Cesar Millan, ja of nee?

Wij hebben een papagaai, en die praat je de oren van de kop, het beestje is inmiddels ongeveer 20 jaar. Deze papagaai communiceert met ons, hij roept je gewoon als hij aandacht wil, dat is uiteraard een vorm van communicatie het probleem is echter hij heeft geen flauw idee wat de betekenis is van de woorden die hij zegt hij heeft gewoon geleerd dat hij bepaalde woorden moet/kan gebruiken in bepaalde situaties, zo begint hij 's avonds om een uur of 10 al "welterusten" te zeggen omdat wij altijd welterusten zeggen als we naar bed gaan. De motivatie van dit beestje om bepaalde woorden of zinnen te zeggen heeft niets te maken met de werkelijke betekenis van wat hij zegt, het heeft alleen maar te maken met de huidige situatie.
Hij heeft dus heel simpel geleerd dat door het zeggen van bepaalde woorden respons komt, wij zijn eerst begonnen met het zeggen van woorden, hij praat ons na, en vervolgens zegt hij het woord en wij praten hem na of geven als respons aandacht.

De relatie die je vervolgens op bouwd met zo'n papagaai gaat heel anders, stel een vreemde wil die papagaai op zijn arm hebben en steekt zijn arm in de kooi en roept hem, op dat moment kan hij het vrij spannend vinden en kan van alles gaan zeggen als gevolg van de spanning "welterusten", "doei", "alles is voor bassie" enz. maar hij gaat niet op de arm van die vreemde zitten daar is simpel iets meer vertrouwen voor nodig

Honden communiceren met ons en waarschijnlijk ook op twee manieren, op een menselijke manier en op een hondse manier, de menselijke manier bijv. zoals hier boven ergens staat hij vraagt om eten, e hond heeft geen idee wat hij vraagt hij heeft geleerd wat de respons is als hij dat doet, hij krijgt eten. Dit kan je plaatsen onder het koppje communicatie alleen betekent de communicatie voor de hond eigenlijk niets, want zou je er mee stoppen om te reageren, dan dooft het gedrag langzaam uit. De hondse communicatie daarentegen blijft de hond zijn hele leven gebruiken omdat de hond weet wat hij daarmee bedoeld en het heeft voor hem een bepaalde betekenis

Mijn mening is dat honden instinctief niet zoveel weten, alleen de belangrijkste zaken in het leven, eten, overleven en voortplanten, de rest wordt de hond aangeleerd en dat begint gelijk na de geboorte door de moederhond, één van de belangrijkste zaken is dat hij moet luisteren naar de moederhond, de leidinggevende, ook leren de pups dat de moederhond luistert naar de Fokker, als het goed is, en anders leren ze misschien dat de moederhond de fokker opdrachten kan geven. Ze leren dus luisteren naar de moederhond, alles wat zij wil moet gebeuren, dat wil niet zeggen dat de pups het hier mee eens zijn, is erg afhankelijk van het karakter, en dus gaan ze de moederhond uiteraard uit dagen. De pups leren om de moederhond in de gaten te houden, bv de moeder geeft opdracht om te volgen, de pups moeten daarop reageren door achter de moeder aan te lopen, doen ze dat niet ook prima, maar als de moederhond iets verder weg is en de "ongehoorzaame" pup zal er dan toch even snel achteraan wordt ie gecorrigeerd door moeder, hij hoort er even niet bij dit geeft de pup een kl*te gevoel en afhankelijk van het karakter zal hij de volgende keer misschien wel mee gaan als ie de opdracht krijgt, of dan ook nog niet. De moederhond laat zich hier ook niet uitdagen door haar pups maar doet net of ligt ze te slapen of loopt gewoon weg, zij daarentegen daagt de pups op andere momenten wel uit en ook dan leren ze weer reageren op haar initiatieven.
Dus pups leren al heel vroeg dat ze moeten luisteren naar leidinggevenden, en ze leren samenwerken, samen dingen ondernemen, dus het is voor pups al heel belangrijk dat ze blijven letten op de leidinggevende, nu nog de moederhond, en te doen wat zij zegt, en als je goed op wilt letten zul je in de buurt moeten blijven van die leidinggevende want anders mis je de helft. Nu begrijp je misschien ook iets beter waarom pups de nieuwe baasjes alles achterna lopen in het begin.

