Cesar Millan, ja of nee? 
Ik denk dat je voor een deel gelijk hebt. Er zijn inderdaad mensen die willen dat hun hond een robot is. Dat is heel jammer voor de hond die op die manier geen hond kan zijn. Ik weet niet waar jij woont, maar hier in de randstad is gehoorzaamheid en voor mij is "komen als ik hem roep" het allerbelangrijkste wat er is, van levensbelang voor de hond. Er zijn hier geen enorme gebieden waar de hond alleen maar hond kan zijn. Ik heb die controle ook nodig om zijn veiligheid te kunnen garanderen. Ik kan een hond niet de conclusie laten trekken dat een auto hard is. Dus bepaalde regels en oefeningen zijn absoluut nodig. Voor de rest moet een hond inderdaad vooral hond zijn. Dat is ook wat hem zo leuk maakt. "
Daarom schreef ik ook (ongeveer) dat de hond, binnen de perken van zijn kunnen, vrijheid moet ontplooien.
Ook hier is verkeer hoor, en dan zit mijn hond ook aan de riem. Maar ik maak er wel een punt van om, waar het veilig is, de hond los te laten. De boete, en eventuele boze mensen, zijn voor mij. MI is dat de functie van de mens in de mens-hond relatie in deze drukke maatschappij, die "mediator" tussen de hond en omgeving.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Cesar Millan, ja of nee?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Geboren in Hilversum en daar was en is nog steeds plek genoeg om je honden los te laten lopen. Randstad is een heel groot gebied, waar vast wel gebieden zijn waar je je hond los kan laten lopen.
Mijn roedel van 5 honden werd in 1 keer meegenomen over straat. Ik woonde in het centrum. 4 los en 1 aan de riem. Later met een puppie erbij, die ook aan de riem. Hup, daar gingen we, gewoon over de stoep naar het grasveld waar ze de zaken mochten doen die ze mochten doen. 's Middags altijd met zijn allen naar de hei, konden heerlijk hond zijn en rennen en doen waar ze zin in hadden.
Nooit heb ik in mijn hoofd nagedacht over hoe en wat, en jeetje, met 5 honden lopen...........nooit en te nimmer stress gehad bij het uitlaten, alles ging zoals het ging.
Tegenwoordig moeten mensen eerst nadenken of alles wel okee gaat als ze gaan wandelen. Ook als ze 1 hond hebben. Daarbij moet de pup al heel wat kunnen, want na 2 dagen nog niet zindelijk kan natuurlijk niet. Of de pup kan nog niet aan de riem lopen of.....noem maar op en bekijk de topics hierover. Ze vergeten dat een pup een babyis die nog dingen moet leren,. Een mensenbaby wordt ook niet geboren dat die alles al kan. Mensen willen gauw, gauw....een hond die luistert en als een robot hun achterna loopt.
Mensen vergeten dat een hond ook een individu is met zijn eigenaardigheden, zijn uitspattingen. Dat de hond gewoon hond is, en dat elke hond anders is.
Het is hoe je er zelf dus mee omgaat. En daar heeft Kai groot gelijk in met deze zin:
Waarom een hond dus (niet)luistert? Niet vanwege de positieve bekrachtiging, wel vanwege de persoon die de bekrachtiging in handen heeft.
Geef de riem van een angstige hond aan iemand die zelf stabiel is en de hond wordt dat ook.
Cesar laat dus zien hoe je als mens kan veranderen en daarbij verander je je eigen hond. Hoe simpel kan het zijn.
En al die theorieen die ik lees, van klassieke conditionering, operante conditionering en noem al die termen maar op..........
een beetje gezond verstand van jezelf en weten waar je mee bezig bent, doet ook wonderen. Weet je het niet, dan vraag je dingen aan iemand die dat wel weet of goed kan uitleggen in begrijpelijke taal.
Oh ja, en als mijn hond even de benen nam op de hei? Dan liep ik gewoon verder, op het pad blijven waar je loopt en je hond komt gewoon terug. Als je maar erbij zorgt dat je zelf niet in paniek raakt, dan is er niets aan de hand.
En als je een pup hebt die niet wilt komen, dan loop je gewoon de andere kant op en zeg je Doei (of iets anders, ,maakt niet uit wat, je hond verstaat geen menselijk woorden.) Wedden dat je puppie gauw komt?
Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn, met al die moeilijke woorden. Een "normaal" gezin met een hond die help je niet met die moeilijke woorden. Laten zien dat het anders kan en laten zien dat de baas kan veranderen, daar hebben ze veel meer aan.
Bovenstaande is geheel mijn persoonlijke ervaring en mening.
Ok Kai, dan verschillen we denk ik niet van mening. Alleen zonder de nadruk te leggen op het conditioneren denk ik ook dat je niet zonder kan. En dan zul je toch ook de theorie van het conditioneren moeten begrijpen. Sommige mensen zullen dit van nature misschien doen, maar als ik in mijn lessen kijk zijn dat er maar heel weinig. De meeste mensen hebben daarin veel sturing nodig.
Ik denk dat je voor een deel gelijk hebt. Er zijn inderdaad mensen die willen dat hun hond een robot is. Dat is heel jammer voor de hond die op die manier geen hond kan zijn. Ik weet niet waar jij woont, maar hier in de randstad is gehoorzaamheid en voor mij is "komen als ik hem roep" het allerbelangrijkste wat er is, van levensbelang voor de hond. Er zijn hier geen enorme gebieden waar de hond alleen maar hond kan zijn. Ik heb die controle ook nodig om zijn veiligheid te kunnen garanderen. Ik kan een hond niet de conclusie laten trekken dat een auto hard is. Dus bepaalde regels en oefeningen zijn absoluut nodig. Voor de rest moet een hond inderdaad vooral hond zijn. Dat is ook wat hem zo leuk maakt. "
Het belangrijkste is hierin om te weten wat de motivatie van de hond is om überhaupt bij je weg te lopen, of om achter een fietser aan te draven, of naar een andere hond toe te vliegen, of niet te komen wanneer wordt geroepen. En dat is nou net waaraan we heel vaak aan voorbij gaan. De hond moet leren, en dan ook nog op onze menselijke manier, om bij ons te blijven, om gelijk te komen wanneer de baas roept enz.
De hond is namelijk een wezen wat denkt, conclusies trekt, en dingen doet om een bepaalde reden. Door uit te vinden wat de motivaties zijn voor een hond om bepaalde dingen te doen kunnen wij anticiperen op dat zelfde gedrag en kunnen we de hond duidelijk maken wat wij graag willen en de hond begrijpt ons.
Een simpele vraag kan bijv. zijn ‘waarom kwispelt een hond?’ je kan veel conclusies gaan trekken of motivaties gaan bedenken over waarom een hond kwispelt. Bv. de hond is blij, maar is dat ook werkelijk zo? En hoe kan je meten dat de hond kwispelt omdat hij blij is?
Uiteraard zijn die er wel. Ik heb ook niet gezegd dat die er niet zijn. Ik zeg alleen dat er weinig plek is om een hond alleen maar hond te laten zijn. Dat gaat wel wat verder dan alleen maar los laten lopen.
een beetje gezond verstand van jezelf en weten waar je mee bezig bent, doet ook wonderen "
Voor een hondeneigenaar zou dat genoeg moeten zijn. Voor een instructeur of een gedragstherapeut is het toch echt wel van belang dat je ook de theorie er achter begrijpt. Ik heb nergens gezegd dat ik de mensen de droge theorie vertel. Wel in een mooi ingepakt verhaal dat voor iedereen te begrijpen is.
En als je een pup hebt die niet wilt komen, dan loop je gewoon de andere kant op en zeg je Doei (of iets anders, ,maakt niet uit wat, je hond verstaat geen menselijk woorden.) Wedden dat je puppie gauw komt? "
Je zult het vast niet geloven, maar ook hier zit theorie achter! Diezelfde operante conditionering. Dus ook zonder de moeilijke woorden maak je er toch gebruik van.
Niet zo gauw denigrerend doen hoor, met je dat ik het vast niet zou geloven......ben slimmer dan je denkt.
Want ja hoor, dat wist ik wel.....dat daar een theorie achter zou zitten. Er zit overal namelijk een theorie achter. Alles wat je doet in je leven, daar zit een theorie achter, dus zo raar is het niet.
Een hond kan naar mijn mening overal hond zijn, als de mens dat maar toelaat en daar schort het dus vaak aan.
Hond in bed, hond in een tas, hond met kleding aan, hond in een hokje........................voorbeelden te over.
Een hond is een hond, hoe je het went of keert. En als je je hond in zijn waarde laat, dan kan hij overal hond zijn!
