botkanker onderkaak

Hallo iedereen,

morgen zal ik de uitslag krijgen van Lady, mijn labrador van 7,5 jaar. het is al voor 90% zeker dat het botkanker is in de onderkaak. heeft iemand hier (helaas) al ervaring mee en wie kan ons hier bij helpen?

O wat erg ,nog nooit van gehoord dus ik kan geen tips,advies of ervaringen met je delen.
Wens je veel sterkte.
Is het te genezen? of weet je dat niet?
Ik hoop van wel en wens je hond dan ook veel beterschap.

wat waren de eerste symptomen waaruit dit gebleken is? hoe hebben jullie dit ontdekt? hoop dat ze er zeker nog wat aan kunnen doen. succes en ik duim voor Lady!

Ik heb een dober gezien met een grote tumor aan het einde van de onderkaak, daar is het einde van de onderkaak geamputeerd en de hond is daar van hersteld. Het is een raar gezicht en een grote stap voor de eigenaar maar honden kunnen verbazend goed overweg met zulke grote defecten (kan ff geen beter woord vinden).Wat er nodig is en mogelijk is hangt natuurlijk helemaal af van wat er precies gevonden is en waar.
Er zijn foto's te vinden van honden en katten die een dergelijke operatie hebben ondergaan.

ja, is inderdaad heel erg. Het is niet te genezen. Ze zal een zware operatie moeten ondergaan waarbij ze een stuk van de onderkaak wegnemen. Hierna volgt nog chemo. Ik krijg gemengde reacties hierop. Sommige zeggen dat ik er niks aan moet doen omdat het geen zin heeft en veel geld kost. Anderen zeggen dat ik er voor moet gaan. Er is me beloofd dat ze nog een kwaliteit van leven heeft hier. Kijk maar eens hoe het nu met Simba gaat. Daar klamp ik me maar aan vast dat het met Lady ook zo gaat.
Het blijft een spannende tijd en hoop dat de operatie snel gedaan kan worden, zodat het niet verder kan uitzaaien. Dan komt er natuurlijk een periode waarin ze moet herstellen van de operatie en de chemo die ze nog krijgt.
Het opnieuw leren eten zal ook wel een hele klus worden, denk ik zo en vraag me af hoe ik dat moet gaan aanpakken. Maar ja, komt tijd, komt raad, toch?
Maar ieder advies hierin is natuurlijk van harte welkom

nou het eerste was een klein bultje voor in de mond. dit hebben ze weggehaald maar dat bleek alleen een ontstekingshaard te zijn. Na nog geen week hierna zag ik een rare plek achter haar voortanden. dit zag er wederom niet goed uit en hierop heeft ze een week antibiotica gehad. Dit heeft niks geholpen en zijn afgelopen vrijdag weer teruggeweest. Daar hebben ze direct foto's gemaakt en nogmaals het lab gebeld. het lab bevestigde nogmaals dat het alleen een ontsteking was. maar uit de foto's bleek toch dat het kanker was. ze hebben diezelfde middag nog op 3 plaatsen biopten genomen en opgestuurd. de dierenarts is er eigenlijk al voor 90% overtuigd dat het botkanker is. we zijn er toch nog op tijd bij, want er is nog niks aan de hand in de lymfeklieren. dus hopenlijk na de operatie en chemo komt het weer goed

hoi Wendy,

voor ons maakt het niet zoveel uit hoe het na de operatie uitziet, al ben ik er wel nieuwsgierig na. het belangrijkste is dat ze er mee overweg kan en weer goed kan eten, want het zit vooraan in de onderkaak.
kun je me vertellen waar ik die foto's kan vinden?

Ik zou zelf wel laten opereren, het is een ingrijpende operatie maar honden herstellen vaak verbazend snel van ingrepen die mensen dagen tot weken in het ziekenhuis zouden houden. Ik heb mijn eigen hond op 12 jarige leeftijd aan een longtumor laten opereren. Ze heeft geen chemo gehad omdat er tijdens de operatie gezien is dat er uitzaaiing in de lymfknopen zat. Ze heeft een paar dagen op de intensieve zorg afdeling gelegen vanwege de drain. En binnen een week was ze al weer aardig op weg de oude te worden. Ik heb er geen spijt van gehad. En ze heeft het nog drie jaar goed gedaan. En ik kreeg ook verschillende reacties van mensen uit mijn omgeving. Ach, uiteindelijk is ze dikke 15 geworden en was ze tot een paar dagen voor het einde een monter hondje.

Vroeger had mijn pa een mechelaar samen mee gewerkt in de beveiliging en heeft hem over kunnen nemen toen de hond met pensioen mocht.

tijdje daarna werd er ook kanker in zijn onderkaak gevonden, het kon geopereerd worden maar daardoor zou hij zijn halve kaak verliezen.
Wat betekende dat wij hem moesten voeren en helpen met drinken.
Dat vond mijn pa toen niet waardig voor zijn maatje en heeft ervoor gekozen om hem te laten inslapen.

