Onze hond weigert sommige bruggen over te gaan

Hallo, onze hond van bijna een jaar, durft sommige bruggen niet over, dit zijn voornamelijk bruggen met een houten vloer.
Het lijkt alsof ze het tikken van haar nagels eng vind.

Ik krijg haar met geen mogelijkheid erover heen, we hebben al snoepjes geprobeerd.

Het is niet bij alle bruggen, bruggen met een asfaltlaag loopt ze gewoon overheen...
Heeft iemand misschien een tip hierover?

Als mijn honden ergens niet over willen, dan 'moeten' ze toch. Het stimuleren met snoepjes of afleiden met speeltjes heeft op zo'n moment geen enkele zin. Meestal zitten ze in een sterk tuigje en neem ik ze gewoon mee er overheen, in, op whatever. Onder dwang dus, en ik laat ze onderweg staan op de ondergrond om te herstellen. En dan pas krijgen ze een rustige beloning, in de vorm van wat lekkers of een aai onder hun borst. Niet te uitbundig, want te uitbundig belonen in dit soort situaties, levert voor menig hond extra stress op. Is de hond toch nog erg gestrest, ondanks het proberen te herstellen, dan loop ik weer terug (dat was immers veilig...) en na een tijdje moet de hond er gewoon weer overheen. Is dit iets wat vaker terug komt, dan herhaal ik dat op dezelfde manier. Pas als ze gewend zijn aan zo'n situatie, hoef ik ook geen 'dwang' meer toe te passen en gaan ze er vanzelf over. Immers, onderweg in diezelfde situatie wacht een beloning. Mijn honden en dan vooral mijn oudste hond 'moet' echt gewend raken aan allerhande ondergronden, dus de manier waarop ik dit train is consequent en niet een te afwachtende houding van de baas. Dat werkt vaak averechts, want je brengt zelf extra stress in de hond.

Even ter verduidelijking: ik sleep niets mee.......de eerste aanzet is weigering. Op dat moment zet ik gewoon door (dus ook bij zwaar verzet op dat beginmoment), maar dan lopen ze vanzelf mee. De basis van het volgen zit er goed in. Ze weten prima wat er van hen verwacht wordt, ook in die omstandigheden. De fout wordt vaak gemaakt door in beginsel bij zo'n weigering al verkeerd op de hond te reageren. Dan krijg je nooit meer iets voor elkaar. Jouw lichaamshouding moet vertrouwen uitstralen, borst vooruit, jij bepaalt jouw doel.... dit kun je overbrengen op je hond, zonder al teveel stress je doel bereiken in die situaties die angstig zijn voor je hond.

Mijn honden durfden ook geen van beide over de brug hier vlakbij. Met een bange hond gaan staan "miepen" bij zo'n brug is inderdaad niet zo'n goed idee. Je bevestigt de angst, en dat verhoogt alleen de stress maar. De hond erop sleuren werkt volgens mij ook behoorlijk stressverhogend en dus averechts. Ik ben volgoefeningen met ze gaan doen, vlakbij de brug, en op een zeker moment ook op de brug. Gewoon opgenomen in een clickertraining. Met alle aandacht op de oefening hadden ze de brug bijna niet door. Een aantal avonden herhaald, en de angst was weg. Dat kan met een brug, maar ook met allerlei andere enge dingen zoals hele grote koeien op de dijk, stratenmakers met een trilmachine, het beeld van Dik Trom hier in het dorp enz., enz.

Hier ook zo'n bange poeperd. De brug bij ons is soms eng, die begint met betonnen zijkanten en een houten  loopvlak (met daarop in teer gegoten kiezeltjes). Ze moet ook altijd links lopen, of er nou een reling is of niet.

Het gekke is dat een heel smal houten bruggetje niet eng is en een brede wel.
Eigenlijk gaat ze er wel over, maar wel met enige tegenzin
Maar ja, als je naar het bos wilt...

Ik heb wel gemerkt dat het bij Mellow écht niet werkt om haar te dwingen, ik sleep haar ook niet mee.
Loop er gewoon heel rustig over en dan komt ze wel mee.

Wat zij vooral eng vindt bij het bruggetje hier is wanneer er meerdere mensen overheen lopen of fietsen. Dan trilt de brug (voel ik zelf ook) en dat is blijkbaar voor haar héél onprettig.

Ik heb even iets aangevuld in mijn eerste berichtje. Dwang is per definitie niet meeslepen.

Wij hebben dit met onze hond gehad toen ze nog pup was: de brug waar we regelmatig overheen liepen was een tijdje afgesloten geweest vanwege herstellingswerkzaamheden. Toen ik er weer overheen wilde lopen met haar, ging ze ook hevig in de remmen, want het was 'opeens' eng!
Snoepjes, beloningen, niks hielp, en we hebben het dan dus ook gedaan zoals Goldendelicious uitlegt: ze 'moest' gewoon. Stevig doorlopen, niet gaan aarzelen en door blijven lopen. Midden op de brug stonden we dan stil, een redelijk neutrale stembeloning en weer verder. 
Na een paar keer was er echt geen probleem meer, het was iets waar gewoon (weer) aan gewend moest worden.

