Bang voor blaffende honden

Als ik ga wandelen met Zoran (5 maanden) dan loopt hij vrolijk mee, maar zodra hij ergens onderweg een hond hoort blaffen (op b.v. een erf) dan is de lol voorbij...hij wil dan als een gek zo snel mogelijk langs de plaats waar hij de hond hoort blaffen, zelfs al ziet hij hem niet.
Hij reageert dan heel angstig en heel de weg tot huis heeft hij zijn staartje naar beneden (nog net niet tussen zijn poten). Als ik hem probeer af te leiden als hij een hond hoort blaffen door hem een snoepje te geven dan moet hij dat ook niet. Hij wil maar één ding volgens mij en dat is naar huis en wel zo snel mogelijk.
Het is niet leuk om zo te wandelen en zal weleens willen weten wat ik hieraan kan doen?

Ik zeg meestal tegen Brody, het is al goed of doe maar rustig. Dan lopen we een stukje verder en dan is het meestalnwel over. Zou zelf ook wel willen weten wat je kan doen als hij bang blijft, dus ik volg dit topic nog even mee.

Hier nog zo'n hond die niet van blaffende honden houdt. Zijzelf is geen blaffer en snap het gewoon niet.
Haar reactie is trouwens heel wisselend. Als een hond hond blaft vanachter een schutting wil ze heel snel door lopen ( dus net zo'n vluchtgedrag als bij jouw hond) Als er een blaffende hond op haar af komt bij het wandelen zal ze er eerder op af gaan en af willen straffen. Blaft een hond tegen een andere hond of tegen zijn baas ( b.v. tijdens spel) gaat ze er tussen staan om te kalmeren en te regelen.

Het regelen neem ik over, maar het vluchten ( is niet zo erg gelukkig, na een paar meter staat het staartje weer omhoog) laat ik maar en probeer zelf heel rustig te blijven. eerlijk gezegd weet ik ook niet zo goed wat ik er aan moet doen verder dan het te negeren.
Misschien leuke oefeningen doen met in de verte een blaffende hond?

en wandelen met een stabiele stoicijnse hond= die zich nergens iets van aantrekt?

Dat snoepje zou ik niet geven,je beloont dan juist het gedrag dat je niet wil hebben.
Als je hond normaal een lekkerbek is en het nu niet aanpakt is ze dus echt bang.Geforceerd spelen heeft ook geen zin,een hond die bang is blokkerd en heeft 2 opties,vluchten of aanvallen.En heeft dan voor niets anders meer oog.
Zelf zou ik op een plek iets verder van de plek des onheils en uit het zicht van eventueel de andere hond,maar waar deze nog wel goed te horen is stilstaan.
Eventueel door mijn knieen gaan en de hond laten zitten.Niet aanhalen,niets zeggen.
Pas op het moment dat je merkt dat de hond ontspant de wandeling weer oppakken en rustig doorlopen.Volgende keer de afstand wat verkorten.Op het moment dat je voelt dat ze weer gespannen wordt,weer wat meer afstand scheppen.
Oefenen,oefenen tot dat je merkt dat ze kan passeren zonder angstig te zijn.
Zelf ben ik niet van het ontwijken van het probleem,maar misschien dat anderen daar anders overdenken.
Toi Toi

En Aleida hou er rekening mee dat je pup extra gevoelig is als er tandjes gewisseld worden.
Dat is voor veel honden een hele onzekere periode.
Bedacht me dit later pas,dus ik pas mijn antwoordt aan.
Nu tot dat de pup is uitgewisseld even pas op de plaats en probeer nu toch maar zoveel mogelijk de situatie te vermijden.Hoezo verwarrend.
Maar daarna als zij nog zo bang is ,zou ik mijn bovenstaande verhaal proberen.

Vr gr

Hallo Aleida

Er zijn nog melktandjes,dus nog niet klaar met wisselen toch?

vr gr