Een jaar geleden was je laatste dag aangebroken lieve meid...

Vandaag precies een jaar geleden was het Noeka's laatste dag.
Er was niets aan haar te merken maar toen ik haar 's avonds zachtjes aan stootte om naar bed te gaan begon ze als een dolle te rennen en te schreeuwen.
Gezien het ook de laatste dag van mijn man zijn vakantie was lag hij al in bed.
Hij is er in aller ijl uitgekomen en hebben de DA gebeld en zijn als een speer er heen gereden.
Ook daar liep ze zo raar te doen en gezien ze al aardig blind en doof was liep ze daar overal tegen aan.
De DA heeft haar onder een roes gebracht die 6 uur zou moeten werken en hoopte dat ze weer normaal wakker zou worden, dat ze een toeval had gehad.
Maar helaas....'s nachts rond drie uur sprak ik tegen haar en heb gezegd...als het niet meer gaat meiske dan ga maar, anders knok er voor.
En 5 minuten later (dus 3 uur eerder dan de bedoeling was) begon ze weer wakker te worden en begon meteen weer in de mand te bijten...ik zag dus dat het foute boel was.
Weer de DA uit zijn bed gebeld en meteen er heen en ik wist dat dit het laatste ritje met haat zou worden.
En idd...de DA kon helaas niet anders dan ons te zeggen dat het echt foute boel was.
Ze is daar dus in de nacht van de dag waarop het zomer zou worden ingeslapen.
We hebben haar me naar huis genomen en daar heb ik haar nog gekamd en wat zitten aaien.
Rond half 10 hebben we haar naar het crematorium gebracht....maar oohhhh wat kon ik daar moeilijk afscheid nemen...ik wilde maar bij haar blijven maar het was geen doen meer....ze begint heel erg te ruiken en op te zetten.
Mijn man heeft een mooie urn uitgezocht en een weekje later was ons meiske dus weer thuis en staat hier op een voor haar speciaal plekje.
Op zich heb ik me er heel moedig doorheen geslagen wat iedereen verbaasde.
Maar ergens moest ik er vrede mee hebben, ze was 16 jaar en drie maanden oud.
Ze was een eigenzinnige Westie en ik was eigenlijk de enige die daarmee om kon gaan.
Ik hield zoveel van haar....samen met haar heb ik diepe dalen overwonnen.

En nu is het alweer een jaar geleden, een turbulent jaar waarin we Luna kochten die dus een levershunt bleek te hebben en ver voor haar eerste verjaardag al 2 zware operaties achter de rug heeft en nog niet goed is.
Ook hebben we Jessie nog....zij was een zusje van Noeka uit een nestje een jaar kater, dus zij is nu ook 16 jaar en 2 maanden.

Ik huil niet vaak meer om Noeka want ze had uiteindelijk een zéér respectabele leeftijd maar nu met het opschrijven van dit verhaal zie ik alles door een waas van tranen.....

Ik mis je nog steeds mijn eigengereide wijffie!

Veel sterkte!

Heel veel sterkte!
Wat een mooi koppie had Noeka.

Dank jullie wel.
Ja mijn meissie was echt fotogeniek.
Ik mis haar....vandaag meer dan ooit....

Dagen zoals deze zijn dan erg zwaar.
Alle herinneringen van die dag komen weer naar boven.

Vooral aan de leuke dingen denken helpen je de dag door.
Er komt een dag dat je met een glimlach en een traan kan terug denken aan de geweldige tijd die jullie hebben gehad.

Diane, wens je heel veel sterkte toe vandaag. Denk dat het eerste jaar de overlijdingsdag ervaren het moeilijkst zal zijn. Jaren daarna zullen we er natuurlijk ook heel erg bij stil staan en wellicht de ene keer makkelijker dan de andere keer ermee om kunnen gaan.

Mijn lieve Salsa is vandaag ook precies een jaar geleden overleden. Vooral gisteravond zag ik alles van haar laatste 4 dagen heftig ziek zijn weer voor me. Vannacht slecht geslapen en Vanochtend even goed gehuild. Onlangs was haar verjaardag, ook moeilijk hoor maar deze dag vind ik echt een stuk zwaarder.

Denk aan jullie en nogmaals sterkte.

Dank jullie wel lieve meiden!

En Minoes, dat is ook toevallig, ook voor jou dus vandaag een jaar.
ik zat toevallig voor ik zelf dit topic opende nog een stukje over je lieverd te lezen, dat het hondje van je zus het al 3 weken ervoor aanvoelde.
Ook voor jou dus sterkte, het blijft moeilijk maar het is idd het eerste jaar en dag zoals vandaag is heel zwaar maar het zal weet ik uit ervaring van mijn hondje Queeny die ik voor Noeka had slijten.
Maar juist met Queeny en Noeka heb ik hele heftige periodes in mijn leven overleefd...dat maakte de band zo mega sterk...zij waren er altijd voor me daar waar mensen waar ik van hield me in de steek lieten.