Maar goed, elke hond is natuurlijk anders en reageert ook anders. Bij onze hond werkte dit prima; ik denk dat dit ook erg aan het karakter ligt. Onze hond is een lekker zelfverzekerd ding waarbij negatieve ervaringen absoluut geen invloed hebben en ze blijft hier ook niet in hangen. Maar als je een  hond hebt die wat anders reageert, dan zou je wat voorzichtiger te werk moeten gaan met bijvoorbeeld een clicker.

Natuurlijk moet je je hond niet bevestigen in zijn angst. Dus: zo min mogelijk aandacht voor dat enge brugdek. Alleen maar lokken met een koekje is dus ook niet mijn methode. ( 't baasje begint te flemen dus er is vast iets heeeeel engs aan de hand....). Bij zijn tuig pakken en op die manier dwingen om te doen wat hij eng vindt moet je met mijn honden toch ook echt niet doen. Dat werkt enorm stressverhogend, kan resulteren in nog meer angst. Een andere opdracht geven, die hij graag doet, zodat de aandacht van het enge af gaat, ontstresst juist. Als hij op die manier ervaart dat hij leuke dingen kan doen, op plekken die hij eigenlijk eng vindt, neemt dat de angst op die plekken weg. Hoe je dat beloont is om 't even. Ik werk graag met een clicker, maar dat is ook maar een ding.

hallo Dana
Misschien kun je samen met iemand de brug overgaan,met een hond die jouw hond leuk vindt en die zelf geen problemen heeft met houten bruggen.
Deze truck heb ik gisteren nog met iemand gedaan.Haar hond durfde niet meer langs schrikdraad,had daar een aanvaring meegehad.Mijn hond heeft er niets mee.
Met zijn vieren, honden aan de lijn al babbelend er voorbij gelopen.Totaal geen reactie meer van haar hond.En het was de dag daarvoor op dezelfde plek gebeurd.
Misschien een idee.
vr gr

ja ik ga met eurasier mee, een stabiele hond brengt geen angst over, ga eerst lekker spelen met elkaar, en dan samen de brug over, zodat de aandacht van je hond wordt afgeleid door de hond die mee gaat. proberen.

en jullie twee, lekker gezellig keuvelen, een oogje open houden op het gedrag van de hond, maar gewoon samen met zijn viertjes doorlopen.  gaat dat goed, dan doe je dat een paar keer in de week, samen, zodat de hond er aan gewend raakt.

En als je voor je bij een brug bent nu eerst haar aandacht vraagt voor iets héél lekkers(kaasje/kipfilet).
Dan zou ik nog even wat samen rennen,en belonen als ze met je meerent...om zo het gedrag mee te nemen richting die brug.Nergens aan denken,gewoon met lol samen met haar (zoals je ook net samen over het gras of grindpad rende) over de brug rennen,dus vrij snel en met de gedachte dat ze nu heeft geleerd dat samen rennen(op jou letten)iets opleverd,blijheid en lekkers.

Voor jouw hond is het dus niet voldoende dat jullie er samen overheen lopen...is dit aan de lijn?En als je het los probeerd..?

poehee wat een hoop reakties, bedankt! Mijn man heeft het vanavond met enige dwang geprobeert, maar ze weigert pertinent...Morgen nogeens met strak tuig proberen, zodat ze er niet uitschiet. Daarna ga ik het proberen met een andere hond die niet bang is voor de brug...

Ik moet ineens denken aan onze whippet mix. Die vond bruggen en vlonders dood eng. Die ging met wijd uitgespreide voeten en wijd uitgespreide poten er dan wel overheen als we haar aan de riem mee leidden, maar het zag er niet uiiit. Snuit naar beneden, oren naar achteren en pootje voor pootje naar de overkant.

Het is er nooit uit gegaan. Drijvende vlonders vond ze dan weer wel okee, rara...

Hi Dana,

Hier ook een voormalige brugweigeraar. Hoe het ontstond weet ik niet, maar opeens wilde Friso geen brug (of viaduct!) meer over. Dat was jammer, want we komen er nog al eens tegen tijdens wandelen.

Zo onduidelijk als het kwam, zo is het ook weer verdwenen.

Ik herken dat wel uit de reakties hierboven. IK ben anders gaan dénken. Als er een brug in zicht kwam, dacht ik niet "oh, daar moeten we weer over, zou het lukken?", maar ik keek om hoog, naar de lucht en dacht : "kijk eens wat een mooie blauwe lucht!".
En het is raar, maar het heeft geholpen.

Er is nu nog maar één brug, een soort wiebelende hangbrug boven water in een tunnel onder de grote weg door. (Snap je het nog?) Daarover heen wordt meneer nog gedragen. Tja, ik kan dat doen, hij weegt 7 kg.

Ik ken het heb hier ook een Jack die zo gereageerd heeft en heb her met koekjes en alles gedaan 

Op de brug zitten en met koekjes gelokt..

Maar toeneemt ultieme lok middel  me vriend daar ijszee gek op....


Die gek doen koekje toen ging het met aarzelingen zo van als jij het wil...

En nu net als Janitine zegt ik loop er over zo van kijk eens wat mooi die vogels die vliegen niet van oooo schit die k..t brug...

Ik ga mee met Willemijn. Zusje vond bruggen ook erg eng, maar loopt vaak tijdens een wandeling braaf achter Pony aan...dus ook de brug over. Nu doet ze het ook zonder Pony. Wel zou ik eerst voor kleinere bruggen gaan, voordat je de langere bruggen neemt...