De methode die hij gebruikt doe ik al meer als 30 jaar, dit is ook de methode die honden begrijpen, jullie die alles maar verheerlijken, lief zijn tegen je hond, als een mens gedragen , de wereld draait helemaal door. Er wordt altijd gezegd mijn hond doet dit of dat niet, maar ondertussen.
Toevallig laat hij dit zien op tv, neem M.G. hoe was hij? Wist niet eens dat de hond kon schijten, had een vlotte babbel, ga je hond maar brengen met problemen, je krijgt hem als wrak terug, dit was 30 jaar geleden al en nu nog steeds en je betaald ff € 600,= om je hond op de rails te zetten.


-- reactie gewijzigd door het moderator team op 24 juli om 11:41 --

Ik heb dit al benoemd over die lichaamstaal. Wij Zien de lichaamstaal en verbinden daaraan conclusies, de haren staan omhoog en dus is ie boos. Hij kwispelt dus is ie blij, etc. 

Voor honden echter ligt de lichaamstaal in het verlengde van de geurentaal. Kwispelen is niks meer of minder dan het verspreiden van een bepaalde geur door het zwiepen van de staart. De haren die omhoog staan ontbloten de geurkliertjes waardoor de geur nog beter te ruiken is. Het enigste wat je kunt stellen aan de hand van die lichaamstaal (als menszijnde) is dat de hond heel intens aan het communiceren is. 

De hond die boven op een andere duikt, en de andere die op zijn rug gaat liggen. Wij denken dan, wat een geflipte hond dat ie door blijft gaan terwijl de andere zich al overgeeft. Maar wat de geurcommunicatie tussen de twee honden is, dat kunnen wij helaas niet weten (geeft die hond zich ook Echt over?). Maar ook zijn bepaalde geuren nestafhankelijk, en daarom is het niet altijd wijs om honden onderling de zaken te laten regelen, kan namelijk zomaar zijn dat de hond de overgave geur van de andere helemaal niet herkent. 

Communicatie is voor mij elke handeling die erop gericht is een boodschap te verzenden naar de ander. Het op knopjes drukken voor eten is dus geen communicatie omdat ik puur bezig ben met het verkrijgen van eten, niet met iemand vertellen dat ik eten wil. Feitelijk hetzelfde als wanneer ik naar de winkel ga om broodjes te halen. Je zou kunnen zeggen dat ik hiermee informatie afgeef, en dat is ook zo, maar die informatie is gemotiveerd door de drive tot eten, niet door de drive tot communicatie. Het naar de winkel gaan is een kunstje wat ze me geleerd hebben om aan voedsel te komen, het is niet iets wat ik doe omdat ik iemand iets duidelijk wil maken. Zo is het ook met honden die (verbale) kunstjes leren om een bepaald resultaat te krijgen.

Nee, leidinggevende honden dagen niet uit op het moment dat zij met een taak bezig zijn (veilig door een buurt heen komen) Het uitdagen van een ranglagere zou een ernstig zwaktebod zijn van de hond op zo'n moment. Op het moment dat je dus die rust en kalmte wil bewaren is het laatste wat je moet doen de hond uitdagen of "uitnodigen" om maar in mensentaal te blijven, iets te gaan doen.