Klopt helemaal wat je zegt; een hond laat je nimmer in de steek...is er altijd voor je..onder welke omstandigheden dan ook. Dat kun je niet altijd van mensen zeggen. En leer je helaas in heftige tijden wie je echte vrienden zijn! Dus begrijp helemaal wat je bedoelt en voelt.

Salsa is op een bijzondere manier in ons leven gekomen. Zij heeft ons uitgekozen destijds als haar nieuwe baasjes, zo voelt het tenminste. Mede daardoor was de band van af het begin al intens en hecht, en werd met jaren alleen maar meer.

Toevallig dat je net dat topic las, ja m'n zusjes hondje voelt echt heel goed dingen aan. Laatst ook weer iets heel bijzonders met haar meegemaakt, waardoor m'n gevoel met Salsa toen echt bevestigd werd dat m'n gevoel klopte.

Ja voor mij is door mijn verleden het gezegde echt kloppend geworden "als je de mens leert kennen ga je van de dieren houden".
Nu ging mijn hart als jong kind al naar dieren uit en toen bleek dat ik geen kinderen kon krijgen werd dat alleen maar erger.
In mijn eerste relatie waar ik Queeny kreeg kwam King erbij een reutje en daar hebben we toen een nestje van gehad waarvan we 1 pup zelf hebben gehouden en de andere twee naar bekenden zijn gegaan.
Met de man waarmee ik toen samen woonde zat een steekje los...laat ik het zo zeggen, ik ben 6 jaar lang niet erg liefdevol behandelt.
Toen ik de moed had er een punt achter te zetten mocht ik alleen Queeny mee nemen, hij hield King en de pup.

Nu zal ik me nooit meer mijn honden kindertjes af laten nemen al dreigt er weer iemand me een kogel door mijn kop te jagen zoals nummer 1 deed, ik laat het NOOIT meer gebeuren!!
Als het moet vecht ik me dood voor mijn dieren.

Wil je vertellen wat dat voorval van laatst geweest is Minoes?

Diane heel veel sterkte vandaag !
... Koester de mooie herinneringen, Noeka zit voor altijd in je hart

Dank je Hanne.
Ik heb net haar urn dicht tegen mijn hart gehouden en dan praat ik ertegen (sommige zullen me wel raar vinden) en gezegd dat ze altijd bij me is.

Haar gedenk plaatsje




En haar urn, van hout gemaakt.


Dit is het hangertje wat ik draag met wat as van haar erin.

Diane ook namens mij heel veel sterkte vandaag.
Kan me zo voorstellen hoe je de hele dag en nacht van een jaar terug weer ervaart,je maakt alles nog een keer mee en misschien nog wel heftiger dan toen het die dag was.want toen zat je er midden in en moesten er dingen gebeuren, nu komt elke minuut van zo,n dag in je gedachten voorbij.je hebt een mooi hoekje voor haar gemaakt zodat je haar dagelijks kan gedenken.En vooral vandaag heeft dat een betekenis.
Nogmaals sterkte.

lieve Diane, Noeka, Luna , Jessie,

ARme Noeka, lief hondenkind.
Wat heb jij moeten vechten die laatste dag.
En wat is er van jou gehouden, en wordt er nog steeds van jou gehouden, lieve meid.
Jouw baasjes hebben alles gedaan, om jou te verwennen, lief te hebben en jij gaf hen zoveel onvoorwaardelijke liefde.
Rust maar zacht in de dierenhemel, en lieve Diane.. weet dat zij altijd bij jullie zal zijn, in goede en mindere tijden, zij is daar.
lieve groet
baasje van Gioia
Gioia is 14 juni overleden.

ik begrijp heel goed dat je het weer herbeleefd ,het zijn pijnlijke dingen om mee te maken en op dagen als deze doet het nog eens extra veel pijn ze te moeten missen
ook ik draag een hangertje die nooit van mijn hals gaat,het heeft inderdaad een gevoel dat ze heel dicht bij je zijn
veel sterkte

Lieve meiden....hartelijk dank voor jullie lieve en warme woorden, dat steunt me door deze dag en morgen, de dag dat we haar weg moesten brengen.
Ze is de 23ste vorig jaar gecremeerd, ik wilde dat er een ruime dag tussen zat voor het geval ik haar nog 1 keer wilde zien.
Dat heb ik niet meer gedaan...het was goed zo en ik wist dat ze binnen een week weer bij me thuis zou zijn.

Heel veel sterkte vandaag en denk vooral aan de leuke momenten met Noeka

Dank je...een jaar terug hadden we haar naar het crematorium gebracht....toen was ze dus echt weg uit huis.

Hoi Diane,

Allereerst wat heb je een mooi gedenkplekje gemaakt. Vind dat hartje ook zo schattig en mooi!

Salsa heeft na het inslapen de nacht in haar mandje bij ons thuis doorgebracht. Was altijd bang voor de dood te zien, maar oh wat vond ik het fijn dat ze nog bij ons thuis lag. Een jaar terug hebben wij haar vandaag ook naar de begraafplaats gebracht, maar als het aan mij lag...had ze nog een paar dagen in ons huis opgebaard gelegen. Zo raar, want had dat voorheen nooit van mezelf verwacht.

