overgang voor mijn pup van druk gezin naar mijn huis; ik woon alleen

Hallo,

Ik zit met een probleempje waar ik eigenlijk niet veel over hoor; ik heb een pup nu ruim 3 maanden die ik met 8 weken uit een heel druk gezin met 4 kleine kinderen onder de 10 en hun vrienden en vriendinnetjes, andere honden, katten en veel veeeeeeeel bezoek heb opgehaald, hij schrikt nergens van en kijkt nergens van op, dat is geweldig en leuk!
Bij mij echter is het denk ik een saaie boel opeens al ga ik natuurlijk extra veel naar buiten en zoek de drukte op om hem te leren dat hier een stuk minder te doen is, maar ook veel leuke dingen en honden en kinderen genoeg op straat, binnen is het voor hem denk ik heel saai en zo blijft het voorlopig, kinderen zal ik niet meer krijgen en mijn zoons zijn allang de deur uit.
Maar hij kan niet zonder mij wat ik wel snap en wat ik letterlijk per seconde opbouw, het even alleen zijn, we zitten nu op 5 hele minuten als hij moe is  maar blaft als een gek als ik echt de deur uitga. Dus doe ik dat maar niet voorlopig, komt wel. (nou ja, ik ga weleens even achter de voordeur staan, echt een halve minuut en kom weer terug zeg maar, alleen om te laten merken dat ik altijd weer terugkom; ik troost of begroet hem dan niet, heb pas aandacht voor hem als hij weer rustig is dwz niet meer tegen me opspringt en blaft en het lijkt te werken; langzaam maar hij is ook nog zo jong!) 
Ik vroeg me alleen af of ik er goed aan zou doen nog een dier in huis te nemen, hij houd ook erg van katten bv of zal hij vanzelf wennen aan mijn stille bedoening? Hij heeft het tot nog toe wel naar zijn zin en is erg vrolijk en speels, ook naar anderen en dat wil ik graag zo houden!
Vroeger had ik een hond en een kat die veel samen speelden; andere kant van het verhaal is dat ik eigenlijk geen 2e huisdier wil omdat ik er pas achter ben gekomen dat ik allergisch ben voor hun vacht(schilfers) en daar al medicijnen voor slik, mijn huisarts heeft ook honden hahaha dus die snapte wel dat ik toch een hond wilde en zo met pillen, oogdruppels en neusspray gaat het nét, nu zit ik wel te niezen en heb het een beetje benauwd maar das te doen; ik dacht dat ik hooikoorts had omdat ik altijd al dieren heb gehad. Wel raadde ze me af om nog een dier te nemen, ik denk nu stiekum ach, 1 of 2 honden (of een kat erbij), elke dag dweilen enz moet toch....
Maar als het niet echt nodig is wacht ik liever nog even, wat denken jullie, meteen een dier erbij zodat ze snel aan elkaar kunnen wennen of nog even wachten of mijn hond over een poosje gewend is aan de stilte in huis qua dieren, kinderen enz. Ik werk thuis en zit dan ook achter mijn pc en bemoei me niet zo met hem dan, hij gaat dan slapen en komt me halen voor een uitje als hij wakker word, als we niet naar buiten gaan speel ik even met hem. Zelf gaat hij ook steeds meer alleen spelen met een balletje of speeltje.
Graag jullie mening!

Eerst maar de een opvoeden voor je aan wat anders begint? wel goed socialiseren met van alles en nog wat, maar een beestje erbij kan altijd nog. En ik heb altijd begrepen dat als je een 2e hond erbij wilt dan je het beste(zeggen ze) kan wachten tot hond nr 1 al een beetje opgevoed is. Anders heb je 2 draken in huis. Ze gaan elkaars gedrag kopiëren . Een hondje moet zichzelf ook kunnen vermaken. Ze vinden gezelschap natuurlijk wel fantastisch! Maar dat kan je hem zelf toch geven? Baasje is toch het allerbelangrijkste voor de hond!' Ik heb ook 1 hond. Wel nog een konijn en 2 hagedissen...maar daar heeft de hond weinig aan   
Succes!

Ik heb er geen ervaring mee maar wel een idee over.Jouw puppy heeft 8 weken in een druk gezin geleefd, dat is erg kort.
Bovendien heeft een hond geen herinneringen (zegt Cesar) en kijkt dus altijd vooruit, gisteren is geweest.
Dan denk ik ook nog dat een hond het beter doet in een rustig, georganiseerd huis waar hij/zij ook goed rust kan vinden en fijn op kan groeien.
Ik kan me niet voorstellen dat jouw puppy het een dooie bedoeling vind bij jou. Lijkt me eerder dat hij de rust heerlijk vindt.

