hond bepaald zelf waar die naartoe wil en nergens anders!

mijn hond is een super hond! maar hij wil altijd de zelfde wandeling lopen, en ik word er gek van, ik wil meer van de wereld zien! meestal lopen we op een pad en hij wil dan altijd rechts richting het bos, maar ik wou vanmorgen eens rechts gaan, maar ik heb hem eerst proberen mee te lokken met snackjes maar dat werkte niet, ook roepen, en op de hurken zitten hielp niet, bal of stok gooien hielp niet, weglopen en met riem los hielp niet, hij bleef zitten, na ruim een half uur martelen was ik er wel een beetje klaar mee en pakte zijn riem deet hem aan zijn tuig en ging heel voorzichtig lopen, dani stribelde tegen ze erg die maar kon, maar ik ging door, okal deed het mij van binnen meer pijn dan dat het dani deed.
ik vond het echt te zielig maar ik wou ook niet terug gaan en hem zijn zin geven, want dan kan ik het al helemaal vergeten! dus sloeg rechts van dat pad af dat lukt gelukkig wel.
dani weed dat ik zijn leider ben, dat hij zich aan mij heeft aan te passen , dat ik voor hem door een deur ga, dus daarom vond ik dit ook heel apart, voor zo ver ik weet heeft dani geen slechte ervaringen met andere routes.
dus wat moet ik doe?, want dat doorlopen met de riem vast ga ik nooit meer doen! ik voel me daar nog steeds heel slecht om.

het feit dat jij het zielig vind voor hem voelt ie aan.
En dat geeft hem "macht" om het zo maar te zeggen.

En dat doorlopen met de riem moet je nu juist wel doen!
En niet naar de hond kijken met een zielige blik, want dan denkt deze, yesss ik ga gewoon door en dan win ik wel!
Een goede hondenschool lijkt mij ook op zijn plaats, want de hond pakt jou al helemaal in en over een paar jaar heb jij alleen maar te doen wat de hond wil.

de hond bepaalt waar er naar toe gegaan wordt ? nee toch he.

het euvel herken ik van vele honden, de rondjes worden het zelfde gedaan, en er is geen veranderingen in zicht, vandaar dat de hond bepaalt.

wat jij moet doen is een hele andere weg inslaan, waar die nog nimmer geweest is, stopt je hond dat tie rechtsaf wil, ga jij linksaf, en puscht gerust, jij bepaalt , niet de hond.

je vind het zielig, maar dit heb je al veel lange door de vingers gezien, dat jouw hond de weg bepaalt waar naar toe.

je weet ongeveer waar je hond stopt. blijf alert dan, en praat met je hond terwijl jij flink doorstapt, leid je hond zo af dat tie op jou gericht is en dan het punt van stoppen voorbij is. zo gewonnen . en dat doe je zo iedere dag, iedere dag een andere route nemen.

je hond is een SUPER HOND EN JE WORDT ER GEK VAN.....

dat is geen super hond he.

en dat als eerste door de deur, dat moet je niet lettelijk nemen, bent maatjes met je hond, maar zorg dat je de leider bent.

ga nou eens de eerstvolgende wandeling een andere route en lijn je hond vast, houd de lijn kort, ga in flinke stap er vandoor, zodat je hond JOU volgt en niet jij JOUW hond volgt, praat met je hond, houd zijn aandacht vast, stopt tie ? dan geef je het commando ..volg, en je loopt door.

Gewoon doorlopen en de weglopen die jij wilt volgen. De hond volgt vanzeelf, misschien niet meteen, maar ik zou er niet teveel aandacht aangegeven. Ik heb het idee dat dit helaas al is gebeurd. Een hond zielig vinden is waarschijnlijk een oorzaak van dit gedrag....

je hondje voelt dat jij het erg zielig voor hem vind en maakt daar heel handig misbruik van  want zolang me vrouwtje me maar zielig vind dan hoef ik dat toch niet te doen en kan ik me zin proberen door te drammen  !

