In memoriam: Gioia

Enorm veel sterkte gewenst!

Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van je maatje.

dankjullie wel Miranda en Corrie, het is ondraaglijk.

Heel veel sterkte, ik realiseerde me niet toen we aan het pb-en waren dat het zo kort geleden was!

Gelukkig zijn er veel mensen hier die weten wat je doormaakt en hoe je je voelt, dus om steun hoef je niet verlegen te zitten!

Je mag me altijd een pb sturen als je behoefte hebt aan een luisterend oor (lezend oog)

lieve Jamie en lela
dat geeft niets hoor, jullie houden mij juist op de been, met de prachtige verhalen over jullie lieverds.
Dankjewel voor je steun en medeleven, en voor je aanbod,
erg attent!

Heel veel sterkte!!

veel sterkte met het verlies van je meisje zo herkenbaar maar je hebt het beste gedaan voor haar en koester haar maar voor altijd in je hart want daar leeft ze verder.

lees het nu pas.
wat verdrietig allemaal.
sterkte de komende tijd.

ik lees je verhaal nu pas...ik wil je heel veel sterkte wensen!!!

Heel veel sterkte en kracht gewenst met het verlies van je meisje Gioia.


Rust zacht lieve Gioia ...

iedereen is zo attent in het medeleven. het is ondraaglijk, maar haar pijn werd ook steeds ondraagelijker, ik weet dat ze toch op het laatst veel pijn had en moeite met het ademen. Het was zo moeilijk voor haar om te rusten, steeds moest ze draaien van positie, omdat anders die trachea de boel versperde.
Ze heeft het zo moedig gedragen, mijn lieve Meisje, mijn alles, mijn kind.
Ik mis haar iedere minuut. Het is vreselijk

o jee , ik lees je bericht nu pas , héél veel sterkte met dit verlies !

Iedereen heel erg lief dat jullie zo meeleven.
Ik heb nu ook continu een kaarsje bij haar foto en haar plukjes haar.
ook kreeg ik bloemen van de buren en kaarten van hondenvrienden. Het is nu een ander plekje waar ik dan als ik thuiskom, meteen naar toe kan.

Nogmaals gecondoleerd en heel erg veel sterkte toegewenst met dit verlies...

Dankjewel Wichita , sorry dat ik even zo fel reageerde.
Ik zit er met mijn hoofd niet bij, ik kan maar beter even nergens op reageren dan op het verlies van Gioia , ik wens jou alvast ook een fijne avond toe, en dank voor jouw steun en medeleven.

Is begrijpelijk het is ook niet niks. Weet helaas zelf ook hoe het voelt om een dier te moeten verliezen en dan ben je wel even met andere dingen bezig dan hoe je over komt op andere mensen ...

Onthoud wel het verdriet wordt minder. Het gaat nooit helemaal weg maar de pijn wordt wel beter gelukkig met de tijd.

Sterkte gewenst

Had ik je nooit gekend...
dan wist ik nu niet beter.
Had ik je nooit bij mij...
dan miste ik je niet.

Hield jij niet van mij...
voelde ik me nu niet zo verlaten.
Maakte je mij nooit blij...
had ik nu geen verdriet.

Dus al doet het zo'n pijn en wil ik het verdringen...
Gelukkig mis ik je, voel 'k me verlaten en heb ik verdriet.
Want je was bij mij en hield van mij en maakte me blij...

Je blijft in m'n hart en onze band, die eindigt hier niet.

Rust zacht Gioia.

Allerliefste Kylie

Zojuist lees ik dit prachtige gedicht van je, en ik zit vol met tranen. Wat een prachtig gebaar.
Terwijl ik het las, kreeg ik zoveel herinneringen aan mijn meisje, jouw blijk van medeleven heeft mij diep van binnen geraakt, en daarvoor ben ik je zo dankbaar.
Lief dat je aan mij denkt en .. aan Gioia.
Ook voor het kaarsje met de prachtige rozen erbij, dat had Gioia helemaal geweldig gevonden.
Dankjewel dat je mij in diepe rouw , een lichtpuntje biedt, zoals vele anderen hier .

een lieve groet,
Georgette, zielsverwant van Gioia

Lieve Gioia,

We weten hier wat jij nu voelt en laten je graag weten hoe wij ermee omgaan of omgingen.

Met dit gedichtje wilde ik je mijn gevoelens hierover laten kennen.

Liefs,

Kylie

Wat een lieve, mooie pluizenbol.....

Ook ik wil je heel veel sterkte toewensen met dit ontzettend grote gemis en verdriet.

De eerste weken ging het met mij ook wel redelijk, terwijl ik verwacht had dat die het ergst zouden zijn. Na ong. 3 weken kreeg ik pas echt de klap en werd het alleen maar zwaarder en gevoel van verdriet, angst en gemis groter.

