Zondag ga ik bij een nestje tibetaanse terriers kijken omdat ik graag een tweede hondje wil. We hebben een border collie, gecastreerde reu, had jong al snel driften en dus vroeg laten castreren, daarna nooit meer last mee gehad. Nu twijfel ik ontzettend tussen een reu of een teefje erbij, er logeert hier wel een andere border coliie teef dat gaat super, ik ben stiekum ook echt verliefd op een teefje uit het nest maar zit eigenlijk niet te wachten op loopsheid en een opgewonden reu.. iemand tips en ervaring? Ik lees ook verschillende theorieen over de leeftijd van steriliseren, jong of wachten tot eerste loopsheid?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "tweede hond, zondag pup kijken.. reu of teef?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
zelf zou ik zeggen ga voor een teefje.het scheelt al dat je reu geholpen is.dus kan hiij niet meer dekken.en echt wij hebben onze reu chemisch laten helpen voor een half jaar en dalli is pas met 9 maanden loops geweest. de reu had geen behoefte. en een oudere hond accepteerd een pup vlug. we hadden vorig jaar deze tijd 2 reuen.helaas is astor 24 juni 2011 naar de dierenhemel gegaan en was ook gecastreerd. toch ging dir moeilijker.2 reuen hadden gergeld tot bloedens door elkaar te pakken vooral de jongste was een uitdager naar de oudste. nu met de teef accepteerd hij haar prima.maar de keuze ligt tenslotte bij jullie.succes en veel plezier met het bezoek bij de pups.high five rex en dalli
Mijn gevoel zegt de rustigste uit het nest haha, karakter is natuurlijk het belangrijkst zodat ik straks geen twee overenergieke types in huis heb, onze BC is een angstige hond buiten en we willen er een 'calm submissive' lekker cool tiepje bij dat zich niet laat gekmaken maar dat ene teefje uit het nest is qua looks zo geweldig dat we daar toch een beetje door verleid worden en volgens de fokster is het een schatje..
Teven worden voor het eerst loops vanaf de leeftijd van 7 tot 14 maanden. De kleine rassen zijn hierbij eerder loops dan de grote rassen. Gemiddeld wordt een teef daarna 2x per jaar loops, en dit blijft normaal geproken tot het einde van de levensduur doorgaan. Sommige teven kunnen vaker of minder vaak dan 2x per jaar loops worden, maar als dit regelmatig is, dan is dit voor deze teef normaal.
De loopsheid (periode met uitvloeiing) duurt ongeveer 3 weken, en het middelste deel daarvan is de meest vruchtbare.
Redenen om een teef te steriliseren:
De loopsheid zelf geeft ongemak door uitvloeiing, neiging tot weglopen, kans op ongewenste dekking, overlast van opdringerige reuen. De mate van ongemak door deze zaken varieert sterk per dier.
Schijdrachtigheid kan enkele weken na afloop van de loopsheid optreden. Het ontstaat door plotseling wisselende concentraties van geslachtshormonen. Klachten zijn: gezwollen melkklieren, er kan zelfs melk uitkomen, slechte eetlust, verzamelen van speelgoed, poppen e.d. die ze in de mand legt als "surrogaat-puppies".
Als behandeling moet men de dieren veel beweging en andere afleiding geven, eventueel de melkklieren koelen met kamferspiritus. Er bestaat ook een behandeling met hormonen die de klachten goed onderdrukt. Als een dier eenmaal schijnzwanger is, dan is de kans groot dat dit na elke loopsheid terugkomt. De laatste tijd is duidelijk geworden dat schijnzwangerschap het risico op melkkliertumoren op oudere leeftijd vergroot.
Niet gesteriliseerde teven hebben ten opzichte van jong gesteriliseerde teven (d.w.z. na de eerste loopsheid en niet later) een vergroot risico om op oudere leeftijd melkkliertumoren te ontwikkelen. Hoe vaker een dier loops is geweest, hoe groter de kans op deze tumoren. Als de prikpil (anti-loopsheidinjectie) wordt gegeven dan wordt dit risico nog groter. Ook het risico op baarmoederontsteking wordt groter door de prikpil. Deze vorm van ani-conceptie bij de hond raden wij daarom niet aan.