Mooi discussie inderdaad.
Even over die katten. Als mijn honden katten zien, willen ze er naar toe. Helemaal niet om dat beesie dood te bijten, maar gewoon even kennismaken. DJ is hier een beetje ruw in en Sophie heel kalm.
Omdat DJ nogal ruw kan zijn, lijn ik hem aan als ik ergens loop en ze zijn los en ik zie een kat. IS deze nog ver weg, dan kan ik 2 dingen besluiten. Of ik loop er met een boog omheen en dan is er niets aan de hand of ik lijn DJ even aan.
Gisteren toevallig nog langs de waterkant. Wij lopen heerlijk op een paadje waar je verder nergens naar toe kan, behalve het water in. Er ligt een kat heerlijk te zonnen. Als ik nu DJ er naar toe had laten gaan, dan weet ik niet waar de kat was beland want die schrikt zich een hoedje. Ik ben dus heel even terug gelopen (dat kan nog net wel op het paadje) om DJ even af te leiden van de kat, ik lijn hem dan aan en loop weer terug richting de kat. DJ aan de lijn naast mij, lijn niet strak en we lopen er gewoon langs. Kat blijft zitten, DJ doet niets. Ik laat hem daarna weer los. Niets aan de hand dus.

Hoe komt dit? Komt dit omdat we zelf een kat hebben in huis, en DJ weet niet beter?
Want de een zegt dat het instinct van de honden (het jagen) er nog steeds niet uit is, ik zeg zelf dat als je je honden kennis hebt laten maken met heel veel dieren en andere zaken, dat zij dit dan heel normaal vinden en dus niets zullen doen.

Het verhaal van de papegaai, gaat ook op voor honden. En mijn hond DJ weten preceis als er wat aan de hand is. Bijv. laatst toen we een weekje op vakantie gingen. DJ weet het. DJ weet ook als de baas een nachtje niet thuis komt, omdat die een wedstrijd heeft. Het gebeurd immers 's middags al dat hij zijn tas en voer gaat maken.
Sophie weet dat nog niet, die is hier pas 1 jaar in huis. Die heeft alleen de standaard dingen dat ze dat weet, zoals het welterusten. Maar dat de baas weggaat voor een nacht, dat snpat ze nog niet. DJ is slim, heel slim. Heeft een ingebouwde wekker ingeslikt, zeggen we weleens.
We zijn nu de tijd aan het verleggen dat we ze uitlaten, maar meneer zit op de oude tijd naar je te staren en dat kan hij uren volhouden als het moet. Want op die tijd gingen we toch wat doen normaal gesproken.

Het gaat er niet om wie er gelijk heeft, zoals Liz zegt. Ieder heeft toch zijn eigen waarheid. Plus Kai is geen schrijver of onderzoeker, dat klopt. Maar is het dan zo dat een schrijver en/of onderzoeker wel de waarheid hebben? Omdat ze een stukje of boek geschreven hebben? Dat is toch kolder.
Een ander onderzoek doet hun onderzoek of boek weer te niet, wie heeft er dan weer gelijk?
Ik geloof ook niet alles wat er in de krant staat of wat er op internet te lezen valt. Gelukkig niet zeg.

Mijn mening is dus dat niemand gelijk heeft, en dat ieder zijn eigen waarheid heeft. De een gaat er zo mee om en een ander weer anders. Dat is toch mooi?

Ik word er eerlijk gezegd wel een beetje schijtziek van dat je nooit eens begrijpt wat iemand schrijft.
Dat stukje wat ik schreef had ik vraagtekens bij gezet, en was dus duidelijk om aan te geven dat Kai wel heel erg het gevoel heeft dat hij de waarheid in pacht heeft. Dat blijkt heel erg uit zijn schrijfstijl. Mijn insteek was dus, dat dat nog maar de vraag is, of hij wel gelijk heeft. Misschien hebben andere hier wel gelijk, misschien hebben andere die boeken hebben geschreven wel gelijk.

Kai heeft iets in zijn hoofd, en probeert iedereen op slinkse wijze te laten merken dat ze totaal niet goed met hun hond omgaan. Bijna niemand hier kan goed communiceren met zijn hond.(volgens de gedachtengang van Kai dan, niet die van mij!!!!!!)

Goedemiddag Liz en tel eens op 10, wie weet helpt het.

Ik denk niet dat je schijtziek van mij wordt, maar van mensen die hun gelijk willen halen...................Ik zie dat bij Kai niet op de manier zoals jij dat ziet. Maar hé, dat kan en dat mag.