Ik ben geen gedragtherapeut of what ever, maar ik probeer de mensen ook in gewone taal te vertellen wat ze kunnen doen om een situatie te veranderen. Ik probeer in ieder geval op een normale verstaanbare taal iets uit te leggen, hoe het anders kan. Willen ze dat niet of hebben ze daar geen oren naar, dan is het ook okee. Ik deed dat vroeger al toen ik nog les gaf op de Nederlandse Bouvierclub in Hilversum. Als je de mensen op een rustige manier uitlegt hoe het kan, daar bereik je veel meer mee.
Maar zou een hond in bed niet lekker hond kunnen zijn?
Heel veel is ook zo van de hond afhankelijk.. Sommige honden zijn heerlijk hond in bed of op de bank en voelen zich enorm veilig in een bench (wat gewoon een modern hol is) met het deurtje open.
Een tas of kleding.. dat beperkt letterlijk in de vrijheid en vind ik ook niets. Alhoewel het soms puur functioneel kan zijn. Bij een oudere hond die zijn vacht dun is geworden een dekje in de regen.. en nog steeds snuffelen ze heerlijk..
Margje, ja.......ik stelde het even iets te radicaal op. Hier moet Sophietje ook een dekje om als het heel koud is, aangezien ze geen onderwol heeft en heel kort haar.
Maar ik nam eigenlijk vanzelfsprekend aan dat men wel zou snappen dat ik bedoelde dat al die kleine hondjes kleertjes aankrijgen en zo. En dat is niet normaal, dan is het geen hond meer. Of jawel het is wel een hond maar voor de eigenaar wordt het niet meer gezien als hond.
En daar ligt het verschil.
Je hond op bed nemen als je zelf ziek bent (of je woont gelijkvloers bijv.) is wat anders dan dat je je hond altijd maar in bed neemt. En dat dan de vrouw des huizes amper nog op bed mag, je kent die gevallen wel van de tv. Dat is geen normaal gedrag!
En het hokje, hoeveel honden zitten er niet overdag in een bench omdat iedereen werkt? Dat bedoel ik dus.
Maar de vergissing die veel mensen maken is dat de positieve bekrachtiging altijd positief is, en een correctie van welke aard dan ook altijd als vervelend word gezien. Waarheid is eerder dat een hond het konijntje niet laat gaan omdat het snoepje interessanter is. Sterker nog, er zijn maar weinig dingen interessanter dan het ontplooien van eigen initiatief op instinctieve basis. Wat je ziet gebeuren wanneer de hond toch voor het snoepje gaat of voor de "nee" is een keuze die de hond als denkend en voelend wezen maakt. Net zoals wij die kunnen maken. Ook wij, net als honden, kunnen een beloning uitstellen, prioriteiten stellen.
Waarom een hond dus (niet)luistert? Niet vanwege de positieve bekrachtiging, wel vanwege de persoon die de bekrachtiging in handen heeft. Sterker nog, positieve bekrachtigingen zoals wij die gebruiken kunnen voor een hond bij de ene persoon wel interessant zijn, en bij de andere grofweg genegeerd worden (en dat laatste niet altijd omdat die persoon minder waard is voor de hond).
De wereld op zich is een conditionerende leerschool, ook voor ons. Sla je naar die wesp, word je gestoken. Gebruik je die stok om een beer op afstand te houden, overleef je. Zo leert de hond ook hoe de wereld functioneert, dat moge geen raadsel heten (of je er nou voor geleerd hebt of niet, trouwens, in de praktijk snappen we die leerprincipes allemaal, op intuïtief niveau).
De issue echter is dat we bewust kunnen kiezen voor een negatieve ervaring om een ander doel te bereiken, ook wanneer we niet eens zeker of we dat kunnen bereiken of om iets uit te zoeken (staat dat hek Echt onder stroom?) Het gedrag gaat dus voorbij aan de leerervaring en dit is bij honden ook. Waarom luistert een hond dus(niet) op de uitdagende momenten? Omdat jij het aangeeft. Ben jij belangrijk genoeg of niet? Het gebruik van conditionering is in die zin eigenlijk Enorm dominant, je manipuleert namelijk op een psychologisch niveau de hond om te krijgen wat je zelf wil (iets typisch menselijks trouwens) Kun je een hond zo leren om niet te trekken? Vaak wel, maar dat kun je ook doen door met hem te communiceren. En dat is een stuk eerlijker naar de hond toe. De hond zal dan, afhankelijk van hoe hij jou ziet, gedrag gaan laten zien dat niet gebaseerd is op een positieve bekrachtiging, namelijk gewoon omdat hij begrijpt wat jij wil en bereid is je dat te geven. Zoals je ook remt met je auto als je ziet dat een oud vrouwtje over wil steken. Hoef je niks voor terug, toch? Ja, je voelt je daarna goed over jezelf, maar was dat de motivatie? Maak je de berekening: ik stop voor dat vrouwtje, voel ik me ook weer lekker? Ik niet in ieder geval.