Wat fijn al 2 reakties, en ja ik denk nu al dat ik sowieso even moet wachten, hij komt geen aandacht tekort, ik ben altijd thuis of neem hem mee en hij heeft het idd naar zijn zin, soms denk ik weleens dat hij het wel fijn vind, hij is veel rustiger gaan eten (hoeft niet meer te knokken voor de brokken) en aandacht krijgt hij inderdaad genoeg, ook op straat en van buurkinderen enz.
En @ Mandy: ik schaam me gewoon, wat jij zegt zei ik altijd tegen mensen als ze 2 honden uit hetzelfde nest wilden nemen... en nu doe ik het zelf!!! Enige excuus: nu ik erover nadenk heb ik nog nooit zo'n voorbeeldig lief, goed luisterend en makkelijk pupje gehad als deze!! Hij doet gewoon niks fout lijkt wel, een vriendelijk 'neee niet doen hoor' is al genoeg, hij wil me zo graag blij maken lijkt wel!
Maar beter dan dit kan niet dus inderdaad, ik moet meer als hond denken en eerst maar eens kijken hoe hij 'opdroogt', als het zo goed gaat kan ik het beter bij 1 hond houden, een kat is weer een ander verhaal maar ja, ik wil ook wel zeker weten dat ik de da kan betalen als ze beiden ziek worden, en een maand later nog een keer.. en 2x enten, vlooiendruppels kortom, ik wacht nog een poosje! Kan altijd nog en eenmaal in huis kan ik een hond of kat niet meer wegdoen en zeker niet vanwege een (duur) dieet of een chronische ziekte... nu kan het makkelijk, mijn vorige hond heeft ook nogal wat onkosten gehad voor hij stierf en dacht toen goh, stel dat ik niet elke maand van zijn leven 30 piek per maand opzei had gezet, dan moest ik nu een lening afsluiten want verzekering had het niet gedekt of maar een stukje...
Kortom: als ik echt denk dat hij zich eenzaam gaat voelen zorg ik eerst maar eens voor meer ander hondengezelschap, wie weet honden opvangen wiens baasjes werken overdag, dat kost niks en lijkt me geweldig om te doen!! En dan nog zijn vele vrienden (nu al!) hier in de buurt.. ik ben gewoon overbezorgd zoals het een puppenmoeder betaamt hahaha

niet bezorgd zijn, hier is ook een hond die van een drukte naar mij is gekomen, en ook alleen is, als jij genoeg doet aan de socialisering, gaat dat prima , en jouw pup/hond wordt ook ouder, er zijn genoeg honden die alleen zijn in een alleenstaand gezin, en het prima naar hun zin hebben, zelfs zeer stabiel en sociaal zijn.

goed opbouwen het alleen zijn, dat is een must, niet denken dat komt later wel, hoe eerder je daar aan begint hoe gemakkelijker dat later wordt voor jou en je hond.

iedere dag een ding gaan doen, bijvoorbeeld , marktje pakken, enz. socialiseren is heel belangrijk in zijn pupfase. en als jij iedere dag een leuk iets doet, komt dat zeker goed.

Ik denk niet dat een hond zich snel alleen voelt als de baas bij hem in de buurt is.
Immers zouden dan niet alle honden die alleen wonen met hun baas zich verschrikkelijk ongelukkig voelen?
Bij de ene fokker is het hartstikke druk en bij de andere hartstikke rustig.
Echter komen bijna alle pups uit een nest met meerdere broertjes en zusjes wat in houd dat het toen ook druk was waar ze ook terecht komen.
Weet wel zeker dat het niets toevoegd om een extra hond te nemen.
Ik denk eerder dat eenzaamheid zoals wij dat omschrijven een meer menselijk ding is.
Begrijp me niet verkeerd een hond is een roedeldier maar in jou geval is hij bij zijn roedel ook al is die heel klein.

De dingen zoals alleen laten etc dat heeft ook niets te maken met zijn verleden immers is zijn verleden nog niet zo lang.
Ik heb 2 honden en mijn jongste blafte ook de hele boel bij elkaar terwijl ze niet alleen bleef.