reutje castreren???

hallo,

wij hebben 2 ruwhaar  tekkels een teefje van 6 jaar en een reutje van 7 maanden. nu moet er sowieso eentje gesteriliseerd of gecastreerd worden en misschien allebei wel. Nu het reutje laat overal plasjes achter als er iets anders in huis staat zelfs bv een zak wasmiddel. Hij wil zijn territorium afbakenen dat snap ik wel maar fijn vind ik het niet. Verdwijnt dit gedrag als ik hem laat castreren?

Nee, mij lijkt het onwaarschijnlijk dat een castratie dit verhelpt. Dit moet je er echt uit trainen.

Hoe reageer je als hij weer eens binnenshuis aan het afbakenen is?

dit is mijn eerste reu binnen die dat eigenlijk doet we hebben nog een rottweilerreu gehad en die heeft dat nooit gedaan weet dus ook niet zo goed wat ik ermee aan moet en een probleem is nog ik heb het hem nog niet zien doen ik vind het alitjd pas achteraf

Dus je ziet het hem niet doen... Hoe reageer je als je het plasje gevonden hebt?

Het is belangrijk iig de zaak goed schoon te houden, en natuurlijk negeer de hond wanneer je het plasje opruimt. Doet hij die plasjes altijd op dezelfde locatie? Je schrijft dat hij het met name tegen nieuwe spullen doet. Je kunt proberen het gedrag te voorkomen door te zorgen dat hij niet in de buurt van nieuwe spulletjes kan komen.

Je schrijft ook dat je reu 7 maandjes oud is. Vertoont hij dit gedrag al lang? of slechts enkele weken. Hij is namelijk een puber. Dus het kan zijn dat hij zijn grenzen probeert te verleggen.

Wanneer je reu buiten plast, zou ik beginnen om dat gedrag weer te belonen met wat onweerstaanbaars lekker, worst of kaas. Doet hij binnen plasjes, dan negeren. Honden zijn slim, hij zal snel begrijpen dat buiten plassen veel belonender gedrag is dan binnen plassen.

een castratie gaat dit gedrag hoogstwaarschijnlijk niet doen verdwijnen, als ik moest kiezen zou ik de teef laten steriliseren, verminderd de kans ook op melkkliertumoren en verminderd de kans op baarmoederontsteking

Ik ken drie reuen die dit deden. Nadat ze gecastreerd zijn hebben ze het nooit meer gedaan.

Ik zou zelf eerder de teef steriliseren dan de reu castreren. De teef heeft er ook nog een prima leeftijd voor, bij de reu zou ik nog minstens anderhalf jaar wachten.

Het plassen in huis is een kwestie van afleren en verdwijnt absoluut niet gegarandeerd na een castratie.

Succes!

Ons Chihuahua reutje begon ook te markeren in huis rond de 8 mnd.
We hebben het een tijdje aangekeken en een plasbandje gebruikt en natuurlijk proberen te corrigeren maar helaas niks hielp.
Ook begon hij extreem rij gedrag te vertonen op zijn knuffels en onze arm.
We zagen de frustratie bij hem dat hij niet snapte waarom hij dit deed.
De dierenarts zei gelijk castreren toen hij het hoorde.
Wij waren nog erg aan het twijfelen, kregen hier ook te horen dat castreren geen garantie geeft.
We hebben ook gedacht aan chemische castratie want dan kan je zonder operatie zien of het effect heeft maar ons mannetje is hier te klein voor.
Uiteindelijk toch de knoop door gehakt om het wel te doen want als je er te lang mee wacht kan het markeren een gewoonte worden en stopt hij er niet meer mee.
Het is nu ruim 2 weken geleden en ons mannetje markeert niet meer en is gestopt met het rijgedrag!!
Wij zijn erg blij dat we het hebben laten doen!!

Wat je hier beschrijft is allemaal eruit te trainen. Dat het niet op tijd van 1 of 2 maanden gaat... Tjah, geen van ons heeft binnen een maand leren lopen/praten.

En natuurlijk zegt je dierenarts voor castreren, alweer 100+ euro rijker!

