Angstige pup

Hallo allemaal,
Anderhalve week geleden beslisten mijn man en ik een hondje in huis te halen. Na lang twijfelen werd het de laatste pup uit een nest van 9. Die van ons was nog alleen bij haar ouders, maar was wel al 13 weken uit. In het begin aarzelde ik wat, omdat ik 13 weken toch al laat vond.. Maar als ik de pup dan zag rondlopen en spelen vond ik het goed. Wanneer we ze gingen meenemen nam de kweker eerst mama en papa weg. Maar toen wist de pup niet meer wat er gebeurde. Ze reageerde heel angstig. Wanneer we met haar thuis kwamen was die angst er nog steeds, ze ging zelfs op bepaalde momenten lopen van ons. De dag erop ging ik ermee naar onze dierenarts. Die zei van ze even tijd te geven om aan ons en het huis te wennen. Nu, anderhalve week later gaat het beter. Ze is nu blij als ze ons ziet en is binnen al niet meer zo angstig bij geluiden.
Het probleem is, als wij in de tuin zijn, wil ze niet komen. Ze is precies bang voor de tuin. Als we ermee gaan wandelen loopt ze goed mee, maar op straat plakt ze tegen min been van schrik. In een groot veld voelt ze zich beter.
Gisteren had ik zo een gevoel 'terug naar af'... Mijn ouders waren bij ons op bezoek. De hond wou weer niet meer bij ons komen, reageerde niet op snoepjes die we uit de hond wouden geven alleen op die die we op de grond legden. Op een bepaald moment wou mijn vader met de hond proberen te spelen. Die had kennelijk geen zin daarin, begon te grommen en wou hem zelfs bijten...
Wanneer de ouders weg waren deed de pup opnieuw vrolijk en begon te spelen,...
Iemand al zoiets meegemaakt? Ik ben bang dat ik een agressieve, niet sociale volwassen hond zal hebben. Terwijl ik dit absoluut niet gewoon ben van dit ras. Het is een Golden Retriever. Hiervoor heb ik er reeds 2 gehad. Allebei superlieve honden waar je alles mee mocht doen en die tegen iedereen lief en aanhankelijk waren.
Mijn man is ondertussen ook aan het denken om de pup terug te brengen. Ik zou het niet over mijn hart krijgen... Je hecht je daar zo snel aan en ik twijfel eraan dat je dat zomaar kan!
Ik ben ten einde raad...

Hey Luna!

Onze Rocky is 8maanden en we hebben hem pas een week in huis. Hij is ook enorm angstig. De eerste keer dat mijn vriend hem oppakte kreeg hij een ferme beet (heb ik trouwens ook al meegemaakt) dan hebben we hem gewoon met rust gelaten en hem op zijn tempo laten wennen aan de omgeving. Nu zijn we een weekje verder en gaat het al iets beter, maar we zijn er nog bijlange niet. Ik denk dat je het best zegt tegen bezoek dat ze hem geen aandacht geven dan komt ie vanzelf wel naar ze toe. Als iemand op straat naar Rocky toekomt dan kruipt hij tussen mijn benen van schrik maar als die persoon eventjes een babbeltje blijft doen dan gaat ie er voorzichtig aan snuffelen en voelt hij zich na 10 min terug op zijn gemak. De enige tip die ik je kan geven is heeeel veeeel geduld en hem veel liefde geven dan gaat het vanzelf wel weer over denk ik.
Veel succes!!!

Groetjes,

Melody, Luna en Rocky

Hallo Luna,

Wat ik zo gauw zie denk ik dat je hondje in de eerste weken van zijn leven niet of niet genoeg gesocialiseerd is. Ze is tot haar 13e week bij haar ouders gebleven en ik denk dat ze daar niet of bijna niet uit huis is geweest.

Zoals je waarschijnlijk zelf wel al weet, is de tijd van 6 tot 14 weken de belangrijkste socialisatieperiode.

