
Kennissen van mij hebben een kind van 2 jaar. Moeder heeft voortdurend strijd met kindlief over melk drinken, wil die gewoon niet, doet tie gewoon niet. Moeder moet een week naar een congres en vader gaat full time voor het kind zorgen. Moeder, "je moet wel zorgen dat hij melk drinkt, dat is iedere dag zo'n strijd, ik heb alle manieren geprobeerd, heb het genegeerd, niks helpt" waarop vader zegt,"o dat wist ik niet, bij mij drinkt hij altijd de melk op, niks van gemerkt dat hij dat niet wil of lust". "Ik dènk daar niet eens aan, ik zet het gewoon voor hem neer".
Ook hier krijgt de moeder teruggespiegeld dat zij bang en te bezorgd is dat haar kind de melk niet drinkt.