Toen ik pas in mijn huidige woning was komen wonen, deed Django ook opeens markeren, in huis! Tegen het gordijn, tegen de tafel, het was verschrikkelijk. Met veel geduld kun je dit er gewoon uit trainen. Omdat Django wel al volwassen is, en dit mijns inziens door de verhuizing is gekomen was het ook binnen een maand weer gedaan. Geduld en consequent zijn, dat zijn de sleutelwoorden tot succes. En zelfs een gewoonte kun je eruit trainen.

Bij mijn reu was het voorbij nadat hij gecastreerd was, maar garanties krijg je nooit.

Ik snap niet goed, waarom er zo veel mensen alle reuen maar castreren omdat ze een OPVOEDprobleem hebben
wij hebben 1 intacte (dek)reu en 3 intacte teven, maar ze hebben toch alle 4 even goed te luisteren hoor en als niet binnen pissen daar onder valt, hebben ze niet binnen te pissen, ook de reu niet
dat hij alle paar maanden op 1 van de teven wilt kruipen omdat die loops zijn, ga ik hem niet  casteren hoor, gewoon opvoeden, Darko kan gewoon bij de loopse teven, ook op hoogtij dagen

een reutje dat binnen pist, moet je gewoon opvoeden ipv laten casteren, dat helpt niet, de kans is zelfs aanwezig dat je reutje incontinent van word en dan plast hij sowieso binnen zonder dat hij er iets aan kan doen
gewoon opvoeden, hem verbieden dat hij binnen plast, net zoals je dat bij een pup leert

Helemaal mee eens.

Ook mee eens!



Plus daarbij, misschien zijn er wel meer mogelijke redenen dat een reu plasjes achter laat, misschien iets medisch, misschien zoals Jennifer zegt een bepaalde verandering, mogelijk frustraties, te veel prikkels, of te weinig etc.. dat geldt ook voor het rijden, hier gelden ook de genoemde mogelijkheden voor!!

Ik ben dus voor eerst andere mogelijke zaken uitsluiten, als het na een tijdje niets van dat gene blijkt te zijn, kan je nog eens een operatie overwegen!!!

Ik ben zelf tegen castreren (buiten het feit als het medisch nodig is natuurlijk)
Tegen klinkt gelijk zo, maar ik vind dat er te snel naar castreren word gegrepen
terwijl het echte werkelijke probleem die word aangepakt!

Ik ben voor castratie. Het probleem verdwijnt vaak en de reu heeft een rustiger minder gefrustreerd leven.
Das mijn mening. Tenzij hij af en toe even los mag met een teefje want anders kan hij zijn gevoelens en sexdrift ook niet wijt en raakt hij gefrustreerd. Vind ik dan he.
Dus mijn antwoord op jouw vraag zou zijn, ja mij castratie kan het probleem verdwijnen. Geen garantie. Als je toch niet met hem wilt fokken, dan was mijn keuze snel gemaakt. Je raakt zelf ook boos als je weer een plas vindt, dat voelt de hond en is ook niet leuk. Hij begrijpt dan niet waarom jij je boos voelt. Bovendien heb ik nog nooit iemand gehoort die spijt had van een castratiebesluit en uitvoering. Onze Duke is er in iedergeval een heel stuk van opgeknapt en frustratie bij een reu train ik er niet uit want dat kan gewoonweg niet.
En je verkleint gelijk de kans op een prtongeluk nestje als je ook een teefje in huis hebt.
Succes met het nemen van je besluit.

Ik denk dat het vooral belangrijk is om te kijken van hond tot hond.
Er zijn genoeg intacte reuen die nergens last van hebben maar daarentegen zijn er ook reuen die dat wel hebben.
Als een reu tijden lang achter elkaar zodanig gefrustreerd is, alleen maar aan het janken is, ijsberen is, kwijlen is, niet eet en in de war is, ja, dan is het voor die reu misschien beter idd, om een operatie te overwegen, eerst met een chip om te kijken of het mogelijk iets doet, daarna pas definitief.

