Carpe Diem Lily Jane

Wat ontzettend mooi Petra....

@Pien, dank je wel. Zo verschillend he, hoe het voor een mens is om te gaan met het laten gaan van ons dier en het proces daarin/na. Neem de tijd die jij nodig hebt om het in jouw tempo te doen. Fijn dat er filmpjes zijn en op jouw tijd komt het wel.

@Noella, wat lief dat je dat schrijft over mij.

@Caitlin, fijne reactie van jou. Ik vind het zelf ook fijn om te delen op deze manier (helend voor mij) en hoop ook dat ik juist daardoor er ruimte (troost mischien) aan geef aan mensen die soortgelijk proces doormaken.

@ Dank je wel Erika.

Ik kan ook lang niet alles zien van Lily. Hoeft ook niet. Dit filmpje is voor nu genoeg. Het is een gek filmpje, wat het met me doet. Ik begin met een grote lach en voel de ondertonen van het verdriet, de pijn neemt toe als ik zie hoe moe en op ze was, maar ook bij de herinneringen aan die dag en het gemis van dat meisje. En als het filmpje dan eindigt bij het uitstrooigebied zit ik toch weer met een lach door de herinneringen aan 'vrij-zijn'. Met een lach en tranen, mijn mooi dierbaar meisje doet dat met me.

Prachtig..

Petra,ik wist eigenlijk al dat als ik dit filmpje ging openen ik het niet droog zou houden en inderdaad de tranen stromen over mijn wangen, dat lieve koppie,de blik in haar oogjes. Wat onwijs mooi dat je zoiets hebt kunnen maken,dit zal je vast kracht geven om je verdriet een plekje te geven

Dank je wel Loes en Carla.

Mijn liefde voor haar en haar liefde voor mij geeft me kracht. Dat is ook wat ik voel bij dit filmpje.

Wat een ontzettend ontroerend filmpje Petra. Alleen de beelden al. Het geluid heb ik niet aan gehad. Kan ik op het moment even niet aan. Maar een prachtig filmpje over Lily Jane. Wat een kanjer!

Wat lief van je Annika, dank je wel voor je mooie woorden over een kanjer.

heel liefdevol...sereen...een onuitputtelijke bron...

nogmaals sterkte voor je Petra...ze zal altijd bij je zijn.

Dat is ze zeker Saskia, onuitwisbaar. Dank je wel voor de mooie uitspraak onuitputtelijke bron.

Het gaat ook goed met me. Er is berusting en vooral een bevrijdend 'gelukkig' gevoel ten aanzien van haar voelbare en wetende vrijheid. Dat (be)tovert mijn lach. En een rijkdom in mij, die nooit verloren gaat en dankbaarheid voor haar 'zijn' in mijn leven.

Ja ook het tastbare missen ineens, dat duikt soms op de meest onverwachte momenten op. Maar doordat ik haar nog zo dichtbij voel en weet vult dat ook weer het fysieke gemis.

Jip en ik pakken ons leven op en gaan door. Een nieuwe cyclus met weer nieuwe kansen en mogelijkheden. Gesteund door veel nieuwe wijsheid opgedaan de afgelopen maanden.

Als je zo'n verdriet te verwerken hebt, is het al eens fijn als je ergens een begin van berusting mag ervaren.
De rust in dat woord, geeft aan dat het goed is...de tijd zal je verder leiden...
liefs,