Verdedigen

Op mijn werk heeft Twinko z'n eigen mandje en sinds een paar weken begint hij deze behoorlijk te verdedigen tegenover Bruce, de andere hond die daar is. Normaal gesproken kan Twinko het prima vinden met Bruce, ze spelen en knuffelen iedere dag samen, maar wanneer Bruce in de buurt van Twinko's mandje komt rent Twinko er naar toe en begint enorm te blaffen!

Hoe kan ik dit het beste aanpakken/afleren? Over speeltjes is hij niet bezitterig en ook andere mensen mogen gewoon bij z'n mandje komen.

(gister deed hij trouwens voor het eerst ook hebberig over z'n treibball bal, die begon hij te verdedigen tegenover een andere hond die aan die bal kwam)

Hoe reageert Bruce?
(Dat ze van zijn balletje af moeten blijven is toch niet zo gek?)

wat handig is is om te weten dat twinko nu een half jaar is.
die is nu zijn grenzen aan het ontdekken

Ik zou zeggen alles waar hij nu "bezitterig" over lijkt te doen gewoon weg leggen voor een tijdje. En het mandje dus ook . Lees dat hij 5 maand is, echt de leeftijd om eens te kijken hoe het in het leven werkt.

Succes met opvoeden.

Die loopt gewoon weer weg 

Oke, maar dat wil toch niet zeggen dat hij z'n spullen moet gaan verdedigen? Wel logisch maar niet gewenst.

was hij bijv. 2 jaar geweest had ik me afgevraagd wat er gebeurd was waarom een hond zo iets ineens doet.
en waarom zou hij zn eigen plekje niet mogen verdedigen? ik heb hier ook een slot op de deur zitten hoor.
ik zou m bij me roepen en bruce weg sturen bij zijn mand.

Omdat dat niet nodig is want hij wordt niet uitgedaagd en daarbij wil ik niet dat hij in een hyperactief keffertje veranderd. Hij mag best een keer blaffen maar hij hoeft niet uit z'n dak te gaan. Als ik zeg klaar dan moet het klaar zijn. En ik heb altijd geleerd dat je ongewenst gedrag moet voorkomen ipv afleren. Dus ik vraag hulp voordat dit gedrag escaleert in fel verdedigen en misschien zelfs bijten. 
Er zijn genoeg honden die hun mandje niet verdedigen. Bruce bijvoorbeeld deelt zonder te mopperen zijn mandje en speeltjes met Twinko.

bedankt voor je onwijs lieve reactie en de behulpzaamheid. Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen zonder jou fijne en geduldige adviezen. Ik ga er gelijk mee aan de slag.

Ik heb het gevoel dat als jij hem daar in steunt, het gedrag ook zo weer afgelopen is.

Ik vind dat je als baasje dingen moet kunnen pakken van je hond (ivm vieze straat-rotzooi), maar als hier van elkáár gejat werd of ligplaats verdedigd, bemoei ik me ermee en gaat het object terug aan de rechtmatige eigenaar.
Resultaat, dat er nauwelijks van elkaar gepikt wordt. Is er een poging, zeg ik "nee, is van....." en dat werkt heel goed. Minder belangrijke dingen wordt samen mee gespeeld en er wordt tegenwoordig regelmatig van ligplaats gewisseld, zonder dat de ander zich daar aan stoort. Toen Zibby erbij kwam ( nu 2 maanden geleden) probeerde zij de plaats van Alice in te nemen.
Alice deed daar niet moeilijk over, maar ik heb toch een andere plaats voor Zibby gecreëerd en dat is nu haar plaats. Wordt er nú af en toe toch geruild, gaat dat heel relaxt.
Wat ik met dit betoog wil zeggen is, dat je als baas misschien de boel in banen kunt leiden en dat je hond daar meer vertrouwen van krijgt.

Oké, dat betekend dus dat als Bruce iets zou willen pikken van Twinko ik er iets van zeg. Dat is duidelijk en dit doe ik eigelijk al vanaf het begin. Bruce mag nooit en te nimmer met z'n neus in Twinko's bench komen en dit doet hij ook niet. Maar Twinko begint tegenwoordig al te blaffen wanneer Bruce alleen maar (zelfs op twee meter afstand, zonder te kijken) voorbij loopt! Vandaar dat ik dus het idee krijg dat hij feller wordt of dat hij mij begint te verdedigen. 
Moet ik dan als nog Bruce weg sturen? Die doet in principe toch niks fout?

Om te beginnen, ik ben geen gedragsdeskundige, ik schrijf gewoon zoals ik er mee omga, dat is op m'n gevoel.

Als Bruce gewoon langsloopt en niks doet zou het dan niet kunnen zijn dat Twinko gewoon aan het uitdagen is?
Ik zou hem dan proberen af te leiden met je stem of een speeltje. Bruce wegsturen zou ik niet doen, maar wel kijken "hoe" hij langsloopt, misschien daagt die wèl uit.

Het is vaak ook de intentie waarmee je iets zegt. Als je vanuit bv irritatie "klaar" zegt, hangt het woord ergens in de lucht en komt niet aan of het stimuleert juist het gedrag, als je "klaar" zegt met rustige stem en aandacht ( ik bedoel ècht even met je gevoel bij de hond), heb je meer kans.

Maar nogmaals, ik voed op m'n gevoel op en kijkend naar de hond (en).

Sterkte ermee.