Morgen is het een jaar geleden. Ondanks het gemis en verdriet, komen sinds kort alle mooie en fijne momenten naarboven. Tussen de tranen een lach van blijdschap dat ze in m'n leven is gekomen.

Het heftige gevoel zal langzaam minder worden. Iedereen ervaart en is natuurlijk anders, maar ik heb alle gevoelens toegelaten..niet geforceerd, veel gepraat erover en keihard gehuild. Langzaam gaat het iets beter. Maar vergeten doen we ze nooit, en de liefde voor ze zullen we altijd voelen.

Nogmaals heel veel sterkte.

lieve Minoes en Salsa,

Jullie steun en delen in dit verdriet, is zeer gewaardeerd.
Iedereen ervaart een verlies anders , maar de rouwverwerking is vaak hetzelfde.
Bij andere hondenvrienden, kan en mag ik huilen en al vertel ik 10 keer hetzelfde verhaal, zij blijven opnieuw aandachtig luisteren. Voor jou is het ook nog maar een jaar geleden, en dat is dus vandaag. Daarom wil ik jou /jullie vandaag heel veel sterkte en kracht wensen op de sterfdag van jullie lieverd.
De liefde is intens, ik voel me nog steeds heel sterk met haar verbonden, dit stijgt boven het aardse uit.
Dankjewel voor je berichtje.

Het is vandaag 11 dagen geleden, dat Gioia overleed.
Lieve forummers, het is zo erg, het verdriet. Ik deel het met zoveel mogelijk mensen. Praten over mijn meisje, delen via een persoonlijk berichtje, maar iedere keer opnieuw... mis ik mijn meisje zo erg.
Sommigen zeggen: Ach , het is een hond. Zelfs Cesar Milan, in zijn boek zegt: We moeten onze hond beschouwen als een dier en niet als een baby of kind.
Ik vond dit , toen ik vanmorgen naar de Cardioloog ging en in de wachtkamer zat ( ik had bij het snackcornertje in het ziekenhuis dit boek gekocht) zegt Cesar: het is geen kind , maar een dier.
Dat was best schokkerend. Ik had dus volgens Cesar Milan, Gioia anders moeten zien. Ik sta altijd open voor nieuwe suggesties, maar vanmorgen NIET.
Wie voelt ook of zijn of haar hond een kind is, danwel alleen een dier?
jullie mening zou ik graag horen, want het verdriet is ondraaglijk nu.

liefs,

Zag Salsa als een hond, maar tegelijk als een soort kindje. Iets wat van mij is, mijn verantwoordelijkheid nodig had..afhankelijk van mij was. Wat ik kon vertrouwen en mij nooit in de steek zou laten, onverwaardeljke liefde.

Heb geen kinderen, maar zou ik die wel hebben gehad...zouden ze altijd hun liefde hebben moeten delen met Salsa. En zou ik haar nimmer minder aandacht of liefde hebben gegeven.

Het verdriet is inderdaad ondraaglijk, gemis zo groot. Goed dat je alles van je afschrijft, heeft mij heel erg geholpen om langzaam over het ergste gevoel heen te komen. Al steekt deze soms in het niets nog naarboven hoor....

Lieve Minoes,en wijlen Salsa,

DAnkjewel voor je lieve bericht.
Fijn te horen, dat ik niet alleen sta in het gevoel dat Gioia voor mij een kind was.
Hoewel Cesar Milan zegt: beschouw het als een dier en voed het op als een dier ( ik ben vanmorgen pas in het ziekenhuis aan het boek begonnen hoor.. dus misschien stelt hij zijn mening nog iets bij.. geen idee..).
Fijn te weten dat jij ook dit gevoel had. Zo natuurlijk en zo attent en liefdevol. Ik stuur je zo even een pB.

nee Georgette , ik zie mijn honden niet als kind , maar wel absoluut als volwaardige leden van mijn gezin, CM wil honden onderwerpen (zo zie ik het tenminste) dan kan je in een hond ook niet meer dan een dier zien .
schaam je niet voor je gevoelens , wat iemand ook zegt of schrijft , niemand kan oordelen wat jij moet voelen .
het is nog maar zo kort geleden dus natuurlijk doet het nog erg pijn , maar echt ,de pijn wordt minder en dan overheersen weer de fijne herinneringen .

Hoi Marijke,
BEdankt voor je reactie. Fijn dat je mij niet beoordeelt, of veroordeelt , over het gevoel dat Gioia bij mij heeft gegeven.
Dat steunt mij wel.
Eigenlijk heb ik nu spijt van het boek van Cesar Milan.
Niet zozeer , om het feit dat hij een hond onderwerpt, maaar meer nog , vind ik het moeilijk te begrijpen. Het is namelijk zo, dat ik vanwegen mijn DES en 10 buikoperaties geen kinderen kan krijgen en dat is natuurlijk een heel slecht excuus, dat ik zo blij was dat ik Gioia toen kreeg.
De meeste mensen hebben een gezin plus hond of honden , maar ik had niets. Niet om zielig te doen hoor,.. zeker niet.
Misschien dat ik daarom Gioia zo koesterde, omdat ik haar alle aandacht kon geven , zij een wereldhond werd, en .... daardoor het begrip onderling en de sterke band, sterker kon en mocht zijn, dan wanneer ze zomaar een klein deel van een geheel zou zijn geweest.

