hond ligt op het gras en hapt

hadassa heb jij kinderen? bij mij is het de bedoeling dat ik nog steeds alles onder controle heb in huis en ja ik ben de baas over alles en ook over de kinderen en de honden, maar onze band is super, het is alleen de manier waarop en hoe je dat interpreteerd, dus vooraleer je haren overeind komen te staan moet je ook elke situatie aftasten !

Nee heb geen kinderen, maar ben wel majoor in het leger, dus ik snap je wel, alleen als iemand zegt laten zien wie de baas is, dan denk ik meteen aan het nekvel pakken en andere fysieke correcties, vooral omdat dit dus iemand is die al fysieke correcties heeft gebruikt!

O ja, en qua mijn werken met honden, ik kan ze op oogcontact sturen

oh mijn god neen Zuma heeft dan ook nog nooit een mep gekregen, mijn kids trouwens ook niet , ben er volledig tegen, maar je kan best de overhand hebben door gewoon repect te hebben en Zuma voelt gewoon wanneer ze te ver gaat.... maar ik vind wel dat je nog steeds alles onder controle moet houden zeker in mijn geval thuis...dus ik begrijp wat je wil zeggen en hopelijk komt mijn mening ook tot zijn recht zonder dat iemand denkt dat ik voor harde aanpak ben.

Mijn hond eet wanneer dat uitkomt, de ene keer voor mij en de andere keer na mij. Mevrouw ongeduld is meestal eerder door de deur dan ik maar dat kan geen gevaarlijke situaties opleveren. Zolang de lijn los hangt maakt het mij weinig uit of ze een stukje voor me, achter me of naast me loopt. Een oude schoen van mij moet het vaak ontgelden als ze even stress moet ontladen. De huishoudelijke hulp zet die schoen vaak zo neer dat als ze hem pakt ze alles van het krukje afgooit en zich rotschrikt. Als ze teveel reageert op de hond van boven pak ik die schoen en ga haar uitdagen om hem van me af te pakken. Als ze met haar bal komt aanzetten gooi ik hem vaker wel dan niet. Ze ligt waar ze wil, als ik er echt niet langs kan vraag ik of ze even aan de kant gaat.

Ondanks dit alles ziet ze me gewoon als degene die alles regelt, noem je dat baas ? Ik vraag van haar respect en wil dat ze naar me luistert maar ik luister ook naar haar. Ik heb gezien dat ze voor een paar honden echt heel bang is. Als die te dicht in de buurt komen stuur ik ze weg. Soms luisteren ze niet en springt mijn hond bij me op schoot. Dat is niet de bedoeling maar ik snap haar wel, deze honden zijn  niet te vertrouwen. Heeft ze even mijn bescherming nodig dan krijgt ze die en ga ik haar niet straffen ondanks dat haar gedrag niet helemaal gewenst is. Als ze me nodig heeft ben ik er voor haar, als ik zie dat ze het zelf op kan lossen geef ik haar het vertrouwen dat ze dat kan. Als ze het goed doet ben ik heel blij en lopen we glimmend van trots verder. Ik leef samen met haar en wil het leuk hebben. Hier is de zekerheid dat ik er in alle situaties ben en het leuk hebben met elkaar echt voldoende om me te respecteren en (vrijwel altijd) naar me te luisteren.  

Ik heb ervaren dat door veel regeltjes de interactie met je hond steeds minder wordt. Die doet wat er van hem/haar wordt verwacht en jij denk dat je de baas bent. Breekt de hond een keer los uit het patroon en je pakt hem hardhandig aan beschaam je het vertrouwen. Na een paar keer laat menig hond het wel en raakt beetje bij beetje zijn/haar natuurlijke gedrag kwijt. Dat vind ik doodzonde.

  Helemaal mee eens!

,ik ook .

Ik denk dat het ook heel erg van je hond afhangt in hoeverre je je moet opstellen als 'hogere in de roedel' ik heb een berner gehad daar zat geen greintje dominantie in, heeft in heel haar leven nog niet een keer gegromt, ze wist niet eens hoe het moest waarschijnlijk .. ik heb ook een bobtail gehad die wel af ent oe die die duidelijkheid nodig had, die begon dan opeens te grommen bij zijn voerbak, okay dan ging ik die dus juist even weghalen.. de ene hond heeft het veel meer in zich om omhoog te willen klimmen in een roedel dan de andere en wat je daarmee doet.. dat is heel persoonlijk. Ik ben ook niet van het op de rug leggen of continue in gevecht zijn met je hond, ben ook meer voor de samenwerking maar ik weet ook dat er honden zijn waar dat niet altijd bij werkt, die hebben soms echt even die duidelijkheid nodig om te weten okay, eerst baasje dan de rest van de fam en dan ik.. mijn zus heeft een Viszla, ging van kwaad tot erger, werd gedragen, mocht in bed slapen, eindigde in het bijten van mijn zus in dr gezicht toen ze op een dag in bed wilde stappen, kinderen zijn ook verschillende keren gebeten, de hele buurt is bang voor die hond maar ze zien het zelf niet, althans doen er niets mee.. tijdbom noem ik dat, die hond heeft zichzelf echt hoog staan in de 'roedel' van het gezin..
Dit verhaal klinkt niet als een agressiebijt, meer als een hond die in zijn eigen wereldje zat en schrok, wij kunnen dan een keer vloeken oid een hond niet, die reageert primitief en nipt of bijt.. ik vind het wel verklaarbaar en zou er niet teveel achter zoeken. Staart omlaag na correctie is vrij normaal voor een gevoelige hond volgens mij, zou me meer zorgen maken als hij boos was geworden na de correctie, vraag is wel of de correctie op zijn plaats was als het een schrikreactie was maar goed, je bent ook maar mens he!