Tuurlijk mag je dat verhaal weten. Banjer is vanaf pup opgegroeid met Salsa. Net zo lief als Salsa maar toch totaal ander karakter. In tegenstelling tot Salsa is zij heel gevoelig en zeer eenkennig. Vreemden moeten haar echt niet zomaar willen gaan aaien, deinst dan meteen terug.

Vorig week was ik een kledingwinkel met haar. De eigenaresse zat op een stoel, en ik zat tussen de kledingrekken te snuffelen . Banjer trok heel erg aan haar riem, dus keek opeens wat ze nou wilde. En liet haar riem wat vrijer, vervolgens loop ze naar de eigenaresse toe. Gaat bij haar zitten, waarna zij haar begon te knuffelen en lieve woordjes zei. Banjer liet dat helemaal toe en vlijde zich nog extra dicht tegen haar aan. Ik dacht, huh...dit klopt niet...zo is niet naar vreemden toe. Dus vroeg; heeft u toevallig zelf een hondje? Waarna ze zei; 2 dagen geleden heb ik m'n lieverd moeten laten inslapen en ben kapot van verdriet....daarom vind ik het even fijn met haar te knuffelen. Banjer voelde haar verdriet waarschijnlijk zo goed aan, en wellicht maar misschien dit wel heel vergezocht de reden, waardoor ze de vrouw wilde troosten. Heel mooi gezicht en heel ontroerend!

Gaat het een beetje met je? Want deze dag is ook niet al te makkelijk. Ik probeer aan alle leuke en fijne momenten te denken. De nare dagen van vorig jaar niet teveel de overhand te geven, gaat me gelukkig redelijk goed af.

Dikke knuffel

Heel veel sterkte voor vandaag.
Wat heb je een mooi plekje voor haar gemaakt.

Thanx Minoes en Corrie.

Ja Minoes, wij hebben Noeka toen ook de hele nacht thuis gehad,ik kon niet van haar afblijven en het is echt dat het rond 9.30 moest omdat ze door het warme weer toen erg begon te ruiken dat we haar weg moesten gaan brengen.
Maar oohhh...eenmaal daar was ik ook weer bijna niet bij haar vandaan te trekken....mijn man heeft echt alles uit de kast moeten halen om me mee te krijgen en we moesten ook echt wel even met de toilet spray die daar in dat kamertje stond sprayen want de geur was echt waar niet te verdragen...maar ik kon maar niet bij mijn meiske weg gaan...voelde alsof ik haar zo in de steek liet!(Ik ben iemand die zich heel erg vasthoud aan het stoffelijke, had ik met mijn moeder ook, daar kon ik ook niet vanaf blijven, zat maar aan haar te tutten en frutten)

Bahhh en dan volgende week vrijdag zullen we weer moeten gaan beslissen om Luna voor de derde keer te laten opereren want het gaat met haar ook helemaal niet goed, naast het hangerige begint ze nu ook vaker te spugen.
We hebben er een heel hard hoofd in of dat nog wel goed gaat komen....en dat terwijl ik haar kocht 3 maanden na het overlijden van Noeka omdat ik toen weer aan een pupje toe was...krijg je zo'n zorgen kindje waar ook velen tranen om vloeien.
Ze ligt nu ook weer onder de hoes van de eetkamer stoel, dat is een teken dat ze helemaal niet in orde is.

Tjee wat een verhaal van Banjer zeg!
Ik weet zeker dat hij dat aan gevoelt heeft, dat kan niet anders!
Maar dat is ook wel heel mooi om te zien zeg...zo zie je maar weer en ik weet dat de ene hond meer gevoelig is dan de andere maar dit was geen toeval.

Meid, jij ook sterkte vandaag...we zitten nu wel in hetzelfde proces he??
Dikke knuffel van mij!

Heel veel sterkte we zullen ze altijd blijven missen.
Ze heeft een mooi plekje thuis gekregen.

lieve Noeka,

Je kijkt zo lief en meelevend, een schat zoals wij allemaal onze schatten herkennen.
Het is een jaar geleden en je vrouwtje mist jou zo.
Ik snap je vrouwtje en baasje zo goed, omdat ik lieve Gioia vorige week verloor.
Lieve Noeka, eigengereid als jij was, zullen jullie ooit weer samen komen. Dat weet ik zeker, en zoek Gioia maar op.. help haar maar, zij is net overgegaan, en speel met haar... lieve NOeka,.. wil jij dit doen?

knuffels van mij

Heel veel sterkte gewenst Diane.

Ze blijft je lieve meisje. Ze blijft in je gedachten en met zulke dagen besef je weer goed hoe erg je haar wel mist. Je mocht haar zo lang bij je hebben, maar 't is altijd te kort.

Dank jullie wel.
En ze zal vast Gioia verwelkomen...hoewel jij haar nog liever in levende lijven bij je zou willen hebben.
Heel veel sterkte met het verlies van nog maar zo kort geleden.

Diane, wil je langs deze weg veel sterkte wensen....wat zijn dat een ontzettend zware en vertwijfelende uren geweest...

Respectabele leeftijd...groot gemis...