Maar nog niks verloren, ga door met haar te spelen in huis en haar te belonen, eerst jullie en dan ook vreemden.
Laat haar op straat kennismaken met geuren en andere honden en TROOST HAAR NIET als ze bang is, daarmee laat je zien dat haar angst gegrond is.

Onze Golden is ook wat terughoudend naar vreemden,maar door er geen aandacht aan te besteden en net te doen alsof we het niet zien, wint de nieuwsgierigheid het uiteindelijk van de angst.

Ook als er mensen op bezoek komen, probeer niet je pup te lokken, te roepen of iemand met haar te laten spelen. Negeer haar, dan komt ze vaak vanzelf wel snuffelen, dan ook blijven negeren en uiteindelijk zal ze zelfs om aandacht gaan vragen.

Ik wens je veel succes en als je nog vragen hebt, kom maar op!

Hoi Luna,

Pups hebben twee socialisatiefases, de tweede dacht ik tussen vier en zes maanden, maar dat moet je even bij een goede hondenschool nagaan, bijv bij een Martin Gausschool. Die tweede fase zul je heel optimaal moeten gaan benutten onder goede begeleiding, dan kan alsnog veel van de angst verdwijnen.

Ik zou daar nu alvast naar op zoek gaan, dan haal je het beste uit je hond.

Groetjes,

Linda.

Dank je voor de geruststelling Melody. Ik zag het weer even niet meer zitten omdat mensen in mijn omgeving er zeer negatief over doen dat onze Tess zo is... We hebben vrijdag alleszins een afspraak op de puppyklas. Ik heb er bewust voor gekozen om eerst privéles te gaan doen. Die vrouw zal dan ook proberen het karakter van de hond een beetje te snappen... Ik denk dat dit voor Tess makkelijker is dan dadelijk in de groep gegooid te worden. Wat denken jullie hiervan? Ben zelf nog nooit naar puppy klas geweest, altijd zelf mijn honden opgeleid zonder problemen. Zaterdag nemen we Tess wel mee voor een dagje naar zee. Het zal daar natuurlijk wel druk rondom haar zijn, maar ja, ik wil haar zoveel mogelijk indrukken laten opdoen. Ik heb inderdaad reeds veel gelezen over die socialisatie fases. Vandaar ook mijn oproep hier he... omdat de eerste fase al voorbij is.

Hoi Luna,

Dat puppyklasje en die privé-lessen lijken mij een heel goed idee!

Daarnaast zou ik zelf er ook heel veel over gaan lezen, er zijn veel goede boeken over honden opvoeden, Gaus heeft er een paar geschreven.

Groetjes,

Linda.

wij hebben voordat syco kwam ( onze pup ) ook een hond gehad die alles echt eng vond en bij vreemde mensen zijn tanden liet zien hij was al wel een jaar maar bij hem konden we op een gegeven moment niks meer veranderen en we werden zelf een beetje bang want zelfs wij konden hem niet meer vertrouwen!
we hebben hem toen met pijn in ons hart weer terug gebracht!!!!!!

maar zo'n jong dingetje kun je nog ALLES aanleren dat komt best wel goed!!!met behulp van een curcus of misschien kan een x een gedragstherapeut langs komen?

succes
groetjes

Goed van jullie dat je eerst een paar privélessen gaat volgen! Zo kunnen ze idd beter het karakter van je pup beoordelen. Als die van mij met z'n 8maand vooruitgang maakt zal dat nog veel jongere vlegeltje van jou dat zeker ook doen en waarschijnlijk zelfs nog beter! Hou ons op de hoogte hoe het verder verloopt! ben benieuwd!

groetjes,
Melody, Luna en Rocky

Hoi Luna,

Helemaal goed dat je naar trainen gaat. Dat is de beste stap.

Je schrijft dat ze zich prima voelt op een groot veld. Maak daar gebruik van! Zoek een mooi groot veld op waar je hondje los mag lopen. Socialisatie gebeurd heel vaak door honden gewoon bij honden te plaatsen. Jij dient je prettig te voelen bij de andere hond en niet te vergeten dat je eigen hond een prima insinct heeft.