hier loop ik dus veel verschillende routes, zo lopen we door de wijken heen, naar het grote park waar ze los mogen, hondeweide, kleinere parkjes, centrum, dijk en ga zo maar door! 
elke keer dus een andere wandeling, zo komen ze dus een paar keer per week ook op plekken waar ze al even niet meer zijn geweest, het blijft spannend waar we nu weer heen gaan en wat ze allemaal kunnen zien en ruiken. wat je ook kunt doen zoals willemijn al zei voel je dat hij wil tegen stribbelen, hond naast je, afleiden aandacht naar jou en hond laten volgen, flink doorlopen zodat je hond weinig tijd heeft om na te denken of ze zal gaan zitten of niet! na een paar keer zul je merken dat ze het leuk gaat vinden en graag met je mee op "avontuur" gaat 

heel erg bedankt voor de reacties! we gaan het zeker proberen!
eerder gingen we wel iedere keer een heel andere ronde lopen. maar de laatste keer op het rozendaalse veld verrekte dani een spietje in zijn achterpoot, daarna moest hij rustig aan doen en mocht niet meer veel wandelen, spelen , rennen en springen dus ik ging velden waar andere honden konden zijn uit de weg, dus we hebben zeker 2,5 week lang de zelfde ronde gelopen .
normaal barst Dani van de energie , en nu kon die engergie er niet uit en dat gaat natuurlijk ook probleemgedrag veroorzaken
nu gaat het gelukkig een heel stuk beter met zijn poot , vrijdag nog even voor controle bij de DA geweest en die zei dat hij geen pijnstillers meer hoefde en weer langzaam meer mag gaan wandelen, spelen en ook staks weer mag doorgaan met behendigheid! maar we komen net terug van wandelen, en we zijn de hele andere kant op gelopen, ik heb hem veel beloont voor het goed lopen, en als hij een andere kant op wou ben ik gewoon door gestapt en dan stribelde die al iets minder tegen, aan het eide van de - gelukkig weer langere- wandeling liep dani keurig, gefocest , naast me en liep mee naar waar ik wou!
en hij heeft nog voorzichtig met 2 chihuahua pups gespeeld!
ik hoop dat het zo blijft gaan, of misschien zelfs beter, ben nu al benieuw naar de volgende wandeling, kan niet wachten ik heb zaterdag nieuwe snacks besteld, hopelijk heeft hij daar wat meer voor over

oke voor mij is de puzzel compleet.
s'avonds mag ik niet alleen over straat, dus de laatste wandel ronde doet mijn vader met Dani, nu ik toch vakantie heb, heb ik tijd om mee te gaan om toezicht te houden, maar ik snap nu precies waarom al het trainen maar weinig vruchten afwerpt, terwijl ik heel veel honden heb opgevoed en probleem honden heb behandeld, en dat met veel belonen en kalmerende signalen heel gemakkelijk was te doen, maar mijn eigen hondje , hoe consucuent en geduldig ik het ook doe.. ja nu weet ik hoe het komt...
wij hebben altijd afgesproken, dat wij eerst uit de deur gaan dan pas dani, dat dani naast loopt, en op je focust waar nodig, hij niet opspring, en sociaal is tegen alles en iedereen, en niet op andermans terrein mag komen zonder toestemming.en vooral dat hij met respect behandeld moet worden, en beloond voor dingen die hij goed doet, en vooral nooit straffen, bang maken o.i.d

het begon: vader pakt de riem(flexi LANGLOOPLIJN!!) en HALSBAND, terwijl ik altijd met tuig en gewone korte lijn loop, hij buigt zich geheel over Dani heen, dani schrikt en doet zijn staart laag en gaapt.vader maakt halsband vast, ook bovenop. en doet de poort open 'toe maar'zegt hij, dani kijkt nog eens achterom, want hij weet maar al te goed dat dat zo niet hoort, inmiddels heb ik mijn schoenen en jas aan en loop snel naar mijn jongentje toe, en pak het flexi bakje uit mijn vaders hand, dani kijkt gerust naar mij, ik beloon hem, dani snuffelt en plast, mij vader rent snel weg en gaat achter een auto zitten, dani's consentratie voor een normale ontspannen wandeling naast mij is weg en begint aan de riem te trekken, en begint te stressen, want hij kan er niet tegen als mensen weg lopen. de rust is nog niet weder gekeerd als mijn vader weer mee lopt, hij maakt namelijk gekke geluiden, wat dani steeds kalmerende signalen laat afgeven en ook zijn houding word er niet zekerder op. dani naast me laten lopen lukt niet meer,eenmaal weer bij huis loopt mij vader de tuin weer in, en roept 'kom maar'tegen dani terwijl ik hem wil laten zitten om toch zijn consentratie te winnen. mijn vader word ongeduldig en roept met zijn harde boze stem'zit je nou weer zijn gewrichten te belasten, kom ! doe dat gedoe maar ik de tuin'
dani zit inmiddels , tewijl anders als ik ga stil staan gaat hij uit zichzelf al zitten.dus ik zeg dat dani moet blijven, ik loop de poort door en zeg dani dat hij mag komen, en haal de halsband af. normaal als ik met dani terug kom van een wandeling is die vrolijk en wil spelen en gaat vreugde sprongetjes maken en rond rennen, hij is dan echt happy, maar nu stond die me aan te staren met angstige ogen, staart heel laag, en ook zijn vacht zag er ineens heel dof uit. mijn vader gaat naar binnen ,en dani komt naar mij toe om een soort troost te zoeken een ook mij te troosten, ik heb even met hem gepraat, en geaait tot mijn vader naar boven was, toen ben ik samen met hem naar binnen gegaan, dani was duidelijk even van zijn doen, vooral door dat rare geluiden maken van mijn vader, dan lijkt het net alsof dani een stroomschok krijg, dan schrikt die zo en schiet de staart omlaag en oren naar echteren.
zo ,dit heeft vrij weinig te maken met zelf routes uitkiezen e.d , maar ik wou het toch even van me af schrijven , dat lucht op.
morgen ochtend mag ik weer lekker vroeg er uit voor mijn zoontje, ik heb er zin in, mijn vader is dan werken, dat scheelt een hele hoop.

