Afscheid van Janouk

Vandaag zou hij elf geworden zijn, onze Siberische husky Janouk. Maar mijn knuffelbeertje is er niet meer. Een paar weken geleden begon het met een bolle buik, braken, dunne poep. Er leek een verstoppng in de darm te zitten, net na de maag. Nou was 'noukje wel een slokop - zijn eerste handdoek had hij op toen hij 6 weken oud was... Dus het kon ook best zoiets zijn. Maar de boel leek letterlijk en figuurlijk wat te blijven hangen. Wij zouden een paar dagen naar Londen gaan, tot op het laatste moment getwijfeld maar hij was niet echt ziek, at, plaste en poepte. Op de dag voor vertrek nog een keer naar de dierenarts, die ook zei, ga maar rustig een paar dagen weg. Na twee dagen kregen we een verontrustend telefoontje van onze oppas, Janouk at niet meer. De dag erna is hij met spoed geopereerd. Het bleek foute boel, tijdens de operatie belde de dierenarts ons dat er gaten in de dunne darm zaten, vlakbij de alvleesklier en dat de hele darmwand er vreemd uitzag, verdacht voor een tumor. Die was niet weg te halen. Op afstand besloten om ons manneke in te laten slapen. Onze zachte maar toch harde bikkel heeft ons allemaal voor de gek lopen houden. Een paar dagen ervoor liep hij nog muizen te jagen, de week ervoor waren zijn bloedwaardes nog bijna helemaal normaal. Geen lang ziekbed, dat is een zegen maar oh, wat is het moeilijk dat ik mijn manneke nooit meer zal zien en dat ik er niet bij was toen hij echt ziek werd. Ik voel me toch alsof ik hem in de steek heb gelaten. 
We zijn nu binnen een jaar onze twee eerste honden kwijt, onze oudste hebben we vorig jaar augustus in laten slapen op 14 jarige leeftijd, slijtage van zijn rug met te veel pijn en niet meer kunnen lopen. Het voelt nu echt als het einde van een tijdperk. 
Gelukkis is het nieuwe wel aan aangebroken; afgelopen november hebben we twee puppies in huis gehaald, Shadow en Spot en die twee grote kleine mannen maken het uitstekend, zorgen ervoor dat het niet te stil is in huis. Op naar een nieuw avontuur...
Groet,

Mireille

Wat erg voor je!

Heel veel sterkte met dit groote verlies! 

Och ... verschrikkelijk. Wat moet dit moeilijk zijn in jullie proces.

Heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies en vooral met alle emoties rondom de wijze waarop.

Heel veel sterkte met dit grote verlies....
Fijn voor jullie dat de 2 kleine grote mannen er zijn om de leegte op te vullen

Heel veel sterkte met jullie verdriet !
Rust zacht lieve Janouk !

Dank voor jullie medeleven. Janouk was mijn grote knuffelbeer. Hij lag altijd onder je voeten, onder de tafel f als het lukte, wurmde hij zich onder het bureau. Daarnaast was hij beresterk, we hebben met hem geskied, gestept en hardgelopen. Een van mijn mooiste herinneringen is aan een wat uit de hand gelopen langlauftocht, het was al donker, vroor dat het kraakte. Heldere hemel, maan en sterren en wij vlogen samen over de loipe terug naar het huisje dat we gehuurd hadden. Een keer wilde ik stoppen om op de kaart te kijken, maar dat was een van de weinige keren dat hij protesteerde. Nee, we moesten door en hij wist de weg wel. En dat klopte dus ook!
Er is een speciale rainbow bridge voor huskies, waar ze ern zilveren hanas krijgen en dan met zijn allen op pad gaan om het noorderlicht te maken. Ik hoop zo dat we dat volgend jaar in Noorwegen gaan zien. Want dan kan ik even zwaaien naar mijn mannen.

Groet, Mir

Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van Janouk.

En weer heel veel plezier met Shadow en Spot.

ik begrijp je verlies het is net of een stukje van jezelf sterft,in november 2007 hebben we onze eerste malamute Laika(14 jaar) moeten laten inslapen we missen haar nog steeds.
Samen rennen ze nu op de eeuwige sneeuwvelden zonder pijn en gebreken.
Veel sterkte met het verwerken van dit verlies
Rust zacht Janouk

Mireille, heel veel sterkte met dit verdrietige verlies. probeer het een mooi plekje te geven.

het is inderdaad vreselijk de gedachte ze nooit meer te zien ,nooit meer te kunnen knuffelen ,het is en blijft een gemis
veel sterkte met dit grote verlies

Lieve Mireille,

Heel veel sterkte met dit grote verlies, het is niet te vatten,'

Hoi allemaal,

Nog dank voor jullie steun, ik heb wat foto's van mijn manneke op mijn profiel geplaatst, mocht iemand nieuwsgierig zijn. Hij was zo mooi!

Ik mis hem nog zo

Mireille

Ik was nieuwsgierig en heb even gekeken. Wat een heerlijk manneke Mireille. Prachtige uitstraling.

Voor mij is het nu 5 weken geleden en ook gemis en langzaam de leegte vullen met alle bijzondere en dierbare, grappige en onvergetelijk herinneringen.

Sterkte

Heel veel sterkte met dit grote verlies.

heel veel sterkte met dit verlies. Ik zag jou foto's op je profiel prachtige hond. En mss raar om te zeggen, op de neus na lijkt hij over de rug heen op Mika.
Heel veel sterkte

Dit vandaag pas gelezen. Ik voel mee met jullie. Je knuffelbeertjes blijven een plaats in je hart en in je gedachten houden. Sterkte.

Ken je verhaal nu Mireille...een bewogen jaar...veel sterkte!

Ik herken dit verhaal wel een klein beetje, ook mijn hond is kort geleden nog overleden aan een vergelijkbare tumor. Tot één maand geleden leek zij nog gezond en speelde nog heel lief met de andere hond. Ze stopte plotseling met eten. 1 Dag leek het heel even beter te gaan, ze rolde en schuurde haar rug tegen de muur. Ze leek heel vrolijk. Sindsdien is het toch wel heel erg snel achteruit gegaan maar de dierenartsen konden maar geen diagnose stellen. Vanaf dinsdag wisten wij eigenlijk dat het foute boel was, haar maag functioneerde helemaal niet meer. Toch probeerde we haar tot donderdag aan toe te voeren met pipetjes. Toen kwamen we erachter dat dit echt niet meer kon want al het eten bleef vast zitten in haar slokdarm en bek en ze braakte dus alles eruit. De dierenarts heeft aangeraden om haar in te laten slapen voor het diertje zelf, maar wij hebben besloten haar een natuurlijke dood te laten sterven. De volgende vroege morgen is zij met ons allen eromheen gestorven.

Heel erg veel sterkte met het verlies.

sterkte Mirreille, met dit verlies

Heel veel sterkte met dit grote verlies! Troost je met de gedachte dat je hem 11 jaar lang goed verzorgd hebt, en dat hij niet heeft hoeven lijden. Ik hoop dat je ook troost vindt bij je andere 2 honden.

Sterkte!

Heel veel sterkte.

Om tot dit besluit te komen is al heel moeilijk, maar dan op afstand helemaal.
Weet ook helaas uit ervaring dat twee honden snel achter elkaar afgeven super zwaar valt.
Geniet van de mooie herinneringen.