Beste allemaal,
vanaf februari 2012 heb ik een Labradoodle puppy gekocht (Sem), Sem vertoont, in principe, sinds lange tijd de volgende symptomen: stijfheid met opstaan, pijn in de gewrichten, overmatig drinken en plassen, teveel slapen, en tot slot is hij gewoon te rustig voor een puppy van zijn leeftijd. Aangezien deze symptomen ons al enige tijd zijn opgevallen zijn we uiteraard bij een dierenarts geweest. Er is een bloedonderzoek uitgevoerd en het blijkt dat Sem's nierfunctie is verstoord, het kalium en fosfaat gehalte is te hoog in zijn bloed, proteïnen zijn te laag en ook zijn glucose is te hoog.
Al deze symptomen zijn typerend voor de ziekte van Addison, het probleem is echter dat vandaag duidelijk is geworden dat dit niet aan de orde is bij Sem. Momenteel zitten wij dus op een doodlopend spoor en zijn op zoek naar mensen die dit probleem misschien al eens aangetroffen hebben in het verleden. Mocht dit niet het geval zijn maar iemand van u een dierenarts kent die ontzettend kundig/gespecialiseerd is in honden dan zou ik deze informatie ook heel bruikbaar vinden.
Als het te lang onduidelijk blijft wat de oorzaak is van deze symptomen zijn wij heel erg bang dat we Sem moeten laten inslapen, hetgeen ons ontzettend veel verdriet zal bezorgen.
Hartelijke groeten.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Serieus probleem met labradoodle puppy " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik heb helaas geen idee maar wil je vanuit hier heel veel sterkte wensen. Heb je al contact opgenomen met de fokker misschien is er een kans dat zij meer weten en je verder kunnen helpen?
je kan toch speciaal brokken geven en anders wat mischien nog veel beter is geef hem gewoon Barf of gewoon KV vlees meningeen heeft er baat bij.
ga naar c1000 of suppercoop haal daar alle smaken van smuldier en geef je hond 5% van elke kilo dat je hond weegt .
de verpakking is 400 gram 6 smaken van 0.45 cent tot 1,15 cent.
probeer dat maar eens kijk het daarmee 3 weken aan hoe het gaat zie je een verschil blijf hem dan vlees geven.
wil je en jullie veel sterkte toewensen.
oh oh dat is schrikken....zonder dat je de juiste diagnose hebt, om over inslapen te hebben ....dat vind ik nogal wat. Tuurlijk is het niet goed met je pup en dat is heel erg. Je vraagt hier om een goede DA, ik denk dat je zelf stappen moet nemen om het hogerop te zoeken bv Utrecht met verwijs van je eigen DA. Wat zeg je DA eigenlijk van je pup, ik kan me niet voorstellen dat t alleen bij bloedonderzoek gebleven is zonder verdere onderzoeken
De ziekte van Addison
De ziekte van Addison ontstaat door een onvoldoende werking van de bijnierschors. Dit wordt wetenschappelijk aangeduid met de term `hypoadrenocorticisme'.
De bijnierschors maakt twee soorten corticosteroïden:1. Glucocorticosteroïden 2. Mineralocorticosteroïden.
Bij de ziekte van Addison is er een tekort aan beide soorten corticosteroïden.
Het tekort aan mineralocorticosteroïden veroorzaakt een verschuiving van de electrolytenbalans in het bloed (daarom is er bij dieren met de ziekte van addison een tekort aan Natrium en een teveel aan Kalium.
Het tekort aan natrium leidt tot vochtverlies en een daling van de bloeddruk. De overmaat aan kalium heeft een vertraagde hartslag tot gevolg.
Tel deze effecten bij elkaar op en we zien een dier met een slechte circulatie met alle gevolgen van dien. Het tekort aan glucocorticosteroïden veroorzaakt algehele malaise en een suikertekort in het bloed. Alles bij elkaar voldoende om je als hond heeel ziek en slap te voelen!
