erg heftig voor ons beessie,

heb ik het toch goed gezien,
wij hadden vroeger ook een herder,
aska heette die,
en dat was zo'n lieverd,
dat is een zware baan voor haar ,of niet,
ze ligt er zo trots bij op je profiel foto,
een pracht hond,
daar durven ze niks tegen te doen, tenminste niet de mensen die hier bezig zijn,

wij wonen ook in zo,n geliefde buurt in zuid holland, hier dagen ze je uit als je langs loopt met je honden gaan ze tegn je hond zeggen,,jaaa pak me maar bijt me maar ik ben zo, k. marokie ! ben blij dat die t zelf in ziet hihiihi, maar inderdaad knap misselijk als ze zo tegen je hondje doen! je zou dat soort kinderen t liefst..............

@wendy, idd, je zou dat soort kinderen........
ik snap alleen nog steeds niet waarom,
eerst speelde ze allemaal met droop, en nu doen ze zo,


@rvs,
het verbaast me echt wel hoor,
daarom ben ik gisteren ook goed tekeer gegaan tegen die kinderen, en ouders,
en me man en ik hebben overlegd, en aangezien de politie met bellen en via internet niks doet,
gaat mart er vandaag heen,



maar gisteravond ging het redelijk, buiten staat hij alleen maar rond te kijken, het duurt bijna een half uur voordat hij een keer plast,
en toen ik hem op bed legde, voor de sokjes, die hij elke nacht aan moet, rilde hij niet meer,
die rescue spray doet dus zijn werk,
we hopen dat hij nu weer wat zelf vertrouwen gaat krijgen, en dat steertie weer eens omhoog doet,

en de wijkagent hiervoor inschakelen? je moet gewoon beetje overdrijven datr je bedreigt ben of iets dergelijks, hier precies t zelfde hoor, vorige jaar lag in bed ,opeens hoop glas gerinkel honden blaffen en gillen, ik naar beneden rennen en ja hoor een groote klinker daar t raam, toen ik in pyama naar buiten ,ben gelijk naar degene gegaan waarvan ik wist dat die t gedaan had heb daar een partei heissa staan maken en hem bedreigt, en een camera geplaatst, en sindsdien geen last meer. alleen het groepje die voor de overlast zorgt en uitdaagt ,tjaaa die vinden dat ik vechthonden heb nou laat ze dat maar denken. en men zwarte staffie heeft t al niet op die types dus die laat dr tandjes al zien als ze in de buurt komen. maar ik begrijp je volkomen, ze hebben totaal geen respect

ze dreigen ook, dus dat hoeven we niet erger te maken,
dat doen vooral de ouders, die vrouw zei een paar dagen terug tegen me man, het is maar goed dat me man er niet is, want dan had je een mep gehad,
nu zijn wij niet bang, dus aan de kant ga ik niet, voor niemand, en me man ook niet,
maar als ze aan ons hondje komen dan haal je veel naar boven,
en dan krijg je een hele boze buurvrouw,

respect hebben ze idd niet, als ik nu voorbij die marokaanse vrouw loopt haalt ze de neus op,
en ik zeg dan alleen maar tegen droop, kom maar jochie, er lopen meer gekken los dan dat er vast zitten,

en dan kijkt droop me met zo'n blik aan ,of hij wil zeggen , vrouwtje je hebt helemaal gelijk,
maar me man gaat even babbelen met de politie,
het gaat ons vooral om ons hondje,
de rest kunnen wij wel aan,

dat is toch wel rot zeg
dat moet gewoon stoppen
want zo blijf je bezig met herstellen en terug de paniek erin, je blijft aan de gang hè...

wel fijn te horen dat de rescue iets doet

arm diertje :( laat me hopen dat hij snel over zijn angst heen is !!

het ging heel goed met droop, hij begon weer wat te spelen,
tot gisteravond, ben ik gewoon achter in de tuin met hem, begonnen ze weer te knallen,
jemig ik wist niet wat ik zag, droop rende zo tegen de achter deur op, en een paar keer achter elkaar he, hij wilde dus naar binnen en de deur zat dicht,
ik heb toen heel zacht gefluisterd, droop kom eens jochie, is niks,
en toen hij kwam heb ik hem gepakt en jee wat rilde hij weer,
maar heb hem toen die rescue spray gegeven, wat een wondermiddel,
2x een spray en het rillen was zo goed als weg.,
toen we eenmaal op bed lagen was hij weer rustig,
hier in de buurt zijn er nog veel die blijven knallen,
slaat nergens op,

je hebt al een heleboel goede tips gehad, en ik ben blij om te lezen dat de rescue remedie zo goed werkt.

