Luna voor de 3e keer onder het mes!

Bij luna was de ammoniak waarde 199! Veels te hoog dus en de echo goaf te zien dat de shunt nog steeds bloed door laat...het blijft vreemd.
We hebben nog een tijd met de chirurg zitten overleggen en zijn tot het besluit gekomen dat ze dinsdag ochtend wéér geopereerd gaat worden.
Het word nu een erop of eronder operatie.
Heel moeilijk om zo'n besluit te maken want we willen ons meiske nog lang niet kwijt en het idee dat ze het niet zou redden maakt me lichtelijk gek, maar ja...om haar steeds zo hangerig en lusteloos te zien is ook naar.
De chirurg is enorm met ons begaan en bied ons deze operatie ook aan op zijn kosten want voor hem is het net zo goed frustrerend.
Als heupskje van 4 maanden lag ze al voor het eerst bij hem onder het mes...enkele maanden weer en alles leek toen goed te gaan.... ze is nu net 1 jaar geweest!
Ik moet er niet teveel aan denken maar de gedachten spoken toch steeds even door mijn hoofd dat we haar misschien nog maar 3 dagen bij ons hebben.
Het gebeurt op de dag dat mijn mams jarig zou zijn geweest dus ik hoop dat zij over haar waakt....ik zou het niet kunnen verteren dat ze juist op die dag ons zou verlaten.
Dus....duimen jullie alsjeblieft keihard met ons mee dinsdag ochtend??????

Pff, arme Luna, wat heftig!

Ik duim zeker mee dinsdag!

Heel veel sterkte alvast gewenst & een knuffel aan Luna.

Heftig!

Ik duim zeker mee dinsdag!!

Succes en sterkte alvast!

Heel veel sterkte gewenst en ik duim dat alles goed komt voor jullie kleine meisje !!!

Wat heftig ik zal ook voor je duimen.

Ik duim hard mee en wens jullie veel sterkte toe.

Uiteraard duim ik mee, veel sterkte Diane!

Duim, duim,duim,duim......
Wat fijn dat de chirurg de kosten draagt, zeg. Dat scheelt weer een hoop stress.

Sterkte vandaag!Duimen draaien

2 duimen tegelijk,heel veel sterkte.

Gister ochtend in alle vroegte gingen we met Luna weer naar Friesland voor haar derde operatie.
De chirurg hoorde ons aan en zag ook aan Luna dat ze best goed te pas is.
Dat houd natuurlijk niet in dat haar aandoening verdwenen is maar momenteel doet ze het redelijk goed op het dieet voer en de lactulose.
Hij vond het nu dus eigenlijk ethisch niet verantwoord om haar te opereren met die 20% risico kans op overlijden.
Maar hij liet ons de keus en we konden eigenlijk alleen maar daarin met hem mee gaan.
Hij vond het idee dat ze het misschien deze keer niet zo goed zou doen, of complicaties of misschien wel dood eigenlijk te groot...hij zei, ik zou mijn haren uit mijn kop trekken als ze juist deze keer er niet goed doorheen komt.
Ja...en dat hadden wij dus precies zo, we gingen ook met veel meer lood in de schoenen er heen dan de vorige twee keer, juist omdat ze nu zo goed is...dan moet je er helemaal niet aan denken dat ze het niet zou overleven.
Als ze erg hangerig en ziekelijk is dan wil je ook dat het lukt natuurlijk maar gevoelsmatig ligt het dan toch net effe iets anders dan een vrolijke dartelende hond af te geven om misschien nooit meer terug te krijgen.
Dus...zolang ze het nu zo goed blijft doen laten we het zo, mocht er weer een groot omslag punt komen maken we alsnog een afspraak.
De chirurg wil graag dat we hem op de hoogte houden van het wel en wee van Luna.
Mijn man en ik hebben beiden het idee dat hij een zwak voor haar heeft, zeker gezien hij haar al met 4 maanden moest opereren en later nog een keer....ook hij wil dat het goed gaat met haar.
En zo lief...ze is altijd zo enthousiast als ze daar de artsen en assistentes ziet, dan gilt ze het uit van vreugde en dat na al die nare ervaringen in haar jonge leventje.
Het is zo´n heerlijk opgeruimd wijffie!
Ik had haar het weekend voor het zo heet werd wel geknipt en geschoren en daar voelde ze zich ook duidelijk een stuk beter onder!

wat fijn te horen dat het trug beter met haar gaat, is het dan nu een kwestie van afwachten tot het erger wordt of kan het ook zijn dat ze het goed blijft doen?

En mag ik vragen naar welke dierenarts jullie gaan, eentje die zo begaan is met zijn patienten wil ik ook wel!

De shunt blijft ze houden uietaard.
Het is idd afwachten of ze toch weer terug hangerig wordt of dat ze het nu goed blijft doen, misschien heeft haar lijfje nu een goede balans gevonden in het verwerken van de ammoniak door het dieet voer en de lactulose.

We zijn met haar bij Hans Nieuwendijk in kliniek De Tweede Lijn in Wilhelminaoord.
Een best eind rijden voor ons maar ik wil geen ander meer en kan hem echt iedereen aan bevelen!!

Nu ga ik iets zeggen wat ik eigenlijk niet mag zeggen...maar deze keer had hij de operatie ook voor zijn eigen kosten gerekend en komt straks de operatie alsnog, dan geldt dat nog steeds.
Maar ik denk na 2 keer opereren dat hij zelf ook wil dat het goed komt met haar en hij ziet hoe dol we op ons meissie zijn en kosten nog moeite sparen.
Ons spaar geld is idd ook op gegaan aan haar maar hij laat ons dus niet in de kou staan!
Dat noem ik nog eens een dierenarts/chirurg met gevoel voor mens én dier!

Ik hoop alvast mee!

En dat hondje mag van geluk spreken met zo'n goede dierenarts en baasjes. Jammer genoeg ligt die diernarts iets te ver voor mij, hoop nog altijd zo'n goede te vinden als deze, want iemand die zo'n operatie op eigen kosten doet, die vind je niet veel!

Nee die ben ik in mijn hele leven nog niet eerder tegen gekomen.
Ik heb hem dus ook heel hoog en zal hem zeker voor de gene die het qua afstand kunnen overbruggen aanbevelen.

Zo heeft hij de vorige keer toen we er waren een bulletje geopereerd, die was zo door gefokt dat zijn snuit echt veel te kort was en het diertje het stik benauwd had.
Hij heeft zijn gezichtje zo geopereerd dat het diertje weer een normaal leven kon leiden.
Vraag me niet hoe hij het gedaan heeft, maar die man is een kunstenaar in zijn vak!