Iets heel aparts meegemaakt

Goedemorgen allemaal
Ik heb nu iets waar van ik denk dit wel ik ook delen,vond het zo apart wij alle 4 trouwens.
Vorig jaar zijn mijn man en ik op het strand aan de praat gekomen met een vrouwtje die ook een Rottweiler had,die was daar met haar vriendin en moeder,we hebben ze twee maal gezien ze was ook gek op Rex en heeft hem div keren aangehaald.
Goed,nou zitten we gisteren aan het strand,en Rex ligt op het gemakje bij ons lekker te kijken om zich heen,gewoon al liggende,heel onspannen,in eens kijkt hij ergens naar toe en blijf maar kijken ,mijn man draaid zich om en ziet niets bijzonders,geen bekenden of honden dichtbij,maar Rex blijft kijken,Mijn man zegt wat zie je nou,komen er ineens twee vrouwen op ons toelopen,lagen toch echt een eind van ons vandaan hoor,lagen nog zoveel andere mensen ook,en Rex helemaal blij,is het dat vrouwtje van vorig jaar,ze was heel verdrietig ze zij ,dit is zo vreemd,ik heb gisteren onze rottweiler in laten slapen ,en mijn vriendin zeg kom we gaan naar het atrand een beetje afleiding,en ze zei ik zag jullie hond telkens onze kant op kijken,en ik zei tegen mijn vriendin,zijn dat die mensen van vorig jaar nou.We gaan eens kijken,maar dit vonden we zo frapant,en dan rex die was zo aan halig ,likte ook haar gezicht en was echt haar aan het troosten leek wel,zo voelde zij het ook zo van het is goed,want ze voelde zich verschrikkelijk schuldig ,zoals iedereen die zo`n beslissing moet nemen , ze was niet meer weg te slaan,je had er bij moeten zijn om het te zien,maar we vonden het zo apart,kan een hond nou na een jaar mensen nog zo kennen, en dan niet van dichtbij,maar en dan het gedrag,kijk bij mensen op bezoek gaat hij er bij liggen,maar dit was zo anders.Ik wilde dit toch even kwijt,twijfelde nog of het niet te zweverig klinkt,maar was een leuke ervaring.


Ingrid

honden zijn wel heel gevoelig voor verdriet.toen ik bij de dierenambulance werkte nam ik mijn adhd-herder vaak mee.op een dag kwamen mensen afscheid nemen van hun doodgereden hond,en dingo ging heel stil in een hoekje liggen,terwijl hij altijd heel druk was.hij voelde ook aan dat die mensen veel verdriet hadden.
mijn oude fox sprong alleen op schoot als ik verdrietig was.ineens zat ze er dan,zo snel dat ik niet eens had gezien waar ze vandaan kwam.

Ja is wel zo,de ervaring heb ik ook wel,maar hij lag er echt een eindje vandaan dat vond ik zo apart,maar ze pikken inderdaad signalen op.

zo dan

das zeker heel apart

wel leuk !

gr diana

Hoi Ingrid,

Wel een heel apart verhaal zeg !

Ik weet ook dat honden heel gevoelig zijn voor verdriet maar om de dame nu van zo ver te herkennen, hij had ze toch ook maar één keertje gezien...

Wat een lieve, fantastische hond heb jij !!

Liefs,
Marie-Rose

Prachtig! kan je alleen maar met kippenvel van genieten!

ik vind het ook een heel mooi verhaal. ik ga dan wel richting zweverige dingen denken, bijvb misschien hing er iets om die vrouw heen. blijkbaar was er iets bijzonders tussen jouw hond en die vrouw.

een aantal jaar terug had je ook zo'n programma over dieren die heel bijzondere en mysterieuze dingen hadden meegemaakt of gedaan. daar doet me dit aan denken. mooi verhaal!!

groetjess

jeetje wat mooi,
echt gek hè,
Maarja zo zijn wij Shanna ook tegengekomen,...

mooi
snow is bijna 2 maar ze herkent de fokker nog
omdat ze daar tog 6 weekjes is geweest
ze wist t huis nii en toen we in leidschendam waren was ze hyper en wist gwn t huis te vinde:P

Mooi verhaal Ingrid. Ben blij dat je 't ons verteld hebt.

Thijs

Inderdaad wat Thijs al zei mooi verhaal!
Arm vrouwtje.

Groetjes,

Het is in ieder geval heel mooi dat deze vrouw het zo fijn vond om Rex weer te zien en dan zo "getroost" te worden door hem. Mooi hoor!
Ik heb wel gehad dat Spike de buurvrouw van mijn moeder die hij al een half jaar niet gezien had,
op een afstand van zeker 100 m. "herkende".
Geur, manier van lopen? Was ook heel mooi om te zien! En de buurvrouw vond het helemaal mooi!

Groetjes, Anita.

ooh wat een mooi verhaal zeg! En dat jouw Rex zo mooi reageerd!

groetjes kim