Pup voor een kind met Autisme

Hallo allemaal

Mijn teefje Yuna heeft 7 weken geleden 4 pups gehad. 1 Daarvan is Jaapie, en Jaapie gaat naar mijn moeders beste vriendin toe. Zij is getrouwd en heeft 2 kindjes. De 2 kindjes zijn allebei boven gemiddeld intelligent, maar het oudste zoontje heeft het erg moeilijk soms. Hij heeft ADHD en is Autistisch (niet zwaar maar de symptomen zijn duidelijk aanwezig). Het oudste zoontje heeft het altijd super naar zijn zin met mijn oudste border collie Joey. Joey luistert goed naar hem en is 100% aandacht wanneer het kind een snoepje of speeltje heeft. Hij wilde dan ook heel graag een "Joey-hond"

Jaapie is een bordercollie, hij is HEEL erg rustig en laat alles met zich doen. In onze ogen is hij heel erg geschikt voor deze situatie. (beide ouderhonden zijn ook erg rustig en mensgericht). Hoewel ze al heel lang over een hond na hebben gedacht kwam Jaapie wat onverwacht op hun pad. Afgelopen zondag zijn ze komen kijken en Jaapie heeft heel lang bij hun zoontje op schoot gezeten. Pas aan het eind van de middag beseften ze opeens dat het kind zijn pilletje helemaal niet gehad had! Kun je nagaan hoe voorbeeldig hij zich heeft gedragen met Jaapie

Ze gaan volgende week camperen (ze trekken langs verschillende campings) en willen het hondje graag na hun vakantie verwelkomen. Dit geeft hen de tijd om de kids goed voor te bereiden (en zichzelf) maar het geeft ook mij de tijd om een goede basis te creëren bij Jaapie.

Ik heb nog zo'n 4 weken met Jaapie voor hij weg gaat en wil hem zo goed mogelijk socialiseren. Nou is de "standaard" socialisatie geen probleem en weet ik wat dat betreft wel wat ik moet doen.

Maar ik vroeg me af of iemand toevallig specifieke dingen wist die ik kon doen om Jaapie voor te bereiden op een leven met een autistisch kind. Het is aan Jaapie om straks zijn beste maatje te worden, en een soort stabiele factor (de hond zal er altijd voor het kind zijn).

Misschien dat je de pup en het kind al kan laten ontmoeten? Weet niet, heb geen verstand van deze dingen... Jaapie is trouwens erg mooi!

Het beste wat je kunt doen is even contact op nemen met de sophia verenging.
Die kunnen je heel veel vertellen en je ook goed helpen.
wat je ook kunt doen in deze sutiatie kont dat op nemen met de stichting hulp hond.
Of een gt bellen zij kunnen je heel goed op weg helpen.
Hoe en wat je moet doen om deze hond klaar te stomen aan de sutiatie waar hij naar toe gaat.
heel veel sterkte

wat geweldig dat je ze zo gaat helpen met een hond voor in hun situatie helaas heb ik er geen ervaring mee en zou ik verder geen socialisatie tips weten maar wilde je wel even zeggen dat ik het top vind. en wat een prachtig hondje is het zeg!!!

ik weet ook niets van hoe je jaapie kan voorbereiden,
mss elkaar al een paar keer kennis latenn maken?
zodat ze al wat kunne wennen aan elkaar?

Ik heb ook een autistisch broertje,en ik merk ook autistische kinderen/jeugd heel veel steun krijgen van huisdieren, vooral honden omdat die ook zo trouw zijn,

jaapie is echt supper mooi!

Misschien heb je hier wat aan?
http://www.donga-dogs.nl/therapy_dogs.html

Mijn broertje is licht autistisch en heeft ook ADHD.
Dus bekend verhaal.
Sacha wil de gehele tijd contact maken, maar hij ziet het niet.
Ik probeer hun ook aan elkaar te wenen.
Dus ik blijf deze topic even volgen.