De ziekte komt voor zover we weten vaker bij honden dan bij katten voor en bij honden zien we het vaker bij teven dan bij reuen. Waardoor de bijnierschors onvoldoende werkt is in veel gevallen onduidelijk. Er wordt onder andere gedacht aan een autoimmuun ziekte waardoor de bijnierschors beschadigd raakt;
Bij dieren die behandeld zijn voor de ziekte van Cushing met Lysodren® ontstaat door het vernietigen van de bijnierschors ook het beeld van de ziekte van Addison. Vandaar dat na deze behandeling er eigenlijk altijd levenslang hormonen toegediend moeten worden.
Symptomen
Zoals gezegd zijn de symptomen nogal verschillend en niet echt specifiek voor de ziekte. Ze kunnen variëren van zeer ernstige levensbedreigende symptomen tot milde symptomen die komen en gaan.Bij een acute crisis zien we een patiënt die plotseling collabeert: het dier is slap, koud, uitgedroogd en heeft een trage en zwakke pols. Een soort shock toestand dus. Frappant is, dat als je zo'n patiënt behandeld zoals je logischerwijs zou moeten doen als dierenarts (ook al heb je op dat moment geen diagnose), namelijk met infusen en eventueel corticosteroïden, het dier in zeer korte tijd enorm opknapt! Wordt de behandeling gestaakt, dan kan het dier weer helemaal terugvallen. Dit feit moet de oplettende dierenarts al aan het denken zetten.
Minder duidelijk is het als het dier komt met klachten als chronisch braken, af en toe diarree, bloed in de ontlasting, recidiverende buikpijn, sloomheid, vermageren en een slechte eetlust. Deze symptomen doen in eerste instantie denken aan een probleem in het maagdarmkanaal, of aan een nierprobleem. Dat laatste zal zeker het geval zijn als de eigenaar ook nog vertelt dat het dier de laatste tijd wat meer drinkt en plast. En vaak vinden we ook wat verhoogde nierwaarden in het bloed! Dit is echter een secundair effect van het tekort aan vocht en de te lage bloeddruk, hetgeen een slechte doorbloeding van de nieren veroorzaakt. Soms hebben de dieren een soort flauwtes, die foutief geïnterpreteerd kunnen worden als epilepsie aanvallen. En soms zien we aanvallen van rillen en geringe slapte. Kortom de verschillen zitten hem soms in hele kleine dingen in het verhaal van de eigenaar of het klinisch onderzoek, waardoor we op het spoor van `Addison' komen.
Diagnose
De diagnose stellen we door middel van een bloedonderzoek. De bevindingen van een te hoog kaliumgehalte en een te laag natriumgehalte in het bloed samen met het typische klinische beeld is zeer sterk verdacht.
De diagnose is echter pas zeker na het uitvoeren van een zogenaamde ACTH-stimulatietest. Hierbij meten we de uitgangswaarde van de cortisolspiegel in het bloed, waarna we een hormoon (AdrenoCorticoTroopHormoon of ACTH) inspuiten (rechtstreeks in de bloedbaan) die normaliter de bijnierschors stimuleert tot het maken van cortisol. Een uur later nemen we nogmaals bloed af en er wordt nogmaals een cortisolspiegel bepaald. Aan de hand van de uitgangswaarde en de reactie op de hormooninjectie kunnen we dan zien of de bijnierschors voldoende werkt.
Bovenstaande tests doen we natuurlijk pas als er al een verdenking is op de ziekte van Addison. Bij een bloedscreening kunnen andere afwijkingen in het bloed ook reeds in de richting van de ziekte wijzen, zoals verhoogde nierwaarden, een verlaagd suikergehalte, een verhoogd calciumgehalte, een verhoging van het aantal witte bloedcellen en een geringe bloedarmoede
TherapieDe behandeling is een levenslange toediening van de glucocorticosteroïden en de mineralocorticosteroïden die het dier tekort komt. Dit gebeurt door het toedienen van capsules waar er de twee soorten corticosteroiden en NaCl in zitten.
Het toedienen van corticosteroïden staat ons als dieren eigenaar en dierenarts altijd enigszins tegen. We moeten ons echter realiseren dat bij deze patiënten er een tekort is aan deze stoffen. Door het toedienen van de corticosteroïden bootsen we de normale situatie weer na. Er is dus geen sprake van een overmaat aan deze stoffen bij deze patiënten.