Communiceren, niet manipuleren. Het geeft ook een heel nieuwe dimensie aan de verstandhouding. Als mijn hond een kat niet achterna gaat omdat ik "nee" zeg of in mijn handen klap, dan weet ik daarna dat ik heel erg dankbaar mag zijn. De hond begrijpt ten eerste wat ik bedoel en kiest ten tweede ook nog eens gedrag wat ik wel wil.
Het andere interessante is dat we heel veel aandacht besteden aan het inperken van onze honden om een menselijk ideaal te handhaven. De hond mag niet trekken, niet blaffen, niet grommen, niet opspringen, niet in het kruis snuffelen, niet je gezicht likken, niet eindeloos door de kamer slenteren, je niet de hele tijd nalopen, niet achter wild aan, vaak niet eens los, niet op andere honden afgaan, niet binnen plassen, niet, niet, niet. Las in een vorig bericht dat we toch allemaal een "gehoorzame hond willen" En volgens mij is dat nou net wat je niet moet willen.
Misschien eens gaan mikken op een gelukkige hond, die (net zoals wij) gewoon van het leven zelf mag leren en daaruit conclusies kan trekken. Honds gedrag mag laten zien en vrijheid, voor zover hij dit aankan, mag gaan ontplooien. Wat minder bezig met gedrag en wat meer met motivatie. En vooral, dat ideaal eens loslaten en de hond in zijn wezen(waarde?) laten. Krijg je opeens hele leuke beestjes. "
AMEN!!!
Maar goed , ik ben het toch meestal eens met jouw manier van naar de hond kijken....superantwoord
Maar ik nam eigenlijk vanzelfsprekend aan dat men wel zou snappen dat ik bedoelde dat al die kleine hondjes kleertjes aankrijgen en zo. En dat is niet normaal, dan is het geen hond meer. Of jawel het is wel een hond maar voor de eigenaar wordt het niet meer gezien als hond.
En daar ligt het verschil.
Je hond op bed nemen als je zelf ziek bent (of je woont gelijkvloers bijv.) is wat anders dan dat je je hond altijd maar in bed neemt. En dat dan de vrouw des huizes amper nog op bed mag, je kent die gevallen wel van de tv. Dat is geen normaal gedrag!
En het hokje, hoeveel honden zitten er niet overdag in een bench omdat iedereen werkt? Dat bedoel ik dus. "
Ok, ik heb m!
Hond op bed, ja......Zibby is de meest "hondige" hond hier in huis, gewoon omdat ze het altijd zelf maar heeft moeten uitzoeken (buiten het puppy's baren om) en weet je wat.....vanaf dag 1 heeft ze besloten dat ze met haar (nu gelukkig) dikke reet bij mij op bed wil liggen.
Van mij mag ze.
Maar ik nam eigenlijk vanzelfsprekend aan dat men wel zou snappen dat ik bedoelde dat al die kleine hondjes kleertjes aankrijgen en zo. En dat is niet normaal, dan is het geen hond meer. Of jawel het is wel een hond maar voor de eigenaar wordt het niet meer gezien als hond.
En daar ligt het verschil.
Je hond op bed nemen als je zelf ziek bent (of je woont gelijkvloers bijv.) is wat anders dan dat je je hond altijd maar in bed neemt. En dat dan de vrouw des huizes amper nog op bed mag, je kent die gevallen wel van de tv. Dat is geen normaal gedrag!
En het hokje, hoeveel honden zitten er niet overdag in een bench omdat iedereen werkt? Dat bedoel ik dus. "
Ik snap wel wat je bedoeld. Mijn tante heeft ook een hondje (prins) kitjoe. En ja.. wordt echt als een babytje behandeld. En ook zonde. Het is een poepig hondje hoor en hij komt vaak bij ons. Maar het is heel anders.. Hij heeft ook zo'n tas. En dan zeg je kom ga je mee.. rent ie naar zijn tas en springt erin. Duurt dat zeker 3 minuten voor ik hem kan overtuigen dat hij gewoon zelf mag lopen en aan de riem mee naar buiten kan.
http://www.deroedel.com/
Misschien dat je de methode van Arjen dan ook wel wat vind.