Tanja&Bella

Ik heb met Lola deels de opleiding therapiehond doorlopen. Dat begint al als ze puppy zijn.
Enkele specifieke dingen waar wij de honden aan lieten wennen:

Lopen door het blikkengordijn:
men bindt lege conserveblikken aan een touwtje en hangt ze aan een ander touw tussen 2 staanders.
Als de pups hier doorheen lopen geeft dat flinke herrie.
Een autistisch kindje zal ook met regelmaat grote herrie maken.

Verder speelgoed zoals skelters, driewielers, skateboarden, en alle andere rare dingen (vanuit hondenstandpunt he) waarmee jonge jongetjes spelen.

Gooi af en toe een paar blokken door de kamer heen.
Sla op pannendeksels.

Laat de pup wennen om overal aangeraakt te worden.

Resultaat bij Lo: een hond waarnaast je een kanon kan afvuren. Ze kijkt dan alleen maar naar mij, ha leuk, krijg ik nu iets lekkers?

Wat een super mooi gebaar voor dat kindje.  Ik heb hier geen ervaring mee, maar ik hoor en lees er vaak goede ervaringen over.

Ik denk zelf dat als je de pup 'gewoon' goed socialiseerd dat de pup geen problemen geeft.
Misschien is het wel een idee om het oudste kind goed duidelijk te maken dat het echt nog een puppy is, en dat hij misschien nog niet zo rustig is in het begin als Joey. (Misschien is Jaapie dan wel rustig, het blijft een pup en zal nog veel moeten leren). Ik weet niet of het overkomt als ik het bedoel.. En ik weet niet hoe oud het kindje is.. maar dat hij niet verwacht dat het exact Joey is zeg maar.. Want ieder pupje zal door middel van bijten en springen (spelend bedoeld!) gaan ontdekken hoe de wereld in elkaar zit en dat het kindje hier niet van schrikt, of teleurgesteld raakt.
Gr. Alexandra

Hai,

Hier is een link van een organisatie die hulphonden opleid, misschien kun je contact opnemen en hebben ze tips voor je ??? http://www.begeleidingshond.nl

Groetjes
Sacha

Ja ze hebben elkaar al ontmoet :P pupje heeft al bij het jongetje op schoot gezeten en ze komen voor ze op vakantie gaan nog een keertje langs.

Ik zat er zelf aan te denken om misschien ook de eerste twee dagen dat Jaapie daar is zelf ook een nachtje of twee te logeren. Om de eerste paar dagen een beetje te "begeleiden"

Ze hebben wel eens 2 weken op ons oudste hondje gepast (die was toen 13 geloof ik) maar ze hebben geen ervaring met pups (ook de ouders niet). Ze gaan wel op cursus en kunnen van ons alle hulp krijgen die ze nodig hebben

Verder vind ik te tip van de herrie en skelters en dergelijken wel erg handig Het oudste kindje is trouwens een jaar of 8 geloof ik en de jongste 4 of 5. Ze hadden hem de afgelopen maanden al redelijk voorbereid op het feit dat als er een hondje kwam hij niet op Joey zou lijken, maar ik denk dat ze inderdaad wat meer aandacht kunnen besteden aan het feit dat het een pup is.. En geen opgevoede en rustige volwassen hond als Joey

Goed van jou dat je deze mensen zo wilt helpen en begeleiden !!
De tip om de pup met allerlei situaties rondom spelende kinderen te laten kennismaken, vind ik (als leek) een hele goede; ik kwam er afgelopen week achter dat onze pup (vandaag precies 5 maanden) bang is voor kinderen op skeelers, ze brak los uit haar halsband (trekken) en ik dacht nog wel dat ik haar goed gesocialiseerd had/heb (verder ben ik nog tegen niets aangelopen hoor).

Heel veel succes !!

Je weet dat autisme veel uit een lopende kanten heeft. Zodat je weet wat voor autisme precies dit jongetje heeft?


