hondje aten inslapen

Onze Jack Russell van bijna 15 jaar hebben we vrijdagnacht moeten laten inslapen, zij was heel goed herstellende van aanhoudende hoest, welke wij goed onder controle hadden gekregen met medicatie en aan het afbouwen waren,zo kreeg ze voor de nacht nog maar een 1/2 codeine.
Verder was het hondje vrolijk, niet ziek,maar we lagen vrijdag net op bed toen we een vreemd geluid hoorden,kan het nog niet plaatsen hoe het klonk, even later een geluid van vallend iets.Mijn man is direkt naar de kamer gegaan en onze hond lag op de grond, helemaal verstart en rolde als een fles!
Kop stond scheef,tongetje eruit en het leek of ze heel benauwd was,dus direkt naar de frisse buitenlucht,maar staan kon ze niet, ze rolde weer als een fles.Heb direkt de dierenarts gebeld ,gelukkig on ze dierenarts die weekenddienst had.Hondje had uitpuilende ogen en leek eenzijdig verlamd.
Arts heeft valium gegeven en wij wisten al dat ze hier niet goed zou uitkomen en moesten haar laten gaan. We zijn steeds bij haar gebleven en ook al was ze zich niet meer bewust van onze aanwezigheid,we hebben haar met al onze liefde laten gaan.
Wat mij n ou bezighoudt, wat heeft ze gehad,het was geen epilepsie en waarom rolde ze als een fles?
Ik ben blij dat het hier thuis is gebeurd,we zullen over 2 weken naar Lissabon voor 5 dagen en dan had ze naar mijn zus gegaan, die had haar nooit gehoord en dan was ze waarschijnlijk de andere morgen dood aangetroffen.
Ik heb vrede met haar dood, dit ging zo snel en het lijkt me veel erger als je van te voren moet besluiten we laten haar inslapen.
Wij hebben zoveel liefde gedeeld en missen haar, gelukkig hebben we nog een Jack Russell, die haar ook zeker zal missen.

Hallo Maria
Vooral eerst gecondoleerd.Altijd heel naar om een maatje te moeten verliezen.
Zoals ik je verhaal lees,denk ik aan een beroerte.
Maar ik zou denken dat de da toch ook wel wat gezegd heeft.Misschien kun je het nog eens vragen.
Sterkte toegewenst met je verlies.

wat verdrietig, wat het geweest is ? ja misschien een epileptische aanval, je weet het niet. het blijft altijd verdrietig om een maatje wat zo lang bij je is geweest te moeten afstaan.

een mooie leeftijd gekregen,  jullie hebben goed voor dit hondje gezorgd, veel gekregen ook,  geef het een mooi plekje, en heus jouw hond blijft voor altijd bij je in je hart. waar die nu is, heeft tie het goed.

jullie hebben nog een jack russel, probeer deze hond af te leiden, zodat tie niet gaat treuren, ook deze hond zal zijn/haar maatje gaan missen, ga naar plekjes toe waar je nimmer bent geweest samen, doe leuke dingen met de hond, zodat tie zijn energie ergens anders kan instoppen, geef veel geborgenheid, zodat tie zich niet alleen gaat voelen.

voor jullie allemaal, veel sterkte.

Was volgens de DA geen epilepsie,aangezien ons hondje een voorgeschiedenis had, Trachea Collaps,waar we medicatie voor gebruikten,is het niet waarschijnlijk dat ze daar aan dood is gegaan, zelf denk ik aan  beroerte oid.maar het blijft me bezighouden.
Ons andere hondje, 8 jaar oud, zal haar echt wel m issen en natuurlijk krijgt ze alle aanacht, maar het is vreemd om haar alleen uit te laten zonder "zusje".
Mensen die geen dieren hebben kunnen zich niet voorstellen hoe het gemis van een dier is!