Bang voor honden en mensen

Hoi mijn 4 jarige yorkshire terrier komt uit het asiel(we hebben haar nu bijna 6 weken ) en is bang voor mensen en honden,
voor mijn moeder,vader,broer & ik is ze dan niet bang maar voor vreemde zoekt ze meteen bescherming  weten jullie misschien hoe we dat kunnen verminderen? Want ze is al een paar x in het water gesprongen want ze kon niet vluchten...
Als jullie een oplossing kunnen vinden willen jullie dat dan vertellen ?

Angst is lastig, vaak gaat het koppie "op slot" en komen ook positieve dingen niet meer binnen. Geduld is het sleutelwoord. Probeer situaties waarin ze bang is te voorkomen. Met grote boog om de enge mensen en honden heenlopen. Als je op straat iets aan ziet komen waar ze bang voor is, keer om, steek over of lijd haar af met snoepjes speeltjes (maar het kan best dat ze die niet ziet omdat angst de overhand heeft, dit komt dan in een later stadium wel). Ze moet eerst vertrouwen in jullie krijgen dat jullie haar niet in enge situaties brengen. En dat ze bij jullie dus niet hoeft te vluchten. Dit hoeft niet door haar op te tillen of te aaien. Gewoon samen met haar de situatie omzeilen is iets dat bij ons nog het beste heeft gewerkt. Maar angst krijg je er nooit helemaal uit...

Is vlgs mij per hond verschillend hoe je daar mee om moet gaan.
Alice was 7 maanden toen ze bij mij kwam en was ook heel erg bang voor mensen. Ik ben mijn gevoel gaan volgen en met haar heb ik gedaan wat ik normaal nooit zou doen, en dat is naast haar op de grond gaan zitten en iedereen die haar wilde aaien, laten aaien om haar te laten voelen dat mensen niet eng zijn. Als ze weg wilde kruipen, hield ik haar tegen me aan en gebruikte mijn stem om haar gerust te stellen. Je zag haar naar verloop van tijd steeds meer ontspannen, alles bij elkaar heeft het 1 jaar geduurd.
Voor Alice heeft dat heel goed gewerkt, ze is nu gek op mensen. Ook nog wel voorzichtig, dat is "collie eigen", maar ze heeft nu "lievelingsmensen", iets wat ik nooit verwacht had.

@ Mary
Ja dat is inderdaad weer een hele andere insteek. Goed dat dit bij Alice heeft geholpen, maar bij onze Shira zou dat absoluut niet hebben gewerkt, vreemden (en vaak ook mensen die ze al een paar keer heeft gezien) moet ze gewoon niet en dat heeft alles met haar verleden te maken. Als iedereen dan rustig op de bank zit dan komt ze vanzelf wel knuffeltjes halen, maar als mensen zelf toenadering zoeken gaat ze zich er alleen extra tegen verzetten. Ze kan dan echt boos worden, zo van laat mij met rust!
Aan TS nu de schone taak om te gaan zoeken wat voor jullie hondje werkt, misschien is een gedragstherapeut geen slecht idee, zo voor het eerste begin om even inzicht in je hond te krijgen.

@Iris

Alice was zelfs bang als vrienden gewoon rustig op de bank zaten, en knuffeltjes komen halen deed ze al helemáál niet. Ze werd ook nooit boos, maar kroop weg in een hoekje en liefst in een andere ruimte.
Buiten was ze helemaal een ramp.

Ik zou dat logischerwijs ook nooit op die manier gedaan hebben, maar bij haar had ik het "gevoel" dat dit zou helpen.
Nu ze dat overwonnen heeft en eens een afwachtende houding heeft naar iemand, laat ik het aan haar.