ik vind hem zo raar...

hallo iedereen,

titel klinkt raar waarschijnlijk '
ik heb altijd honden met een normaal karakter gehad. soms ondeugend, lief, luisteren goed. in ieder geval geen specifieke of rare eigenschappen of problemen...

van kleins of aan vind ik dat mijn huidige hond ( ondertussen 18 maanden maar voor mij nog steeds een puppie natuurlijk  ) een rare snuiter is.

hij doet onverklaarbare dingen, zomaar uit het niets.
hij is heel sociaal naar andere honden en mensen. maar als hij ze vanop afstand ziet verstijfd hij, haren omhoog en wil geen meter meer verder. na een halve minuut verdwijnt dit volledig en wil hij er vrolijk op af rennen en spelen. vrouwen met een hoofddoek krijg ik hem niet aan voorbij, vanop 20m afstand verstijft hij, haren omhoog en wil hij geen meter verzetten, komen ze voorbij dan kruipt hij ineen...
( nooit iets voorgevallen ofzo met iemand met een hoofddeksel ofzo hoor )

de ene keer kom ik met zijn eetbak afgewandeld en staat hij vrolijk te kwispelen, de andere keer kruipt hij ineen als hij mij ziet

de ene keer durft hij geen poot op de laminaat te zetten, paar dagen lang. de andere keer crosst hij er vrolijk over van de ene naar de andere kant.

hij heeft ook veel momenten dat hij op de hoek van de zetel gaat zitten of in zijn mand, met zijn hoofd helemaal omlaag gebogen naar mij kijkend... hij lijkt zo ongelukkig soms terwijl ik denk dat hij alles heeft wat zijn hondenhartje begeert... kan je zien aan een hond dat hij ongelukkig is of zich niet goed voelt??

dat met andere honden is waarschijnlijk onzeker heid. Loop een tijdje niet langs andere honden en probeer zijn aandacht te krijgen zodat hij niet gaat liggen.

heb je je hond van pups afaan of was hij eerste ergens ander (behalve bij de fokker of waar je hem van daan hebt )

Monika heeft het goed, onzekerheid, haal hem eruit. leid hem af.

en echt jouw hond is niet ongelukkig bij jou, je geeft hem een goed tehuis, het is nog een jonge hond die nog in het geheel niet gesetteld is. mooi afleiden als hij weer voor iets ..raars..staat.

ja monika, ik heb hem van toen hij 8 weken oud was...

@ willemijn, ja ik doe mijn best om hem gelukkig te maken ' maar na het leegkopen van de dierenwinkel en mijn living ombouwen tot een speeltuin voor hem krijg ik nog niet de indruk dat hij gelukkig is... is door zijn zielige oogjes die me soms aanstaren waarschijnlijk.
hij kan soms ergens zitten, voor zich uit staren en dan zo beginnen te zeuren, piepen,... dan is hij pas gaan wandelen, eten gehad... dus ik weet totaal niet wat hij wil! niet leuk soms...

Welk ras is je hond? want er zijn honden die altijd kijken alsof ze geen eten krijgen of heel droevig zijn ; maar dat is dan hun uiterlijk;

dan ben ik het eens met Monica en Willemijn.

Komt jouw hond uit een asiel ?
Of een kennel?
Geef ons eens wat meer uitleg aub kunnen we u verder raad geven indien nodig

Ben je er al eens mee naar de dierenarts geweest om hem na te laten kijken of hij ergens pijn heeft?

hij is een staffordshire bull terrier ( engelse stafford dus ' ) en ik heb hem bij een officiele eng staff kweker gekocht...
hij is altijd wel al een suggeltje geweest! kleinste pup van het nest, tanden geopereerd toen hij 4 maanden was, knie geopereerd toen hij 6 maanden was en nu 3 maanden geleden opnieuw knie geopereerd...
hij is veel gefrustreerd geweest omdat hij natuurlijk langere tijden praktisch niet buiten mocht. toch heb ik het hem altijd zo aangenaam mogelijk proberen te maken binnnen in huis.
pijn heeft hij niet denk ik, aan zijn energieke momenten en zijn eetbuien te zien

Sofie het zou handig zijn als je een profiel aanmaakt en er wat foto,s bijplaatst.Is wat makkelijker te beoordelen.

Ik weet dat honden soms ook pijn momenten kunnen voelen. Als ze dan goed zijn kunnen ze zich goed gedragen en daarna weer anders. Ook kan het stress zijn waar hij last van heeft.

Ik denk dat je het meeste hebt aan een gedragsthereapeut die je kan helpen wat de oorzaak is van zijn gedrag.

Ik vind het eerlijk gezegt ook een beetje vreemd.
Komt de hond als je hem/haar roept?
Probeer het er uit te krijgen door te belonen.
Met lekkere honden snoepjes, als ze angstig is niet laten merken dat jij bang bent, of onzeker want dat voelt zij... of hij

Het kleinste uit het nest. Je weet dus eigenlijk niet zo goed hoe de eerst levens dagen verlopen zijn? Het zou kunnen dat ie een beetje veel verstoten geweest is van de rest van zijn broertjes en zusjes. En het eten ook niet zo vlot ging,omdat die kleine pupjes dikwijls niet goed bij de tepels kunnen om goed te drinken. En als de mensen de kweker dus zich er niet mee gemoeit heeft om het kleintje zo veeel mogelijk aan de moeder gegeven heeft om te drinken. Zo kan je een bang hondje krijgen . En ook het spelen met zijn puppie zussen en broers kan der veel aan doen dat hij steeds aan het vijfde wiel van de wagen hing,wil ik mee zeggen dat jouw pup niet mee kon spelen en verstoten werd door zijn familie en dat hij zich steeds moest onderwerpen. En daar begint het dan al versta je?
ik zou er ook een gedrags therapeut bij halen om het voor je pup allemaal eens uit te zoeken wat er aan de hand is met je hondje.

Hopelijk kom je er uit en geven sommige mensen hier nog wat raad. Want ik ben ook maar een gewone mens die hier al wat geleerd heeft . Maar ik weet ook niet alles ,ben nog lang niet zo goed met mijn hulp aan anderen ,maar ik doe mijn best.

Het beste nog met vriendelijke groetjes noella en igor

Dat vind ik anders toch goed advies Noella.

Hoi sofie,

Ik heb ook een engelse staff nu bijna 10 mnd. Over dat 'rare' gedrag kan ik niet veel vertellen aangezien ik dit niet herken. Wat ik wel herken is het 'ongelukkige' kijken uit de oogjes. Ik denk alleen niet dat de hond dan ongelukkig is, maar het is gewoon hun blik. Onze pup is helemaal wit met zwarte billen. Doordat witte lijkt het heel zielig. Ook het fiepe/piepe vanuit het niks kan onze pup ook doen. Ik laat onze pup nog steeds veel tijd in de bench doorbrengen zodat ze heel veel slaap krijgt. Als ze namelijk veel heeft geslapen, dan fiept en piept ze niet meer en is ze een rondrennend kwispelende vrolijke pup.

Grtz

Horen we nog iets van jou Sofie?

Kun je wat zeggen over hoe hij bij je is opgegroeid, zijn er naast de medische zaken nog andere dingen gebeurd, verhuizen oid??

Misschien ziet hij niet zo goed. Lastig te verklaren dat dat wisselt.

Je geeft zelf aan dat hij langere tijd niet buiten mocht, kan het zijn dat je in zijn socialisatie periode weinig met hem ondernam?

Voor een pup is het toch belangrijk dat je hem laat kennis maken met allerlei dingen en situaties.
Onbekend is onbemind.