Kai geeft antwoord op vragen die gesteld worden, en doet mee aan de discussie op zijn manier. En als het zijn visie is, dan mag hij die toch uitdragen? Of mag dat van jouw dan niet.  Jij draagt toch ook jouw visie uit, en meerdere met jou? Als dat niet mag, hebben we geen discussie meer.

Het is wat anders als iemand zijn visie door iemands strot wil douwen, die zijn hier ook. En dat kan het vervelend worden, ja.

Wordt je wel schijtziek van mij, tja..............ach........wat zal ik zeggen...........misschien omdat ik tegengas geef of jouw geen gelijk geef of niemand gelijk geef?

Ga lekker het zonnetje in, we hebben allemaal wat vitamientjes nodig, en we laden weer op met nieuwe energie. Gaan we de dingen ook weer anders bekijken!

Maar ik zal je waarschijnlijk niet begrijpen.
Denk ik.

Dat zou je willen dat ik schijtziek van je wordt omdat je tegengas geeft, je legt namelijk vaakgenoeg de nadruk erop dat "jij nou eenmaal niet iemand bent die meekletst met iedereen". Je bent daar waarschijnlijk heel trots op, en dat is prima hoor, vind ik fijn voor je.

Het gaat mij er puur om dat jij totaal niet goed leest en dan steeds maar weer antwoorden geeft die kant nog wal raken.

En dat iedereen een eigen visie heeft is helemaal goed, maar de manier waarop Kai het hier neerzet vind ik behoorlijk respectloos en dus absoluut niet alleen naar mij toe. Op de één of andere manier heb ik dat gevoel dus helemaal niet bij heel veel andere die hier hu visie hebben geplaatst, ook niet diegene waar ik het niet/of niet helemaal mee eens bent.

Maar ik zal trouwens voortaan niet meer op je reageren, ik erger mij namelijk nogal aan jou. Dus dat lijkt mij dan maar beter.

Maar ik hou nu maar op, want mensen kunnen er niet altijd tegen hier als je pissig reageert tegen iemand.

Ik ben het deels met o.a. kai eens dat communicatie belangrijk is en dat hier misschien vaak aan voorbij gegaan wordt MAAR soms is het ook gewoon niet anders..
Als je een hond hebt (zal even een eigen voorbeeld geven) die je katten tot vervelends toe achterna zit en ook niet stopt na waarschuwingen van de katten zelf, ja dan reageer ik:
- afleiden
- belonen als ze rustig blijft wanneer een kat passeert
- als ze een kat echt met haar bek omklemt en op de grond drukt (is een enkele keer gebeurd) dan zeg ik streng 'laat' (en gelukkig luistert ze dan ook )
- belonen als ze aan een kat snuffelt zonder verder iets te doen
- enz..

En nu..? gaat het heel heel veel beter.. En ze slaapt zelfs met katten zij aan zij op bed.

(Ik ga echt niet rustig zitten toekijken en even bedenken wat ze mij of de kat wilt vertellen.. En ik reageer gewoon met wat ik denk dat in die situatie het beste gaat werken.)

Derde poging, twee vorige post per ongeluk verdwenen. Erg negatieve bekrachtigen eigenlijk, liever naar buiten de zon in
Ok, wat je hierboven aanhaalt is denk ik ook in essentie de manier waarop taal aanleren bij mensen begint. Kinderen die opgroeien zonder interactie met andere mensen, leren ook nog maar heel moeilijk taal volgens mij. Ik ben het met je eens dat het gaan gebruiken van taal bij honden incidenteel is, wel leuk overigens. Chenak had een heel arsenaal van geluiden, waarmee hij ons dingen ' vetelde", zo begon hij altijd te zingen in de auto als we bijna op een leuke plaats van bestemming waren, had hij een whooroooroo voor bezoek dat een groot genoegen uitsprak en kon hij ook duidelijk "schelden" als we te lang weg waren geweest Allemaal klanken die hij alleen in die omstandigheden gebruikte. Jammer genoeg zijn onze huidige honden geen praters... Overigens zijn er ook experimenten met o.a. een papegaai die wel leek te begrijpen wat hij zei, gebruikte abstracte begrippen en begon ze ook spontaan te uiten, dingen zoals groter en kleiner en zelfs iets als het woordje verdriet. Volgens mij ging dat over deze vogel: http://nl.wikipedia.org/wiki/Irene_Pepperberg