Mijn hond vond het buiten heel prettig! Waarom? Nou, dan nam hij zijn grote Winnie the Pooh beer mee. Was werkelijk geen gezicht: een pup met zo'n grote beer! Je zag eerst Winnie en dan pas Bassie, onze hond.

Ik heb dit heel lang goedgevonden. Als hij zich daar nou prettig bij voelt? Ja, je krijgt wat aandacht, toch leuk! Barca heeft bijna een half jaar met zijn Winnie gelopen en hij voelde zich veilig. Hij wist precies wanneer we een rondje in de wijk gingen lopen en hup, Winnie in zijn bekje en kuieren maar!

Nu neemt hij Winnie niet meer mee. Nee, dat is een speelbeertje geworden en anders is het een handig ding om je hoofd op te leggen. Winnie is gekocht bij Bart Smit.

Barca heeft een nieuwe hobby! Ik noem het maar zijn takkentik. Die tijd komt er weer aan en dan heb ik weer een extreem grote verzameling takken voor mijn deur. Als hij na zijn wandeling voor de voordeur staat dan weet hij het al! Tak is voor buiten en Winnie is voor binnen.

Misschien een idee voor jouw hond?

Danku voor al deze tips!
Zeker het proberen waard. Vanavond gaan we dus naar die puppy klas. Ben benieuwd en zal jullie zeker op de hoogte houden!
Ik heb ook besloten om ze volgende week mee te nemen naar het werk. Aangezien ik maar een klein bedrijf heb (we werken maar met 3 pers) kan dat. Regelmatig komen er mensen een babbeltje doen van andere bedrijven in het bedrijvencentrum. Misschien kan ze zo wennen aan 'andere mensen'. Op woensdag is mijn moeder thuis en dan kan ik de hond daar afzetten. Zo kan hij wennen aan de aandacht en zorgen van mijn mama en kan ze misschien leren spelen met hun golden die echt een schat is op alle vlakken.

Hoi Luna,

Maak je geen zorgen. Het komt wel goed met je pup. Onze Morris kregen wij ook toen hij al 13 weekjes was. Ik moest hem werkelijk alles leren. Zelfs het lopen door een deur was hem niet bekend. Terwijl de fokker zei dat hij voortdurend in de woonkamer was geweest. Echt niet dus..Een stofzuiger, stereotoren etc. was hem ook echt niet bekend. Maar goed dat is een ander verhaal. Ook hij was in het begin super bang voor alles. Wandelen was met hem geen doen! We kwamen geen meter vooruit. Hij bleef overal op z'n kont zitten. Wel was ons huis heel snel een veilige haven, want zodra we naar huis liepen met hem, wou hij wel aan zijn riempje meelopen. En onze oprit kende hij toch al na 3 keer buiten geweest te zijn! Hij is nu absoluut niet meer bang. Hij is op straat alleen een beetje onzeker naar andere honden. Hij gaat voor iedere hond liggen. Sommige denken dat ik hem zo afgericht heb, maar nee...dat doet hij uit zichzelf. En echt bij groot en klein. Ik zou als ik jou was in ieder geval z.s.m. met socialiseren beginnen. Een privé les oké, maar beter is dat hij dadelijk ook in contact komt met veel mensen en andere honden. En puppy-bijten/grommen is absoluut geen agressief gedrag. Dit gaat wel over als je er goed mee omgaat. Ik zeg nu achteraf wel dat ik nooit meer een wat oudere pup aan zal schaffen. Als je ze vanaf 8 weekjes hebt, zijn ze toch wat beter te sturen....Tenminste ik heb nooit eerder problemen gehad met mijn honden, maar onze Morris is toch wel iets moeilijker. Ik wens je veel succes met de puppy klas en ga vooral genieten van je hond........en nog één ding, eis niet te veel van je hond. Deze fout heb ik in het begin te veel gemaakt...Het ging mij niet snel genoeg....Je moet het toch zien dat ze een kleine achterstand opgelopen hebben. Of ze moeten natuurlijk wel goed gesocialiseerd zijn bij de fokker. Maar ja, wie kan dat controleren? Ik in ieder geval niet en ik moet maar geloven wat mijn fokker zegt!

