Reactie op schrikken.

Hee allemaal, ik wou jullie mening even horen. Het is niet iets waar gewerkt aan moet worden, maar ik vind het een apart... signaal? Ik vermoed een signaal.

Dobby schrikt soms ergens van, zoals gisteravond van een fietser op de stoep. We liepen langs de laan, Dobby in het gras en ik op de stoep. Hij zat aan de flexi die "los" stond, dus niet op de rem. Dit omdat er parkeerplaatsen en een weg direct naar het voetpad liggen en honden daar officieel niet los mogen.

Er komt heel zachtjes een fietser langs. Ik schrok me klem, dacht dat ik beroofd zou gaan worden á la tasjesdief. Ik zei echter niets, en ik ben er ook vrij zeker van dat er niets voelbaar was door de riem. Dobby leek ook niets door te hebben want die stond met zijn kont naar me toe te snuffelen.

Een paar seconden later komt de fietser langs Dobby, die met zijn rug naar het voetpad staat. Dobby schrikt zich een hoedje en draait zich razendsnel om. Terwijl hij dat doet laat hij een soort van "grark" horen. Een soort van grom terwijl hij inademt.

Dit gekke geluid heb ik vaker gehoord als hij schrikt, ook als er een hond op hem afkomt die hij niet heeft opgemerkt. Ook schrikreactie en "grark", zo'n gek geluid terwijl hij inademt. Intussen waarschuw ik Dobby dan ook voor naderende honden, dus voorkom ik de schrik, de "grark" en een eventuele overreactie van de andere hond.

Dobby is altijd wel schrikachtig geweest, standbeelden, dichtslaande autodeuren, dingen die langs reden, daar schrok hij regelmatig van. En dus honden die ineens naast hem staan. De laatste tijd echter valt het mee met het schrikken.

Herkennen jullie dat geluid? Ik vind het zo apart bij een schrikreactie. Ambivalent, schat ik zo in. Wil wel een waarschuwing geven, maar niet te fors want je weet maar nooit. En dus: grark.

Als je zelf wil experimenteren, het klinkt een beetje als diep in de keel snurken.

Dat geluid ken ik niet, het schrikken wel.
Als ze het (hond, fietser, scooter) ziet aankomen gaat het goed, maar zo plots uit het niets zorgt voor schrik en uitvallen.

Mellow wil sowieso vaak naar fietsers doe (mag niet), dus ik hou haar altijd kort. Hier werken we wel aan en gaat ook al beter.
Maar als er eens een fietser heel hard maar stil aan komt rijden (wielrenners vooral) hoort ze die pas als ze naast ons zijn. Zij schrikt zich helemaal het apezuur en vliegt er achteraan.

Daarom kijk ik altijd 300 keer om als ik op dat fietspad loop (is geen voetpad bij).
En nét die anderhalve minuut dat je niet omkijkt, mis je die ene fietser...
En zo trof ik een boze wielrenner (monteer dan een bel op je fiets en gebruik 'm, je ziet ons toch lopen )

Als het een meisje was geweest zou ie van die irritante gilletjes slaken, denk ik. '

De. 'gark' geluiden maak Fedor als ie wil gaan blaffen. Ik denk dat dat hetzelfde is.
Ik schrik me ook wel eens wezenloos van fietsers die je niet hoort aankomen..

Daarom bel ik altijd. Ook als ik makkelijk langs mensen kan, maar wil niet dat iemand zich het apelazerus schrikt of dat de hond ineens tussen mijn spaken zit (zoals we dus laatst met Mellow bijna hadden omdat de gemiddelde wielrenner geen bel heeft).

@ Wendy: Mellow is een meisje, maar die slaakt ook geen gilletjes hoor

ik volg even mee, die van mij is ook zo'n schrikscheet...
fietsers, deuren, bladeren, plastic zak, .... vooral in het donker!
dat geluid maakt die van mij ook, ik denk dat het zo iets is zoals wij een snelle inademing maken als wij ons verschrikken, een hond kan nu eenmaal niet "aaaah" roepen als hij zich verschrikt

maar hoe waarschuw jij de hond? schrikt hij dan echt minder? of hoe reageert hij dan...

mijn moeder vertelde dat ze met olly op de stoep liep te wandelen. er lag een stoel tegen een boom aan, kapot. blijkbaar gewoon neergekwakt en olly schrok zich dood en liep een boog erom heen!

terwijl de stoel geen geluid maakte :s

mijn moeder vermoed dat hij schrok omdat die stoel er niet hoort en hij dat dus niet had verwacht fozo...