Voor mijn zijn mijn honden zeker mijn kindjes, mijn familie en mijn leven zelfs... Zonder hen zou ik hier niet meer zijn (lang verhaal...) dus ik kan me heel goed voorstellen dat jij je Gioia ook als kind zag. Is ook niks mis mee in mijn ogen! Mits je de hond in z'n gedrag natuurlijk niet 'te' veel vermenselijkt (maar 'te' is zelden goed hè), dat is weer een heel ander verhaal. Maar gevoelsmatig je hond zien als je kindje vind ik helemaal niet vreemd hoor dus voel je daar nou niet rot over (kan zelf ook zeer waarschijnlijk geen kinderen krijgen dus begrijp ook die kant van je verhaal erg goed).

En CM... Ach de meningen daarover zijn verdeelt hè !
(zegt iemand die zijn show heeft bezocht hoor, dus ik ben zeker niet fel tegenstander maar bedoel alleen maar te zeggen dat je van alles wat je leest en hoort wel wat dingen kunt oppikken maar zeker niet over alles hetzelfde hoeft te denken)

Wat verdrietig.. nog heel erg veel sterkte!

Cesar bedoeld dat denk ik anders. Dat zit hem meer in de opvoeding. Veel mensen 'verpesten' hun hond en doen hun hond tekort, omdat ze vanuit de mens denken en hun hond zo behandelen. Terwijl een hond meer/iets anders nodig heeft. Maargoed, zit je nu hoe dan ook niet op te wachten. Dus ik laat het maar..

En daarnaast, het is jou hond, jij bepaald in hoeverre je rouwt. Het is niet niks. Ik woon ook alleen en mijn dieren zijn mijn alles. Ik ga ook helemaal kapot als ik er 1 moet missen. Zo kan het leven dan wel zijn en mijn familie snapt mijn dierenliefde niet (vinden het ook al te gauw ver gaan, want het is maar een dier) maar zolang ik weet hoe het zit kan iedereen de boom in.

Rouw gewoon zoals jij wilt over jou Gioia en misschien dat je ooit weer wat meer ruimte in je hart krijgt voor een ander hondenkindje die je gelukkig kan maken, dan ben je ook niet meer alleen. Maar nu eerst het een plekje geven, ik weet zeker dat ze jou ook mist. Maar hopelijk heeft ze een mooi plekje in de hondenhemel.

Veel sterkte!

Oh sorry, ik was blijkbaar nog niet ingelogd..

Wat verdrietig.. nog heel erg veel sterkte!

Cesar bedoeld dat denk ik anders. Dat zit hem meer in de opvoeding. Veel mensen 'verpesten' hun hond en doen hun hond tekort, omdat ze vanuit de mens denken en hun hond zo behandelen. Terwijl een hond meer/iets anders nodig heeft. Maargoed, zit je nu hoe dan ook niet op te wachten. Dus ik laat het maar..

En daarnaast, het is jou hond, jij bepaald in hoeverre je rouwt. Het is niet niks. Ik woon ook alleen en mijn dieren zijn mijn alles. Ik ga ook helemaal kapot als ik er 1 moet missen. Zo kan het leven dan wel zijn en mijn familie snapt mijn dierenliefde niet (vinden het ook al te gauw ver gaan, want het is maar een dier) maar zolang ik weet hoe het zit kan iedereen de boom in.

Rouw gewoon zoals jij wilt over jou Gioia en misschien dat je ooit weer wat meer ruimte in je hart krijgt voor een ander hondenkindje die je gelukkig kan maken, dan ben je ook niet meer alleen. Maar nu eerst het een plekje geven, ik weet zeker dat ze jou ook mist. Maar hopelijk heeft ze een mooi plekje in de hondenhemel.

Veel sterkte!

Lieve Wichita en de beestenbende/ Lieve Shizzle.

Zo dankbaar en vol rust lees ik jullie reacties. Goh ik voel me ineens zo sterk. Wat een goed gevoel, dat jullie de moeite nemen, om uitleg te willen geven over de mogelijke bedoeling van CM.
Door jullie lieve en waardevolle berichten voel ik mij zo gesteund nu. ik zit ook vol tranen, dankzij het feit dat jullie mijn gevoel respecteren en daarmee ook dat voor Gioia. Ik dank jullie beiden hiervoor uit de grond van mijn hart.

Gioia was altijd eigengereid, kwam voor zichzelf en anderen op, en ook voor mij, het was geen softie. Ik liet haar ook in haar waarde en het feit dat jullie precies hetzelfde doen, maakt mij een rijk mens.
Een knuffel voor jullie !