Ik zelf vind alles wel leuk en ben een echte boekenwurm, kan overal bijna wel iets in vinden, van Gaus tot CM tot Tuurid of Arjen. Hoewel ik de methode van Arjen nog maar net aan het ontdekken ben sinds een artikel op een site en na wat filmpjes op youtube spreekt het me wel aan dus nu eerst een boek er van lezen. Je kunt ook op youtube intypen Arjen van Alphen of de roedel en dan vind je wel wat filmpjes.
Maar er zijn inmiddels al weer 3 pagina's bij gekomen dus die even doorlezen nu xD
Dat komt omdat je er waarschijnlijk over vertelt, misschien een voorbeeld geeft. Laat ze het zelf (onschuldig) ervaren en ze begrijpen het in nog geen 5 minuten. Wij, net zoals honden, leren ontzettend goed en snel via conditionering. Het "klikt" als het ware.
Conditionering is in die zin een leermechanisme en zeker van belang om te begrijpen als opvoeder of in jouw geval, in je werk. Maar je moet het ook niet Overschatten, het is namelijk een mechanisme om de wereld overzichtelijk te maken, het is niet in zichzelf Altijd de motivator tot bepaald gedrag.
Voorbeeld:
Je hebt nou toch die trajectcontrole op de A2? (of een of andere snelweg) waar je gegarandeerd een boete krijgt als je sneller gaat dan 100 Km/u (positieve correctie). Iedereen (behalve de mafketels) zal zich daaraan houden, totdat je met je kind naar het ziekenhuis moet rijden omdat het zich ernstig verwond heeft. Dan knallen er genoeg mensen in hun blinde paniek met 130 over die snelweg. En zo zijn er talloze voorbeelden waarin gedrag het leerprincipe voorbij gaat omdat prioriteiten verschuiven.
Interessante antwoorden, die van Kai ook
Met mijn hond heb ik nooit echt problemen gehad omdat ik niet overal een probleem van maakte.
Naar de hondenschool nooit geweest en informatie over opvoeding had ik toen ook niet.
Liet hem veel zijn eigen gang gaan, hij liep veel los ook buiten het park en op andere honden mocht hij gewoon af gaan. Met als resultaat dat hij ook in de stad altijd in de buurt bleef en op de stoep en dat hij met elke hond over weg kon op latere leeftijd ook met honden die zogenaamd niet bij andere honden konden. Als hij als pup niet mee liep werd er een keer geroepen en daarna door gelopen of omgekeerd. Als hij een andere hond verkeerd benaderde leerde hij hij hier van. Maar waar ik opgegroeid ben was het normaal om honden los te laten lopen. Tuurlijk niet alles ging perfect maar perfect is saai. Zo heeft de zindelijk een eeuwigheid geduurd, deed hij wat in huis, geen drama, dan werd het gewoon opgeruimd. Als ik er nu aan terug denk heeft dat dus aan het nest gelegen, dom natuurlijk maar over broodfok wist ik helaas te weinig. Ook was hij eerst angstig voor vreemde dingen en mensen, gewoon geduld mee gehad.
Nu zie ik mensen in het park hun pup loslaten en er vervolgens meteen paniekerig achter aan lopen wanneer hij bij hun uit de buurt loopt om hem vervolgens weer snel aan te lijnen xD
@kai
Uiteraard is motivatie een heel belangrijke factor. Iedereen kan een hond een kunstje leren dmv conditioneren als ze weten wat ze moeten doen, maar wat is minstens net zo belangrijk? Waarom doet hij het af en toe niet? Absoluut. Dat is een heel belangrijk onderdeel van mijn lessen.
Dan nog eentje voor de geïnteresseerden in theorie.
Het voorbeeld van de flitscontroles is sowieso een hele mooie in het kader van het conditioneren. Leren mensen door die controles dat ze niet te hard mogen rijden of leren ze dat ze op die plekken niet te hard moeten rijden omdat er gecontroleerd wordt? Uiteraard het laatste. In eerste instantie zou je denken dat de bekeuring een positieve correctie is. Echter omdat de meeste mensen alleen op bepaalde plaatsen langzamer gaan rijden is het dus een vorm van vermijdingsleren. Een negatieve bekrachtiging. Dit is overigens iets wat bij heel veel positieve correcties gebeurt.
