Sinds twee weken hebben we er een malamutje bij, en het gaat geweldig tussen m'n doggies!
Omdat het kleintje (Nukka) uiteraard nog niet de wandelingen kan maken die Nanu (de volwassen hond) doet, maak ik apart uitstapjes met haar.
Als ik de deur uitga met Nukka, en Nanu blijft thuis (hetzij alleen,hetzij bij m'n man die dan ook thuis is) dan gaat Nanu in de gang liggen aan de voordeur en gaat ze huilen. Stel je hierbij geen het tafereel van verlatingsangst voor! Ze gaat rustig liggen, legt langzaam haar hoofd in de nek, tuit haar lippen in een ronde 'o'vorm en dan komt er van diep uit haar lijf een langzame, klaaglijke "Woeeeeeeehoeeeeeeehoeeeew". Dan wacht ze een tijdje, en doet ze het opnieuw. Het klinkt heel emotioneel en krachtig. Een echte oerklank.
Het lijkt of ze de puppy roept.
Maar is dit zo? Of interpreteer ik dit fout? Wat denken jullie?
ik heb geen idee! Ben er best wel benieuwd naar, hier deden ze dat nooit. en doen dat ook niet
Nanu ziet Nukka als haar pup en wil natuurlijk bij haar zijn,we hebben het zelfde gehad met Amiq en Snjesjok toen ze pup waren.
Als we ze gingen uitlaten begon onze Laika te huilen tot ze de pups weer zag,ze had zich de rol van moeder opgedragen.
oe dat kunnen wij dan ook krijgen? Una is nu een jaar en binnenkort komt onze nieuwe aanwinst en net als Nukka kan hij nog geen grote wandelingen aan. Ik dacht meer aan een rugtas waar de kleine in kan ofzo. haha maar hoop niet dat we ook een huil ceremonie gaan krijgen dan
Hahaha Renate, 't is ondertussen al beter, hoor
Hoewel ik het ergens ook wel "lief" vond, dat ze Nukka zo meteen als deel vd familie beschouwde.
Een rugzakje... tja, da's toch maar voor heel even dan, want die puppies groeien als een kool! Ondertussen is ze al 38 cm hoog (schoft) en weegt ze meer dan 9 kilo. Dus zo lang kan een rugzakje niet dienen, want het is geen klein hummeltje meer, maar gaat al richting 'jonge hond' en die past niet meer in een rugzakje.
We doen nu een mengeling van aparte en gezamelijke dingen: vb. voor het socialiseren met dieren, stad, en andere grote prikkels neem ik haar apart mee. Nanu is namelijk nogal snel geprikkeld door dieren (schapen, paarden, koeien) en ik wil Nukka leren zo rustig mogelijk te blijven in nabijheid van andere dieren, zonder de spanning van Nanu over te nemen.
Maar als we naar de hei of het bos of de vijvers gaan, gaan we met de hele familie. We doen een stukje allemaal samen, en dan ga ik met Nukka terug richting auto, en m'n man doet met Nanu nog een grotere wandeling. Zo leren ze ook samen wandelen (aan de lijn en ook los), maar moet Nanu niet inboeten in de lengte van haar wandeling
Het vergt wat organisatie, maar het is maar voor een paar maanden. Daarna kan ze lekker mee op pad en de lange wandelingen doen!
Wanneer mogen we fotootjes van jouw nieuwe pup verwachten? Hoe was de eerste kennismaking?
we zijn zondag geweest alle 12 mogen aanschouwen over 4 weken weten we uit welke reu we mogen kiezen erg spannend zal morgen foto's plaatsen
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?