Ik vind het gevaar dat er te snel aan hormonen als zijnde sexdrift.
Mijn mening
Je neemt een reu omdat dat je aanspreekt. Net dat extraatje (terwijl dit niet voor elk ras op gaat,
in sommige rassen is de teef een stapje hoger)
Je weet dus wat je hond nodig heeft en wat niet. Het is aan de baas de taak, een band op te bouwen
en te weten wat zijn behoefte zijn. En daarop inspelen.
Ik heb verschillende reuen om me heen gezien die ik heb zien veranderen en dan echt in negatieve
zin van angt en onzeker, en honden die totaal geen verschil vertoonde.
Er is dus ook een hele andere kant!

Daarbij zeg ik dan weer wel denk je er aan, oke, ieder zn keuze natuurlijk maar zou dan gelijk
voor castratie gaan en NIET voor de chip.

Waarom zou je gelijk voor castratie gaan en niet voor de chip? Castratie is onomkeerbaar, bij de chip kan je eerst kijken of het geen negatieve effecten heeft.

Veel mensen zijn onwetend, ik ook toen ik me dat liet aansmeren, en het word dan aan geraden. Voor een aantal problemen kan je er ook bijna niet om heen, ook al word ng al eens beweerd dat dat niet zo is.

Bij castreren word de testosteron aanmaak beinvloed. Bij chemisch word deze onderdrukt.
Ik vind dat twee verschillende dingen waardoor je dus niet met zekerheid kan zeggen wat
een casteratie je geeft!
Daarbij word er door de hond heel verschillend gereageert. De een is wel degelijk op het
moment vruchtbaar, de ander nooit meer bijv.
In hoeverre is het echt omkeerbaar.. Want denk je aan dekken word het toch echt afgeraden
door DA
Waarom zou je dit willen doen. Omdat je hond in een moeilijke periode zit?! Ja hij is aan het
opgroeien! Ik heb van een hond gezien en van twee gehoord die chemisch waren gecastreerd
die onzeker waren en sloom.
Iedereen moet het voor zichzelf weten. Maar het kan er bij mij niet in waarom je dan voor eers
voor chemisch zou gaan en daarna voor echie?!
Het zijn wel hormonen die je hond zn lichaam. Nou ik ben daar al niet dol op!

Ik merk dat hier op het forum nog altijd een antipathie heerst tegen het castreren van een reu.
Echter ik merk wel degelijk een verschil tussen gecastreerde en on-gecastreerde reuen.
Mijn hond is gecastreerd toen hij 9 maanden jong was dus voor hij eventueel naar gedrag kon aanleren. Daarnaast heb ik 4 cursussen doorlopen.
Als hij met me losloopt door het park dan komen we vele honden tegen en hij is met iedereen vrienden. (Hij is nu 15 maanden.)
Ik ben in de laatste paar weken wel een aantal keer tegen vechtende honden "aangelopen".

Gelukkig blijft Loki dan redelijk afzijdig op een sneer hier en daar na. Maar het gaat bijna altijd hetzelfde. Een groep honden is aan het spelen incl. de mijne.
Beetje balletje uit het water vissen e.d. dan verschijnt er een reu, staart kaarsrecht omhoog oren naar voren zeer aanwezig de groep reageert eerst opgewonden en dan wordt het grommen en bijten.

Rottig voor de eigenaren van die honden maar ook eigen schuld denk ik. Als je jou hond zo dominant een groep ziet benaderen doe er dan wat aan.

Zoals gezegd ik heb hier geen last van met mijn hond en ik ben er van overtuigt dat dit o.a. te maken heeft met de castratie. Hij is gewoon goed in balans nu.

Te veel CM gekeken?

Over welke sexdrift heb jij het? Alleen mensen kennen sexdrift. Wij doen het namelijk niet om voort te planten... Ten minste ik niet.

Die sexdrift is gewoon een instinct om voort te planten. Is er geen teefje in de buurt, dan is die drift er ook niet.