Dan nog eentje voor de geïnteresseerden in theorie.
Het voorbeeld van de flitscontroles is sowieso een hele mooie in het kader van het conditioneren. Leren mensen door die controles dat ze niet te hard mogen rijden of leren ze dat ze op die plekken niet te hard moeten rijden omdat er gecontroleerd wordt? Uiteraard het laatste. In eerste instantie zou je denken dat de bekeuring een positieve correctie is. Echter omdat de meeste mensen alleen op bepaalde plaatsen langzamer gaan rijden is het dus een vorm van vermijdingsleren. Een negatieve bekrachtiging. Dit is overigens iets wat bij heel veel positieve correcties gebeurt. "
Wat je hierbij vergeet is de reden waarom mensen te hard rijden. Als er voor een bepaald gedrag een beloning inzit dan zal deze beloning het altijd winnen, hoeveel 'positieve correcties' er ook op volgen.
Iemand die hard rijdt, heeft daar waarschijnlijk een goed gevoel bij en komt sneller op de plaats van bestemming, waardoor een bekeuring het nooit zal winnen.
Zelfde als een hond die springt: Hij wordt weggeduwd, is de beloning, en deze zal dus altijd winnen ook al wordt de hond ook met stemverheffing streng toegesproken en gecommandeerd op de grond te blijven.
Uiteraard is motivatie een heel belangrijke factor. Iedereen kan een hond een kunstje leren dmv conditioneren als ze weten wat ze moeten doen, maar wat is minstens net zo belangrijk? Waarom doet hij het af en toe niet? Absoluut. Dat is een heel belangrijk onderdeel van mijn lessen.
Dan nog eentje voor de geïnteresseerden in theorie.
Het voorbeeld van de flitscontroles is sowieso een hele mooie in het kader van het conditioneren. Leren mensen door die controles dat ze niet te hard mogen rijden of leren ze dat ze op die plekken niet te hard moeten rijden omdat er gecontroleerd wordt? Uiteraard het laatste. In eerste instantie zou je denken dat de bekeuring een positieve correctie is. Echter omdat de meeste mensen alleen op bepaalde plaatsen langzamer gaan rijden is het dus een vorm van vermijdingsleren. Een negatieve bekrachtiging. Dit is overigens iets wat bij heel veel positieve correcties gebeurt. "
Denk eerder dat je twee componenten heel dicht bij elkaar hebt staan. Positieve correctie + Negatieve bekrachtiging = Vermijdingsleren. Flitscontroles dus. Mijn voorbeeld (trajectcontrole) is controle over de hele lengte van de weg waarbij je dus geen Negatieve bekrachtiging meer hebt.
Denk eerder dat je twee componenten heel dicht bij elkaar hebt staan. Positieve correctie + Negatieve bekrachtiging = Vermijdingsleren. Flitscontroles dus. Mijn voorbeeld (trajectcontrole) is controle over de hele lengte van de weg waarbij je dus geen Negatieve bekrachtiging meer hebt. "
En nog gaan mensen gewoon hard rijden om het laatste stukje erg zacht te rijden om zo te compenseren.. dus lost het écht het harde rijden op? (Geloof me, ik ken veel mensen die dit doen)
En nog gaan mensen gewoon hard rijden om het laatste stukje erg zacht te rijden om zo te compenseren.. dus lost het écht het harde rijden op? (Geloof me, ik ken veel mensen die dit doen) "
Haha, dat weten de hoge heren wel hoor.
In dit geval is die trajectcontrole er om milieu te handhaven en geluidsnormen te waarborgen. Dus zo lang er gemiddeld die 100 word gereden heeft de overheid min of meer haar doel bereikt.
Grappig dat boetes voor snelheidsoverschrijding als voorbeeld worden gebruikt. Martin Gaus gebruikt die ook als voorbeeld voor waarom positieve bekrachiging beter werkt dan positieve straf.
Je hebt nou toch die trajectcontrole op de A2? (of een of andere snelweg) waar je gegarandeerd een boete krijgt als je sneller gaat dan 100 Km/u (positieve correctie). Iedereen (behalve de mafketels) zal zich daaraan houden, totdat je met je kind naar het ziekenhuis moet rijden omdat het zich ernstig verwond heeft. Dan knallen er genoeg mensen in hun blinde paniek met 130 over die snelweg. En zo zijn er talloze voorbeelden waarin gedrag het leerprincipe voorbij gaat omdat prioriteiten verschuiven. "
Misschien wel te ver bekeken hoor.. maar is dat met 130 km per uur ook niet geconditioneerd omdat je weet dat je met een ernstig verwond kind snel in het ziekenhuis moet zijn?
