Netjes alleen thuis gebleven.

Mijn nichtje is als de dood voor honden, al gaat het wat beter de laatste tijd. Dobby helpt natuurlijk niet mee met zijn hypere gedrag, zeker niet als kinderen gaan rennen of gillen.

Nadat Dobby verplicht alleen moest blijven toen mijn vader in het ziekenhuis lag en ik op bezoek moest, werd duidelijk dat hij wel alleen kan blijven. Hij vind het niet leuk, maar hij kan het wel.

Vandaag naar de verjaardagen van nichtje, neefje en hun moeder. En Dobby thuis. Wat was dat een verademing. Gewoon je thee kunnen drinken zonder ruk-mors risico. Taartje eten zonder snok-val gevaar. Lekker kletsen zonder hoeven op te letten.

En Dobby? Die was lekker rustig toen we thuis kwamen.

Ja het is ook weleens lekker rustig zonder hond hé. Wij namen Roy ook alleen mee als we wisten dat er niet veel visite kwam. Niet dat hij lastig was ofzo, want hij ging meestal gewoon liggen. Maar dan waren er altijd mensen di hem snoepgoed aanboden en dat wilden we niet.
Fijn dat Dobby alleen thuis kan blijven. Is toch een rustig gevoel