Je schrijft dat je nog nooit iemand hebt ontmoet die er spijt van heeft, nou ik ken er twee uit naaste kring. De hond van de buren is opeens angstig geworden voor vreemde honden, en de hond van mijn beste vriendin was al onzeker en is nu nog onzekerder geworden. Beide hebben een GT in de arm moeten nemen om te zorgen dat de zaken niet uit de hand lopen. En beide GT's zijn het eens. Waarom heb je je hond laten casteren? Is toch nergens voor nodig?

Castreren zonder medische reden is onnodig, en gaat ten koste van je hond. Een gecastreerde hond leeft korter. Hoe zou jij het vinden als jouw moeder voor jou zou besluiten of jij 3 jaar korter moet leven, omdat je dan een "makkelijker" kind zou zijn. Wat zeg je op zo'n moment? Hé bedankt he ma, dat ik korter mag leven, maar jij hebt nooit problemen met mij gehad, want ik heb nooit een echte puber kunnen zijn. Denk na voordat je wat schrijft. Je neemt je hond iets af, wat hij nooit meer terug krijgt.

 Ik vond in eerste instantie ook deze denkwijze ook aannemelijk. En ja er zijn honden die baat hebben bij
een castratie (op medisch oogpunt) Maar ik ben van mening dat als je je reu te pittig vind je voor een
teef moet gaan of een heel ander ras.
Ja er zijn verhalen die het fijn vinden dat ze zijn gecastreerd, van een deel klopt denk ik ook dat het bij
de baasjes tussen de oren zit.. De gedacht mijn hond is gecastreerd dus die kan niet meer vechten.
Helemaal fout!
Heb hier voorbeelden zat van honden die niet in balans zijn. Onzeker.. Ken er eentje die hierdoor kies voor
aanval is de beste verdediging (deze is gelijk met 6maanden gecastreerd) Nog een hond die gecastreerd is
op jonge leetijd, vertoont nu (is inmiddels 4) wel degelijk "agressie", iets wat terecht is in dit geval, want
het gaat over verdediging van terrein naar honden toe, maar de baasjes hadden dit niet verwacht, want
hij was immers gecastreerd.
Ik heb twee niet gecastreerde reuen. Dit gaat super, en wat je zegt als baas ben je verplicht je honden te
lezen!
Het feit waarom ik tegen ben is omdat er gewoon te snel word gekozen voor een castratie en het doen omdat je hond dan in balance is is echt niet (altijd) het geval.

Ik heb dus wel eerst een implantaat laten inbrengen en Rakker daarna definitief laten castreren. Ik wilde namelijk eerst weten in hoeverre zijn gedrag negatief zou veranderen. Pas toen ik had gezien dat  hij er niet onzeker of angstig van werd, heb ik hem laten castreren. Rakker was namelijk met een maand of 3 al aan het rijen op elke hond die we tegenkwamen en niet elke eigenaar vindt dat leuk...Na de castratie is het nog steeds een heel actief, speels en enthousiast hondje, maar rijen en markeren doet hij niet meer.

Laat ik voor mezelf spreken en zeggen dat ik het als falen voel als ik me hond
laat castreren. Dan voelt het voor mij als; je kan je hond niet aan.
Mn ouders hebben bij hun hond daar wel voor gekozen. En ik zie geen verschil!

Ik heb dus geen gecastreerde reu en deze heeft 2 keer geprobeerd te rijen, dat is
af te leren hoor! Plus wij hebben tijd gestopt in plassen op "commando".
Eerst 5a10min plassen en dan begint onze wandeling.

En ja er zijn verschillende uitkomsten van castreren maargoed die zijn er ook bij
opvoeding. Als ik een uitkomst zie van castreren 50/50 en chemisch 50/50 vind ik
dit het echt niet waard!