Groetjes Monique

Nog één ding. Wij ondervonden wel een voordeel bij een wat oudere pup. Hij is wat dat betreft heel zelfstandig en kon vanaf het begin al heel goed alleen zijn. Hij zal zich niet snel laten horen, zal ik maar zeggen. Hij is natuurlijk bij de fokker ook veel op zich zelf aangewezen geweest. Dus ieder nadeel heeft ook weer een voordeel....

Groetjes Monique

Hallo Monique,
In jouw verhaal vind ik heel veel zaken terug die ik thuis ook merk. De pup heeft inderdaad nooit echt veel geweend tijdens de nacht. Kan goed alleen zijn en was vooral al dadelijk zindelijk. Dat probleem valt dan al weg natuurlijk.
Wanneer we gaan wandelen was het voor haar heel moeilijk de stap door onze voordeur te zetten. Dit gaat nu sinds 2 dagen beter heb ik het gevoel. Vanmorgen ging ik met haar wandelen, maar ze was zo bang van de vuilbakken die op straat stonden... ze trok zichzelf los, haar nekje uit de halsband, wat ze daarvoor nooit deed en begon te lopen en lopen, recht naar onze voordeur. De weg naar huis kent ze gelukkig wel!
Ik wil deze pup natuurlijk zo sociaal mogelijk krijgen en heb hiervoor alles over! Maar natuurlijk verlies je af en toe wel eens je geduld en dan zie ik het weer een dag helemaal niet meer zitten. Vandaag valt het wel mee. Vanmorgen kwam ze dadelijk naar me toegelopen wanneer ik naar mijn werk vertrok. Ik ging dan op mijn knieën zitten en ze kwam zich spontaan tegen me aanwrijven, de eerste keer... dan ben je natuurlijk dadelijk verkocht!
Wat denk je over het 'meenemen naar het werk' ? Denk je dat dit een goed idee is?

ik neem onze pup ook mee naar mijn werk s'ochtens en dan s'middags laat ik hem thuis maar dan is mn man in een uurtje a twee uurtjes thuis dan istie niet zo lang alleen!

ik neem hem vooral mee omdat ik hem dan tussendoor even kan uitlaten en aandacht geven en des te ouder hij word des te langer laten we hem dan ff alleen zodat hij er echt aan kan wennen

maar bij mij is het makkelijk want ik werk bij mijn ouders dus meenemen naar het werk is voor mij geen probleem en aandacht geven onder het werken!

groetjes

Hoi,

Maak je maar geen zorgen, je pup moet zijn socialisatie periode wat later beginnen maar dat komt wel goed. Prima dat je naar de les gaat met je pup, dat is een goede stap en dat je je pup meeneemt naar je werk is helemaal goed, kan je prima leren met mensen omgaan. Je zal zien. Blijft ie schrik hebben van mensen dan kan je mensen die bij je thuis komen (zou ik niet doen op je werk want dan krijg je een veeeeel te dikke hond) een snoepje laten geven, dan gaat je pup mensen associeren met iets leuks. Na een tijdje gaat ie het leuk vinden als er bezoek komt.
Heb ik bij onze Beagle ook gedaan, die heeft zijn socialisatie ook gemist (ons fout) maar door zijn koppig karakter krijgen we het er niet echt uit langs de weg, heeft angst en zo maar hij deed het ook als mensen kwamen, lip optrekken, grommen, ...
Dus, hebben we met, voor ons bekende mensen getraind en hun gevraagd te komen en snoepjes in hun zakken te hebben, heeft niet lang geduurd vooraleer de schrik en angst en daardoor liptrekken en grommen omgezet was in springen, kwispelen en vrolijk gehuil en dan ga je verder met iets minder bekende mensen. Het enige wat we nu hebben is dat ie zo blij is als er iemand komt dat hij het springen niet meer afgeleerd krijgt maar ja, blijven we aan werken en als het niet opgelost geraakt dan denk ik nog altijd dat ik liever deze vrolijke springer heb als die kleine grompot van in het begin. Het is geen makkelijk mannetje maar al bij al heeft ie een gouden hartje hoor.
Succes deze avond en maak je echt geen zorgen, dat komt goed met je pup.