Voor alle duidelijkheid: gesteriliseerde honden kunnen op latere leeftijd nog steeds melkkliertumoren krijgen, maar als ze na de eerste loopsheid gesteriliseerd worden is het risico hierop een stuk kleiner. Mochten deze gezwellen toch ontstaan dan is het altijd het beste om deze zo snel mogelijk te laten verwijderen en te laten opsturen voor pathologisch onderzoek. Dit laatste is om te kijken of ze goedaardig of kwaadaardig zijn, wat van belang is voor de prognose en verdere behandeling.
Niet gesteriliseerde teven van middelbare leeftijd krijgen relatief vaak last van een baarmoederontsteking. Hierbij behorende klachten zijn: veel drinken en plassen, slechte eetlust, braken, vermageren, sloomheid, eventueel uitvloeiing. De behandeling bestaat uit alsnog steriliseren in combinatie met medicijnen. Verschil met jong steriliseren is dat we dan een ouder en ziek dier moeten opereren, wat een verhoogd narcose-risico betekent. Een gesteriliseerde hond kan geen baarmoederontsteking meer krijgen!
Jong steriliseren geeft een beduidend kleiner risico op suikerziekte op oudere leeftijd, want de geslachthormonen die door de eierstokken geproduceerd worden hebben een effect op de bloedsuikerspiegel.
Bij werkhonden kan het gewenst zijn om te laten steriliseren, om overlast tijdens de loopsheid of door gedragsveranderingen in de periode aansluitend aan de loopsheid (onzekerheid), te voorkomen.
De operatie is eigenlijk geen sterilisatie, maar een castratie, omdat beide eierstokken verwijderd worden. (bij een echte sterilisatie zouden alleen de eileiders afgebonden worden, maar dan blijft de hond loops worden) Het beste tijdstip voor de operatie is 2 tot 3 maanden na de eerste loopsheid. (het steriliseren voor de eerste loopsheid staat momenteel ter discussie omdat dit het risico op melkkliertumoren verder verkleint) Op dat moment zijn de baarmoeder en de eierstokken in een rustfase en minder doorbloedt. De baarmoeder zelf wordt afhankelijk van de conditie ervan wel of niet verwijderd bij de operatie. Omdat een gezonde baarmoeder vrijwel nooit problemen zal geven als de eierstokken verwijderd zijn laten wij deze ook vaak zitten. De snee bij deze ingreep zit aan de onderkant van de buik, vlak achter de navel, en is vrij klein als de ingreep zonder complicaties verloopt. Standaard geven wij voor nog 3 dagen pijnstillers mee, en op de dag van de operatie een injectie met pijnstiller en één met een antibioticum.
De meeste dieren hebben vrij weinig last van de wond en knappen daardoor snel weer op na de operatie. U moet voorkomen dat de hond veel aan de wond likt, door gebruik van een kraag of een T-shirt, omdat anders de wond geïnfecteerd raakt.
Nadelen van een sterilisatie:
Sommige honden, met name de grote rassen, zijn gevoelig voor incontinentie. Het wegvallen van de geslachthormonen na sterilisatie geeft na verloop van tijd een verminderde spierspanning op de blaashalskringspier, met incontinentie van urine tot gevolg. Dit kan soms al vrij snel na de operatie optreden, en soms pas na jaren. Deze vorm van incontinentie is met medicijnen over het algemeen goed te behandelen, maar deze behandeling is blijvend voor de rest van het leven. Gevoelige rassen voor incontinentie zijn: Boxer, Dobermann, Dwergpoedel, Bobtail, Weimaraner, Riesen Schnauzer, Rottweiler, Bouvier, en de Ierse Setter.
Sommige rassen met een zijde-achtige vacht kunnen een wat andere vachtstructuur krijgen. De vacht wordt dan wat dikker en krulliger, moeilijker te onderhouden, en ziet er minder glanzend uit. Voorbeelden van rassen waarbij dit voorkomt zijn Cocker spaniëls, Afghaanse Windhond, New Foundlanders, Ierse setters, en langharige teckels.
Honden worden na sterilisatie wat makkelijker te dik. De hoeveelheid voeding en beweging moet vaak wat aangepast worden om dit te voorkomen.