Ik wil geen kinderen met honden gaan vergelijken alleen een klein voorbeeldje stellen. Wanneer je een kind opvoed en je zou altijd vrij fysiek zijn naar dit kind toe dan kan dit kind zich op een gegeven moment tegen jou gaan keren, afhankelijk van zijn karakter, en dus fysiek naar jou toe worden en anders hoogstwaarschijnlijk tegen anderen. Dit kan twee oorzaken hebben, of het kind weet niet beter en doet gewoon wat hem geleerd is, of hij is het zat en hakt er in.
Aan de andere kant altijd belonend werken en het negatieve gedrag negeren kan zich net zo gemakkelijk tegen je gaan keren, want je moet jezelf de vraag stellen, is positief altijd wel zo positief?.

Bij honden werkt het eigenlijk niet veel anders, ook hierin wanneer wij opvoeders vrij fysiek zijn kan de hond zich tegen ons keren maar ook gemakkelijk tegen een ander. Een puppy die in de puppyspeeluurtjes altijd wordt gepest door andere pups (mobbing) daar bij is de kans heel groot dat hij op latere leeftijd andere honden op dezelfde manier gaat behandelen, is gebleken uit een bepaald onderzoek.

Wanneer wij met respect een dier (of kind) behandelen, hem leiden naar volwassenheid duidelijke regels stellen, consequenties uitvoeren, zorg dragen voor de veiligheid, geborgenheid en de gezondheid, en op de juiste momenten belonen, dan krijgt de ander respect voor je en gaat de ander op je vertrouwen, en dat is wat we allemaal zo graag willen.

Als we praten over Dominantie, dan zie ik hier geen enkele vorm van agresief gedrag in. Dominantie betekend "overheersen"(en nog veel meer) nu is het zo dat elk wezen een bepaalde mate van dominantie bezit, elk mens heeft een bepaalde mate van overheersend gedrag in zich, dat maakt ons juist sociaal, dat maakt dat wij kunnen communiceren met elkaar, we kunnen hierdoor onze mening duidelijk maken en dit aan de ander proberen over te brengen, de mate van dominatie bepaald in hoeverre je leiding kan geven of in hoevererre je anderen kan overtuigen van jou mening. Elke hond bezit een bepaalde mate van dominantie "overheersingsdrang" en elk mens net zo, mensen proberen hun mening, van hoe de hond zich in ons gezin hoort te gedragen, duidelijk te maken aan de hond, honden daarintegen proberen ook hun mening duidelijk te maken aan de mens. Het enige struikelblok is de taalbarriére, en dit zorgt voor miscommunicatie en kan leiden tot probleemgedrag (en dit is weer erg afhankelijk van het karakter daarbij opgeteld de mate van dominantie).

Wanneer wij mensen elkaar ontmoeten proberen we, door communicatie en lezen van lichaamstaal, elkaar te leren kennen, we horen elkaar uit, we zoeken de grenzen op hoever we kunnen gaan enz. dat doen honden ook honden zoeken ook de grenzen op om er achter te komen in hoeverre wij baasjes ook daadwerkelijk goede leidende figuren zijn, honden gebruiken prikkels om ons te testen enz.

De reden dat de hond van TS dit gedrag vertoonde kan heel veel oorzaken hebben, de hond was bijv. inderdaad erg geconcertreerd bezig en schrok gewoon, de hond daagde de baas even uit om te kijken wat de reactie was, of de hond maakte even duidelijk dat hij niet gestoord wilde worden (al lijkt me dit laatste n.v.t. want anders was hij waarschijnlijk niet met de staart tussen de benen vertrokken). In deze reactie van de hond zit ook geen agressie want anders had hij zijn bijtrem niet gebruikt, dit kan wel een correctie zijn geweest dat je als baasje bijv. een stapje te ver bent gegaan. Het is gewoon moeilijk te zeggen, de hond is nu 2 jaar dus zijn jonge jaren zijn voorbij en nu gaat hij zich volwassener gedragen,  en de omslag in gedrag bij honden zie je over het algemeen rond de 2 á 3 jaar.

volledig mee eens

ik ook, prachtig omschreven

Wat naar mijn idee vaak het grootste probleem is, is dat sommige baasjes zo'n situatie als een soort van falen zien...

Bij een verder "normale" hond

Verdien je respect van de hond door hem met rust te laten...??

Of eis je respect van de hond door op te treden...??