De nare bijwerkingen die we kennen van het toedienen van corticosteroïden zoals veel drinken en plassen, toegenomen eetlust, zwaar worden etc., zullen we dan ook niet zien!
De behandeling van een zogenaamde `Addison-crisis', waarbij de hond een echte collaps heeft bestaat uit het toedienen van intraveneuze infusen en corticosteroïden door de dierenarts. Een dergelijke collaps is een spoedgeval, het is namelijk een levensbedreigende situatie. Nadat de crisis weer onder controle is, wordt de behandeling voortgezet met de beschreven capsules.
De prognose is goed, in de meeste gevallen reageren de dieren heel goed op de behandeling en kunnen ze een normaal leven leiden. Alle aandoeningen die tot uitdroging of shock kunnen leiden (bv. ernstige diarree, bloedverlies) vormen bij deze dieren natuurlijk wel een extra risico.
Meer weten over 'De ziekte van Addison' ?Vond dit nog op de site
Ben je al bij een specialist geweest? Ik heb er geen ervaring mee maar hoor goede ervaringen over een centrum in Utrecht. Misshcien kunnen ze daar wat voor jullie doen?
Hallo, hier is Nimrod weer.
De uitslag van de bloedtest of ik Addison heb van de dierenkliniek Utrecht laat nog steeds op zich wachten. Ik heb nu inmiddels ruim 3 maanden constant 's nachts gespuugd door mijn slokdarmverlamming. Van alles heeft mijn baasje eraan gedaan. Een extra kussen in de mand onder mijn hoofd. Speciaal voer wat gebonden werd met gelatine. Af en toe gaan zitten tijdens het eten om het te laten zakken en 's avonds na 18:00 uur geen koekjes o.i.d. en om 20:30 mijn laatste slok drinken. Toch bleef ik mijn voedsel uitspugen en moest mijn baasje 2x per nacht mijn mand verschonen. Het voedsel werd ook niet verteerd. Maar sinds ik vanaf begin januari overgegaan ben op Carnibest gaat het goed met mij. Ik spuug bijna niet meer en mijn eten verteer ik nu goed. Ik heb weer een prachtige blauw/zwarte glans op mijn vacht en wordt weer ouderwets ondeugend. Ook mijn spieropbouw gaat weer goed. Kortom ik wordt weer de oude stoere reu. Het gaat wat tijd kosten omdat ik een aantal maanden mijn voedsel niet goed heb opgenomen ben ik toch wel erg afgevallen, maar met deze voeding kom ik al weer een heel eind terug tot grote vreugde van mijn baasje!
hoop dat je hier wat aan hebt om te proberen ,stond ook op een honden forum
och jee, sterkte.
in dit geval zou ik geen smuldier voeren, daar er geen bot in zit maar een toevoeging van calcuim en als dit uit balans is zou ik het niet willen riskeren.
ik zou naar een andere arts gaan, second opinion en je door laten verwijzen naar een specialist.
Ik heb geen advies, ik wil je wel veel wijsheid en sterkte wensen hiermee.
Groetjes van een mede Labradoodle eigenaar
Waarom verwijst jouw dierenarts je niet naar een specialist, ik denk een derde lijns (universitaire) kliniek?
Bij mijn Morris dachten ze eerst ook aan addison. Ook hij is hier op getest en hij had het dus niet. Wat mijn Morris heeft, is nog steeds niet duidelijk. Hij is ook erg sloom, eet soms niet en is vaak misselijk en spuugt dan gal of slijm. Hij heeft in ieder geval last van maagzweren die hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt zijn door een helicobacter pylori bacterie. Echter van deze bacterie kan hij niet zo ziek zijn als dat hij is. Heel even werd gedacht aan lymfeklierkanker, maar dat blijkt nu ook niet het geval te zijn. Ik heb morgen weer een afspraak in Wageningen. Als ik jou een specialist mag aanbevelen, dan zeg ik, ga naar Wageningen en vraag naar Paul Mandigers. Het consult in Wageningen ligt wel een stuk hoger, maar ze zijn daar veel kundiger als bij een normale dierenarts. Ze werken samen met Utrecht en delen veel informatie over en weer. Bij mijn Morris blijft het nog zoeken. Maar mijn eigen DA kan niets meer voor hem betekenen. Hij komt er niet uit en heeft mij doorverwezen naar Wageningen. Misschien dat jij daar ook wijzer wordt wat jouw kanjer mankeert....Beterschap voor je maatje!