Bovenstaand heb ik van een site gehaald voor je
Waarom niet bij een reu? Ten eerste de hormoon kwestie. Je haalt door de castratie zijn mannelijke hormonen weg, en het lichaam van de reu maakt nu vrouwelijke hormonen aan. Dit betekend dus, dat andere ongecastreerde reuen hem heerlijk vinden ruiken en op hem willen rijden. Wat voor uw reu erg onaangenaam is dus hij kan gaan uitvallen naar opdringerige reuen.
Het lichaam van de reu word anders. Als u echt minder voert, word de hond misschien niet dikker maar ook de spier opbouw is duidelijk minder dan bij een ongecastreerde reu van hetzelfde ras en leeftijd. U kunt met uw gecastreerde reu niet naar tentoonstellingen.
Ten tweede de kans van slagen. Terwijl castratie word aangevoerd als oplossing van de problemen, is dit in vele gevallen helemaal niet het geval! De reu word bijvoorbeeld niet minder dominant na de castratie, plast nog steeds tegen ieder paaltje en dekt nog steeds een loops teefje als hij de kans krijgt. Dan is er dus een operatie gedaan, met alle risico's van dien, zonder enig resultaat. Ook heeft de reu op latere leeftijd meer kans op prostaat problemen.
Niet bij teven omdat:
De redenen waarom ik never nooit mijn dieren zou laten steriliseren;
Bij teven ligt het iets anders. De teef word 100% zeker niet meer loops, en zal een dekking dan ook niet toestaan. Maar ook bij een teef is een castratie/sterilisatie niet zonder gevolgen. Ook haar hormoonhuishouding veranderd zodanig dat uw eens zo lieve teef ineens feller kan worden naar andere honden. Afhankelijk van het ras kan de teef ook erg makkelijk te dik worden. De teven hebben op latere leeftijd meer kans op incontinentie problemen.
Dus als ik het goed begrijp ben jij niet voor castreren en ook niet voor steriliseren? Dat is wel heftig in mijn ogen, onze hond leed echt onder zijn driften toen hij jong was, hij werd er zelf wanhopig van, zijn mand, een schoen, alles wat tussen zijn poten kwam wond hem op, dat vond ik ook echt triest.. Ik ben van mening dat sommige reutjes echt geholpen zijn met een castratie maar ja, dat is toch een meningsverschil dat er altijd zal zijn he, en dat mag ook hoor..
Steriliseren vind ik een grotere ingreep, onze vorige hond is wel gesteriliseerd ivm enorme loopsheid, ze heeft er nooit last van gehad in mijn ogen, te dik worden kun je zelf aan meehelpen door goed voer en voldoende beweging, onze berner werd pas te zwaar toen ze niet goed meer kon lopen maar incontinent is ze nooit geweest. Het zal net als bij mensen ook per hond verschillen hoe de hormonen reageren denk ik..
Je kunt makkelijk je teefje uitzoeken en dan voor de eerste loopsheid een ring om de eierstokken laten plaatsen, dit is een kleine ingreep en heeft geen invloed op het lichaam. Jara van ons is ook zo geholpen en ze word zelfs niet dik en nog nooit iets van ee baarmoederontsteking gehad. Onzin dat mensen zeggen beter niet laten helpen want dit of dat maar in de natuur mag ook maar alleen de alfa pups krijgen.
Hier allemaal mannen bij elkaar als je goed op het karakter let en ze kwa leeftijd niet dicht bij elkaar liggen.en.je het goed begeleid (wat sowieso natuurlijk moet). Hoefen reuen samen helemaal geen.probleem.te zijn
onze de da werkt hier niet aan mee.mar dit hoefde ook niet .we zijn met dalli al met showen begonnen en rex loopt al lang shows nu in de veteranenklasse .alleen nog maar clubmatchen.daarvoor de keuze chemische castratie. onze de wil pas na de 1ste loopsheid wat al achter de rug is wat doen.maar alleeen als het nodig is.pailine nogmaals veel plezier morgen bij het kraam bezoek.en als je de keus hebt gemaakt en foto hebt van je as pup zet je die dan op deze site high five rex en dalli mausse
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "tweede hond, zondag pup kijken.. reu of teef?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?