waarom geen asielhond??

Worden asiel honden niet op voorhand gecastreerd of gesteriliceerd?

Ook poes Puk zou altijd eigendom blijven van het asiel.
Toen we haar een maand hadden en ik een leuke foto met een berichtje (namens haar) mailde, kreeg ik 0 reactie terug, niet eens een kort berichtje met 'leuk, dank je wel'.
Als je dan toch in je papieren zet dat je altijd eigenaar blijft, mag je ook wel iets meer betrokken blijven vind ik.
Huisbezoek of enig ander contact is er ook nooit geweest (en ze zullen ongetwijfeld ook niet reageren wanneer ik laat weten dat Puk er niet meer is).

Ook vanuit het asiel waar Mellow vandaan komt is nooit huisbezoek geweest, wel kreeg ik altijd een leuk bericht terug als ik mailde hoe het met Mellow ging.
En ook in die papieren (ander asiel namelijk) staat dat wij de hond in bruikleen hebben, dat je er niet mee mag fokken (boete!) en de hond bij afstand doen altijd terug moet naar hun.

Puk was gesteriliseerd, Mellow niet (was nog te jong).
In de papieren stond wel dat we dit moesten laten doen en dat hebben we ook gedaan.

aha, ik vind die voorwaarden nog wel goed, ook al wordt zoiets amper gecontroleerd, misschien letten mensen dan toch beter op.

Bij mijn weten worden honden hier niet gesterilliseerd in het asiel, gewoon te duur, behalve als het nodig is. Dit kan dan idd in het contract staan, bij onze hond stond er niets in over castratie, toen mijn vriend een kitten adopteerde stond er wel in dat hij na 6 maanden gesteriliseerd moest worden en wilden ze er een bewijs van.

Ik heb echt gigantisch veel geleerd om Dobby te leren loslopen. Sowieso 5 maanden cursus bij Martin Gaus. Maanden zelf proberen met tips van het forum. 10 maanden bijna wekelijks training.

Ja, je leert gigantisch veel, ook al omdat ik de andere gevallen bij privétraining zag, en soms mee kon helpen met andere honden.

Maar of ik weer zo'n moeilijk geval zou willen? Nou nee. Extréém obsessief gedrag is gewoon een enorme zware klus. Een wat meer standaard gevalletje kan ik nog wel aan. Maar extreme gevallen, oef nee.

En dan was dit niet eens een probleem van uitvallen of angst, dus ze hebben alle smaken in het asiel.

Theoretisch blijft het asiel of de organisatie eigenaar van de hond, dat klopt en het klinkt heel begrijpelijk als een ''dikke min''.

maar, zoals al vermeld, in de praktijk zegt dit inderdaad niets.
Het asiel of de organisatie dragen het dier volledig aan je over.
Je hoeft geen contacten met ze te onderhouden of controle's van ze te verwachten (hooguit 1 of 2 x)

Waar het om gaat is dat het dier je weer afgenomen kan worden zonder juridische rompslomp, wanneer misbruik, mishandeling, verwaarlozing, fokken met het dier enz, zouden blijken.

Zo staat het tenminste in mijn contract.

Sinds eergisteren 30/6 hebben wij een 10-jarige kruising BORDER COLLIE-LABRADOR in huis. Dit lieve meisje heeft al een thuis gehad, maar werd door verhuis naar een opvanggezin gebracht. Omdat seniors uit een asiel en dergelijke minder aandacht krijgen door kandidaat adoptanten, hebben wij bewust een oudere hond gekozen. Er zijn trouwens vele voordelen aan. Vaak is hun karakter al ontwikkelt en wanneer je hen goed blijft verzorgen en voldoende aandacht hebt voor wat ze al kennen en kunnen, heb je aan hen nog weinig opvoedwerk. Tenminste als ze reeds een goede opvoeding hadden. Bovendien zijn ze vaak rustiger dan jongere telgen en puppies en kunnen ze al gemakkelijker alleen zijn. Wanneer je enkele eisen hebt doordat je kinderen, andere honden of katten hebt, dan is bij een oudere hond vaak al geweten of die daar al dan niet goed mee om gaat, terwijl je bij een pup nog alles moet uitzoeken en ondervinden. Als je dan niet genoeg tijd kan maken om die consequent op te voeden, dan loopt dat fataal af. Zeker als eerste hond kan ik een senoir aanraden. Je kan nog wat leren van jou hond en die ervaring later gebruiken wanneer je toch zou beslissen een pup in huis te halen.

wow wat een reacties tof hoor om dat hier allemaal te lezen

Voor ons was de reden om voor een pup te gaan duidelijk.