Een dingetje wil ik even benadrukken, en dat is dat het heel goed is dat je droopy dicht bij je houdt als de angst weer toeslaat. Laat hem niet wegvluchten aangezien dit zelf belonend gedrag is. Droopy kun je natuurlijk makkelijk optillen en op schoot houden (idd zonder verder met hem mee te gaan in zijn angst), maar mocht dat soms wat onhandig zijn, dan is simpelweg aanlijnen aan een korte riem en hem zo dicht bij je houden ook prima....

Mocht je met hem willen gaan trainen op geluid (zelf zou ik er nu even mee wachten totdat het weer een poosje rustig is geweest), dan zijn er op cd of op internet vuurwerkgeluiden te krijgen waar je mee aan de slag kunt..maar... ga dan wel trainen met zowel geluidsintensiteit als afstand tot geluid.

Wat ik hier mee bedoel is dat je begint met het geluid heel heel zachtjes, en op grote afstand (zet bijvoorbeeld om te beginnen de geluidsbron in een andere kamer) en ga dan spelen/leuke dingen doen met je hond waarbij je steeds een beetje dichter naar de geluidsbron toegaat (zonder het volume aan te passen)... let dan goed op je hond... als je op een gegeven moment ziet dat Droopy toch en beetje reageert op het geluid, dan ga je spelenderwijs weer ietsjes verder weg. bij een volgende sessie... zelfde volume, zelfde procedure... en kijk of je iets dichter bij de geluidsbron kunt komen.. etc... pas als je echt dichtbij de geluidsbron kunt komen dan begin je de volgende sessie weer ver weg, maar met het volume ietsjes harder.... en ga je weer proberen steeds dichterbij te komen....

De kans is groot dat je de angst er nooit helemaal uit zult krijgen, maar door Droopy aan te leren dat hij bij deze angst bij jou moet komen in plaats van te vluchten, door hem te conditioneren met het geluid en met rescue druppels in geval van nood kun je hem wel zover krijgen dat hij de angst wel weer snel van zich af laat glijden....

Zelf heb ik ook een hond met angst voor vuurwerk, onweer en harde motoren... vroeger bleef ze echt hangen in haar angst, was ze niet bereikbaar.... dmv bovenstaande tips en training heb ik haar inmiddels zover dat ze als ze schrikt als eerste naar mij kijkt en komt, dan wil ze aangelijnd worden, en zodra ze aangelijnd is laat ze de angst los... over het algemeen kan ze dan na een minuut of 5 gewoon weer los en gaat ze weer spelen of rustig slapen.... Alleen bij onweer is het vervelend omdat dat heel lang kan duren... daar heeft ze een thundershirt voor en blijft ze aangelijnd totdat het voorbij is...

Een gesprek met de politie lijkt me inderdaad ook een goed idee, zeker als je weet wie het vuurwerk aan het afsteken is. Ik weet niet of je in NL of B woont, maar volgens mij is het in ieder geval in NL verboden om vuurwerk af te steken (behalve met oud en nieuw)... dus de politie moet er eigenlijk wel iets mee doen....

veel sterkte ermee, en een dikke knuffel voor Droopy!

Wat een misselijke lui lopen er toch rond op deze aardbol
Vind het echt heel erg sneu voor Droop en natuurlijk ook voor jullie.

Ik zie dat je al tips hebt gekregen om te gaan trainen met (harde) geluiden... Dit zal ik ook zeker doen, eventueel onder begeleiding van een hondenschool.

Om Droop te begeleiden met de angst die hij nu heeft naar kinderen.
Ik weet niet of je een kinderdagverblijf of basisschool in de omgeving hebt?
Hier zou je langs kunnen lopen tijden de pauze's of de momenten dat de school begint of uitgaat zodat hij toch de geluiden van kinderen hoort, maar ze niet dicht bij hem kunnen komen. Of zoek een paar leuke buurtkinderen op en leg het verhaal uit en vraag of zij jullie willen helpen door met Droop te gaan spelen.

Zelf heb ik Quinto gehad, die was in het begin als de dood voor kinderen, scooters en voorbij rijdende auto's/ vrachtwagens.
Het probleem met de angst voor kinderen heb ik opgelost door een aantal keer per week langs de scholen langs te lopen en hem heel vrolijk en uitbundig te belonen als hij het goed deed.

Het probleem met de auto's heb ik aangepakt door iedere dag een langer stukje langs een drukke weg te lopen, en toen dat goed ging ben ik in de voetbalkooi onder het viaduct hier gaan trainen en spelen met hem. De eerste weken ging het moeizaam omdat hij echt bang was, maar ik heb daar me daar als een gek gedragen om hem maar af te leiden en te belonen (wat moeten de voorbijgangers wel niet wat gedacht hebben ) Maar na een aantal weken was de voetbalkooi onder het viaduct het favoriete plekje van Quinto, alle angst voor het verkeer was weg

Dus ipv Droop weghouden van de dingen die hij eng vind zal ik ze juist opzoeken, maar wel op zijn tempo!
Heel veel succes met kleine Droop!!