Bij ons is een pup ook naar zo'n gezin gegaan. Hier was het de oudste dochter waar dit hondje ook vooral voor haar er is. Dit hondje trekt enorm naar haar toe.

De moeder ging de puppy-cursus ermee volgen aangezien ze net te jong was. Ze zitten nog steeds op cursus.
Wij hebben niets specifiek gedaan aangezien je dan alles gaat benadrukken voor een kind wat autistisch is. Er is wel veel mail contact geweest in het begin en nu nog met elkaar. Niet voor het autistisch zijn maar voor de gezelligheid.

De pup had natuurlijk pup streken. Deze haal je niet weg bij een pup hoe rustig deze lijkt in het nest. Zegt in mijn ogen ook niet alles.
De ouders wisten dit allemaal prima te begeleiden.
Amy is onder tussen 2 jaar en zien we elke kenneldag nog.

Ik zou de pup zo wie zo laten wennen aan kinderspeelgoed.
Vaak maakt dat veel lawaai en het is niet de bedoeling dat daar aan gekauwt word.

Misschien kun je wat spullen van hun in huis nemen. Daar zit ook de geur aan.
Kan de pup ook wennen aan de geluiden e.d.

Maar Jaapie wel een prachtige pup!

Wij hebben Koda ook als pup gekregen en mijn oudste heeft autisme en mijn jongste ADHD.

Ik vind alle tips hierboven heel goed ik zou er toch nog een ding aan toe willen voegen wat wij als prettig ervaren hebben.

Wij vonden het ideaal om een bench te gebruiken.
Voor kinderen van die leeftijd is het best moeilijk om van de hond af te blijven en in te schatten wanneer heeft de hond rust nodig.
Bij ons was het als Koda in de bench is moet je van hem afblijven en kom je niet bij de bench in de buurt dit is gewoon heel duidelijk.
Ik heb dus ook nooit problemen gehad om Koda zijn rust te geven.

Ik weet het verschil tussen ADHD en autisme niet precies, maar ik ken wel iemand in de directe omgeving met ADHD.

Wat ik bij hem duidelijk zie is de combinatie van drukte, lompigheid en onvoorspelbaarheid, misschien dat je de pup daarop kan voorbereiden?

Voorbeeld:
Als hij Bink wilt aaien gaat dat erg lomp en ruig, hij steek ineens zijn hand uit en komt dan vrij hard op Bink neer. Gelukkig kan Bink dit prima hebben en is het nu gewend, maar vroeger bij andere honden was deze jongen altijd de klos en werd continu door honden gebeten omdat hij zulke plotselinge handelingen uitvoerde, ook al probeerde hij het voor zijn doen voorzichtig voor de hond bleef het "schokkerig" zegmaar.

Ja ze gaan inderdaad een bench aanschaffen. Maar dat raden we sowieso alle puppyeigenaren aan

Welke vorm van Autisme het jongetje heeft weet ik niet precies. Maar ik heb de twee kids vaak een dagje mee uit genomen en weet hoe hij is in de omgang met mensen en dieren. En Jaapie is heel geschikt voor hem, hij kijkt er heel erg naar uit en had de laarzen van zijn moeder alvast verstopt "anders gaat de pup er toch op bijten mam!"

1e commando wat zo'n hondje moet leren is volgens mij oogcontact maken. Kijk eens dus, met een snoepje vanuit de ogen aanleren.

Ik ken veel doodles die hulphond zijn, een BC kende ik nog niet. Mooi dat je pup zo'n mooie taak gaat krijgen

Precies ja.. je hebt autisten die onverwacht heel 'hard' kunnen reageren, uit hun plaat gaan ed.. en je hebt ook autisten die heel rustig zijn, maar moeilijk met emotie's kunnen omgaan en erg gebaat zijn bij een duidelijke structuur. In beide gevallen zullen de ouders moeten begeleiden en in het laatste geval kan een pup voor een autist nogal 'overwhelming' zijn (dat was het voor mij in ieder geval wel), omdat je helemaal uit je normale ritme word gehaald.
Dus veel zal neerkomen op hoe de ouders er mee omgaan..