Zelf weet ik dat ik zou laten opereren als de artsen mij kunnen vertellen dat de operatie een kans heeft voor mijn lieverd.

Verder denk ik dat je je gevoel moet volgen, en kan ik je niet meer wensen dan heel veel kracht en sterkte!

Een vriendin van mij heeft haar hond laten opereren, maar binnen 4 maandjes was het terug, een half jaar later hebben zij het beestje in moeten laten slapen, de tumor kon zo openbarsten en dan kon hij doodbloeden, ook kreeg hij het moeilijk met eten en drinken.

Had je graag beter nieuws gegeven, maar helaas

Als je afbeeldingen googled op mandibulectomy dog krijg je veel foto's te zien.

als er zeker geen uitzaaiingen zijn, ga er voor, hoe moeilijk het ook is voor jullie twee, met liefdevolle verzorging na de operatie kom je een groot eind.

je hond is nog jong, en kan zeker na deze operatie herstellen. en wat andere zeggen ? als jij er voor wilt gaan, ga er voor.

Een hele tijd geleden was er hier ook een topic over. Ik weet zo niet meer of die hond ook kanker had, maar de hele onderkaak moest eruit! Dat ging uiteindelijk hartstikke goed... Ik zal het eens opzoeken.

Ik kan het niet meer vinden... Het is een topic van 1 of 2 jaar oud denk ik en het ging om een Golden Retriever. Misschien dat iemand het hier nog weet?

In ieder geval sterkte en succes met de beslissing.

Ik zou het ook laten doen als het mijn hond was. De hond waar Iris het over heeft is Simba, en dat was ook kanker en is wonderwel heel goed hersteld van die ingreep aan de kaak. Heb dit hele verhaal gevolgd van begin tot einde, er staan zelfs foto's van.
Waarom ik vroeg hoe je dit ontdekt hebt is omdat mijn hond hier voor het ogenblik aan de zijkant van de mond ook een bol heeft, en ik antibiotica moet geven, als het niet weg is laat ik het weghalen, het zou gaan om een los weefsel waar een grasaar of splinter zou kunnen inzitten, dus was een beetje benieuwd hoe je dit bij jou hond had ontdekt.

Het topic is van Yvonne Simba en Flippie.

ik wil jullie el sterkte maar bovenal wijsheid toewensen.
als je nog in 2 strijd staat met wat te doen, oet je je DA vragen of hij zwart op wit (op pappier dus) wilt zetten dat je hond nog iets van 4 a 5 jaar oznder operaties en medicijnen kan leven , zo niet dat de rest van medicatie gratis is.
kijk hij je aan en zegt ja maar dat kan ik niet dan vraag je of hij dat voor 2 jaar kan doen ,zo niet dan weet je eigelijk al genoeg.DA willen verdienen vergeet dat niet.
dan zeg ik zet je verstand voorop.
heel veel sterkte toegewenst.

Inderdaad.
Hier het topic:
http://www.hondenpage.com/hondenforum/71084/help-een-kwaadaardis-gezwel!!!!.php

Ah, daar is ie!

Volgens mij had je ook al in dat topic gereageerd zie ik net.. Nouja, misschien voor iemand anders ook goed om het topic terug te kunnen vinden!

Over veel dierenartsen zou ik er niet aan twijfelen dat ze het doen om geld te verdienen, maar bij deze dierenarts weten wij zeker dat hij het niet om het geld doet! Hij is een echte dierenvriend, toen wij 5 jaar geleden bij onze kat erachter kwamen dat zijn buik vol kankergezwellen zaten, heeft de dierenarts ook eerlijk gezegd dat het het beste was om het te laten inslapen omdat een operatie te gevaarlijk was en het toch niet helemaal zou weggaan.
Dus wij vertrouwen er echt op dat hij het beste met Lady voor heeft

Ik heb je een PB gestuurd.