Je voorbeeld van de moederhond en het nest en de fokker deed mij even glimlachen. Ik heb geen idee of de moederhond bij ons de fokker volgt de pups deden wat wel aardig. Het klinkt mij iets te simpel in de oren. Ik denk idd dat een aantal gedragspatronen aangeboren zijn, zoals jachtrespons ed. en dat karakter en training tot op zekere hoogte bepalen in hoeverre die tot expressie komen. Ken je het boek Dogs van Raymond Coppinger? Ik vond zijn theorie over dat verschillen in raskenmerken niet zozeer komen omdat sommige rassen bepaald gedrag niet vertonen maar omdat ze het op verschillende fases in de ontwikkeling tot expressie brengen, het gedrag wel of niet beklijft. Hij vergelijkt daarin bv honden die schapen drijven en honden die ze bewaken. Honden die vee bewaken, beginnen pas veel later om drijf-gedrag (najagen) te vertonen als honden die vee drijven (zoals BC). Gevolg is dat ze dat gedrag ook veel minder vertonen. Als je pups van BC en pups van bv een Pyrenese berghond mengt, hebben ze toch verschillende gedragspatronen, ondanks dat ze samen leven.

mocht je het leuk vinden: hier zijn een paar filmpjes van het nest waar onze pups uit komen, wij staan er niet op hoor, dat zijn andere puppykopers. Zoals je ziet is voor husky puppen samen rennen de belangrijkste activiteit ...

http://komaksiutspuppyblog.blogspot.nl/p/video-werpkistmomentje_11.html

Zo, nu allemaal het zonnetje in en zonnig verder discussieren

Mireille

Oke laat ik het anders verwoorden:
Ik snap het idee, maar vind de toepassing in de praktijk moeilijk.

Gr. Alexandra

Ergens wel "fijn" om te lezen dat je niet alleen naar mij toe gruwelijk onbeschoft en bevooroordeeld bent. Misschien beter gewoon uit dit topic blijven als je inhoudelijk niks bij wil dragen en verder puur op de man speelt.

Ik denk dat je nu Begripsniveau en Communicatie door elkaar gaat halen. Op het moment dat de hond een verbaal signaal kan gaan koppelen aan een bepaalde prikkel (honger) of zoals jouw hond (prachtig trouwens!) een naar gevoel bij lang alleen blijven, dan hoeft dat verbale signaal niet gericht te zijn op het doorgeven van een boodschap (Communicatie) maar zie je inderdaad wel een vrij hoog besef van tijd, sociale interactie en zelfkennis. 

Om nog even door te gaan op dat Begripsniveau. Ik kan mij een documentaire herinneren waar een BC enkel plaatjes te zien kreeg van een object, om daarna dat object te apporteren. Dan heb je het over een vrij groot kunnen betreffende abstract denken. Maar je ziet ook dat het gedrag (apporteren) verbonden is aan een signaal en niet zo zeer een stuk communicatie. Mensen hebben de neiging te denken dat ze communiceren met de hond via hun signalen (fysiek, verbaal) terwijl de hond enkel geleerd heeft wat die signalen betekenen(conditionering), zonder daarbij een communicatieve meerwaarde te ervaren.

Misschien moet je je eigen reacties eens teruglezen,
je probeert namelijk op slinkse wijze rotopmerkingen te maken naar mensen hier.

Op zo'n manier dat niet iedereen het misschien doorheeft, maar een aantal wel geloof me.
Gelukkig ben ik dan luid en duidelijk als ik mij aan iemand irriteer, beter dan het op een achterbaks slinkse manier hier neer te zetten, maar wel op een zogenaamde "beleefde" manier.