ligt eraan wat voor werk het is ( veel te dikke hond? )
heel veel mensen nemen hun hond mee maar tja tis net wat je zelf wilt!
groetjes

Wel ik doe gewoon kantoorwerk hoor. Meestal zit ik hier alleen, af en toe is 1 van mijn 2 collega's ook wel op kantoor. Maar we zitten in een bedrijvencentrum, kleinschalig. Dus iedereen komt wel af en toe een babbeltje doen. Ik ga proberen. Zal wel zien wat het geeft he.
Ik neem zowiezo een aantal beloningssnoepjes mee hoor!

Hoi hoi,

Ik heb onze Flos (onze oudere hond) ook een maandje of 3 mee naar kantoor genomen. Dit was in het begin van Morris zijn komst. De eerste 2 maanden was één van ons twee thuis bij beide honden.... Ook ik heb een eigen kantoor. Onze Flos is een hond die heel makkelijk is. Die gaat in een mandje liggen en die slaapt of knabbelt op een botje. Hij reageert niet eens als er mensen binnen komen. Hij bleef dan mooi in zijn mandje onder mijn bureau liggen! Met een pup zal dat wel wat anders zijn. Ik moest er destijds niet aan denken om Morris mee te nemen. Dan zou er van werken niets meer terecht komen! Of ik zou hem op mijn kantoor in de bench gezet moeten hebben met een botje. Het is in ieder geval wel heel belangrijk dat je nu een goede band met je hond op gaat bouwen en dat ze in de gaten krijgt dat ze zich bij jou veilig kan voelen. Heel veel aandachtsoefeningen zijn belangrijk om nu te gaan doen en de cursus moet je zeker gaan doen! Forceer niets bij een bange pup, geef haar de tijd...Als ze ergens bang voor is, moet je eigenlijk zelf er proberen heen te gaan en haar te lokken, zodat ze ziet dat het helemaal niet eng is! Wat ik al schreef, onze Morris is nu absoluut niet bang meer...maar daar is ook heel veel tijd in gaan zitten....Soms is hij nog wel een beetje schrikkerig, maar dit komt meer door zijn onzekerheid. Als je er nu heel veel tijd in stopt, dan heb je voor de rest van haar leven plezier van haar. En geduld....ja ik kan me er helemaal in vinden dat het soms heel moeilijk is om geduldig te blijven.....Maar echt doe het gewoon rustig aan! En probeer deze pup zeker niet te vergelijken met je voorgaande honden, want dat is niet eerlijk naar deze hond. Je vorige hond krijg je niet terug door een andere hond van hetzelfde ras terug te nemen. Ik heb daar in het begin in ieder geval veel moeite mee gehad, maar zie Morris nu echt als een unieke hond die totaal niet op mijn vorige Foxterrier lijkt! Het gaat allemaal goed komen....

Groetjes Monique

Laat me ff iets rechtzetten want blijkbaar worden mijn woorden weer verkeerd begrepen. Ik zeg niet dat je je hond niet mee kan nemen naar je werk, heb zelfs gezegd dat het goed is je hond mee te nemen. Ik zei dat het bij het laten geven van snoepjes misschien op je werk niet zo'n goed idee was als er teveel volk op en af kwam. Enfin, Luna, jij hebt het voor zover ik kan lezen begrepen en dat is hier in dit topic het belangrijkste.
Het gaat je lukken hoor. Hoe is jullie eerste les geweest trouwens?

