tok tok tok......

.... doet zijn staart.

ligt hij heerlijk op de bank, ik op de andere tegen over hem.
hoor ik in eens, tok tok tok....
dan kijkt hij even schuin naar mij en dan naar zijn staart, doet nog een keer demonstratief: tok tok tok, kijkt nog eens schuin naar mij van: "je begrijpt echt wel wat ik bedoel, kom je me nou knuffelen vrouwtje"?

het begint een echte knuffel te worden, maar wel op zijn eigen manier

blaas een kushandje naar hem toe. moet toch voldoende zijn ?

Haha, 'vrouwtje, tooooeeee ??' Aandoenlijk!

Sam heeft daar 's ochtends een handje van, kom ik beneden, gaat er een ooglid omhoog en dan begint 'ie met z'n staart te wapperen 'ik ben wel heel blij, maar ook nog erg moe, kom maar bij mij'.

Aaaaagh

josé: ach gos, nou sam heeft nog gelijk ook, waarom opstaan van je lekker warme plekje als ze gezellig jou een knuffeltje komen geven.
hij heeft het goed bekeken

Wat heerlijk, zo'n knuffelkont! Nala was vroeger lekker enthousiast, kwam op je afrennen en al. Nu, zo'n 3 jaar verder, begint ze een oud dametje te worden die het een tikkeltje rustig aan doet: lekker blijven liggen, maar toch laten merken dat ze een knuffel wil. Dan gaat dat staartje ook zo op en neer en dan lacht ze naar ons, met haar tandjes bloot. Maar nee, ze komt niet: daar is madame te lui voor

nala: harey was juist niet echt van het knuffelige, vandaar dat ik dit van hem wel erg aandoendelijk vond.
haha je herkent het dus van nala. je ze hebben volgens mij allemaal wel zo hun maniertjes om ons voor het karretje te spannen