Hier ook zo,n geval gehad geen andere kant uitwillen . was dus mijn fout ging altijd zelf rechtsom naar het veld. steeds de zelfde route,s lopen .toen ik vanwege een open gebroken stoep linksom naar het veld wou ging ze liggen . nou dacht ik makkelijk dan ga ik naar binnen en doe jij je plas maar in de tuin. een halfuurtje later weer naar buiten toen ze weer niet linksom naar het veld wou heb ik haar onder mijn arm genomen en links om naar het veld gelopen daar neer gezet en aan de riem wat rond gelopen ze mocht nu niet los wat anders wel mocht nadat ze omdat ze nodig moest geplast had heb ik haar los gemaakt niets gezegd en naar de achter tuin gelopen die grenst aan de achtertuin dat doe ik nooit nukwam ze al gauw kijken wat ik ging doen , hekje dicht deur open en naar binnen . nu als ik naar buiten gaat kijkt ze me aan van hoe wil je rechts of links . groeten Hein.

ik weet de situatie niet bij je thuis, maar als je vader zo handeld dat je hond er stres van krijgt, oren in zijn nek, staart tussen de benen, angstig kijkt, zelfs zo dat zijn vacht verschiet......

is het niet zo dat jij de zorg op je neemt en zelf uitlaat, en je vader de hond niet meer uitlaat ? laat hem maar spelen in de tuin met je hond.

misschien zit je nog op school ? dat je vader het moet overnemen van je ? niet ? dan laat jij voortaan d ehond uit, en bespreek dat met je vader dan.

is het zo dat toch je vader de hond uitlaat, ga op een lijn met elkaar zitten, vertel hoe je hond zich uit bij hem, doe dat rustig, ga er bij zitten aan tafel, en vertel hoe je het graag voor je hond wilt hebben.

Waarom rent je vader weg en gaat ie achter een auto zitten???
Logisch dat je hond gek word.

Als je dingen anders wilt zien van je vader zul je een keer rustig om te tafel moeten gaan zitten en uitleggen hoe jij het doet.
Beetje oneerlijk om boos te worden op iemand als diegene niet weet wat ie moet doen.
Vraag of jij een keer voor mag doen hoe jij het doet.
Dat je vader mee loopt maar verder niks zegt of doet.

Vervelend dat jij en je vader niet op dezelfde lijn zitten wat betreft de opvoeding. Maar dit hoeft verder geen problemen te geven. Honden kunnen feiloos het onderscheid maken tussen wie er met hen loopt en welke regels bij wie gelden. Ze passen zich aan aan degene die op dat moment met hen loopt. Wanneer jij dus met Dani loopt, gelden jouw regels, en wanneer je vader met Dani loopt gelden zijn regels.