Teveel CM gekeken is natuurijk onzin en een onnodige uithaal.
De topicstater vraagt meningen en dit is mijn mening. Een reu kan behoorlijk drift hebben om een teefje te bezwangeren en dat kan frustreren..ik begrijp niet dat sommige mensen dat niet zien.
Korter leven is echt onzin en zeker niet bewezen.
Wij hebben Duke niet gekozen omdat we een reu of een teef of een witte of een bruine of een grijze hond wilden, wij wilden Duke omdat hij ons aankeek en ons betoverde met zijn ogen en zijn lieve gedrag. Later ontwikkelden zijn hormonen dusdanig dat hij hele dagen een ontstoken voorhuid had, buikpijn van geiigheid, geen rust meer had, de hele dag huilde van ellende..
Na zijn weloverwogen castratie is hij een stuk relaxter en gezonder en minder moeilijk voor zichzelf. Minder onzeker en nog even blij, lief, knuffelig en de beste hond die je je maar kan wensen.
Aannames dat dit gewoon een gemakkelijke knip knip weg ballen en klaar is alles actie was, vind ik kort door de bocht.
Daarbij vind ik het prima als je tegen castratie bent maar anders om is het bijna niet prima als je voor castratie bent, terwijl dat ook een hele gezonde oplossing kan zijn.
Weloverwogen en doordacht en goed overlegt met 1 of meer dierenartsen.
Alleen doen wat het beste is voor je hond.

Die sexdrift is gewoon een instinct om voort te planten. Is er geen teefje in de buurt, dan is die drift er ook niet.

De hele wereld zit vol teefjes, daarvoor hoeft dat teefje niet in je huis te wonen.
Ik heb 2 intacte reuen (de ene momenteel niet helemaal intact door implantaat) en ze zijn wel degelijk vaak enorm gefrustreerd door hun hormonen. Diegene met het implantaat zo erg dat hij op alles reageert wat teef is of dat nu loops is of niet en ook op sommige gecastreerde reuen. De andere reageert ook altijd op teven maar op een andere meer beheersde manier. Maar er zijn weken dat de hormonen compleet op tilt slaan en ik vermoed dan dat er ergens in de buurt een teef is die loops is. Als ik vergelijk met gecastreerde reuen, dan is dat een wereld van verschil die frustratie en stress is er gewoonweg niet meer.

Als gecastreerde reuen korter leven dan hadden onze 2 vorige reuen wel heel oud geworden (en zoveel andere reuen in de familie want zowat elke reu die ik ken is gecastreerd), ze zijn namelijk 18 en 19 jaar geworden zonder problemen.

En alle reuen die ik ken die eerst markeerde in huis en daarna gecastreerd zijn, stopten daar mee, zelfs heel snel.

Voor iedereen elkaar in de haren vliegt wil ik ook nog iets toevoegen... ik ben geen voorstander van standaard castratie.

Met mijn eigen reu prakkiseer ik er dan ook nog niet over.
Omdat hij uit Spanje afkomstig is ben ik bang dat hij na castratie onzeker en angstig wordt, met als gevolg agressief gedrag.
Hij is nu 8 maanden.

Ervaring heeft geleerd dat dit bij veel buitenlandse honden inmiddels al het geval is.

Echter is het ook zo dat ik al veel reuen heb zien opknappen van een castratie. Rustiger in het koppie, zeg maar...

Tegenwoordig wordt castratie afgespiegeld als een soort van wreedheid, en dat gaat me wat te ver! Wij kunnen hier met z'n allen niet gaan oordelen over baasjes en en wat hun keuzes zijn.
Dat je een verkeerde hond hebt gekozen of niet kunt opvoeden wanneer je voor castratie kiest, dat kan niemand vanachter een pc beoordelen.

Persoonlijk wil ik dat mijn eigen reu zich eerst fysiek en mentaal moet kunnen ontwikkelen voor ik over een dergelijke ingreep zou gaan nadenken.

De castraties die op zo'n jonge leeftijd worden uitgevoerd vind ik sowieso eeuwig zonde!

Dit is totale onzin, wij hebben hier 4 dekreuen, die zelfs als er een loopse teef is hier nog met elkaar door een deur kunnen, en terug te roepen zijn als wij het niet willen hebben.
nee dat is aangeleerd, wanneer een reu zich dominant toont is het aan de eigenaar dit in te tomen, opvoeding dus