Ik had al gereageerd op je in het topic van Yvonne maar die reageerde gelukkig zelf al. Mijn vorige hond heeft zo,n operatie gehad, gelukkig was het geen kanker maar een epitheel maar uiteindelijk is zij ook een deel van haar bovenkaak kwijt geraakt, Toen wij het ontdekte zijn wij eerst bij onze da. geweest en die heeft een biopt genomen opgestuurd en het later verwijderd, drie weken later zat het er weer en opnieuw is het verwijderd door de da.Na weer een maandje zat het er weer en zijn we doorgestuurd naar Oncologie aan de faculteit in Utrecht waar we weer door de hele molen zijn geweest en waar werd besloten dat het beter was het definitief te verwijderen door een gedeelte van de bovenkaak weg te halen.In eerste instantie zag ik dat helemaal niet zitten ,mijn mooie meisje die verminkt terug naar huis zou komen en dan alle narigheid nadien ,het eten,  het drinken, trauma voor de hond zelf, ik wist het even niet meer maar na een paar dagen nadenken besloten we om het toch te laten doen, de week daarop is de operatie uitgevoerd en is onze hond daar een nacht moeten blijven de volgende dag mochten we haar weer ophalen en mijn eerste indruk was ,het valt wel mee........Zij blij wij blij .We moesten natuurlijk  voeding voor haar malen  en in kleine balletjes geven,maar al snel ging dat heel goed.Water drinken was nog het moeilijkste want er viel meer water uit haar bekkie dan erin bleef.Moet ook zeggen dat dat de rest van haar leven een punt is gebleven dat ze altijd veel lekte met water drinken maar ik was meestal in de buurt om haar snoet af te vegen.De herstel periode ging heel voorspoedig en na een paar weken at ze ook weer gewoon haar voer.Moet wel eerlijk zeggen dat wij vonden dat het haar echt wat had gedaan ,het hele vrolijke was er een beetje af, ze was ineens wel een paar jaar ouder geworden maar dat kwam mede door haar ingevallen bovenkaak.Wij hebben natuurlijk niet de zware be
lasting gehad van ook nog chemokuren.Moet wel nog vermelden dat de zorg heel goed was in Utrecht en de medicatie top,je krijgt voldoende mee om de pijn in de hand te houden.Wens jullie heel veel wijsheid en kracht voor deze moeilijke beslissing.

het is nog erger dan we dachten, hebben net bericht gehad. Het is een of ander zeer snel groeiend kanker. het is wel nog in de beginfase maar ze gaan morgen eerst longfoto's maken of er al geen uitzaaiingen zijn. als dat het geval is, is de keuze voor ons heel duidelijk. we laten haar dan inslapen, hoeveel verdriet ons dit ook doet. we willen niet dat ze de korte tijd dat ze dan nog te leven heeft pijn moet lijden. ik vinf fit verschrikkelijk en zou het liefste heel hard gaan huilen en slaan ed, maar we moeten er mee leren leven toch?

Woww dat is een keihard bericht.Huil maar het kan een beetje opluchten.
Morgen wordt een loodzware dag voor jullie ,kan alleen maar zeggen héél veel sterkte en als jullie een nog slechtere diagnose krijgen wens ik jullie de moed en kracht toe om haar te begeleiden op de  laatste reis.

dank je wel, ik doe niks anders dan huilen. maar we laten haar wel inslapen als de prognose slecht is. we willen niet dat ze lijdt, daarvoor houden we teveel van haar. ben benieuwd hoe haar zusje Spoeky reageert, mocht Lady niet mee terugkomen

Gatver, je blijft toch altijd op goed nieuws hopen, dat zoiets niet jou overkomt.
Dan ineens komt het heel dicht bij, te dichtbij.
Wat een narigheid, wat oneerlijk en wat een vredriet.
Arme schat, lieve Lady, weet dat jou baasje het beste kiest voor jou en niet voor zichzelf.
Toch blijf ik hopen en ik ga heel hard duimen dat jullie allemaal nog een tijd van elkaar mogen en kunnen genieten.

Ik wens jullie heel veel sterkte voor morgen, zal aan jullie denken!

dank je wel. ik ga maar van het ergste uit dan kan het alleen maar meevallen. ik wil haar eigenlijk nog een jaar of 10 bij me houden, maar dat is ons blijkbaar niet gegeven. ik weet niet of we haar zo'n zware operatie moeten laten ondergaan bij dit soort kanker. nu wordt ze misschien geholpen en is ze er net bovenop, komt misschien weer het volgende. de dierenarts gaf ons ook al weinig hoop

Onze hond heeft het ook gehad. Het begon met 2 kankerbulten op zijn lijf. Deze weglaten halen en toen was de hond schoon. Korte tijd later kreeg oorontsteking, dit behandeld en toen kreeg hij oorontsteking aan zijn andere oor. Dit ging niet weg met medicatie. Toen een swab laten maken,
hier kwam niks uit. Toen onder een roesje om zijn middenoor te bekijken.Toen kwamen ze er achter dat zijn onderkaak vol met kanker zat. Er waren al stukken weg uit zijn kaak door de kanker. Onze dierenarts raadde aan om hem te laten gaan. Ze vond de operatie en het herstel zwaar en de kans dat de kanker op een andere plek terug kwam aanwezig. Ik heb nog een foto van zijn kaak.

ja zo denk ik er nu ook over. ik wil haar echt die lijdensweg niet laten ondergaan. dus eigenlijk hebben we al de beslissing genomen