Wat je zelf kunt doen, ik denk inderdaad de pup laten wennen aan wat onverwachtse geluiden/aanrakingen.. maar dat hangt dus af van het kind in kwestie.

Hij wordt ook geen echte hulphond. Maar ze schaffen hem aan om hun zoontje te helpen.

Het kindje waar het hier om gaat kan driftbuien krijgen als bijvoorbeeld de ketchup niet op de goede plek van het bord zit. Of als je 15 minuten eerder vertrekken dan gepland. Hij wil heel graag de touwtjes in handen hebben en kan er niet tegen als hij geen controle heeft of er iets onverwachts gebeurd. Vandaar dat de pup ook pas na hun vakantie komt, dan kunnen ze hem goed voorbereiden en de regels goed uitleggen en dergelijken.

Verder maakt hij moeilijk contact met andere kinderen en heeft ook op school niet zo veel aansluiting met de rest van de klas. Soms is het ook moeilijk om contact met hem te krijgen als hij bijvoorbeeld met iets bezig is, dan gaat hij daar helemaal in op.

Pff... moeilijk hoor.
Ik heb autisme (Asperger; boven gemiddels IQ) en een BC .
In het begin vond ik het moeilijk met Bindy om te gaan omdat ze zo onstuimig kon zijn als pup. Ik moet zeggen dat ze nu een perfecte hond is voor mij!! Ik heb veel structuur nodig en doe dus eigenlijk altijd alles op dezelfde tijd, dat heeft Bindy overgenomen. Ze komt me standaard wekken rond half 9 en komt vragen wanneer het tijd is om uitgelaten te worden, je kunt er de klok op gelijk zetten!
Rust is in ieder geval heel belangrijk, we hebben met de bench gewerkt en dat ging prima.
Een goede band is ook heel belangrijk, het moet echt zijn hond worden. Samen met de hond werken dus, misschien nog wat moeilijk aangezien de leeftijd, maar niet onmogelijk.

Tja, voor de rest is het een kwestie van de juiste match en een goed luisterende hond...

Koda is ook geen officieele hulphond maar meer een maatje.

Mijn zoon maakt dus ook geen contact met leeftijdsgenoten en met Koda vanaf dag 1. Heel bijzonder om te zien. Hij heel veel van de omgang met Koda geleerd en is ook erg vooruitgegaan.

Wij hopen dat Jaapie dit ook gaat doen voor dit jongetje Ik verwacht van wel hoor, en zijn ouders doen echt heel erg hun best en gaan zich volledig inzetten voor de kids en Jaapie. Ik heb er heel veel vertrouwen in, en wil zo veel mogelijk helpen

hier nog een moeder met een kind met ADHD en autisme, met hoge begaafdheid
m'n zoon is inmiddels 10 jaar en heeft een beetje tijd nodig om te wennen aan nieuwe situaties , daarom dat we hem heel erg gaan betrekken bij alles

hij legt wel contact met de honden, zal ook graag knuffelen met de hond .. voor hem is het net gemakkelijker om op een dier te vertrouwen, omdat mensen lezen , niet echt z'n sterke kant is
hij snapt het concept humor niet en ken bepaalde emoties niet (beetje zwart , wit)
bij een hond ging dat makkelijker

hij leest de signalen van een hond anders dan wij doen
als de hond kwispelt en komt kroelen , zal hij heel erg lief met de hond spelen
ligt de hond aan de andere kant van de kamer, zal hij zelf ook niet naar de hond toegaan

toen we afscheid namen van onze malamute had hij het daar wel moeilijk mee, want de hond was z'n enige en echte vriend
vandaar de keuze om opnieuw voor een pup te gaan

inderdaad de pup van kleins af aan laten wennen aan geluid .. socialisatie is sowieso heel erg belangrijk , nu mss nog net iets meer

