Heftig hoor!

Hoi allemaal!

Ik moet even van me afschrijven, dus dan kom ik jullie hier even lastig vallen...
Onze pup/puber is bijna 8 maand. Het is een schat, mijn maatje, mijn lieverd en ik doe alles voor hem!!
Toch... Vind ik de hele puppyperiode erg heftig... Misschien niet eens zo zeer de pupperiode, maar wel nu de puberteit. Het is een echte... Bananen in zijn oren, niet meer komen (dus ook niet meer los, eigen schuld dikke bult...) stiekem spullen pakken waarvan hij weet dat hij het niet mag, uitdagen en  lekker zijn eigen zin doen...niet zitten wanneer hij het commando krijgt, dan zichzelf krabben en mij aankijken van: hun? Zei je wat? Ik hoor je niet hoor...

Achteraf kan ik er altijd super hard om lachen en vind ik het prachtig hoe hij mij weer voor gek heeft laten staan voor mijn buren of voorbijgangers... Maar op het moment zelf, Pfhoe...
We blijven trainen en de ene keer gaat het beter als de andere keer... Gelukkig zie ik de pluspunten wel dubbel zo hard wanneer hij weer eens aan het stieren is, maar toch.
Ik vind het allemaal best heftig!
Hoe zijn jullie de puberperiode doorgekomen? En hoe maakte je het voor jezelf het meest prettig en minder heftig? Ben benieuwd!

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het inderdaad heftig, maar een moment om ermee te stoppen of hem te herplaatsen gaat never nooit niet in mij opkomen!!!! Ik wil en ga er alles aan doen om die puberperiode door te komen!! Daarvoor is hij me veeeeeeeeeeeel te dierbaar en hou ik zo gids veel van hem!!

Hè... Alleen het schrijven helpt al! Neemt niet weg dat ik graaaaag jullie tips wil!

In de puppy en puberteit zijn er meer dan genoeg ''achter-het-behang-plak'' momenten. Achteraf kan je daar enorm hard om lachen, en zijn het streken die je later nog zult herinneren. Op het moment zelf is het vaak niet zo grappig, de beste tip die ik heb is vooral rustig blijven. En doorgaan met trainen, op een dag zijn de bananen weer uit de oren en als je het juist gedaan hebt krijg je er een perfecte hond voor terug

De aanhouder wint! Blijf lekker doen wat je al doet en probeer je niet al te druk te maken (makkelijker gezegt dan gedaan af en toe haha).  In ieder geval nergens aan toe geven want dat onthouden ze zo gemakkelijk dat ze je de keer erop helemaal niet meer serieus nemen en weten dat als ze lang genoeg doordrammen/niet luisteren hun zin wel krijgen.

Hier ook een puberdame, zo klein dat ze is, ze kost enorm veel energie hahaha.

Hier dan geen puberdames meer maar ze gedragen zich af en toe wel zo.
Vooral Joy kan er wat van, altijd het laatste woord/blaf hebben, doen wat haar goeddunkt etc maarja dat zit in het aard van het beestje (pinscher)
Ik mopper altijd inmezelf en denk dan sjah jacq jij wou honden en dan ook nog eens zo'n eigenwijs stuk vreten dus eigenschuld dikke bult haha.

Hou je vast aan wat je wel en niet wil hebben en wijk hier geen 1 keer vanaf want dan heb je de poppen aan het dansen haha. Lekker concequent blijven en voor je het weer luistert hij opeens weer.

Behangen met traanplaat is hier ook wel meermalen de reveu gepasseerd haha! We zijn er nu eindelijk uit met onze reu van 77kg na 1,5 jaar. Echter zitten we er nu weer vol in met een Duitse Dog  van net een jaar haha! Komend jaar ben ik ook onder de pannen...
Die teef is ook nog een loops (week 2) en mag dus niet los. Tot in den treure wandelingen maken om haar energie te doen laten slinken, maar tevergeefs... Nog anderhalve week volhouden en dan mag ze weer lekker los rennen, spelen en ravotten.
Voor haar de ultieme uitlaadklep en kan ze haar hormonen beter de baas.
(gelukkig maar, heb hier nog een nestje kittens van 3 weken oud liggen haha!) Tinus Tuttebol bemoeit zich echt overal mee.

In de tussentijd, NEE=NEE. (Je zal het alleen een paar keer extra moeten zeggen en wat vaker moeten opstaan om op tijd in te grijpen haha!)