Mensen, ik zie het helemaal zitten sinds vrijdag!
Ik ben dus naar die les geweest. Het was gewoon GEWELDIG!!!
Die mevrouw bleef gewoon rustig op haar stoel zitten en babbelen met ons. De hond zat eerst tussen mijn benen, onder de stoel. Die mevrouw kon haar lokken na 10, na 20 min kon ze de hond zelfs aaien. Dan is ze haar 2 kinderen en hond erbij gaan halen. Na een tijdje kwam de hond helemaal los en deed hij zelfs een poging om te spelen met wat daar allemaal lag. Bij het buitengaan hebben we kennis gemaakt met een poes. Wel grappig om te zien!
Kortom, ik heb daar bijna 2u binnen gezeten, maar het was echt DE moeite! Morgen tweede les!
Gisteren waren mijn ouders opnieuw op bezoek. Op haar eigen ritme en tijd kwam de hond uit zichzelf snoepjes halen bij mijn ouders. Ik was zo trots op haar. Nu zitten we dus zoals gezegd samen op de bureau. Ze ligt naast mijn stoel, heel rustig. Ze heeft hier al wat rondgesnuffeld, maar laat haar gewoon doen. Wanneer ze zin heeft en zich klaar voelt zal ze wel weer rondlopen.
Ik hou jullie op de hoogte! xxx

Hoi Luna,

Goed om te horen dat het zo goed in de les. Precies mijn idee om het zo rustig op te bouwen.

Je mag gerust trots op haar zijn.

Het komt wel goed met een rustige aanpak.

Groetjes van esther

Hoi hoi,

Wat fijn dat de eerste les zo super gegaan is. Ze heeft wel direct veel indrukken op kunnen doen en dat is voor jouw hond wel goed, maar bouw het inderdaad heel rustig op. Doe dat op haar tempo, dan komt het allemaal goed....Veel plezier met de verdere lessen...

Groetjes Monique

Ik heb alvast een foto van mijn slapende engeltje gepost... Zo kunnen jullie zien dat ze zich intussen toch al meer op haar gemak voelt... Aan deze houding te zien toch!

Weer een stapje vooruit. Gisteren is ze voor de eerste keer mee in de garage geweest met mij. Tot voordien was dit de plek in huis waar ze de deur niet door durfde...
Vanmorgen ging ik de vuilbakken klaarzetten, en mevrouwtje kwam uit zichzelf het schuifraam uitgesprongen richting ons terras. Ook een premiere want ze stond tot voor kort te beven als we haar meenamen op het terras.
Vanavond tweede les... ben benieuwd!
Groetjes xxx

hoi luna,

ik heb precies hezelfde gehad met mijn jack russel kruising.
zij was ook de laatste van het nestje.
alleen de mijne is toen opgehaald en terug gebracht en toen heb ik haar genomen.

haar moeder is ook weggehaald toen we der kwamen halen want de zou de pup beschermen en daarom zo doen...
blaffen grommen ect.
ik denk nu toch dat het haar karakter was.

in het begin wou ze alleen wat van mij hebben.
mijn advies is heel veel geduld en ook de mensen eromheen.
vooral met kids die kunnnen nogwel is overenthausiast zijn dat werkte bij de mijne niet egt positief.
nergends toe puchen laat de pup eerst zelf komen.
je moet de pup goed socialiseren maar wel met heel veel geduld...

met mijn hond gaat het nu ook wel een stuk beter ze is nu 4 jaar en heeft het nog steeds wel bij vreemde mensen en vooral bij mannen met een zware stem.
maar als je eenmaal haar vertrouwen hebt dan is het wel goed.
ze is gewoon heel erg onzeker,
ik heb 20 lessen met der gehad bij een honden school daar hebben ze het er ook niet helemaal uit gekregen,
ze zat toen ze pup was gewoon te trillen van angst.

ik zou hier egt veel aandacht aan besteden want het is erg belngrijk vooral omdat de jouwe een grote hond is, de mijne heeft ook wel is bijt neiging gehad omdat mensen dan op haar afkwamen, ik heb haar ook altijd aan de riem.

ik heb er nu een tweede hond bij en dat help haar ook ze ziet dat het goed is want me andere hond gaat erheen en dan durft ze nu ook, ik ben hier egt heel erg blij mee.

