Verantwoordelijkheid

Hallo.
Ik ben laurette en zit al een tijdje op dit forum rond te neuzen.
Mijn buren hebben een dobermann en hun zoon (13 jaar)
neemt de verantwoordelijkheid over de hond en de hond luisterd perfect.
in de ochtend word de hond uitgelaten in de middag en natuurlijk ook in de avond en stevige wandelingen hoor!
nou vroeg ik me af: Is dit normaal dat een 13 jarige jongen de verantwoordelijkheid neemt over een dobermann of is dit vrij zeldzaam?
(de jongen heeft discipline dus ligt het wel voor de hand)

Ik heb de volledige verantwoordelijkheid over mijn Leonberger, en ik ben 15.
maar we hebben haar al vanaf mijn 13de.
ik heb haar getraind loop 's morgens/ 's middags/ 's avonds (ligt eraan welke dag wissel het af met mijn zusje van 14) maar mijn zusje loopt met haar maar Jara luisterd volledig naar mij, volgt alle commando's sneller op bij mij, bij mij mag ze los (zusje durft dat niet), zoekt haar heil altijd bij mij (ligt aan mijn voeten 's avonds, als ze schrikt komt ze bij mij, als ze door iemand wordt afgewezen door iemand naar mij, pijn heeft naar mij etc.), eten wordt verzorgd door mij (ouders betalen het) en voor de rest wordt voor speeltjes, snacks etc. door mij gezorgd.

het is dus echt mijn hond, alleen wordt het allemaal betaald door mijn ouders

of het normaal is..
nee, ik ken niemand met een hond die op mijn leeftijd de gehele hond verzorgd.
of ik op straat raar wordt aangekeken dat ik met zo'n grote hond loop, haar los laat lopen etc.
ja
of ik raar aan gekeken wordt door vrienden/familie
ja

dus is het normaal, tja wat is normaal haha.
ik vind het normaal en bovenal heel erg leuk!

Wat een verantwoordelijkheid op die leeftijd zeg petje af meid!

Bedankt
ben al vanaf kleins af aan dieren maar vooral honden gek, dus voor mij is het normaal en ik vind het heel leuk om de zorg te hebben voor Jara, gaat nog moeilijk worden als ik op kamers ga :(

maar er zijn nog wel meer meiden met de verantwoordelijk over hun hond hier weet niet of ze ook gaan reageren, maar ja.

ik vind het alleen maar goed van de buurjongen, als hij het red allemaal en het leuk vind geweldig toch
en dobberman's zijn ook nog eens prachtige honden met een geweldig karakter!

13 jaar of 15 jaar, het ligt ook aan de jonge puber of die deze verantwoording natuurlijk kan dragen, maar van beiden lees ik dat de hond goed naar hun luisterd.

er zijn eigenaren van 20 of nog ouder die geen enkele verantwoording hebben over en voor hun hond, als ik dan deze jonge mensen lees, verantwoordelijk voor hun hond, complimenten.

en te jong is natuurlijk uit den boze, maar 13 of 15 als ze hun verantwoording hebben genomen en het hun goed afgaat ? mooi toch.


{wat ik lees van je, is dat de jongen conseqwent is en heel gedisiplineerd met de hond omgaat, prachtig . }

ik ben zelf ook 15 en heb ook grootendeels de verantwoording over mijn hond buddy.
de dierenarts kosten worden tot nu toe wel betaald door me ouders .. het eten,cursus ook en sommige snoepjes ook.

maar ik voed wel mijn hond zelf op , ik ga zelf met hem wandellen en ook zit ik zelf met hem op cursus.
maar ik vind het heerlijk om zo bezig te zijn met mijn hond.
Wandellen vind ik heerlijk , en cursus vind ik ook helemaal geweldig .. gewoon lekker een op een samen met je hond.

____________________________________________

maar petje af voor de 13 jarige

ik ben 14 en heb ook 100 % de ververantwoordelijkheid  over mijn hond .
ik laat hem elke dag uit (s,ochtends smiddag en s'vonds)
Ik ga er zelf mee naar de dierenarts(word nog betaald door mijn vader ) ik doe de verzorging helemaal zelf en ga er ook zelf mee naar de dierenarts.
ook maak ik zelf afspraken voor de dierenarts+ trimsalon.
ik haal zelf eten enz.
Maar natuurlijk als ik ziek ben laat me vader de hond uit

Ik vind dat alleen maar superstoer!!! Ik was ook 18 toen ik mijn eerste echte eigen hond had.. Denk dat leeftijd niet veel uitmaakt, zolang ze het aankunnen en het diertje niets tekort komt.. is er geen probleem denk ik zo!

Bedankt voor jullie leuke reacties meiden en prachtige honden hebben jullie trouwens mogen jullie trots op zijn!

bedankt

Ik heb Inca voor m'n 15e verjaardag gekregen (dus heb haar nu ongeveer een jaar, ze kwam 3 weken na m'n verjaardag), en ik heb bij haar op een matras geslapen, ben er 's nachts min. 3 keer uitgeweest. En nu nog steeds is ze mijn verantwoordelijkheid. Ze luistert ook aanzienlijk beter naar mij dan naar de rest, maar ik doe dan ook alles met haar. Dus voor mij is het normaal haha, maar dat hangt denk ik helemaal van de persoon zelf af, m'n zusjes zouden het niet aankunnen en die zijn ook 13..

Het is vrij zeldzaam, maar komt natuurlijk wel voor.