Puppietijd/puberteit, kan dat net het moment zijn voor m'n herplaatsertje van 11 maanden?(Jack/Pinscher)
Ik vind het zo herkenbaar wat je schrijft...niet luisteren, maar wel pseudo onderdanig doen...
Bang kijken, meer wel lekker door doen...sorry, ik ben bezigggg...
Ik ken haar ook nog niet zo goed, ze is hier nog maar pas, maar dan wel als puber...
Ze doet 'onderdanig', maar als je met haar gaat wandelen, heb je haar de hele tijd onder appèl, totdat...er iets interessanters gebeurd...wat dat is, dat weet ik niet...enkel een diepe HIERRRR, doet het dan...(last instant)(als ik geluk heb)

Ik denk dat ik dit topic ook wat ga volgen...

ps; ik heb geen behang om haar achter te plakken.

hier geen puberteit perikelen, maar hoor het vaker van de hond, zolang je er nog om kan lachen .......is het allemaal zo erg niet, gaat dan ook gelukkig weer voorbij, blijf conseqwent in alles, leg wat meer weg zodat er niets te pakken valt, opruimen '

tijdens de wandelingen wat meer uitdaging geven, zodat dat dan niet in huis gedaan wordt. en die bananen in de oren, negeer dat gedrag, en op dat moment blijf je conseqwent als je een commando geeft, ook al moet je dan meerderen malen het herhalen. blijf vriendelijk en heb veel geduld, dan kom je er wel, je hond '

mijn hondje is 10  maanden oud, en begint ook ineens puppy streken uit te halen. dingen die ze al niet meer deed komen ineens weer terug. vooral het bijten in mijn handen ( dat is bijna de enige manier om te spelen) en het pakken van spulletjes waarvan ze weet dat het niet mag. baldadig dingen slopen. nee is nee wat ze heel goed deed is ook ineens verdwenen. het is nu toch nog even door proberen te gaan.
ik vraag me af of dit wel pubertijd is? misschien is mijn dame aan de late kant.. ik kan iniedergeval niet wachten tot het weer overgaat!!

Ik moest even glimlachen toen ik je verhaal las. Echt een pubertje. Belangrijk is dat je rustig blijft en vooral niet meteen reageren op iets dat hij niet mag. Het wordt anders nog veel leuker om jou uit te dagen. Het krabben is waarschijnlijk een teken van een stress reactie. Wat ik van Bora herrinner is bar weinig. Ik heb dat in het verleden opgeschreven en nog eens nagekeken maar ze was een normale puber die soms ondeugend was.
Waar je op kunt letten is niet steeds nee nee neee roepen maar veel goed gedrag belonen.
rustig blijven
korte oefeningen doen en stoppen op het hoogtepunt
letten op zijn singalen, krabben, hijgen, tongelen is stress. Hij leert niets als hij dat punt bereikt heeft
Nog niet teveel verwachten
 Niet te lang laten spelen met honden ( ook weer op het hoogte punt stoppen)
Zoek en speurspelletjes doen
en lekker genieten van hem. Dit is wat ik deed bij Bora.

heerlijk een puber ik heb nog eventjes dit stukje gecopieerd uit de puppy en de jonge hond van Turid Rugaas ter herinnering

De jonge hond

Wanneer de puppy tijd eenmaal voorbij is, rond de 4 tot 4,5 maand, begint de periode van de puberteit. Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar. Soms duurt het langer, soms korter. Jonge honden zijn zoals jonge mensen:
Ze houden van actie en snelheid.Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.Ze hebben totaal geen zelfcontrole.Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt. Zoals kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot. Terwijl kinderen ‘vergeten’ onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt ze de lust tot leren. Jonge honden moeten getraind worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen. Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke trainingssessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos, neuswerk, het samenzijn met andere honden, het onaangelijnd spelen etc.Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, maar beetje voor beetje. Daarom doen we de dingen stap voor stap. Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de ‘zit-blijf’ oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten, help hem om de training voort te zetten.Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!Vermijd lange trainingssessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening, straf, etc., zodat de hond niet moe wordt en genoeg krijgt van de training.Socialisatie: sociale training met mensen en dieren is belangrijk. Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving. Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen, en laat schoolpleinen en winkelstraten liever achterwege.Train door middel van leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, een spoor volgen etc.We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt. En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit. Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing? Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten. Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos. We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.
Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, ‘een zesjarige’, zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken. Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, een nieuwe situatie etc. Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen. Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ‘zesjarige’ opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt. Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus. Ze zijn niet ‘onhandelbaar’ zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal. Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan. Het is gedoemd te mislukken.
Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo’n situatie zal de boel niet verbeteren. Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn. Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken. Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit. We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren. We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren. We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.


Voorkomen

Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestresst raakt door:
De training tijdig te stoppen.
Niet bedreigend te handelen.
De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen. Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
Ga het gevecht met de hond niet aan.
Blijf kalm en beheerst. Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?

Wanneer de hond ‘met deuren smijt’

De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden. Laat de hond het allemaal ontdekken. Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken. Het is helemaal onschuldig. We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken. Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken. De jonge hond probeert niet ‘de baas over ons te worden’, hij denkt er zelfs niet eens over na. Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt. Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden. De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.
Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere wrede en angstaanjagende strafmethodes. Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag. Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg. Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.


Gromt uw hond? Geweldig! Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is gemaakt. De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden. Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet op zijn gemak voelt. Het is een afstandsvergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.