En natuurlijk speelt 1 van De Grote Drie een rol: veiligheid, zorgen dat jouw kroost gezond groot wordt, het voortbestaan van de soort, waar het uiteindelijk allemaal om te doen is.
Ik snap wel wat je bedoeld. Mijn tante heeft ook een hondje (prins) kitjoe. En ja.. wordt echt als een babytje behandeld. En ook zonde. Het is een poepig hondje hoor en hij komt vaak bij ons. Maar het is heel anders.. Hij heeft ook zo'n tas. En dan zeg je kom ga je mee.. rent ie naar zijn tas en springt erin. Duurt dat zeker 3 minuten voor ik hem kan overtuigen dat hij gewoon zelf mag lopen en aan de riem mee naar buiten kan.
"Ik heb net staan janken als een klein kind na het afscheid nemen van Biko die met mijn zus mee is gegaan omdat ik twee weken met vakantie ga.
En ik weet me groot te houden tot de auto uit zicht is.. Biko met die blik achter in de auto en ik weet dat hij dan piept. Nou mij kan je bij elkaar vegen.. :(
Verstandelijk snap ik ook wel dat ik hem meer mis dan hij mij.. maar toch he
Misschien wel te ver bekeken hoor.. maar is dat met 130 km per uur ook niet geconditioneerd omdat je weet dat je met een ernstig verwond kind snel in het ziekenhuis moet zijn?
En natuurlijk speelt 1 van De Grote Drie een rol: veiligheid, zorgen dat jouw kroost gezond groot wordt, het voortbestaan van de soort, waar het uiteindelijk allemaal om te doen is. "
Ik weet niet of het daar allemaal om te doen is, maar dan gaan we te ver off topic.
Wel heb je gelijk dat natuurlijk de grotere bekrachtiging voorrang heeft en daar de prioriteit ook naar toe schuift. Punt was om aan te tonen dat het leereffect op zich niet altijd als motivator kan dienen, en we ons in die zin ook niet te blind moeten staren op welke bekrachtiging we uitdelen en op welk moment. Hangt ook samen met mijn stuk dat je de hond vooral moet laten leren, binnen de perken van zijn kunnen, van de wereld op zich en dat je dus als mens een grotere rol kunt spelen in de hond zijn leven dan alleen maar die conditioneringsmachine.
Ik weet niet of het daar allemaal om te doen is, maar dan gaan we te ver off topic.
Wel heb je gelijk dat natuurlijk de grotere bekrachtiging voorrang heeft en daar de prioriteit ook naar toe schuift. Punt was om aan te tonen dat het leereffect op zich niet altijd als motivator kan dienen, en we ons in die zin ook niet te blind moeten staren op welke bekrachtiging we uitdelen en op welk moment. Hangt ook samen met mijn stuk dat je de hond vooral moet laten leren, binnen de perken van zijn kunnen, van de wereld op zich en dat je dus als mens een grotere rol kunt spelen in de hond zijn leven dan alleen maar die conditioneringsmachine. "
En dat is natuurlijk zeker waar.
In die zin zijn onze ouders natuurlijk ook veel meer dan enkel degene die ons voor een groot deel geconditioneerd hebben
Wat leren honden wanneer iedereen maar gewoon bezig is om gedrag te conditioneren?
En zou bepaald gedrag dan echt verdwijnen of blijft het gewoon bestaan in de hond?
@J&T
Je kunt een hond geen gedrag afleren. Je kunt hooguit ander gedrag aanleren.
om maar eens ON TOPIC te komen hahaha
Vanavond weer een aflevering van the dog whisperer gekeken en oet zeggen dat ik hethelemaal niet negatef von of vervelend voor de hond. De hond was geholpen baasje blij en CM weer een mooie aflevering...
Ik wil alleen maar even zeggen dat ik het zeer waardeer dat ook het beladen onderwerp van CM nu bespreekbaar is hier. Dank aan de mods, dank aan iedereen die hier op een relaxte manier over praat We kunnen het wel 
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Cesar Millan, ja of nee?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?