Een pup moet je nog aan veel dingen wennen, je moet het diertje veel leren.
Wij hebben meer dan 1 huisdier, en wilden graag een grote hond. Wat we zochten vonden we in een berner sennen. Als je een volwassen berner sennen bij een dier van een kilo hoogstens zet, en dat gaat niet goed, is je kleine diertje er geweest. We wilden dus bewust voor een pup gaan zodat hij kon wennen aan onze andere dieren. Dit is allemaal super gegaan, het zijn nu dikke maatjes van elkaar.

Ik heb Taat ook uit het asiel en bij dit asiel is het ook zo dat Taat eigendom van het asiel blijt Zei mag niet door verkocht worden mag niet mee gefokt worden
Ik had leuk contact met het asiel doordat ik daar een cursus met Taat gevolgt hebt
Maar goed ik zorg goed voor Taat en hoe dan ook ik zelf zie Taat echt als mijn hond
Want ik haal geen hond uit het asiel om door te verkopen of om mee te fokken maar om zelf van te genieten
Taat was wel gestelliseerd toen ik haar kreeg maar door de vorige eigenaar
Vind het eigenlijk wel goed dat mensen zoon papier moeten onder tekenen
Alleen jammer dat er niet zo vee controlen over is
Maar ik weet zeker Taat is mijn tweede asiel hi=ond en ik zou zo weer voor een asiel hond gaan

Ik koop een pup omdat ik inzicht wil in de kwaliteit van een hond. Dit krijg ik door informatie omtrent de ouderdieren. Ik zou een nest met pups fokken om de kwaliteit van een ras te behouden/ verbeteren. Daarnaast zou ik fokken om liefhebbers van het ras de mogelijkheid te geven hun droomhond in huis te halen. Ik vind mijn redenen heel ver weg staan van de mening die Miriam heeft. Ik vind het fijn als mensen een hond uit een asiel halen maar ik begrijp het ook dat iemand een pup koopt bij een fokker. De ene is niet beter dan de ander.
Deze onderwerpen hebben allerlei aftakkingen gehad in het verleden die ik een beetje onzinnig vind. Ik kan mij nog een topic herinneren over Nederlandse asielen versus asielen in Spanje want ‘de Nederlandse hondjes moeten voor gaan’. Ik kan mij nog topics herinneren over ‘waarom een hond bij een fokker in het buitenland kopen als de rassen hier ook worden verkocht?’
Ik denk dat de term dierenliefde niet correct wordt gebruikt. Als ik een hond in een asiel laat zitten ken ik geen dierenliefde is de boodschap die wordt uitgedragen.
En als ik nu enkele aftakkingen ga maken die natuurlijk onzinnig zijn Denk aan een goudvis in een kommetje. Of denk aan een orka in een dolfinarium. Een slang in een terrarium. Een hond die thuis in een bench zit terwijl de baas aan het werk is. Is dat dierenliefde of niet?
Voordat ik helemaal afdwaal even terug naar het onderwerp. Het is allemaal te vergelijken maar heeft het zin om het te vergelijken? Is het niet fijn om de keuze te hebben hoe jij aan je hond kunt komen?

Persoonlijk ben ik zeer voorstander van het asiel. Ik heb dan ook de afgelopen week veel op websites gekeken en naar het asiel gegaan. Wat mij daar opviel, was, dat er van de 21 honden
er 11 pittbuls of Amerikaanse staffords zaten, danwel mixjes hiervan. Ook viel mij op dat de kleinere soorten ( waar ik zelf vanwege mijn reuma, beter kan kiezen ivm evt tillen als er iets gebeurt.. en niet te hard trekken aan de lijn enzo..).
die meteen gereserveerd zijn. Er zaten namelijk 3 kleinere honden, van spaniel tot mix met yorkshire, en die waren al meteen besproken. Conclusie: de honden die mijn voorkeur persoonlijk niet hebben, zijn oververtegenwoordigd in Nederland.
Daar kun je je afvragen hoe dit komt, hier in de omgeving waar ik woon, wonen helaas mensen die een hond nemen en dan meteen weer weg doen, omdat ie dan ineens niet langer te hanteren zou zijn. En tja, de buurt waar ik woon, is een volksbuurt en daarwonen ook wel mensen die de hond gebruiken als waakhond, of erger nog: als wapen ... het klinkt vreemd, maar zo is het hier.
Dat daarom hier het asiel vol zit, is dus een gevolg hiervan
Uiteraard heb ik ook nog landelijk gezocht, maar daarvan zijn de meeste diertjes al erg oud, bijv 10 en 11.
Dat vind ik persoonlijk erg moeilijk, omdat je er redelijkerwijs van uit zou kunnen gaaan, dat ze niet erg lang meer bij je mogen zijn.
Eigenlijk vind ik dat ieder mens, die voornemens is een hond te kiezen, een soort diploma van bekwaamheid moet halen.
Bijv 10 verplichte cursussen, waar wordt gekeken naar omgang, geduld, liefde, en aandacht voor de hond. Pas na die 10 lessen, beoordelen de mensen die er verstand van hebben, of deze mensen wel of geen huisdier zoals hond of kat of paard enz. mogen hebben. pff wat een lange mail he hahaha sorry