En of ik reageer op een topic ja of de nee, dat hangt gelukkig niet van jou af.

En toch zie je dat de basis betreffende hondse communicatie en "normen en waarden" voor iedere hond min of meer gelijk is. Bij een gemiddelde hondse opvoeding leren ze allemaal een bijtrem, zitten, liggen, blijven, volgen. Eigenlijk alle basale en nuttige gehoorzaamheidsoefeningen die mensen later "opnieuw" gaan aanleren met hun clicker of stukjes kaas. Op het moment dat je de hond gaat aanspreken op zijn hond zijn zie je ook dat een hond, die zo braaf naar die clicker luistert, opeens weiger te gaan zitten als je het op hondse wijze "vraagt" En dat vind ik heel bijzonder want dan zie je twee verschillende lijnen van motivatie lopen.

De hond wil best een kunstje doen ("Zit") maar is in het gesprek nog lang niet zo ver dat hij voor je wil gaan zitten, want dan krijgt het zitten een sociale betekenis.

Geloof dat wij klaar zijn met elkaar. Kampioen van de doofstommen.

Ik denk het niet in het artikel over deze papegaai dat ik bedoelde, gebeurde er iets onaangenaams en zei de papegaai dat hij verdrietig was. Dat lijkt me talige communicatie, geen aangeleerder respons, de prikkel was namelijk nooit aan die respons gekoppeld geweest. Mosschien niet duidelijk genoeg opgeschreven.

De meeste geluiden die 'nak maakte waren zijn eigen initiatief, hij koppelde dat ergens aans, ik heb het zingen in de auto nooit beloond of gecomditioneerd. Hij wilde de wereld en ik denk zelfs specifiek de aanwezigen iets laten weten, nl hoe hij zich voelde.

Mireille

Net zoals grommen en blaffen verbale signalen naar ons zijn, maar voor de hond misschien eerder bijproducten van een innerlijke staat van onrust. '

Wijziging: En kijk ook nog eens naar het voorbeeld van J&T over hoe hun papegaai woorden aanleerden en koppelde aan bepaalde situaties.

in een hondenroedel heeft iedere hond een functie. Zo is er ook een hond die op de uitkijk gaat bijvoorbeeld. Die kan dus ook kijken of de omgeving veilig is. In die situatie kan de dominante hond best een roedelgenoot voor spel uitdagen. Zolang hij niet gewaarschuwd is voor gevaar.

Ben niet zo honds... Een hond luistert niet naar de clicker, een hond luistert naar mijn vraag en wordt dan beloond als hij mij het antwoord geeft waarom ik vraag. Die beloning kan ik met de clicker markeren. Omdat het een mechanisch geluid is wil dat niet zeggen dat ik een mechanische respons vraag. De vraag stel ik met mijn lichaamstaal of woord. Kan allebei, niet met mijn geur, ben ik niet zo goed in. .

Dat alle geluiden die een hond maakt voorkomen uit innerlijke onrust, vind ik persoonlijk nogal denigrerend naar de hond toe. Je ontkent bij de hond een manier van comminiceren.
Over woorden en papegaaien; kijk naar mijn antwoord over hoe mensen de eerste beginselen van taal aanleren. Het gaat niet om hoe de papegaai het leert, het gaat erom om hoe hij of zij het toepast.

Overigens is er nog een heel leuk filmpje over hoe mensen geconditioneerd kunnen raken;

http://www.youtube.com/watch?v=F5EJb1NNcN4&feature=youtube_gdata_player

mireille

Ps ken je het theorema van Wazlawic (sp?) Men kan niet niet communiceren..

Nou zo kan 'ie wel weer hoor!

Sorry ik dacht dat dit topic "Cesar Milan, ja of nee?" heette ipv "Kai, ja of nee?

Ik wil niet lullig doen, maar dit topic gaat nu wel heel erg richting de opvattingen van jou Kai en ik voel bij jou totaal geen ruimte meer voor andere opvattingen. Alle voorbeelden worden steeds weerlegd.