Tja, Dobby loopt ook het liefst hetzelfde rondje. Dan kan hij iedere dag op iedere vaste plek laten zien dat hij er ook nog is. Ik laat hem echter niet winnen als hij naar links gaat en ik naar rechts wil. Hij heeft mij maar te volgen.

nogmaals heel erg bedankt voor de reacties! Ik kan helaas zelf niet het laatste rondje met Dani alleen lopen aangezien mijn moeder dat te gevaarlijk vind omdat ik pas 15 ben, en hier de laatste tijd minder leuke dingen gebeuren in de buurt.
met mijn vader praten is geen optie, hij denkt dat hij het het beste weet, en dani luistert ook naar hem (weliswaar met de staart tussen de poten)en daarom ziet hij niet in dat dit zo niet gaat(beetje vergelijkbaar met cesar milan als ik het zo mag zeggen, hond bang maken tot dat die luisterd)
ik zal het nogmaals proberen om er met hem over te praten, maar dan moet ik wel even kijken waneer ik dat ga doen want hij is (gelukkig!) overdag altijd weg en s'avonds kijkt hij films en mag je hem niet storen.
laatst wou ik hem meenemen naar het rozendaalse veld omdat dani er echt even uit moest. dus vroeg ik mijn vader, met goede moed stapte we het veld op , maar bij al de eerst hond die er aan kwam ging het mis, een duitse of deense dog was het, een jonge hond dus nog druk en enthousiast, dani schrok, en nog voor ze elkaar konden leren kennen zat mijn vader dani al te troosten.. ik verteld dat je hem zo laat geloven dat het ook echt eng is. dus ik zei negeer hem gewoon. tja dat had ik niet mogen zeggen'oke dan doe ik ook helemaal niks meer, als dani word aangevallen laat ik het ook gewoon geubeuren voortaan" zei mijn vader toen. doordat mijn vader dus boos werd , werd dani bang en ging stijf tegen hem aan lopen, en keek steeds angstig omhoog van 'doe ik het goed?'
zelfs als ik dani riep durfde hij niet te komen, de rest van de honden die we tegen kwamen die wandeling moest dani niks van hebben. nu gaat het gelukkig iets beter met andere honden , maar nu gaat hij wel angst grommen naar grote honden terwijl dat past hélemaal niet in Dani's karakter, hij is een pure en echte goedzak!

als je niet alleen over straat mag kun je dan wellicht samen met je vader gaan.
Dan doe jij de hond en let hij op de omgeving?

de wandeling vanmorgen ging trouwens redelijk, het lopen ging oke, liep naast me, trok niet en stopte niet onnodig. als hij een andere kant op wou draaide ik mijn rug naar hem toe en liep door, dan kan ik teminste niet zien hoe zielig hij dan kijkt. dan liep hij vanzelf wel weer mee, hij heeft het heerlijk gehad met de andere route, liep lekker te dansen haha, dus dat was prima hopelijk vind hij het ook voor herhaling vatbaar , maar eenmaal in het bos daar, was ik niet meer zo tevreden, een schotse collie kwam naar dani toe, ik denk dat hij pas zo'n 7 maanden ofzo was, dus lekker enthousiast, maar dani vond het niet fijn, en begon zacht te grommen, gelukkig bleef het daar bij, maar ik heb dani anders gekend, namelijk een hond die super sociaal is tegen alles en iedereen, en met elke hond wil spenen, ook toen een ierse wolfhond, en een berner sennen , toen was dani nog maar net iets groter als de poot van de berner, haha. maar hopelijk kan ik dani's vertouwen terug winnen, ik heb al een afspraak gemaakt voor zaterdag om naar het rozendaalse veld te gaan met een stel evenwichtige grote honden waar dani het goed mee kan vinden, die kunnen goed voorbeeld geven, helaas wil mijn vader dan ook mee, ik hoop dat het goed uitpakt, denk het niet eigenlijk.
maar ik moet snel verder een man staat aan de deur en komt de honden koekies brengen

kan je de laatste wandeling anders niet vervangen door een plasje voor het huis, of in de tuin?

als je een eerdere wandeling iets verlengt, heeft hij die laatste wandeling niet echt nodig. en dan hoeft je vader ook niet meer met hem te lopen.....

Je moet er ook zelf wel positief tegen over staan he.
Hoor je alleen maar negatieve dingen zeggen over je vader.

Ik zeg niet dat wat je vader doet goed is maar wees blij dat hij 's avonds de laatste ronde wilt doen.
Het had hem ook niet kunnen interesseren dat jij alleen over straat gaat.

Juist hartstikke goed dat ie zaterdag met je mee wilt!
Hoe meer jullie samen doen met Dani hoe beter. Geef het goede voorbeeld en misschien gaat je vader langzaam aan toch wat om en gaat ie steeds meer dingen anders doen omdat ie ziet dat het effect heeft.

Niet zo negatief en wees blij dat je vader met je mee wilt.