helemaal met je eens , ik zal altijd een pup in huis willen maar er ooit 1,2,3 van het asiel redden wil ik ook kunnen !

Ik zou in verloop van tijd ook nog een hond uit het asiel willen, nu heb ik voor een pup gekozen omdat ik een sterke band wil met mijn hond omdat mijn andere hond die we ook van pups af aan hadden overleden is. Ik vind de evolutie die uw pup maakt zeer speciaal omdat je alles zelf moet aanleren.

Ik werk als vrijwilligster in een asiel en ik zal altijd voor een asielhondje gaan.
Ik heb er al 2 geadopteerd en heb nog steeds geen spijt dat ik dat heb gedaan.
Ok met mijn 2e hondje heb ik heel wat afgezien omdat zwaar mishandeld en verwaarloosd werd bij zijn vorige eigenaren waardoor hij me dus echt aanviel de eerste maanden.
Maar hem opgeven heb ik nooit gedaan en vandaag is hij zo'n lieve schat !!!

Hoe hard een hond ook werd verpest door de mens, je kan er altijd aan werken en hem beter maken.
Dit duurt lang en heb je veel geduld nodig, maar kijk maar eens wat het resultaat is bij mij na een half jaar

Wat een lieve foto Melissa

Hij heeft het maar goed bij je.
Heerlijk toch dat zo'n beestje, ondanks alles wat hem is aangedaan, weer vertrouwen krijgt in de mens (jou in dit geval).

Hoi hoi, ben hier net nieuw en dacht, ik reageer gelijk maar ff
Ik heb mijn vorige hond (helaas overleden) van een stichting geadopteerd, dat was echt een tophond...nog nooit een probleem mee gehad. Ook veel begeleiding gehad als ik dat nodig had.
Nu heb ik sinds 6 maanden een pup in huis van een fokker en sinds kort weer een hondje uit buitenland erbij maar doe mij die laatste maar hoor! Ik heb er gewoon veel meer mee met die buitenlandse schatjes....en eerlijk is eerlijk, mijn pup is niet de makkelijkste, pfff....

Rita ik woon in Drachten en heb 1 asiel hond uit Leeuwarden en 1 uot het asiel in Drachten.
In geen van beide contracten staatdat het asiel de eigenaar blijft.
Wel staat er vermeld dat ik niet mag.fokken met de.honden.
Tevens staat er in dat ik zelf beslis of ik de.hond laat castreren of steriliseren

Alleen katers en poesen worden verplicht geholpen. Dit is bij wet geregeld.

Hebben Amber nu 9 maanden in huis en hebben 1 keer controle gehad van het asiel om te vragen hoe het ging.
Van het asiel in Leeuwarden waar Boomer weg komt heb ik nooit meer wat gehoord.

Wij hebben onze honden ook uit het asiel Het zijn twee schatten. Laat je niets wijsmaken want er zitten vast en zeker heel lieve leuke honden in het asiel. Mijn oudste dochter heeft nu pas een engelse cocker uit het asiel gehaald. Het was een moeilijk karakter maar dit werd in het asiel ook vermeld. Maar na een tijdje geduld en liefde te gebruiken gaat het nu best wel goed met olly. Zo zie je maar ...

Wat ik wou zeggen is dat het niet altijd aan de hond ligt maar ook aan het baasje ....

Ik vind het heel goed dat er mensen zijn die honden adopteren alleen dat zit er voor mij momenteel niet in, ik heb er simpel weg de tijd niet voor (geldt ook voor een pup).

In sommige gevallen zit een hond daar niet voor niks, want niet alle honden zitten daar, omdat het teveel werk voor de baasjes was of, omdat ze langs de weg gevonden waren. Er zitten echt wel wat vijandige honden tussen, dus die vallen dan sowieso al af (ik loop liever dat risico niet).

Ik zou zelf ook liever niet een groot hond die gevonden is adopteren, over deze honden is echt helemaal niks bekend dus je weet maar nooit. Kleine honden stralen voor mij toch eerder wat meer zachtaardigheid uit dan een Pitbull, Herder, etc. (niet gemeen bedoelt) dus een klein hondje zou ik misschien nog overwegen.