Er zijn zoveel verschillende vormen van autisme dat het moeilijk is om van achter een pc de juiste raad te geven
mss dat de moeder je daar een beter beeld kan van geven
want mijn zoon is natuurlijk niet gelijk aan dat kindje
Wat ook kan ( wat wij gedaan hebben) .. is raad vragen aan de kinderpsychiater waaronder ze in behandeling zijn
Zij/hij kan beter inschatten wat dat hun zoon nodig heeft qua voorbereiding op die verandering
Je kan als ouder met al je vragen bij die psychiater terecht
Of bij de begeleider, mijn zoon zit onder GOn begeleiding en die helpen ook met dit soort vragen

wel heel erg lief van je , dat je daar aan wilt meewerken !

Geen advies of tips maar wil wel even zeggen dat Jaapie een prachtig hondje is.

Hier hebben we Ike die als therapiehond wordt ingezet bij mensen met een beperking en oudere met dementie e.d.Hij heeft geen speciale socialisatie, anders dan elke andere hond die hs volgt, gehad en is zelfs niet opgegroeid met kinderen...
Maar iedere keer als hij aankomt bij de gasten van de leefgemeenschappen dan gaan zijn oren iets naar achter de staart iets lager en dan is hij de ideale therapiehond!Knuffelen, wandelen, koekjes krijgen na een bevel, op bed met bewoners die niet mobiel zijn...af en toe een vinger in zijn oog of oor of een onverwachte kneep in de staart...allemaal geen probleem...

Alleen merk ik dat hij na 3 uurtjes énorm vermoeid is en echt de rest van de dag slaapt! Dus de bench is perfect om de hond zijn verdiende rust te geven en af te zonderen van de kinderen!

Denk wel dat het allemaal los zal lopen...

tja... ik weet alleen dat honden autistische kinderen/mensen heel erg helpen.

laatst kwam ik namelijk een verhaal tegen over een jongen dat met niemand praatte, totdat hij een sheltie kreeg. hij ging om agility, vertelde zijn verhalen aan de hond en hij praatte meer met zijn ouders

olly is ook naar een jongen geweest rond de 20 met mijn moeder. heeft ook ADHD, en die jongen wou heel graag met olly wandelen.
olly vond het zelf helemaal geen probleem en bleef gewoon rustig, terwijl ze elkaar niet eerder hebben ontmoet.

maar ik kan je toch niet goed helpen.

Hier geen advies maar wel echt super dat je dit doet. Het hebben van een huisdier schijnt op dit soort kinderen een goede invloed te hebben en de border collie is hier ook heel geschikt voor. Vooral omdat dit kindje dus moeite heeft met contact maken is het fijn, dan heeft hij een maatje en misschien ook iets om met andere kinderen over te praten. Leeftijdsgenootjes vinden het vaak interessant wanneer iemand net zoals hun een bepaald huisdier heeft. De tips die Henrike gegeven heeft zijn echt top omdat het kindje dus ook last heeft van woede aanvallen.

even niet ingelogd, moet zo gaan werken

even een korte noot:

mensen met autisme hebben vaak al genoeg aan dieren, juist omdat ze er zijn, ze lopen niet weg.
Ik heb zelf autismespecttrumstoornis en heb heel veel dieren gehd vroeger (van rat tot hond)
als ik kwaad was, of verdrietig of wat dan ook, dan vluchte ik naar mijn dieren en kwam spontaan tot rust. Gewoon het vastakken, aandacht geven, kooi uitkuisen was voldoende afleiding. Ze brachten oook structuur; die dag die kooi kuisen, dat uur met de hod gaan wandelen; ... .

In mijn ogen is elk dier bijna geschikt, zeker een hond, maar als pup zijndde zal je die pup en de jongen goed moeten begeleiden tot de pup wat ouder is, verder veeeeeeeeeeeeeeel succes! en plezier