Mijn hond kwam hier in huis toen ik 10 was, vanaf dag 1 nam ik alle verantwoordelijkheid op me, laatte hem uit, speelde met hem, leerde hem dingen, socialiseerde ik hem, voedde ik hem op etc. Hijzelf, alle hondenspullen en dierenartskosten worden met mijn eigen centen betaald, het is immers mijn beestje, ik snap niet waarom ik mijn ouders met deze kosten zou moeten belasten. Ik moet ook zeggen dat de anderen hier in huis geen hondengekken zijn, als het aan hen lag was Co hier nooit gekomen.

Afijn, ik moet zeggen dat je vooral op de leeftijd van 10/11 veel commentaar krijgt, 'je weet niet wat je in huis gehaalt hebt' of 'dat zijn veel te moeilijke honden'. Nooit iets van aangetrokken want ik heb me jaren van tevoren goed ingelezen. Maar het ligt natuurlijk aan de persoon zelf, de een is er als kind al klaar voor terwijl de ander het als volwassene niet redt.

Iedereen verklaarde me voor gek, maar ach, als ik en de hond maar gelukkig zijn

complimenten meiden, dat lees ik nou weer eens even, zo jong en dan zoveel verantwoording nemen en behouden, super.

Ben het eens met bovenstaande.
Wij hebben altijd honden gehad en eerlijk is eerlijk ik vond het geweldig maar had geen verantwoording.
Ik vond het veelste leuk om uit te slapen als ik was wezen stappen, shoppen met vriendinnen, bioscoopjes pakken etc etc.
Was dus vaak weg en had dus echt geen zin om voor de hond te zorgen.
Tuurlijk liet ik hem wel eens uit maar vaker mijn ouders, eten werd gekocht door mijn ouders etc.
Ik zou dus op 13/ 15 of zelfs 18 niet geschikt geweest zijn voor een hond omdat ik andere dingen ook wou doen en dit niet kan als je een hond hebt die je zelf opvoed.

Echter is niet iedereen zoals ik was en bovenstaande meiden zijn denk ik niet zo.
De een is een rustig typje die gek is op dieren en die al het andere niet zo boeit en de andere is een wildebras die alles wil zoals ik

Nee pcies dat bedoel ik.
Ik ging bijna elke dag na school pleite en kwam rond half 6 thuis, even eten en hup daar ging ik weer tot een uurtje of 10 a 11 naar vrienden.
Ja dan kan je geen verantwoording hebben over een hond natuurlijk.
Weekend? 9 van de 10 keer pleite en op zaterdag en zondag uitslapen haha

Hmmmm, als hij ouder was geweest had ik mssn nog wel een baantje voor hem gehad, harde werker met verantwoordelijkheidsgevoel en waarschijnlijk kan hij ook goed werken met de hond!

Wel jong, voor alle verantwoording, maar de ene 13 jarige is de ander niet en sommige mensen worden nooit volwassen en zullen ook nooit verantwoordelijk zijn!

Mooi om telezen dat zoveel jonge mensen hier hun verantwoordelijkheid nemen. Ik hoop dat ze dit lang vol kunnen houden en dat als het niet gaat ivm studie ed, de ouders dit goed op kunnen en willen vangen.

Ik ben ervan overtuigd dat kinderen die opgroeien met dieren en leren voor een dier te zorgen, zich sociaal goed kunnen ontwikkelen en het een verrijking voor hun leven is, waar ook hun toekomstige omgeving mee gebaat is.

Nou.. ik heb wel een aardig stukje sociaal leven in moeten leveren. Daarnaast heb ik heel veel dieren gehad inmiddels, vang ook regelmatig herplaatsers op die met spoed weg moeten en zoek dan zelf een geschikt baasje, of werk eerst aan bepaalde problematiek.

Tsja, op de dagen dat ik vrij ben ben ik altijd thuis voor ze. Aangezien ik 3-4 dagen in de week werk (bewust parttime voor de dieren) en ga bijna nooit op vakantie. En ik koop meer voor hun dan voor mezelf, maar ach.. ik word er oprecht gelukkig van. Soms doe ik ook wel leuke dingen met vrienden en ben dan te lang misschien weg van huis, maar afentoe moet kunnen. Ik maak het ervoor en erna altijd wel goed met genoeg liefde en aandacht. Gelukkig heb ik het ook wel getroffen met ze, ze hebben elkaar en vermaken zich prima met elkaar als ik er niet ben.

Maar denk wel dat als ik Doggy niet had genomen, dat mijn leven er heel anders had uitgezien. Maar heb geen spijt eigenlijk. Als ik niet zou werken en al het geld van de wereld zou hebben, zou ik nog veeel meer dieren houden en een mooi leven bieden .

Mijn hond is als 4 mnd oude pup aangevallen door een doberman, en scheelde maar net of ze had het niet overleefd. Ik ben erg blij dat de baas een volwassen kerel was want een kind van 13 had mijn hond nooit uit die bek kunnen krijgen.

Ik vind persoonlijk dat onder de 17jr geen verantwoordelijkheid over een grote hond gegeven kan worden. Je hond kan aangevallen worden en moet een kind dat dan oplossen?

Ik zie hier regelmatig een jochie van 8 jaar een amstaff uitlaten, en pas als die uit het zicht zijn ga ik naar buiten, ik geloof nooit dat een kind zo een sterke hond kan houden.

-

Ja waarom niet??
Er zijn mensen van 40 die een hond hebben en daar totaal geen verantwoordelijkheid voor dragen, dus ik denk niet dat het leeftijd gebonden hoeft te zijn, het ligt aan de persoon zelf, en een kind van 14 kan een prima roedelleider zijn..