Honden die naar het asiel zijn gebracht vanwege een verhuizing, niet meer instaat om voor te zorgen, nieuw geboren kind is allergisch, etc. zou ik wel overwegen.

Dan moet ik ook nog het geluk hebben dat er een hond bijzit die ik en mijn familie een beetje leuk vinden en dan houd je er zou nog maar een of twee over die in de meeste gevallen zo gereserveerd zijn.

Daar komt bij dat ik een pup toch wat leuker vind dan een hond van 4-8 jaar, gewoon leuk weer je hondje op zien groeien.

Misschien ooit op een dag als ik ouder ben (+50) en ik genoeg vrije tijd heb dat ik wel een (of meerdere honden) adopteer.

Hoi Miriam,

Ik heb zelf al een aantal asielhondjes gehad en geloof me, er is niets leukers dan dat. Als je ziet hoe dankbaar zo'n dier is en hoe ze aan je gaan hechten, voel jij je daar zoveel beter door. Ik heb ook al een hondje gehad die maar 7 maanden heeft geleefd, een stumpertje die haar hele leven voor de broodfok puppies Chihuahua's heeft gekregen, maar die 7 maanden waren haar mooiste maanden uit haar hele leven en hoewel ik erg veel verdriet had toen ik haar uiteindelijk in moest laten slapen was het me allemaal dubbel en dwars waard. Mensen gaan gewoon veel te makkelijk met dieren om, als ze het niet leuk meer vinden of het valt toch wel tegen dat uitlaten iedere dag, worden ze gewoon weggedaan als een oude jas!

Zoek dus een leuk hondje in het asiel en ik hoop dat jullie samen heel veel gelukkige jaren mogen hebben.

Groetjes, Trudy

Ik heb het beste uit twee werelden gekozen; een volwassen rashond die een nieuw thuis zocht .
Een hond aanschaffen is niet niks, dat is één vind ik. Je hebt mensen die met alle honden door 1 deur kunnen en alle honden geweldig leuk vinden. Ze vinden altijd wel een manier om met welke hond dan ook om te kunnen gaan. Petje af voor die mensen!
Maar veel mensen vinden het toch een persoonlijk ding. Een hond moet je bij je passen, het oog wil ook wat. Je wilt een hond vormen tot een onafscheidelijk maatje. Wat overigens niet wil zeggen dat een asielhond niet meer te vormen is. Maar het beestje heeft vaak al wel veel meegemaakt en zo zijn eigenaardigheden ontwikkeld.
Ik ben zelf opgegroeid met twee rashonden, van pups van af aan. Op mijn 14de koos ik een hond uit het asiel. Een kruising.... Een geweldige keuze, ik zou het zo weer doen.
En toch moeten er mensen zijn die gezonde pups op de wereld zetten. Waarom? Omdat er altijd gezocht zal blijven worden naar pups, er zal altijd vraag naar zijn omdat er altijd mensen zullen zijn die persee een pup willen. Broodfokkers moeten niet de overhand gaan krijgen en het makkelijkst te vinden zijn.
Ik kan er zoveel over zeggen, maar het is vooral iets persoonlijks wat je niet voor een ander kunt beslissen.

Ik ben voor ik moob kreeg, in het asiel wezen kijken voor een hond.
Een super leuke hond, ziggy, mee gewandeld, rooie en minx kennis laten maken, ging goed.
Toen ik m wilde ophalen ,Hond weg, grrrr
hoop dat ie toch nog een goed tehuis heeft gekregen.
Als ik geen honden meer heb, dan ga ik echt voor een asielhond.
Dan is mijn dochter ook al een stuk ouder, dan kan ik ook een hond nemen waar je bijv. heel veel werk in moet steken. Dat vind ik geen probleem,maar zoals ik al hierboven zei, dan moet ik geen honden meer hebben

Ik begrijp heel goed dat je het erg vindt dat de asiels overvol zitten en dat je om die reden graag zou zien dat meer mensen een hond uit een asiel zouden nemen ipv een pup.

Maar als je een hond zoekt voor een bepaald doel of van een bepaald ras kan dat heel lastig worden in het asiel.

Ik vind het geen enkel probleem als mensen een pup verkiezen boven een herplaatser/asielhond. Wel heb ik er moeite mee als ze onderschatten wat een pup nodig heeft en de hond dan aanbieden op marktplaats. Maar goed dat staat los van dit topic.....

rori komt uit het asiel en als er nog een hond komt dan ga ik als eerste in het asiel kijken want rori is een schatje