Zou nu geen smuldier gaan geven maar voeding van de beste kwaliteit. Haaksbarf kiezebrink, tammenga darf oid. Of de betere brokken als orijen of acana. Voeding is nu heel belangrijk!laat je niet zomaar dieet voeding aanbevelen door de da. Hierzitten nog heel veel toevoegingen in die niet nodig zijn! Tenzij strikt noodzakelijk!
Sterkte en beterschap.
Hoi N.
Addison openbaart zich pas na 3 jaar dus dat is hier (hoogst)waarschijnlijk niet aan de orde.
Ik zou de hond op Carnibest zetten voor minstens een maand, dat is wat duurder maar daarmee sluit je wel uit dat het voedselregelateerd is. Heel veel (en dan bedoel ik 90%) problemen worden namelijk veroorzaakt door verkeerde brokken danwel een allergie op bestanddelen uit brokken. Dat is vrijwel nooit daarop terug te herleiden, maar als een dierenarts niets kan vinden met bloedonderzoek dan is de kans groot dat je resultaat bereikt met rauwvoer.
Allergiën worden vooral ontwikkeld tijdens het eerste jaar. Daarom (o.a.) is het verstandiger een pup tijdens zijn eerste levensjaar rauwvoer te geven. En daarna graan- en glutenvrije brokken, als je persé over wilt naar brokken.
En dan bedoel ik niet rauwvoer wat je in de supermarkt koopt (zoals smuldier en rodi). Goed hondenrauwvoer koop je bij een dierenspeciaalzaak of een slager. Kivo is ook heel goed rauwvoer. Rauwvoer is trouwens geen verwennerij.
Ik zou ook overgaan op kvv en zelf heb ik goede ervaringen met carnibest.
Stijfheid, pijn in de gewrichten kan ook een vorm zijn te snelle groei en vaak komt dit door brokken. Ook veel drinken kan door de brokken komen.
Is je pup ook gecastreerd op jonge leeftijd?
Het zou ook kunnen zijn dat de hond twee afwijkingen heeft en dan denk ik aan de nieren en dit is bevestigd en aan een schildklier afwijking.
Wij hebben een teefje gehad die aan beiden leed en veel van de genoemde verschijnselen liet zien.
Met een jaar zat zij al aan een nierdieet.Schildklier hebben we pas veel later ontdekt,maar ook daar kunnen de klachten pijn in de gewrichten,last bij opstaan voorkomen.Nog wel meer andere klachten,maar die kwamen pas later.
In ons geval was dit zo.Een schildklier probleem is ook gerelateerd aan hormonen.
De hond lijkt inderdaad wat jong voor beide problemen maar dit zegt niet altijd wat.
Weet niet of de schildklier is getest? Zou ik laten doen als dit nog niet is gebeurd.
vr gr
Ik zou zeker naar een specialist gaan die verstand heeft AM
Lees dit eens http://www.tollertales.nl/Onderzoek%20naar%20auto-immuunziekten.htm
Is hij al getest op suikerziekte?
Sterkte!
klinkt wel heel erg als addison, waaruit is gebleken dat ze het niet heeft? wat zegt de fokker ervan?
Mijn hond heeft de ziekte van Addison ook gehad en het heeft behoorlijk lang geduurd voor ze erachter kwamen wat hij had.
Het beste kun je de Universiteitskliniek voor dieren in Utrecht raadplegen en dan bij mevrouw Galak die is van Endocrinologie. Zij is helemaal gespecialiseerd in dit soort aandoeningen!
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Serieus probleem met labradoodle puppy " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?