Ik lees geen enkele keer dat jij een idee van iemand anders wel iets vindt en als je dat wèl vindt, draai je het jouw kant op. En ik zie ook niet dat je met een probleem van iemand anders meedenkt om een oplossing te zoeken, vanuit jòuw gezichtspunt bekeken. Dan zeg je dat je daar niets over kunt zeggen van achter de computer, terwijl ik het leuk zou vinden om te lezen hoe jij dat vanuit jouw zienswijze op zou lossen.
Ook in jòuw verhandelingen lees ik tegenstrijdigheden en daar is niks mis mee, maar de manier waarop je naar anderen toe soms reageert, kan overkomen alsof alleen jij het goed doet en de rest niet. Het is al vaker gezegd, "er is niet maar één waarheid".
Kortom, ik vind dat er steeds minder ruimte is voor andere dan jouw ideeën en dat vind ik jammer.

Okay, dan trek ik mij verder terug uit dit gesprek.
Ik heb het niet nodig om inzichten te delen met mensen die er niet voor open staan, en mij daarnaast ook nog beledigen.

Jammer dat je je nu terugtrekt, want jouw inzichten zijn zèker heel interessant en daar is heel wat van te leren, maar andere inzichten zijn ook interessant en veel van te leren. Als jij nu zegt dat je dat niet wil delen met mensen die daar niet open voor staan, vraag ik me af wie er niet open staat.

Ik zie hier ook een prachtig voorbeeld in van verschillen in communicatie tussen mannen en vrouwen...

Had mog een prachtige post gecomponeerd in mijn hoofd over dat ik mij voor kan stellen waarom het bij operante conditionering wel van belang is om de motivatievan een hond te weten, maar ja...

Overigens, weet iemand hoe je een hond op een hondse manier vraagt m te gaan zitten??

Mireille

wachten tot ie moe wordt ..., nee sorry, was geen serieus antwoord, maar dt moet ik je dan ook helaas schuldig blijven.

Toen wij Misty kregen met 1 jaar sprak ze alleen spaans (en honds denk ik), maar bij het eerste koekje dat werd aangeboden door mijn zoon, zat ze op haar kont..., zonder dat er iets gevraagd werd

Er naast gaan zitten???

Nee zou het echt niet weten..

Daar ben ik het mee eens.

Nou ja, Mary.
Je zegt als eerste (zodat het een excuus is al voordat je zegt wat je wilt gaan zeggen, als of het dan wel mag) dat het niet lullig bedoeld is en vervolgens stel je het wel heel lullig op.

Geen wonder dat kai zich  terug trekt. En nu komen jullie zeggen dat je het jammer vindt.
Plus dat Liz zich zo uitlaat naar anderen, daar mag kai best wat over zeggen. Ik lach erom en vergeet het. Zo heeft de andere partij de lol er niet van.

Maar goed, het is warm en als het warm is, reageren mensen altijd op een andere manier dan anders. Juist omdat het warm is, komen de emoties meer naar boven lijkt het wel. De mens lijkt altijd sneller geïrriteerd als het warm is. Misschien toch even voortaan nalezen wat je hebt neergezet en wilt plaatsen................en voor Kai zou ik zeggen: trek het je niet aan, er zijn genoeg mensen die jouw visie heel interessant vinden en met je erover willen praten/discussiëren.


En op de vraag hoe je een hond op een hondse manier kan vertellen dat hij moet gaan zitten, is mijn antwoord: NIET.
Dus niet vragen.

Mee eens. Ik vind de dingen die je schrijft erg interessant en ze klinken logisch en ik wil (net als iedereen wel denk ik) ook gewoon een goede relatie met mijn hond en ook luisteren naar wat ze te vertellen heeft. Ik heb alleen moeite met het vertalen van de ideeen naar voorbeelden uit de praktijk. Gewoon simpel gezegt : hoe doe jij dat dan, communiceren met je hond in zijn eigen taal zonder conditioneren/goed gedrag uitlokken/belonen enz.. ?