heel veel mensen zeggen altijd tegen me pff wat een kl*** hond....
maar ik weet dat ze heel erg lief is en ze is gewoon angstig daar kan het beestje ook niets aan doen.
met zo ene hond moet je gewoon een flinke doses geduld hebben.
het is niet agressief ofzo als je haar met rust laat is er niets aan de hand.

ik wens je heel veel succes met de pup en ik zou vooral doorgaan met die lessen.

mvg maaike

Wat leuk dat de lessen zo goed gaan. Knap hoor, geeft direct een hele dosis stimulans natuurlijk. Ook voor je hond is het elke dag een grens verleggen en dingen ontdekken maar het gaat de goede richting uit en volgens mij gaat dat helemaal in orde komen met die lessen, zo te horen hebben ze daar een duidelijk zicht op je hond en krijg je de juiste info mee. Doe zo verder, je geniet er nu al van zo te lezen. Super toch!
Groetjes van ons allemaal

Hey Maaike,
Ja, ik herken alles wat je zegt... Vooral ook de reacties van andere mensen. Normaal komt een pup dadelijk bij iedereen,... Dat beeld hebben de mensen er alleszins van! Iedereen was over onze hond ook heel negatief.
Gisteren zei mijn papa voor de eerste keer, het komt wel allemaal goed met haar. Eerste keer dat hij een positief commentaar had omdat de hond naar hem toekwam en likjes kwam geven.
Bij ons zal ze wel niet meer beven tijdens de lessen, gewoon ook omdat het privé les is en die vrouw echt weet waarmee ze bezig is. Ze geeft de hond tijd en wacht af tot ze zelf komt!
Ja Sarah, de hond verlegt ZELF, helemaal alleen zijn grenzen. Bij elke stap dat ze uit zichzelf neemt wordt ze beloond. Momenteel is dat nog met een koekje natuurlijk... Hoop dat dit na een tijdje ook door mijn stem en een aaitje zal kunnen. De mevrouw van de les zei: elk eigen initiatief moet beloond worden.
Enkele dagen geleden bv zelf met 2 pootjes uit het schuifraam, dit werd beloond en zie, nu durft ze er al helemaal uit!
Ik geniet nu inderdaad helemaal van de hond, gewoon ook omdat ze de hele dag dicht bij me ligt.
Alleen ja, zo alles belonen uit eigen initiatief van de hond is ZEER vermoeiend. Ik heb ze eigenlijk heel de tijd in het oog zodat ik niks mis van al haar grenzen verleggen he
Veel liefs,
Luna
En een dikke poot van Tess xxx

gelukkig,
ik hoop dat alles goed met der komt maar dat zal wel lukken, zeker als je prive les hebt is dat egt een goede zet. en daar leer je heel erg veel van want dat uurtje draait egt alles om jou hond en er zijn mensen di der varstand van hebben.
meeste dingen zijn heel logies eigelijk alleen je moet ze even weten.
ik zit nu ook op les met me husky en dan zeggen ze dingen dat je denk oh ja natuurlijk...!

je moet je hondje egt proberen te begrijpen dan komt alles goed.

heel veel succes ermee! en het komt vast goed met zown baasje!

groetjes maaike
pootje terug van diesel en mylo!

Hahaha, het is ook inderdaad vermoeiend maar weet dat je op de manier dat je nu bezig bent echt wel heel goed werk doet met haar, je geeft haar zo'n vertrouwensband die ze nu echt nodig heeft en wees gerust, ze krijgt snel genoeg de zelfstandigheid en zal alles gaan snappen wat goed en minder goed is en na een tijdje ga je daar ook zelf iets minder op letten, is een reflex die je automatisch ook weer mindert. Jullie doen het perfect en dat komt ook goed, moet ik je vader gelijk in geven.
Doe zo verder, fijn om dit nu te lezen als je je eerste berichtje terugleest en dan dit laatste dan lees je echt jullie vorderingen op die korte tijd. Super gewoon.

Vele groetjes van ons allemaal