Ja die geluid ken ik heel goed. echt heel erg vervelend. kan me goed voorstellen dat je er van schrok. ik heb verder geen adviezen. ik heb er zelf geen last meer van met mijn hondjes. wel dat ze af en toe behoorlijk kunnen schrikken. maar niet dat je dat geluid echt hoort.

zelf vind ik het een goed teken dat iemand schrikt van iets wat tie niet thuis kan brengen, gevaar. het behoed iemand jou of de hond voor roekeloze akties.

als jij of je hond ergens van schrikt, en je weer snel herstelt is er niets aan de hand, het is wat anders als je in het schrikmoment blijft hangen, jij of je hond.

heb het zelf ook hoor, de blauwe stad is niemand, loop ik lekker te dromen en opeens een fietser achter me, die roept, niets bijzonders, schrik me rot en draai me om, en van mijn schrik schrikt ook de hond, we herstellen allebei, maar als je dan angstig blijft is dat niet goed, voor de rest , schrikken van iets behoed je voor gevaar.

Oh, hij herstelt zich letterlijk binnen seconden, het is dus ook niet iets waar ik me druk om maak. Alleen dat specifieke geluid is zo apart. Een waarschuwing, maar nét niet helemaal.

@Sofie: bij honden roep ik "hee, daar is Faya" of "kijk, daar is Bingo" of hoe de hond ook heet. Al weet ik de naam niet, dan roep ik iets naar type, dus Bully bij dogachtigen. 99 van de 100 keer werkt dat en draait hij om om te kijken hoe of wat en schrikt hij dus ook niet.

Dat van onverwachte dingen schrikken had Dobby in het begin ook. Een vuilniszak in een donker hoekje weggezet, of inderdaad een stoel die klaarstaat voor het grofvuil. Soms ging hij sluipend op onderzoek, maar soms blafte hij ook heel de buurt bij elkaar.

Maar ja, inderdaad, hij herstelt snel. Loopt een paar meter verder, schud zich uit en klaar. Maar dat "grark" is zo typisch.

Hi, hi, onze oude Terry, elke winter als er plotseling in elke voortuin een sneeuwpop stond: GAAAARK!
Sneeuw is leuk, maar al die enge witte mannen! Een beetje alsof ze naar binnen blafte, met een sprongetje achteruit erbij. Het was pas goed als ik al die engerds vriendelijk begroet had. ( Daar heb je dat rare mens weer dat met sneeuwpoppen praat ...)

Haha Mieke, dat doe ik ook hoor.
Ligt er ergens een boomstam (eng!), vindt ze eng: loop ik er naartoe, 'aai' de boomstam en dan komt ze voorzichtig kijken bij de enge ding

Hetzelfde met een mooi gemozaïekt schaapsbeeld bij de Schaapskooi (mooi wandelgebied). Sta ik daar een masief betonnen schaap te aaien...

@ Wendy: snapte ik hoor

Wat schrikken jullie snel. Last van een slecht geweten ?

Mwoh, dit was in het donker, zo'n 20 meter van de plek waar ik een paar weken geleden een auto-inbreker verstoord heb. Die auto-inbreker was ook met de fiets. Als er dan iets stilletjes langs je heen glipt, met dat in je recente geheugen, dan schrik ik tenminste wel.

Haha, praten tegen sneeuwpoppen... ik heb een keer naast een standbeeld gestaan van Tsaar Peter de Grote. Dobby fanatiek grommen, blaffen. Ik er naast staan, beeld beklopt, hand van het beeld gepakt. En het was op een zonnige zondag, met hordes mensen daar. Dan voel je je heel lullig.

Janouk was niet zo van de bescheiden graark maar trok meteen de 'toeter' open. Kop achterover en whoowhoowhoo. Tegen een vreemde honden, mensen die 'raar' deden maar ook andere onverwachte zaken die er niet hoorden te zijn zoals kruiwagens oid. Weekte in zijn ogen erg goed want heel veel mensen mn schrokken ervoor terug zodat hij dan lekker in zijn eigen tempo ze kon benaderen. Een keer liepen wij een laatste rondje en stond er een politieauto + agent met nog een auto, blijkbaar te hard gereden oid. Agent staat bon uit te schrijven, ik let even niet op en pal achter hem trekt Janouk ineens zijn waffel open. Hij schrok zich rot.... Sorry, ahum, maar snel doorgelopen

Als je die anekdotes van sneeuwpoppen, betonnen schapen en verschrikte politie agenten leest, zou dat zo in een boek kunnen met grappige verhaaltjes over honden!